jest ex lege nieważna ex nunc (nie wywołuje zamierzonych skutków)
może na nią powołać się każda osoba zainteresowana
sąd musi ją uwzględnić z urzędu, gdyż istnieje on ex lege
nie może być konwalidowana (w tym celu trzeba dokonać nowej niewadliwej czynności)
są to na przykład cz. prawne:
przez osoby bez zdolności praw. lub do cz. praw.
bez zachowanej formy ad solemnitatem
dotknięte wadą oświadczenia woli - brakiem świadomości lub swobody i pozornością - a dla testamentu przy wszystkich wadach
sprzeczna z ustawą(albo ma na celu jej obejście)/zasadami współżycia społecznego;
istnieją wyjątki np. umowa”drobna” przez osobę bez
zdolności do cz. prawnych , darowizna bez formy aktu
not. - o ile zostały wykonane;
wywiera w pełni skutki, ale może być unieważniona ex tunc, w drodze cz. prawnej lub orzeczenia sądowej (wzruszalność)
może się na nią powołać tylko oznaczony w ustawie krąg osób
sąd może uwzględnić ją tylko z inicjatywy osoby upoważnionej, a nie z urzędu
może być konwalidowana - wyraźnie albo milcząco;
w polskim prawie wzruszenie na dwa sposoby:
pozasądowe(cz. prawna): od groźby lub błędu(z wyjątkiem testamentu), do pewnego stopnia przy przyjęciu/odrzuceniu spadku
orzeczenie sądowe: np. konieczne dla unieważnienia uznania dziecka
|
do jej ważności wymagana jest zgoda osoby trzeciej
do tego czasu jest niezupełna (negotium claudicans) nie wywołuje zamierzonych skutków
zgoda osoby trzeciej(potwierdzenie) może być wyrażone w sposób wyraźny lub dorozumiany (upływ wyznaczonego terminu)
jeżeli jest wymagana określona forma dla ważności (ad solemnitatem) cz. praw., która ma być potwierdzona, wówczas oświadczenie ze zgodą osoby trzeciej musi być złożone w tej formie
tylko względem oznaczonych osób nie wywołuje zamierzonych skutków (wobec innych w pełni skuteczna)
ipso iure np. w pr.spadkowym przy rozporządzeniu udziałem w przedmiocie należącym do spadku bez zgody pozostałych spadkobierców
actio pauliana - art. 527 i n. k.c.
żądanie uznania nieskutecznym względem wierzyciela rozporządzenia z majątku dłużnika na rzecz osoby trzeciej
należy skierować przeciwko nabywcy, a nie zbywcy(dłużnikowi)
skutkiem jest możliwość zaspokojenia z przedmiotów, które już wyszły z majątku dłużnika
(patrz też art. 916,1024 k.c.)
żądanie oparte na art. 59 k.c. !
(pierwowzorem tej instytucji było średniowieczne ius ad rem, odnoszącej się jednak tylko do pr. rzeczowych)
żądanie odnosi się już do samej treści umowy
należy ją skierować przeciwko dwóm stronom
|