„Monitor” 1765 - 1785
wstęp: E. Aleksandrowska (BN I 226)
WSTĘP:
Genealogia „Monitora”
niepewna data wydania pierwszego numeru: 21.03.1765 (23.03.1765)
anonsy, adres drukarski: warszawska drukarnia Mitzlerowska; co tydzień, ½ arkusza, za ½ szóstaka (pierwszy numer - 4-kartkowy)
początkowo pismo można było nabywać w kantorze przy drukarni, potem również w Krakowie, Poznaniu, Piotrkowie, Lublinie, Zamościu, Wilnie, Grodnie
od 20 kwietnia - półtygodnik (środy i niedziele)
Królewska geneza pisma
czasopisma polskie - przedsięwzięcia ludzi prywatnych w celach zarobkowych, np. Mitzler de Kolof, Teodor Bauch
„Monitor“ powstał z inspiracji króla Stanisława Augusta; moralne i finansowe poparcie króla, oświeceniowa reforma państwa i społeczeństwa
I. Krasicki - autor planu realizowanego w „Monitorze”, programowa anonimowość periodyku.
Literacki rodowód
przed „Monitorem”, w końcu panowania Augusta III, pismo Czartoryskiego (w 1 numerze 1. esej) - nazwa „Monitor” z ang.: moneo - przestrzegać
„Monitor” stanisławowski nawiązał do niego, powiązania z angielskim czasopismem moralno-obyczajowym „Spectator” (wydawanym w Londynie w l. 1711 - 1712)
Koncepcja redakcji - klubu
„Monitor” - dzieło zespołu autorskiego, anonimowość autorów, zawarte wypowiedzi osób z zewnątrz: rzadko drukowali listy polemiczne, często pochwalne
Czy „Periodyk Bohomolca”?
Bohomolec był związany z „Monitorem” do r. 1784, ale nie był jego inicjatorem, chciał go pozyskać do współpracy Stanisław August
Bohomolec przejął redakcję w 1767 r. (lub 1768)
krytyczny stosunek Krasickiego do Bohomolca.
Oświeceniowa rewolucja
Znamienici współpracownicy
Ignacy Krasicki - musiał przebywać w Lublinie i Lwowie
Adam Kazimierz Czartoryski
Feliks Łojko
Kasper Rogaliński
Tadeusz Lipski
Stanisław Konarski
Celestyn Czaplic
Bohomolec
Józef E. Minasowicz
Adam Naruszewicz
Józef Koblański
Kampania o oświecone państwo i społeczeństwo
pismo powołane do walki o zasadniczą przebudowę państwa, periodyk moralny
atrakcyjność i komunikowalność wypowiedzi
adresat - masy średnioszlacheckie
bezplanowy nieporządek, żeby nie wyglądało to na program polityczny
Łojko - wykład o prawdziwym szlachectwie (podobnie do Krasickiego)
akcja na rzecz postulowanej reformy wychowania i nauczania
wzór człowieka - obywatela, ideologia oświecenia, zerwanie z Sarmatyzmem
walka o czystość języka, propaganda na rzecz teatru
Przeciw zmurszałym formom ustrojowym
ukazanie wstrząsającego stanu Polski przez porównania, propozycje reformy - Łojko (wywołały burzę)
krytyka jezuitów (scholastyka i filozofia)
chwilowe odstąpienie od treści politycznych - chwyt taktyczny
porażka, bo Rosja osłoniła veto
znowu tematyka neutralna - podręcznik do nauki gramatyki języka łacińskiego
O poprawę doli chłopa
1767 (sejm radomski) - kampania o uzdrowienie stosunków na wsi
Łojko: Uwagi gospodarskie (cykl), Uwagi o obchodzeniu się z poddanymi
1767 - perswazja antywojenna
Niech na całym świecie wojna...
