postmodernizm, współczesne teorie socjologiczne


Postmodernistyczne koncepcje społeczeństwa

Post modernisty - ponowoczesność

Post modernizm - postmodernizm

Post modern - ponowoczesny

I aspekt

Opozycja nowoczesności, modernizmu.

Reakcja na to co się dzieje w świecie zachodu.

II aspekt

Zakres użycia pojęcia

Teatr

Kino

Film

Sztuka

Literatura

POST - negacja nowoczesności, porzucenie, odejście od określonych cech nowoczesności.

Nacisk położony na przejściowość.

Nowoczesność

Epoka kształtowana w pełni po renesansie. Była kontrolowana z ładem tradycyjnym. Implikowała postęp gospodarczy.

Nowe formy technologii i informacji. Przez to coraz częściej symulujemy rzeczywistość. Przechodzimy od tego co rzeczywiste do świata symulacji. Oznacza zatarcie granic między tym co realne a tym co udawana.

Komputeryzacja społeczeństwa

Mamy do czynienia z pojawieniem się wielu gier językowych.

Traktują oni ponowoczesność jako kolejną fazę rozwojową.

Ponowoczesny stan umysłu - inny sposób postrzegania, interpretowania świata.

Bycie nowoczesnym - bycie człowiekiem, który cały czas próbuje wymyślać samego siebie.

Przechodzimy do aktywności w grupach.

Mamy do czynienia z tym, aby być otwartym, aby żyć chwilą.

Rzeczywistość obrazu - nie mamy jednej całości.

Teorie modernizacji

Baudvillard

Mówi o nowym świecie złożonym z symulacji.

Powstanie nowych rynków pracy.

Rozpowszechnienie się telefonii komunikacyjnej.

Modernizm

Styl kojarzony z pewnymi ruchami artystycznymi. Podstawową cechą była estetyczna samoświadomość.

Postmodernizm

Pojawia się po raz pierwszy w latach trzydziestych - Frederico de Onis.

Stał się popularny w Nowym Jorku, używany przez artystów. Służył oznaczeniu pewnego ruchu, który wykroczył poza high modernizm.

Rozróżnienie:

Zatarcie między sztuką a życiem codziennym.

Zatarcie między kultura wysoką a popularną.

Mamy do czynienia z podróbką, pastiżem, kolażem, bo nic nowego nie można wymyślić.

Sztuka - jest powtórką tego co już było.

Postmodernizm

Określenie „postmodernistyczny” zawiera w sobie dwa nurty:

  1. krytyka socjologii jako nauki.

  2. zerwanie z nowoczesnością

Postmodernizm stawia trzy wzajemnie powiązane problemy dotyczące poznania ludzkiego.

Postmodernistyczna krytyka nauki

  1. problem reprezentacji

Istnieje jeden najlepszy sposób wyrażania „prawdy” o świecie - teoria naukowa i odkrycia badawcze.

Postmoderniści na ogół kwestionują tę zakładaną odpowiedniość pomiędzy znakami języka naukowego a twardą rzeczywistością.

Język jest społecznie tworzony.

  1. problem władzy i usankcjonowanych interesów

postmoderniści przyznają, że świat fizyczny może działać dzięki prawom, natomiast sam proces odkrywania tych praw tworzy kulturę, która prowadzi do powstania interesów, polityki i innych form dominacji.

„Prawda” w nauce (społecznej) nie oznacza odpowiedniości pomiędzy stwierdzeniami teoretycznymi a rzeczywistym uniwersum społecznym. Jest raczej tworem kulturowym.

  1. problem ciągłości

Postmoderniści kwestionują pogląd, że wiedza podlega kumulacji w sposób prowadzący do rosnącej ciągłości rozumiejących względów na temat świata oraz że może być stosowana w celu umożliwienia postępu społecznego.

Postmodernizm podleśna, że wiedza, jako kreacja ludzka, jest odniesiona do okoliczności, w których została wytworzona oraz przez nie uwarunkowana.

W ostatecznym rachunku wiedza jest systemem znaków, dotyczy samej siebie w takim samym stopniu, w jakim dotyczy świata na zewnątrz.

Postmodernizm opiera się na krytyce nauki, która nie zapewnia samemu postmodernizmowi trwałej podwaliny.

Cała kultura i język są odległe od świata fizycznego.

Abstrakcja taka jest niezbędnym warunkiem kultury i języka, ponieważ bez pewnego stopnia oddalenia od świata fizycznego istniałaby tylko rzecz sama w sobie, bez żadnych ludzkich znaczeń umożliwiających nam jej rozumienie.

Język i znaczenie są związane ze światem fizycznym, lecz są reprezentacjami tego świata. Są one z natury rzeczy przygodne i chwiejne, musza więc być w pewien sposób reifiltrowane i stabilizowane.

Nauka, podobnie jak każdy system wiedzy, oparta jest na niesprawdzalnych założeniach, jest wyabstrahowana z rzeczywistości fizycznej, potrzebuje reifikacji i stabilizacji zachodzących dzięki instytucjanalizowaniu i inwestycjom emocjonalnym oraz zasadza się na systematycznym kwestionowaniu innych systemów wiedzy w celu zapewnienia sobie własnej realności.

Moment w którym ludzie używają języka, sprawia, że język staje się czymś oceniającym.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Z. Bauman - Czy istnieje postmodernistyczna socjologia, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE(1), Referat
Bourdieu - Struktury, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE(1), Referaty
Ralph Dahrendorf - teoria konfliktu, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE
WTS Socjologia humanistyczna Krakowiak, Socjologia, Współczesne Teorie Socjologiczne
opracowanie pytań na kolokwium, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
wts wse wyklad11, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
WSPOLCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE wyklady
wprowadzenie do socjologii, Współczesne teorie socjologiczne
wts wse wyklad7, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
wts wse wyklad5, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
Blau Wymiana Społeczna Szczerbińska Kandybowicz, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
wts wse wyklad12, SOCJOLOGIA UJ, Współczesne teorie socjologiczne
Współczesne Teorie Socjologiczne - kolokwium 2, Opracowania moje
Z. Bauman - Ponowoczesne wzory osobowe, WSPÓŁCZESNE TEORIE SOCJOLOGICZNE(1), Referaty
3.1 Merton, Współczesne teorie socjologiczne

więcej podobnych podstron