Temat: „Lecą liście lecą.”, grupa 3 - latki
Pomoce: worek liści świeżo opadłych; nagranie utworu L. Długosza „Jesień”; taśma samoprzylepna; kartonowe postacie do opowiadania „O Gęsiareczce Kasieni”.
Przebieg:
„Liściane bukiety” - dzieci wykonują rano bukiety z liści i dekorują nimi salę. Każde dziecko zapamiętuje w którym miejscu postawiło swój bukiet.
„Co kryje worek” - zagadka sensoryczna - dzieci węchem, dotykiem, słuchem, starają się bez zaglądania do worka odkryć co zawiera; weryfikacja przewidywań dzieci (liście)
Taniec z jesiennym listkiem na tle melodii L. Długosza „Jesień” - dziecko wybiera listek, z którym chce zatańczyć; samodzielnie wymyśla taniec.
Opowiadanie sytuacyjne pt. „Przygoda z liściastym stworkiem”.
Komponowanie liścianych stworków - dzieci komponują stworka z liści, opowiadają stworkowi o sobie.
Gra planszowa wg koncepcji E. Gruszczyk - Kolczyńskiej „Drzewo”
Nauczyciel pokazuje przygotowane drzewo na podłodze, pyta: „Co to jest?” i mówi:
- Drzewa bywają różne: wysokie i niskie, grube i cienkie, stare i młode.
Drzewa są do: podziwiania, czasem do wspinania, do owoców zbierania, a nasze jest do grania.
- Instrukcja gry: Weź listek, przejdź z nim po pniu, zobacz jakiego jest koloru - wejdź na odpowiednią gałąź i połóż go, nie spadnij z drzewa. (znaki na drzewie mogą dotyczyć koloru, kształtów, wielkości, mogą mieć rozgałęzienia)
7. Teatrzyk „O Gęsiareczce Kasieni”
Opowiadanie „Liściany stworek”
Był wieczór. Siedziałam w pokoju sama, bo mąż poszedł do pracy na drugą zmianę, a córka była u koleżanki. Świeciła się tylko mała lampka. Piłam herbatę i myślałam, co będę jutro robiła z moimi dziećmi w przedszkolu. Nagle usłyszałam głos: „Hej, hej, czy możesz ze mną porozmawiać?”. Nie ukrywam, że się trochę przestraszyłam, zaczęłam się rozglądać po pokoju i szukać tego, kto mnie wołał. I znowu usłyszałam: „Hej, hej, porozmawiasz ze mną?”. Zapytałam: „Kto ty jesteś i gdzie się ukrywasz?”. „Jestem liściany stworek i siedzę tu w bukiecie z jesiennych liści, który zrobiła dla ciebie i męża wasza córka.” „Jak ty wyglądasz?” - pytałam dalej. „Tak jak sobie mnie wymyślisz i ułożysz.” „Aha - to teraz już wiem.” I hop, wyciągnęłam jeden listek i powiedziałam: „to będzie twoja głowa”, „świetnie” - usłyszałam w odpowiedzi, następnie z innych liści ułożyłam brzuszek, nogi, ręce i po chwili zrobiłam liścianego stworka. Był kolorowy, pachniał jesienią. Zaczęłam z nim rozmawiać, bo był bardzo ciekawy - gdzie pracuję, co w pracy robię. Opowiedziałam mu o przedszkolu i o was. Mówiłam mu, że w grupie są dwie Kasie, które lubią bawić się lalkami, że Antoś pięknie buduje, a Marta lubi śpiewać. Powiedziałam mu, że martwię się tym, że niektóre dzieci nie lubią surówek, które robi pani kucharka na obiad, że czasami dzieci się zachowują niegrzecznie. Powiedziałam stworkowi, że jestem z was dumna, kiedy potraficie się przywitać, ubrać sami, opowiadać, bawić się zgodnie ze sobą. Stworek dowiedział się ile was jest w grupie, gdzie chodzimy na wycieczki, co robicie na rytmice i wiele innych rzeczy. Rozmawiało się nam wspaniale. Kiedy wróciła moja córka i rozbierała się w przedpokoju, stworek poprosił mnie cichutko, bym włożyła go do wazonu. Zrobiłam to. Kiedy wkładałam ostatni listek, usłyszałam jeszcze jego prośbę: „Powiedz swoim dzieciom, by ułożyły sobie takiego liścianego stworka i opowiedziały mu o sobie, kolegach, domu zabawkach.” Czy możecie spełnić jego prośbę?