BADANIE FIZYKALNE
PODSTAWY
WARUNKI BADANIA FIZYKALNEGO
WARUKI SUBIEKTYWNE
WARUNKI OBIEKTYWNE
WARUNKI SUBIEKTYWNE TO NAWIĄZANIE PSYCHICZNEGO KONTAKTU Z PACJENTEM W CELU UZYSKANIA PEŁNEJ WSPÓŁPRACY W CZASIE BADANIA
NALEŻY:
Wyjaśnić choremu-cel,schemat i metodę badania.
Swoim zachowaniem wyrażać życzliwość, kulturę i kompetencję.
Informować badanego o zamierzonych, kolejnych czynnościach.
Uprzedzać o możliwości wywołania przykrego odczucia lub nawet bólu.
Przeprowadzać badanie w warunkach umożliwiających zachowanie intymności pacjenta.
PLAN BADANIA
BADANIE OGÓLNE
obserwacja stanu ogólnego pacjenta /zachowanie, kontakt, poziom osobistej higieny,mimika twarzy, sposób siedzenia, chodzenia, pozycja ciała, charakter i adekwatność reakcji na otoczenie i pytania, uzewnętrznienie pobudzenia psychicznego i ruchowego lub spowolnienie/.
zmierzenie wzrostu i masy ciała oraz ustalenie typu budowy
BADANIE OGÓLNE c.d.
określenie wskaźników życiowych / częstości tętna i oddechu, temperatury ciała i ciśnienia tętniczego krwi /.
ZABURZENIA PRZYTOMNOŚCI
STANY PRZEBIEGAJĄCE Z KRÓTKOTRWAŁĄ UTRATĄ PRZYTOMNOŚCI
PRZYCZYNĄ SĄ ZABURZENIA CZYNNOŚCI UKŁADU KRĄŻENIA
ZABURZENIA CZYNNOŚCI UKŁADU NACZYNIOWEGO
omdlenie
zapaść ortostatyczna / po zmianie pozycji z leżącej na stojącą /
zespół zatoki szyjnej / zwiększenie pobudliwości tej zatoki przebiega ze zwolnieniem lub krótkotrwałym zatrzymaniem czynności serca /
wstrząs
PRZYCZYNY c.d.
ZABURZENIA CZYNNOŚCI SERCA
zespół MAS / zespół Morgagniego-Adamsa-Stokesa /
napadowy częstoskurcz komorowy
niektóre wady serca
choroba wieńcowa
choroba nadciśnieniowa
zespół płucno-sercowy
STANY PRZEBIEGAJĄCE Z DŁUGOTRWAŁĄ UTRATĄ PRZYTOMNOŚCI
PRZYCZYNY:
PIERWOTNE ZMIANY UMIEJSCOWIONE W MÓZGU
krwotok do mózgu
zator lub zakrzep tętnic mózgu
krwotoki pod- i nadtwardówkowe
krwotoki podpajęczynówkowe
zapalenie opon mózgowych
zapalenie mózgu
guzy mózgu
udar słoneczny i cieplny
PRZYCZYNY c.d.
CHOROBY UMIEJSCOWIONE POZA MÓZGIEM
zaburzenia przemiany materii
śpiączka cukrzycowa
śpiączka hipoglikemiczna
śpiączka wątrobowa
śpiączka mocznicowa
choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego
śpiączka w przełomie nadnerczowym
śpiączka w przełomie tarczycowym
ostre choroby zakaźne
ostre zatrucia
STAN ŚWIADOMOŚCI W/G SKALI GLASGOW, MIERZONY NA PODSTAWIE OCENY OTWIERANIA OCZU, REAKCJI RUCHOWEJ I ODPOWIEDZI SŁOWNEJ, JEST PRAKTYCZNYM SPOSOBEM OBSERWACJI ZMIAN POZIOMU ŚWIADOMOŚCI. KAŻDEJ Z TYCH TRZECH KATEGORII NALEŻY PRZYPISAĆ ODPOWIEDNIĄ LICZBĘ PUNKTÓW, A NASTĘPNIE ZSUMOWAĆ JE.
OTRZYMANA WARTOŚĆ ODZWIERCIEDLA STAN ŚWIADOMOŚCI PACJENTA. NAJNIŻSZY KOŃCOWY WYNIK TO 3, NAJWYŻSZY 15.
STAN ŚWIADOMOŚCI W SKALI GLASGOW
OCZY
otwiera
spontanicznie / 4 /
na polecenie słowne / 3 /
na ból / 2 /
brak reakcji / 1 /
STAN ŚWIADOMOŚCI W SKALI GLASGOW c.d.