Polityka milczenia
1768 r. - różnice z poglądami Stanisława Augusta o wezwaniu wojsk rosyjskich przeciw konfederatom
Krasicki opuścił „Monitora”, redakcję przejął Bohomolec: wprowadził kalendarze moralne, zmyślane nowiny satyryczne (tradycje sowizdrzalskie)
treści głównie obyczajowo-moralne, artykuły pochwalne
treści pisma 1768 r. są ponadczasowe i mało aktualne (Bohomolec milczał o polityce)
Byle przetrwać
W kręgu środowiska Biblioteki Załuskich
po Bohomolcu - Minasowicz (1769) - należał też do Towarzystwa Literatów w Polszcze Ustanowionego do Wydawania Najlepszych i Polsce Najpożyteczniejszych Książek
współpraca z Mitzlerem de Kolofem, wydawcą „Monitora”
duża rola nauki - problematyka nauki
ataki na materialistyczny pogląd na świat
pismo przekształca się w periodyk półuczony, nie dbający o aktualne i realizujący własne cele
wypowiedzi polityczne - m.in. Stanisława Augusta (jako Miłoścnicki) i Lipskiego
Spod protekcji wyjęty
1770 - 1771 (Minasowicz nadal)
problematyka moralna i obyczajowa (Prawdzicki)
antybarskie akcenty polityczne, problematyka moralna i obyczajowa
prokrólewska i antykonfederacka linia pisma
3 listopada 1771 zamach na Stanisława Augusta - oburzenie na zbrodnię królobójstwa, artykuł - kazanie
Powrót Krasickiego
1771, 1772 - adaptacje „Spectatora”, zastój
rozmowa między „Zabawami Przyjemnymi i Pożytecznymi” a „Monitorem” - pomysł nowych artykułów, ale nie wypalił
ponownie wycofał się Krasicki
Trybuna inteligencko - mieszczańskiego oświecenia
Mędrki piśmienne, gołe literaty
1778 - ożywienie w Warszawie po burzy barskiej
kampania „Monitora” o nowe oświeceniowe państwo i społeczeństwo, ale prowadzona już nie przez króla, a przez Mitzlera
Tadeusz Michniewski, ks. Aleksander Żórawski, mały udział Minasowicza
Gracjan Piotrowski, Józef Ignacy Boelke, Ignacy Dzierżanowski, Józef Meier de Vold (problematyka ekonomiczno-gospodarcza)
W wirze walki
ponownie aktualność polityczna: rady dla Sejmu, przeciw bojaźliwej radzie, pochlebstwo
wychowanie i oświata publiczna (Żórawski)
diariusz sejmowy
napiętnowanie Ponińskiego
artykuły Mitzlera O uszczęśliwieniu Polski - sposoby podniesienia państwa z ekonomicznego upadku; Mitzler nie jawił się jako redaktor lub ktoś odpowiedzialny za działalność „Monitora”
odpowiedzi na „Antymonitory” - „Monitor” nie może być takim, jakim go chcą niektórzy (Żórawski)
Michniewski: O stylu, O potrzebie mądrej rozwagi i deliberacji w radzeniu około dobra ojczyzny
Perswazje uczonego Saksończyka (Mitzera)
1775 - 1776 - słabnie dynamizm „Monitora” - został mu tylko Ignacy Dzierżanowski, brak Żórawskiego, Michniewskiego,
problematyka uczona pism Mitzlera (1776 - ostatni rok Mitzlerowski pisma) - zbieżność tematów rozważań Mitzlera z tematami uchwał sejmowych
Natarcie Minasowicza
dewocyjne utwory ks. Gabriela Kasparowicza
tematyka moralistyczno-kościelna
Saska recydywa
Rządy Minasowicza
1777 - 1779 - przetrwanie, inklinacje saskie, współpracownicy: Mitzler de Kolof, Gabriel Kasparowicz, J.N. Korsakowski, J. Dzierżanowicz, Teodor Turkowski, Józef Wybicki
przedruki literatury saskiej
artykuł redakcyjny Minasowicza mówiący o trudnej sytuacji pisma, apelujący o nadsyłanie artykułów, korespondencji
1778 - zm. Mitzler de Kolof
Zupełna poniewierka
dzieje „Monitora“ związane z Oficyną Mitzlerowską
sprzedaż kompletów „Monitora”
Adam Gieryk Podebrański - objął rządy upadek drukarni
nieznani redaktorzy z lat 1779 - 1781
tendencje klerykalno-saskie
autopowtórzenia - przedruki z lat wcześniejszych, przedruki „Zabawek poetyckich” Bohomolca
1766, 1764 - przedrukowywano z tych lat artykuły o tematyce moralnej i obyczajowej
1782 - zerwanie z praktyką autopowtórzeń
teksty XVII-wieczne i saskie, przedruki tekstów Lubomirskiego, Szymona Starowolskiego, Jana St. Jabłonowskiego
Zwiastuny burzy
1784 - oficynę przejął Dufour - obowiązek drukowania „Monitora”, redaktorem Józef Ignacy Boelcki
dywagacje moralne
problematyka gospodarcza, społeczno-polityczna, filozoficzna
o zerwaniu tyranii społecznej i politycznej
treści rewolucyjne, zapowiedzi przyszłej burzy
1784 - nie powrócił „Monitor” do dawnej świetności
nie wiadomo kto był ostatnim redaktorem
Przeciw potomkom królów halickich i duchownym anatomistom
domaganie się nie przekonywania, ale ośmieszania
obrazki satyryczne, satyry obyczajowe, społeczne i personalne
przeciwko antykrólewskiej opozycji
zaangażowanie polityczne
ostatni rocznik - niemal inwektywa imienna
do teologów, przeciw zakonom, niepożytecznym społecznie
Ucieczka w literaturę
przedruki, zerwanie z aktualnością, zainteresowania literackie
brak materiałów
konkurencja z periodykami Świtkowskiego
koniec - 31 grudnia 1785
był naczelnym periodykiem stulecia, bogactwo problematyki