• Deklaracja Ideowo - Programowa •

Komunistycznej Młodzieży Polski

Komunistyczna Młodzież Polski jest organizacją skupiającą młodych ludzi identyfikujących się z ideą komunistyczną. Jest to idea, której zwycięstwo uwolni ludzkość od niepewności jutra, od strachu przed wojnami, od nędzy i poniżenia, położy kres panowaniu wyzyskiwaczy nad ludźmi pracy, panowaniu narodów silnych nad słabymi. Dopiero komunizm może zapewnić trwały materialny rozkwit ludzkości, a zdobycze pracy i geniuszu ludzkiego przeznaczyć całkowicie dla dobra i szczęścia człowieka. Od czasu ukazania się "Manifestu Komunistycznego" i wybuchu Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej rzeczywistość uzupełniła nauki Marksa, Engelsa i Lenina. Nowe doświadczenia ludzkości w pełni potwierdziły doniosłość ich przełomowego odkrycia. Dotychczas filozofowie potrafili tylko objaśniać świat, Marks, Engels i Lenin nauczyli nas go kształtować. Do teoretycznego dorobku ruchu komunistycznego odnosimy się z szacunkiem, w sposób twórczy i wolny od dogmatyzmu. Nawiązujemy także do ponad stuletniej tradycji polskiego ruchu komunistycznego, zapoczątkowanego w 1882 roku przez "Wielki Proletariat".

SYTUACJA W POLSCE

Polska podobnie jak inne kraje Europy Środkowej i Wschodniej, w których przywrócono kapitalizm, znalazła się w trudnej sytuacji. Majątek Polski Ludowej, budowany wysiłkiem kilku pokoleń ludzi pracy, został bezkarnie rozgrabiony przez zachodnie koncerny i rodzimych spekulantów. Systematycznie likwidowano zdobycze socjalne. W ten sposób zwycięzcy dokonali podziału łupów. Przegrani są natomiast wszyscy ludzie pracy, chociaż często sobie tego jeszcze nie uświadamiają. Pojawiła się nieznana w Polsce Ludowej plaga społeczna - bezrobocie. W rezultacie prywatyzacji większość zakładów pracy, a nawet całe gałęzie przemysłu zostały zlikwidowane. Zatrudnieni tam pracownicy utracili nie tylko miejsca pracy, ale również swą podmiotowość polityczną, co przejawia się m.in. w utrudnianiu działalności związków zawodowych. Obniżył się poziom życia większości społeczeństwa, pogorszyły się warunki pracy, ograniczone zostały prawa pracownicze, wzrosło rozwarstwienie majątkowe, pogorszył się dostęp do opieki medycznej i stan zdrowia społeczeństwa. Szczególnie trudne jest położenie młodzieży. Najczęściej po ukończeniu szkoły zasila ona szeregi bezrobotnych lub emigruje w poszukiwaniu pracy. Mieszkania stały się dla młodego pokolenia praktycznie niedostępne. Zmniejszyła się liczba zawieranych małżeństw. Wielu młodych ludzi nie widząc dla siebie żadnych perspektyw w kraju udaje się na emigrację lub ulega demoralizacji.

ŚWIATOWY KAPITALIZM

Kapitalizm jest często ukazywany przez burżuazyjną propagandę jako system harmonijnych stosunków społecznych i szybkiego rozwoju prowadzącego do bogacenia się społeczeństwa. Obraz ten jednak daleki jest od prawdy. Z blisko dwustu państw świata kapitalizm tylko w nielicznych przyniósł względny dobrobyt, który osiągnięto głównie dzięki wyzyskowi krajów słabszych. Ogromna większość świata kapitalistycznego cierpi nędzę i głód. Codziennie tysiące ludzi umierają z powodu głodu i chorób uleczalnych, tylko dlatego, że nie mają dostępu do pomocy medycznej oraz środków na zakup lekarstw. Nawet w takich, stawianych za wzór państwach, jak Stany Zjednoczone, występuje bezrobocie, analfabetyzm, problem bezdomności i patologie społeczne. Dzieje się tak, pomimo tego, że na gospodarkę USA pracuje w strasznych warunkach ludność Ameryki Łacińskiej i wielu innych państw świata. Rzekoma efektywność gospodarki kapitalistycznej jest kolejnym mitem stworzonym na potrzeby propagandy. Monopolizacja, kryzysy oraz wiele innych negatywnych zjawisk powodują głęboką nieefektywność i irracjonalizm tego systemu. W swoich nieuchronnych konsekwencjach prowadzącego do klęsk ekologicznych i wojen. Całemu temu barbarzyństwu, dokonywanemu w interesie garstki zachłannych ludzi może i powinien zostać położony kres.

