Pielęgnowanie pacjenta z urazem głowy, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Pielęgniarstwo w intensywnej opiece medycznej


PIELĘGNOWANIE CHOREGO Z URAZEM GŁOWY

Uraz- uszkodzenie tkanki, narządu lub większego obszaru ciała przez działanie czynnika mechanicznego, termicznego, chemicznego, akustycznego, elektrycznego, świetlnego lub jonizującego. Następstwem urazu są obrażenia ciała.

Uraz mechaniczny może spowodować: stłuczenie, wykręcenie, zwichnięcie, złamanie, ranę, uszkodzenie narządów wewnętrznych oraz krwotok i wstrząs urazowy. Uraz termiczny powoduje odmrożenie lub oparzenie oraz udar cieplny, uraz akustyczny - głuchotę, uraz świetlny - udar słoneczny, uraz elektryczny - porażenie (piorunem lub prądem elektrycznym). Promieniowanie jonizujące wywołuje chorobę popromienną.

Przyczyny urazów głowy:

Najczęstszą przyczyną obrażeń głowy jest uraz mechaniczny, często skutkujący różnego rodzaju uszkodzeniami mózgu i innych narządów głowy. Najwięcej ciężkich urazów głowy powstaje obecnie w wyniku wypadków samochodowych.

Czynniki sprzyjające zachorowaniu

Zwiększone ryzyko ciężkiego urazu głowy wiąże się z:

• Spożyciem alkoholu

• Uprawianiem niektórych sportów - na przykład boks i inne sporty walki, rugby

• Chorobami, w przebiegu których występują drgawki

• Jazdą rowerem lub motocyklem bez ochronnego kasku

• Jazdą samochodem bez zapiętych pasów bezpieczeństwa

Sposoby zapobiegania:

Pomimo powszechnej znajomości poniższych zaleceń, często są one lekceważone i wiele osób umiera lub zostaje kalekami w wyniku urazów głowy, których można było uniknąć.

• Nie można prowadzić pojazdów mechanicznych po spożyciu jakiejkolwiek ilości alkoholu. To samo zalecenie dotyczy narkotyków oraz szeregu leków. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zasięgnąć porady lekarza

• Podczas uprawiania sportów walki oraz jazdy na rowerze należy używać odpowiednich kasków ochronnych

• W trakcie jazdy samochodem powinno się zawsze zapinać pasy bezpieczeństwa, a dzieci przewozić w specjalnych dobranych do ich wieku fotelikach

Wśród wielu urazów wymagających hospitalizacji można wyróżnić obrażenia doznane w obrębie czaszki i mózgu. Przyjęcia do szpitala wymagają chorzy, u których uraz spowodował utratę przytomności, obserwowano drgawki lub utrzymuje się ból głowy, nudności i wymioty.

Następstwa mechanicznych urazów głowy:

  1. Powierzchowne uszkodzenia powłok czaszki:

  1. Uszkodzenia powłok czaszki ze złamaniem kości czaszki. Złamania kości czaszki powstają w wyniku działania siły mechanicznej o mocy przekraczającej możliwości amortyzujące powłok głowy do złamania kości czaszki. Zaliczamy tutaj złamania:

Jeśli złamanie łączy się z jamami powietrznymi czaszki to obserwujemy wyciek krwisty z nosa, ucha lub gardła. Wyciek ten może być mniej lub bardziej obfity i może przekształcać się w płyn otok jasnego płynu mózgowo- rdzeniowego.

