Kończyna Górna - Kości
Podstawa tj. obręcz barkowa (obojczyk + łopatka)
Część wolna:
odcinek bliższy (kość ramienna),
odcinek środkowy (kości przedramienia)
odcinek dalszy (kości ręki)
Kończyna górna wobec pionowej postawy człowieka służy za narząd chwytny i ma konstrukcję wybitnie dynamiczną.
Kości obręczy barkowej (ossa cingulum membri superioris)
Koniec bliższy obojczyka jest jedynym miejscem, w którym obręcz barkowa łączy się z tułowiem - pozostałe połączenia mają charakter mięśniowy.
Obręcz ta jest niekompletna : otwór przedni wypełnia rękojeść mostka, otwór tylny pomiędzy łopatkami pozostaje niewypełniony .Zapewnia to wybitną ruchomość obręczy w stosunku do tułowia.
1.Obojczyk (clavicula)
odgranicza szyję od klatki piersiowej
część środkowa (trzon); powstaje na podłożu błoniastym
koniec bliższy, mostkowy
koniec dalszy, barkowy
kość długa lecz nie ma jamy szpikowej
najwcześniej kostnieje ze wszystkich kości
2.Łopatka (scapula)
tworzy tylną część obręczy, kość płaska
trzon łopatki:
= powierzchnia żebrowa (dół podłopatkowy)
= powierzchnia grzbietowa (dół nad- i podgrzebieniowy)
grzebień łopatki
wyrostek barkowy
szyjka łopatki
wyrostek kruczy
brzegi: przyśrodkowy, górny i boczny: wydrążenie stawowe, guzek podpanewkowy
kąty: górny, dolny i boczny - wydrążenie stawowe, guzek nadpanewkowy
Kościec części wolnej
3.Kośc ramienna (humerus) - kość długa
trzon
= powierzchnia przednia boczna - guzowatość naramienna
= powierzchnia przednia przyśrodkowa
= powierzchnia tylna - bruzda nerwu promieniowego
= brzeg boczny
= brzeg przyśrodkowy
koniec bliższy (głowa kości ramiennej), tworzy kąt z osią długą trzonu ok.130º
= szyjka anatomiczna
= guzek większy
= guzek mniejszy
= szyjka chirurgiczna
koniec dalszy - kłykieć kości ramiennej (condylus humeri)
=nadklykieć przyśrodkowy (bruzda nerwu łokciowego)
=nadkłykieć boczny
=powierzchnie stawowe: bloczek (k. łokciowa), główka (k. promieniowa)
=dół dziobiasty
=dół wyrostka łokciowego (fossa olecrani)
=dół promieniowy
Kości przedramienia
Kości przedramienia i ramię nie leża w jednej osi lecz tworzą kąt 165-170º zwrócony w kierunku promieniowym. Kość łokciowa jest dłuższa. Kości te łączą się górnymi i dolnymi końcami, zaś przestrzeń pomiędzy nimi zamyka błona międzykostna.
4.Kość łokciowa (ulna)
kość długa, położona po stronie małego palca
trzon (trójgraniasty):
= trzy powierzchnie: przednia, tylna, przyśrodkowa
= trzy brzegi: przedni, tylny, międzykostny (boczny)
koniec bliższy
= wyrostek dziobiasty
= wyrostek łokciowy
= powierzchnie stawowe: wcięcie bloczkowe, wcięcie promieniowe
= guzowatość kości łokciowej
koniec dalszy
= głowa kości łokciowej: powierzchnie stawowe dla k. nadgrastka i k. promieniowej
(obwód stawowy głowy - circumferentia articularis capitis ulnae)
=wyrostek rylcowaty
5.Kość promieniowa (radius)
kość długa, położona po stronie kciuka
trzon (trójgraniasty)
= trzy brzegi: przedni, tylny i międzykostny, czyli przyśrodkowy
= trzy powierzchnie: przednia, tylna, boczna
koniec bliższy
= głowa kości promieniowej: dołek głowy, obwód stawowy
= szyjka k. promieniowej
= guzowatość kości promieniowej
koniec dalszy
=powierzchnia stawowa nadgarstkowa: połączenie z kością łódeczkowata i księżycowatą.
= wcięcie łokciowe - powierzchnia stawowa dla połączenia z kością łokciową.
= wyrostek rylcowaty
6) Kości ręki
W skład ręki (manus) wchodzi zwykle 27 kości, które dzieli się na:
nadgarstek (carpus), śródręcze (metacarpus), palce (digiti).
Kości nadgarstka - dwa szeregi kości bliższy i dalszy
szereg bliższy:
k. łódeczkowata (os scaphoideum)
k. księżycowata (os lunatum)
k. trójgraniasta (os triquetrum)
k. grochowata (os pisiforme)
szereg dalszy:
k. czworoboczna większa (os trapezium)
k. czworoboczna mniejsza (os trapezoideum)
k. główkowata (os capitatum)
k. haczykowata (os hamatum)
Powierzchnia dłoniowa nadgarstka jest wklęsła i wytwarza bruzdę nadgarstka, zaś powierzchnia grzbietowa wypukła, pokryta ścięgnami prostowników.
Po stronie łokciowej: k. grochowata i haczyk k. haczykowatej tworzą wyniosłość łokciową nadgarstka (eminentia carpi ulnaris), po str. promieniowej guzek kości łódeczkowatej i guzek k. czworobocznej większej tworzą wyniosłość promieniową nadgarstka (eminentia carpi radialis). Między obu wyniosłościami rozpięty jest troczek zginaczy, pod którym biegnie kanał nadgarstka (canalis carpi), przez który przechodzą ścięgna zginaczy palców i nerw pośrodkowy.
Kości śródręcza
Śródręcze (metacarpus) składa się z pięciu kości długich oznaczonych cyframi I-V
trzon, koniec bliższy (podstawa), koniec dalszy (głowa).
Kości palców ręki
składają się z paliczków, czyli członków palców (phalanges)
cztery palce (II-V) maja po trzy paliczki: bliższy środkowy i dalszy
palec pierwszy (kciuk-pollex) ma tylko dwa paliczki: bliższy i dalszy
budowa jak kości długich: trzon, podstawa, głowa
paliczek dystalny na swym końcu dalszym ma guzowatość paliczka dalszego