SOCJALIZM I KOMUNIZM

Przez komunizm rozumiemy taką formację społeczną, która w stosunku do każdego człowieka realizować będzie racjonalną zasadę "każdemu według jego potrzeb, od każdego według możliwości". Taki ustrój, którego osiągnięcie umożliwi rozwój środków produkcji, jest naszym dalekosiężnym i perspektywicznym celem. Aby go osiągnąć, ludzkość będzie musiała przejść przez ten okres, w którym na świecie, a najpierw w najważniejszych jego punktach, zwycięży socjalizm jako pierwsza fala komunizmu. W socjalizmie będzie panowała zasada "każdemu według pracy", przy zapewnieniu tej pracy. Nieodłącznym elementem na tym etapie budowy społeczeństwa bezklasowego jest dyktatura proletariatu, która może przybierać różne formy w zależności od uwarunkowań.

DROGA DO SOCJALIZMU

Podstawą kapitalizmu jest prywatna własność środków produkcji, umożliwiająca ich właścicielom wyłączność ich wykorzystywania. Instytucja prywatnej własności dzieli społeczeństwo na tych, którzy środkami produkcji mogą w pełni dysponować, kierując się własnym, egoistycznym interesem oraz tych, którzy takiej możliwości zostali pozbawieni. Ci drudzy, stanowiący zdecydowaną większość społeczeństwa, aby zdobyć środki na swoje utrzymanie są zmuszeni sprzedawać swój czas i pracę, stając się przedmiotem wyzysku. Stanowią oni grupę pracowników najemnych. Wśród nich najbardziej upośledzone miejsce zajmuje klasa robotnicza. Jest to podstawowa sprzeczność kapitalizmu, która pogłębia się wraz z jego rozwojem. Wizja "kapitalizmu ludowego", w którym większość społeczeństwa zostaje dopuszczona do własności w postaci akcji okazała się nierealna. Kapitał zawsze wykazuje silną tendencję do koncentracji w rękach coraz mniejszej części społeczeństwa. Tendencję tą dobrze ilustrują ukrywane stosunki własności w rozwiniętych krajach kapitalistycznych, gdzie najczęściej 1% rodzin skupia ponad 95% własności. Złudzeniem jest też tzw. "kapitalizm z ludzką twarzą". Każdy kapitalizm jest zniewoleniem ludzi pracy, a jego ludzka maska w postaci zabezpieczeń socjalnych spada natychmiast, kiedy mija "zagrożenie czerwoną zarazą". Sam kapitalizm nie jest w stanie znieść swojej podstawowej sprzeczności, zaś ta pogłębiająca się sprzeczność będzie w stanie znieść kapitalizm. Wszyscy ludzie pracy, a w pierwszych szeregach klasa robotnicza, będą musieli stanąć do walki o nowy, sprawiedliwy i racjonalny ustrój, a takim może być tylko socjalizm.