  1. Obrażenia mózgu:

Leczenie:

Zalecenia ogólne

• W przypadku części urazów głowy, zwykle tych z towarzyszącą utratą przytomności konieczna jest obserwacja chorego w szpitalu, najczęściej w oddziale chirurgicznym lub neurologicznym

• Po dokładnym badaniu lekarskim i wykonaniu niezbędnych badań dodatkowych pacjenci z lżejszymi urazami głowy mogą być wypisani do domu. Wskazane jest, aby w takim przypadku pacjent przez następne 48-72 godziny pozostawał stale pod opieką odpowiedzialnej pełnoletniej osoby, która obserwować będzie, czy nie pojawią się ewentualne objawy niebezpiecznych powikłań urazu

• W takim przypadku należy niezwłocznie przewieźć chorego do szpitala, a w razie braku możliwości transportu lub utraty przytomności chorego uzasadnione jest wezwanie karetki pogotowia ratunkowego

• Osoba opiekująca się chorym po przebytym urazie głowy powinna kontrolować jego stan nawet w nocy, jeśli to konieczne nawet budząc go co 2-3 godziny

• Należy podkreślić, że krytyczny okres, w czasie którego ujawnia się większość niebezpiecznych następstw urazu głowy to pierwsze 24 godziny po urazie. Niekiedy jednak powikłania urazu głowy rozwijają się nawet po upływie 6 miesięcy od urazu

• Do czasu zakończenia badania przez lekarza nie należy podawać choremu żadnych leków przeciwbólowych ani uspokajających. Dostępne w aptece bez recepty środki przeciwbólowe mogą być pomocne w czasie obserwacji domowej, jednak jeżeli bóle głowy nie ustępują po ich podaniu, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem

• Przez pierwszych kilka dni po urazie głowy chory powinien pozostawać w łóżku (dozwolone jest wstawanie do toalety), a także unikać oglądania telewizji, słuchania głośnej muzyki i ograniczyć czytanie

• Po kilku dniach od urazu wskazany jest stopniowy powrót do pełnej aktywności

• W pierwszym okresie po urazie wskazana jest lekka, płynna lub półpłynna dieta

Leczenie farmakologiczne

Leczenie farmakologiczne ma ograniczone znaczenie w postępowaniu z chorymi po urazie głowy, jednak w razie konieczności stosuje się:

• Środki przeciwbólowe

• Leki poprawiające krążenie krwi w obrębie mózgu

• Środki usprawniające metabolizm komórek tkanki mózgowej

• Leki zmniejszające ewentualny obrzęk mózgu (w przypadku powikłań)

Leczenie operacyjne:

Wykonanie zabiegu operacyjnego może być konieczne u chorych po ciężkich urazach głowy. W razie potrzeby wykonuje się:

• Chirurgiczne opracowanie (oczyszczenie i zeszycie) ran głowy

• W przypadku krwotoków wewnątrzczaszkowych kraniotomię (otwarcie czaszki), identyfikację miejsca krwawienia i jego tamowanie. Zabiegi te, wykonywane w oddziałach ogólnochirurgicznych lub neurochirurgicznych, należą do bardzo trudnych i niebezpiecznych i wiążą się z bardzo poważnym rokowaniem dotyczącym życia i zdrowia pacjenta. W razie kraniotomii zakończonej sukcesem pacjenta czeka wielodniowy pobyt w szpitalu, a następnie długotrwała i żmudna rehabilitacja

Opieka pielęgniarska nad chorym w bezpośrednim okresie po urazie czaszkowym powinna skupić się na kilku ważnych elementach:

  1. Kontrola świadomości chorego- chory po urazie głowy może być senny, przebywać w stanie półśpiączki albo w stanie śpiączki, w którym reagować będzie tylko na silne bodźce bólowe. Stan świadomości musi być obserwowany przez pielęgniarkę z wyraźną skrupulatnością, ponieważ jest ważnym symptomem postępu choroby

  2. Monitorowanie podstawowych funkcji życiowych chorego:

3.Obserwacja ilości wydalanego moczu

4.Ocena barwy skóry i błon śluzowych chorego

5.Obserwacja w kierunku wystąpienia płynotoków- jeśli występuje

płynotok, należy ocenić ilość i jakość płynu jaka wydostaje się przez nos lub uszy. Najbardziej niebezpiecznym powikłaniem jest zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych. Inne możliwe do zaobserwowania objawy to napady drgawek, utrata przytomności, porażenia.

