2. WYMIAROWANIE ŚĆIANY WEWNĘTRZNEJ NA PARTERZE

Szerokość pasma obciążenia na ścianę:

d =0,5⋅0,90+0,75+0,5⋅1,6 =2,0m

Obciążenie ze stropu (nad parterem)

A_obc=2⋅(0,5⋅4,20+0,5*4,40) =8,6m²

S₁ =8,6⋅6,25 =53,75 Kn

Ciężary ścian:

Górna (na poddaszu): - brak

Dolna (na parterze):

A_obc=2,0⋅(2,55)-0,5⋅2,1⋅(0,9+1,6) =5,1-2,625 =2,475m²

powierzchnia obciążenia stolarką : 2,1⋅(0,5(1,6+0,9)) =2,625m²

G₂=2,475⋅(0,74+4,125)+2,625⋅0,5 =13,353kN

Łączne obciążenie do przegubu nad rozpatrywaną ścianą

N_1d =0

Obciążenie całkowite na dole (podłoga parteru)

N_2d =S₁+G₂ =53,75+13,353 =67,103 kN

Ponieważ jest 1 strop, to nie redukujemy obciążenia użytkowego.

Określenie smukłości ściany:

h =2,55m

Określenie wytrzymałości muru:

Przyjęto materiały: pustak (SZ-220), klasy 15MPa, f_B,PN =15,0MPa

zaprawa cementowo-wapienna marki 5MPa, f_m =5,0MPa

według załącznika F normy PN-B-03002:1999

element murowy grupy 2, drążony

Wytrzymałość charakterystyczna muru:

Wytrzymałość obliczeniowa muru:

Kategoria robót - B, kategoria produkcji pustaka - II

- z tabeli

Przekrój muru:

A =0,3⋅0,75 =0,225 < 0,3

Sprawdzenie stanu granicznego nośności muru:

mimośród przypadkowy:

przyjęto e_a=0,01m

Do obliczeń zastosowano przegubowy model ściany.

Przekrój 1-1 oraz 2-2:

, gdzie
- wsp. redukcyjny zależny od wartości mimośrodu w przekrojach.

Przekrój 3-3:

, gdzie
- wsp. redukcyjny określający wpływy wyboczenia, mimośrodu początkowego, smukłości, czasu działania obciążenia.

Przekroje 1-1 i 1-2:

N_1d =53,75 kN

M_2d =N_2d⋅e_a =67,103⋅0,01 =0,67103kNm

N_Rd1 =1⋅0,225⋅2,325⋅1,371 =0,717MN =717kN > N_1d =53,75 kN

N_Rd2 =0,8666⋅0,225⋅1,371 =0,267MN =267kN > N_2d =67,103kN

Stany graniczne w przekrojach 1-1 i 2-2 nie są przekroczone.

Przekrój 3-3:

dla:
MPa

N_m,Rd =0,72⋅0,225⋅1,714 =0,2777MN =278kN > N_m =N_1d+0,5⋅G₂ =59,77 kN

Ściana na parterze ma odpowiednią nośność.