KONSPEKT LEKCJI
Nazwisko i imię nauczyciela kontraktowego: Halina Nowak
Nazwisko i imię hospitującego : Małgorzata Matuszek
Przedmiot: Religia
Klasa: II a
TEMAT: I ty możesz być świętym - „Bajka o Dziwnolandzie”
CELE OGÓŁNE:
ukazujemy dzieciom, że każdy człowiek może być święty,
CELE OPERACYJNE:
dziecko zna swojego patrona,
dziecko umie modlić się do świętych,
dziecko wie, że każdy zaproszony jest do świętości,
dziecko rozumie, że świętym stajemy się na co dzień,
dziecko wnioskuje, że człowiek święty to człowiek szczęśliwy,
dziecko przejawia postawę gotowości do bycia świętym, dobrym,
dziecko postanawia robić dobre uczynki /wobec Boga i ludzi/
METODY:
metoda story- line /opowiadanie zawierające 3 epizody/
pantomima
zabawa
piosenka
rozmowa
FORMA:
katecheza z całą grupą
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
świeca, obrazy przedstawiające świętych, znaczki przyporządkowujące dzieci do poszczególnych grup, taśma w celu wyznaczenia granic krajów, rekwizyty tematyczne do pantomimy /zabawa, praca, modlitwa, posiłki/, duży różaniec, herby.
PRZEBIEG:
Wstęp:
Powitanie dzieci i gości.
Modlitwa wstawiennicza do świętych patronów
Powtórka o dniu Wszystkich Świętych z zapowiedzią tematu /człowiek święty żył kiedyś na ziemi i był podobny do nas: jadł, pracował, bawił się i modlił/.
Podział dzieci na grupy /przydział znaczków oraz zajęcie wyznaczonych miejsc/.
Opowiadanie „Bajki o Dziwnolandzie”.
Treść opowiadania:
Katecheta opowiada pierwszą część „Bajki o Dziwnolandzie”.
Epizod I
Było kiedyś państwo Dziwnoland, które składało się z czterech krajów. W każdym kraju żyli dziwni ludzie. Między krajami były wyraźnie wyznaczone granice. Nikt nie mógł ich przekroczyć. Nikt nie znał ludzi z innego kraju oraz nikt nie wiedział czym się zajmują i co robią. W pierwszym kraju ludzie tylko się bawili, w drugim kraju ludzie cały czas jedli i pili, w trzecim kraju ludzie ciągle pracowali, a w czwartym kraju wszyscy cały czas się modlili.
Pytania kluczowe:
O jakim państwie opowiada bajka? /Dziwnolandzie/
Ile krajów znajdowało się w Dziwnolandzie? /cztery/
Co znajdowało się między krajami? /granice/
Czym zajmowali się mieszkańcy pierwszego kraju /drugiego, trzeciego, czwartego/? /zabawą, jedzeniem, pracą, modlitwą/.
/Katecheta opowiada kolejną część bajki, a cała grupa słucha/.
Epizod II
W pierwszym kraju gdzie ludzie tylko się bawili nie można było spać, odpoczywać, a także jeść czy pić. Ludzie grali w piłkę, układali klocki, lepili z plasteliny. Kobiety i dziewczynki ubierały lalki, czesały je, karmiły. Chłopcy budowali domki z klocków, jeździli z tatusiami samochodzikami i pociągami. Dzieci nie chodziły do szkoły, dorośli do pracy bo byli zajęci nieustanną zabawą.
W drugim kraju ludzie ciągli jedli i pili. Od rana do samego wieczora każdy kto mieszkał w tym kraju nie mógł nic innego robić jak tylko to co inni. Dzień był bardzo męczący, gdyż ludzie jedli przeróżne pokarmy np. owoce, słodycze, warzywa, kiełbasę bez umiaru. W nocy spali a wczesnym rankiem znowu zaczynali wszystko zjadać. Czasem kogoś bolał brzuch ale niestety musiał jeść dalej, tak jak wszyscy. Ludzie ci nie zawsze byli szczęśliwi.
