Określenie roli opiekuna medycznego w motywowaniu do aktywności ruchowej, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE


Określenie roli opiekuna medycznego w motywowaniu do aktywności ruchowej

Aktywność ruchowa jest niezbędna do zachowania zdrowia oraz do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

W przypadku osób przewlekle chorych jest ona tym bardziej ważna, gdyż organizm pozbawiony ruchu jest bardziej podatny na zaburzenia procesów metabolicznych.

Ponadto brak aktywności wywołuje ujemny wpływ na psychikę- co w przypadku osób chorych jest bardzo niekorzystne.

Opiekun medyczny odgrywa zatem ogromną rolę w codziennym życiu swoich podopiecznych. Ma za zadanie także działać motywująco na pacjenta, zachęcać do aktywności fizycznej, ponieważ ma ona na celu poprawę stanu zdrowia chorego i umożliwienie szybszego powrotu do sprawności.

Systematyczne ćwiczenia niosą bowiem za sobą wiele korzyści. Nie tylko poprawiają stan emocjonalny (wydzielające się endorfiny poprawiają samopoczucie), dodaje energii i sił witalnych, ale także wpływa na pracę poszczególnych układów organizmu człowieka.

Przede wszystkim zmniejsza podatność na choroby przez poprawę wydolności układu odpornościowego.

Przyspiesza także przemianę materii, poprawia pracę układu krążenia, a także łagodzi bóle kręgosłupa ( niekiedy nawet całkowicie je eliminuje).

Ma także ogromny wpływ na pracę mięśni-poprawia ich unerwienie, ukrwienie, a także wytrzymałość. Rozluźnia również napięcie mięśniowe ( w szczególności barków, szyi i pleców).

Ruch ma również wpływ na proces osteoporozy. Może go bowiem znacznie spowolnić. Ale co najważniejsze, dbając o swoją aktywność fizyczną, pacjent staje się bardziej niezależny od innych- czy to rodziny, opiekuna, czy nawet sprzętów medycznych.

Staje się nieco bardziej samowystarczający.

Opiekun medyczny ma za zadanie więc zapewnić osobom chorym godziwe życie. Ciąży na nim ogromna odpowiedzialność.

Powinien także mieć odpowiednie podejście psychologiczne do chorego- ważne jest zaufanie pacjenta, ponieważ tylko dzięki temu będzie on gotowy na podjęcie aktywności fizycznej z pomocą opiekuna.

Motywując chorego do podejmowania aktywności, ułatwia mu funkcjonowanie w życiu społecznym.

W przypadku większości osób-rehabilitacja ma charakter leczenia funkcjonalnego, tzn. stosowania ćwiczeń ruchowych we wszystkich ich odmianach, których celem jest poprawienie np. nieprawnego narządu ruch. Chory niepełnosprawny, niezależnie od stopnia niepełnosprawności, nie powinien być zostawiony sam sobie. Potrzebuje wsparcia zarówno rodziny i bliskich, jak również opiekuna medycznego.

To właśnie opiekun powinien zapoznać się z sytuacją swojego podopiecznego- jego schorzeniem, warunkami środowiskowymi i rodzinnymi. Należy się także zorientować w jakiej sytuacji emocjonalnej jest chora osoba - czy jej stan psychiczny jest dobry czy też nie. Powinien wtedy podjąć działania mające na celu zachęcenie do aktywności ruchowej. Projekt takiej aktywności powinien być realny, trwały i efektywny, którego zadaniem jest podniesienie potencjału zdrowia i zapobieganie czynnikom ryzyka.

Opiekun medyczny powinien zatem określić sytuacje i miejsca, które pozwolą zrealizować plan aktywności fizycznej, a wszelkiego typu zmiany powinny być wprowadzane stopniowo.

W warunkach domowych opiekun powinien nie tylko zachęcać chorego do ćwiczeń, ale także zapewnić mu dogodne warunki, przygotować pacjenta do ćwiczeń (tzn. zadbać o jego odpowiednie ułożenie - jeśli pacjent leży; odpowiedni ubiór, jeśli jest konieczne np. odsłonięcie danego ćwiczonego odcinka ciała). Może także wspólnie z pacjentem ( lub rehabilitantem, jeśli wymaga tego stan chorego) ustalić program ćwiczeń.

Niezwykle ważne jest, aby kontrolowano tętno w czasie ćwiczeń, a także obserwowano zachowanie pacjenta.

Z czasem ćwiczenia bierne zastępuje się ćwiczeniami czynno-biernymi. Każde ćwiczenie ogólnousprawniające opiekun powinien szczegółowo opisać, przedstawić sposób jego wykonywania - a następnie powinien asystować i pomagać pacjentowi w wykonywaniu poszczególnych ćwiczeń.

Opiekun medyczny ma zatem za zadanie nie tylko zachęcać chorego do aktywności fizycznej, ale także ściśle z nim współpracować - w tej i każdej innej dziedzinie. Jego podopieczny z kolei powinien mieć świadomość jak ważna jest rehabilitacja ruchowa oraz jakie korzyści mogą wypłynąć z systematycznie wykonywanych ćwiczeń.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Omów udział opiekuna medycznego w planowaniu i motywowaniu osób chorych i niepełnosprawnych do aktyw
9, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
Etyka w pracy opiekuna medycznego(1), OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
Zdrowie publiczne, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
8. Oddychanie, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
DOKUMENTACJA EDUKACJI ZDROWOTNEJ stres ww, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
6. Szpital jako środowisko pacjenta, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
Bandażowanie, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
Higiena otoczenia chorego, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
ZASADY ZAPOBIEGANIA ZAKAŻENIOM SZPITALNYM (2), OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
2.Proces pielęgnowania, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI I POMOCE
Przykładowe gry dla dzieci, Przykładowe zabawy i gry ruchowe mozliwe do wykorzystania na za
Test końcowy do rozwiązania, OPIEKUN MEDYCZNY, NOTATKI, 2
Motywowanie uczniów gimnazjów do aktywności fizycznej 3 ROZDZIAŁ
Motywowanie uczniów gimnazjow do aktywności fizycznej ROZDZIAŁ 2, terapia pedagogiczna, praca magist
ANKIETA Motywowanie uczniów gimnazjow do aktywności fizycznej, terapia pedagogiczna, praca magisters

więcej podobnych podstron