NASZE CELE

Podstawowym celem istnienia Komunistycznej Młodzieży Polski jest walka o zwycięstwo idei komunistycznej. Obecnie najważniejszym zadaniem jest popularyzowanie idei komunistycznej wśród młodzieży oraz mobilizowanie młodych ludzi do działań skierowanych na walkę o socjalizm. Jako komuniści rozumiemy, że walka ta nie może polegać na reformowaniu systemu kapitalistycznego. Socjalizm może powstać tylko i wyłącznie na gruzach instytucji świata kapitalistycznego. Sprzeciwiamy się antykomunistycznej propagandzie oraz usiłowaniom fałszowania historii, dokonywanym przez burżuazyjną propagandę w środkach masowego przekazu, szkołach i uczelniach. Za niezbędne uznajemy szerzenie świadomości klasowej wśród ludzi pracy najemnej, bezrobotnych i młodzieży studenckiej oraz szkolnej. Przeciwstawiamy się rasizmowi, nacjonalizmowi, seksizmowi i wszelkim podobnym postawom prowadzącym do dyskryminacji. Chcemy przerzucić pomost między starszym, a młodszym pokoleniem, umożliwić młodym ludziom dostęp do informacji, wskazać alternatywę stanu obecnego. W swojej działalności współpracujemy ze wszystkimi siłami postępowymi, którym bliskie są ideały prawdy i sprawiedliwości społecznej oraz szerzenie świadomości klasowej.

PROGRAM MINIMUM:

Wysuwamy szereg postulatów, których osiągnięcie nie będzie równoznaczne ze zmianą ustroju, ale stworzy realną szansę rozpoczęcia bezpośredniej walki o socjalizm. Żądania te ze swej natury będą się zmieniać w zależności od sytuacji politycznej.

Uwzględniając aktualną sytuację w Polsce, walczymy o:

• skrócenie tygodnia pracy do 35 godzin bez obniżki płac pracowniczych, co w ogromnym stopniu zmniejszy problem bezrobocia; w dalszej perspektywie domagamy się ustawowej gwarancji pełnego zatrudnienia;

• zagwarantowanie swobody działalności związków zawodowych we wszystkich zakładach pracy;

• rozwój samorządności pracowniczej, polegającej na współrządzeniu zakładami pracy przez pracowników za pośrednictwem rad zakładowych, mogących łączyć się w szersze, ponad zakładowe komitety pracownicze, mające prawo współdecydowania o planowaniu produkcji;

• ograniczenie uprawnień służb policyjnych; jesteśmy przeciwko stosowaniu represji jako metody walki z przestępczością, której główną przyczyną jest powiększająca się nędza popychająca wielu ludzi na drogę przestępstw;

• natychmiastową likwidację prawa umożliwiającego eksmisję z mieszkań ludzi, którzy nie mogą za nie płacić;

• likwidację podatków od rent, emerytur, zasiłków dla bezrobotnych oraz ludzi najmniej zarabiających; emeryci i renciści, a szczególnie bezrobotni powinni mieć prawo do bezpłatnego korzystania z przejazdów komunikacją miejską;

• wprowadzenie minimalnego dochodu gwarantowanego dla każdego zatrudnionego na poziomie 70% średniego krajowego wynagrodzenia;

• zwiększenie podatku od dziedziczenia środków produkcji;

• rozwój taniego budownictwa mieszkaniowego;

• natychmiastowe zlikwidowanie zjawiska bezdomności;

• rozliczenie społecznych i gospodarczych skutków prywatyzacji i reprywatyzacji; wywłaszczenie tych, którzy znaleźli się w posiadaniu majątku wytworzonego przez robotników, na skutek licznych przestępstw i oszustw towarzyszących procesowi prywatyzacji;

• wywłaszczenie majątku zagrabionego przez kler po 1989 roku; likwidacja wpływów kleru w publicznych środkach masowego przekazu;

• zachowanie bezpłatnej służby zdrowia, łącznie z prawem do bezpłatnych lekarstw;

• bezpłatną edukację na wszystkich szczeblach, wycofanie religii ze szkół;

• równouprawnienie kobiet i mężczyzn w sferze ekonomicznej, społecznej i politycznej; dostępność tanich lub bezpłatnych żłobków i przedszkoli umożliwiających kobietom aktywność zawodową; niedopuszczalna jest dyskryminacja kobiet na rynku pracy; prawo do bezpłatnej aborcji na żądanie w godnych warunkach;

• wystąpienie Polski z NATO, a w skali globalnej likwidację tego agresywnego, imperialistycznego paktu;

• wystąpienie Polski z Unii Europejskiej, jako organizacji służącej interesom wielkiego kapitału, a w przyszłości utworzenie w jej miejsce Socjalistycznej Europy oraz w szerszej skali - Światowej Republiki Socjalistycznej;

---