KRONIKA POLSKA TZW. GALLA
oryginalny tytuł: Cronicae et gesta ducum sive principum Polonorum
uznawana za dzieło literatury polskiej, chociaż:
pisana po łacinie
autor nie był Polakiem
nie jest pierwszym polskim utworem
pierwsze źródło literackie, opisujące dawne dzieje Polski
autor:
nie ma na jego temat nawet najbardziej ułamkowych wiadomości
nie znamy nawet jego imienia
być może był mnichem
żył za czasów Bolesława III
pierwszy wydawca Kroniki Gotfryd Lengnich (1748) nazwał autora Martinus Gallus
dziś mówimy o nich Gall Anonim (imię tylko konwencjonalne)
był to cudzoziemiec
benedyktyn
wykazywał krytyczne stanowisko wobec Niemców i Czechów, raczej nie pochodził z Rusi (bo pisałby w języku słowiańskim), także nie Litwin, Prusak, Pomorzanin ani członek plemienia słowiańskiego pomiędzy dolną Odrą a Łabą (nie było tam jeszcze chrześcijan) ze wszystkich krajów graniczących wówczas z Polską zostają tylko Węgry
hipoteza prowansalsko-węgierska
być może był Francuzem
duże ślady kontaktu z Węgrami, jednak nie można jednoznacznie wskazać pochodzenia
czas spisania Kroniki: 1112-1116
pobyt kronikarza w Polsce
wspomina on, że był świadkiem czegoś, co spisuje, czyni to, mówiąc o pielgrzymce pokutnej Bolesława Krzywoustego do Samogyvár (1113) - jeden tylko jedyny raz
protektorzy autora
bliższe więzy łączyły go z jednym zwłaszcza spośród biskupów polskich ( przedmowa do II księgi Kroniki)
kronikarz w kancelarii książęcej
obracał się w kręgu książęcym (Bolesław Krzywousty), ale nie należał do jej stałego personelu
miejsce powstania Kroniki
istnieje hipoteza, że był to przeważnie Kraków
dorobek pisarski kronikarza
na pewno motywem napisania Kroniki była nadzieja materialnego wynagrodzenia
brak wiadomości zewnętrznych, tj. innego pochodzenia, na temat pobytu autora Kroniki i jego losów w Polsce
zamierzenia kronikarza
I księga - przodkowie Bolesława Krzywoustego
II księga - dzieje 23 lat (1086-1109)
III księga - obejmuje 4 lata (1109-1113)
analogie obce
krytyka źródła
naczelną intencją Galla było uświetnienie panowania, a zwłaszcza rycerskich czynów Bolesława Krzywoustego - panegiryzm
do dziś zachowały się trzy kopie dzieła (najstarsza pochodzi z 1340 roku)
wstęp, epilogus - skrót - list do biskupów laudacja (pochwała) mecenasów
kronika miała mieć charakter pochwalny
epistola - list, wstęp pochwalno-dedykacyjny
topika
topos afektowanej skromności
topika arkadyjska
topos „wszystko głosi jego chwałę”
topos „ubi sunt?”
chorografia - opis położenia ziemi, warunków geograficznych
amplifikacja - wyliczenia (ozdobność stylu)
cudowne narodziny - miraculum (łac. `cud')
w literaturze dawnej w gatunkach epickich istniały dwa modele:
I - żywot rycerski, wojowniczy
II - ludy osiadłe - pasterstwo, rolnictwo, hodowla
kronika - nie faktografia
przeszłość świetna zadanie: naśladować przodków
Pieśń o śmierci Bolesława - apostrofy, personifikacje, pytania retoryczne (ubi sunt?)
Topos - łac. loci comunes - miejsca wspólne w literaturze (powtarzalne).