Michał Grądzki

Język sprawozdawców sportowych. Dokonaj oceny jego poprawności.

1. Literatura przedmiotu:

1. T. Matejuk, Chodzi o to, aby język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa..., [w:] http://fost.pl/sport/pilkanozna/n/c/145/s/996

2. W. Kochański, B. Klebanowska, A. Markowski, O Dobrej i Złej Polszczyźnie, Warszawa 1987, s.10-17

3. W. Doroszewski, O kulturę słowa. Poradnik językowy, t. 1., Warszawa 1968

4. W. Doroszewski, O kulturę słowa. Poradnik językowy, t. 2., Warszawa 1968

5. J. Miodek, Rzecz o języku. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1983, s. 86-87, 100-101, 105-106, 108-110, 113-114, 141-143, 159-161, 162-164

6. J. Miodek, Rozmyslajcie nad mową!, Warszawa 1998, s. 143-147

7. A. A. Zdaniukiweicz, Z zagadnień kultury języka, Warszawa 1973, s. 9-48

RAMOWY PLAN PREZENTACJI:

Wstęp:

• Norma języka a uzus - nawiązanie do wypowiedzi sprawozdawców sportowych

• Błędy językowe i ich rodzaje

Rozwinięcie:

• Rola stresu w wypowiedziach sprawozdawców sportowych - wypowiedzi „na żywo”

• Przytoczenie wypowiedzi kilku sprawozdawców sportowych zawierających podstawowe błędy dotyczące zaimka „dla”, oraz potwierdzenie niepoprawności użycia tego zaimka przez prof. Mariana Bugajskiego

• Jedno z głównych pytań - w studio czy w studiu?

• Sprzed laty - poprawnie czy niepoprawnie?

• Tę czy tą - jak jest poprawnie?

• Robić mecz - czy można tak powiedzieć?

• Prowadząc 2:1, Góroń zaczyna kontratak - poprawnie sformułowane, czy nie?

• Przytoczenie błędnych wypowiedzi Włodzimierza Szaranowicza i określenie błędu.

• Przytoczenie błędnych wypowiedzi Dariusza Szapkowskiego i określenie błędu

Zakończenie:

• Dlaczego sprawozdawcy sportowi popełniają błędy językowe? Wyjaśnienie mechanizmu błędów.

• Ogólna ocena poprawności języka sprawozdawców sportowych

Materiały pomocnicze:

• Fiszki z cytatami

• Plansze z błędnymi wypowiedziami