W trzecim kraju znowu ludzie bez odpoczynku pracowali. Każdy miał swoje zajęcia: jedni sprzątali w domu, drudzy pracowali w ogródku, jeszcze inni szyli i prasowali. Ludzie ci byli bardzo zmęczeni, znudzeni i smutni, ponieważ każdy ich dzień wyglądał tak samo.
W czwartym kraju ludzie cały czas się modlili: jedni klęczeli i odmawiali różaniec, inni modlili się z książeczek, a jeszcze inni swoimi słowami. Nie wolno było bawić się, jeść, ani pracować- tylko modlitwa. W tym kraju było bardzo cicho, nudno i wydawało się, że nikt tam nie mieszka. Ludzie byli smutni, głodni i nieszczęśliwi.
Pytania kluczowe:
Co robili ludzie w pierwszym kraju?
Co robili ludzie w drugim kraju?
Co robili ludzie w trzecim kraju?
Co robili ludzie w czwartym kraju?
Formy aktywności:
Pantomima /dzieci z wykorzystaniem rekwizytów w poszczególnych krajach przedstawiają zajęcia mieszkańców/.
Rozmowa katechety z dziećmi na temat odczuć i przeżyć dzieci w czasie zabawy /krótkie wypowiedzi dzieci/.
/Katecheta kończy opowiadanie , problem zostaje rozstrzygnięty, zakończenie dzieci zadowala i satysfakcjonuje/.
Epizod III
Pewnego dnia zdarzyło się coś zdumiewającego. W kraju gdzie ludzie się modlili pojawił się człowiek, który zniszczył różaniec, a paciorki rozrzucił na wszystkie kraje w państwie Dziwnolandzie.
Jak myślicie, co ludzie zrobili? Co się stało dalej?
Pytania kluczowe:
Kto pojawił się w państwie Dziwnolandzie?
Do którego kraju przybył dziwny człowiek?
Co zrobił w czwartym kraju cudzoziemiec?
Forma aktywności:
Opowieść ruchowa - Ludzie zaczęli szybko zbierać porozrzucane kulki i nawet nie zauważyli jak się wszyscy wymieszali. Przekroczyli nawet granice swego kraju. Po chwili całkowicie one zniknęły /katecheta odpina taśmy wyznaczające granice krajów/. Nigdy wcześniej nie było tak radośnie w całym państwie Dziwnolandzie, więc wszyscy zaśpiewali radosną piosenkę: „Jaka jest siła” lub „Pan łączy nas”. /Po piosence dzieci wymieniają się herbami krajów/.
Katecheta dokonuje podsumowania
Człowiek jest szczęśliwy wówczas, gdy je, bawi się, pracuje oraz modli się.
Na naszych ostatnich lekcjach poznaliśmy ludzi , którzy potrafili służyć Panu Bogu i ludziom swoją pracą, potrafili bawić się i zawsze znajdowali czas na modlitwę. Swoim dobrym życiem zasłużyli sobie na wieczne szczęście, czyli niebo.
Katecheta zadaje pytania
- Jak nazywamy tych, którzy kochali Pana Boga i ludzi, a za ich dobre życie Pan Bóg nagrodził ich szczęściem wiecznym? /święci/
- Poznaliśmy wielu świętych, niektórzy żyli bardzo dawno temu,
co potraficie mi opowiedzieć o życiu tych świętych?
Katecheta odsłania obrazki przedstawiające świętych, a dzieci opowiadają o ich życiu:
/ św. Maryja, św. Józef, św. Barbara, św. Franciszek, św. Jan Bosko, św. Piotr/ - Spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy każdy z nas może zostać świętym ?
- Czym można na tę świętość sobie zasłużyć?
6. ZAKOŃCZENIE
Zatem, aby zasłużyć sobie na to by być świętym, by dostać się do nieba, każdy z nas nie musi w swoim życiu robić czegoś nadzwyczajnego. Po prostu być dobrym dla ludzi, kochać Pana Boga, mieć czas na zabawę, jedzenie, pracę i modlitwę. Pamiętajmy, że my również możemy być świętymi oraz powinniśmy tę świętość zdobywać każdego dnia.
7. Rozwiązywanie krzyżówki i kolorowanie obrazków przedstawiających świętych.
8. Modlitwa z wykorzystaniem piosenki: „Święty kocha Boga - życia mu nie
szkoda”.