6. podanie pacjentowi zleconych leków i płynów infuzyjnych. Leki doustne podaje się tylko wtedy gdy pacjent po urazie głowy ma zachowaną przytomność. Zalecane jest podawanie leków drogą dożylną albo domięśniową. Jeśli u chorego występuje porażenie kończyny, nie należy zakładać do niej kaniul żylnych i wykonywać żadnych iniekcji w jej obrębie

7. pomoc w zwalczaniu bólu spowodowanego urazem poprzez systematyczne podawanie leków przeciwbólowych oraz stałą kontrolę bólu odczuwanego przez pacjenta

8. dbanie o ogólny komfort chorego oraz o właściwe ułożenie. Pacjent po urazie głowy powinien być ułożony w pozycji płaskiej z głową uniesioną pod kątem 30 stopni- takie ułożenie głowy zapobiega obrzękowi mózgowemu. Do utrzymania prawidłowego przepływu krwi przez mózg niezbędne jest zapewnienie efektywnego odpływu krwi żylnej z krążenia mózgowego, w przeciwnym wypadku dochodzi do przekrwienia biernego mózgu, co nasila procesy patologiczne za chodzące wewnątrz jamy czaszki. Upośledzony odpływ żylny może mieć miejsce, gdy zostaną uciśnięte żyły szyjne lub kręgowe a także gdy ułożenie głowy pacjenta po urazie głowy w stosunku do tułowia jest nieprawidłowe tzn. zbyt niskie. W przypadku zbyt niskiego ułożenia głowy krew aby odpłynąć z mózgu, musi dodatkowo pokonać siłę grawitacji, stąd też konieczność ułożenia głowy pacjenta pod kątem 30 stopni. Przy występujących nudnościach lub wymiotach należy chorego ułożyć w pozycji bocznej ustalonej- lub jeśli jest to niemożliwe- z głową odgiętą na bok tak, aby nie dopuścić u chorego do zachłyśnięcia się wymiocinami lub krwią.

9. dokumentowanie wszystkich pomiarów dokonanych u chorego. Dokumentowanie wszystkich podanych leków i płynów infuzyjnych

10. w razie konieczności szybkie informowanie zespołu medycznego o zmieniającym się stanie chorego



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pacjent w OIT, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Pielęgniarstwo w intensywnej opiece medyczn
Egzamin zintegrowany chirurgia (6), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zaawansowana praktyka
Test z piel. europejskiego (2), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Pielęgniarstwo europejskie
Egzamin zintegrowany chirurgia (11), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zaawansowana praktyka
Teorie Leiniger, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teoria pielęgniarstwa
Model J. Watson, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teoria pielęgniarstwa
Test Pielęgniarstwo Europejskie z odpowiedziami, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Pielęgnia
zarządzanie jakością test, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zarządzanie w pielęgniarstwie,
zarzadzanie pytania, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zarządzanie w pielęgniarstwie, Zarząd
test z zarzadzanie, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zarządzanie w pielęgniarstwie, Zarządz
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne 2013 giełda, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zaawansow
Zarzadzanie test nasz, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zarządzanie w pielęgniarstwie, Zarz
egzamin z teorii pielęgniarstwa z odpowiedziami (1), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teori
zarządzanie ściaga, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zarządzanie w pielęgniarstwie, Zarządz
Gielda europejskie, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Pielęgniarstwo europejskie, Pielęgniar
egzamin z teorii pielęgniarstwa z odpowiedziami (2), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teori
Egzamin zintegrowany chirurgia (10), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zaawansowana praktyka
Egzamin zintegrowany chirurgia (7), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Zaawansowana praktyka
edukacja-test-1, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Edukacja terapeutyczna, Edukacja terapeut

więcej podobnych podstron