NAJLEPSZA REAKCJA RUCHOWA
na polecenie słowne
spełnia polecenia / 6 /
na bodziec bólowy
lokalizuje ból / 5 /
zgięcie - odsunięcie / 4 /
zgięcie - nieprawidłowe / 3 /
wyprost / 2 /
brak reakcji / 1 /
STAN ŚWIADOMOŚCI W SKALI GLASGOW c.d.
NAJLEPSZA ODPOWIEDŹ SŁOWNA
zorientowany i rozmawia / 5 /
zdezorientowany i rozmawia / 4 /
niewłaściwe słowa / 3 /
niezrozumiałe dźwięki / 2 /
brak odpowiedzi / 1 /
CHÓD CHOREGO
PRZYCZYNY ZMIANY CHODU:
ból
zmiany kostne, stawowe, mięśniowe
przyczyny neurogenne i psychogenne
chód połowiczo niedowładny/ koszący /
chód niedowładny / wiotki /
chód niedowładno-kurczowy
chód móżdżkowy / marynarski /
chód kaczkowaty
chód drobnymi kroczkami
protezy
UKŁAD CIAŁA W POZYCJI LEŻĄCEJ :
wysokie ułożenie chorego / pozycja siedząca-duszność pochodzenia sercowego /
poziome ułożenie chorego / duszność pochodzenia płucnego /
ortopnöe / pozycja siedząca z podparciem /
opisthotonus / wygięcie kręgosłupa ku przodowi-pacjent opiera się na łóżku tylko potylicą i pośladkami /
pozycja skulona / bóle w obrębie jamy brzusznej /
TYPY BUDOWY CIAŁA
TYP ASTENICZNY/ grec. asthéneia=słabość/ - leptosomiczny / grec. leptós=szczupły /
klatka piersiowa długa, płaska i wąska, barki wąskie, opadające, łopatki odstają
głowa mała
szyja długa
kończyny długie
mięśnie słabo rozwinięte
TYPY BUDOWY CIAŁA c.d.
TYP ATLETYCZNY czyli mezosomiczny / grec.mezós=pośredni /
klatka piersiowa dobrze wykształcona, szeroka, barki szerokie
głowa zbliżona do kwadratu
szyja szeroka
kończyny długie, kości i mięśnie dobrze rozwinięte
TYPY BUDOWY CIAŁA c.d.
TYP PYKNICZNY czyli krępy
klatka piersiowa silnie rozwinięta, szeroka
brzuch powiększony / silnie rozwinięta tkanka tłuszczowa /
twarz okrągła
szyja krótka i gruba
kończyny krótkie, mięśnie słabo rozwinięte
OBJAWY ŻYCIOWE
TĘTNO / w celach orientacyjnych bada się na tętnicy promieniowej oceniając takie cechy, jak:
miarowość
częstość
wypełnienie
wysokość
chybkość
CZĘSTOŚĆ ODDECHÓW
CIŚNIENIE TĘTNICZE
TEMPERATURA CIAŁA
BADANIE SKÓRY I TKANKI
PODSKÓRNEJ
OCENA SKÓRY
barwa
napięcie i sprężystość
cechy i rodzaj zmian ogniskowych / rozległość i umiejscowienie, barwę, spoistość, stosunek do otaczającej zdrowej skóry /
stopień wilgotności
ZABARWIENIE SKÓRY
BLADOŚĆ SKÓRY/ zaburzenie w przepływie krwi przez skórę, zmiany w składzie krwi / omdlenie, wstrząs, niedokrwistość
ZACZERWIENIENIE SKÓRY / zaburzenie w przepływie krwi przez skórę, zmiany w składzie krwi, zimno, ciepło, promienie słoneczne, czynniki psychogenne, substancje chemiczne / gorączka, ograniczone zapalenie, czerwienica
Zaczerwienienie skóry
Bladość skóry
ZABARWIENIE SKÓRY c.d.
SINICA SKÓRY/ zaburzenie w jakościowym składzie krwi - zwiększenie stężenia zredukowanej ( odtlenowanej ) hemoglobiny / choroby serca lub płuc, czynnościowe zaburzenia naczynioruchowe
centralna / twarz, szyja, kończyny, tułów /
obwodowa / palce dłoni i stóp, czubek nosa /
ZAŻÓŁCENIE SKÓRY / wzrost stężenia bilirubiny we krwi / choroby wątroby,hemoliza krwinek czerwonych
Sinica
Zażółcenie skóry
ZABARWIENIE SKÓRY c.d.
CIEMNO BRĄZOWA SKÓRA / nadmierne odkładanie się melaniny / genetyczne, światło słoneczne, ciąża, choroba Addisona
BIELACTWO / zmniejszenie ilości melaniny / bielactwo pierwotne i wtórne
Zespół pozakrzepowy
Bielactwo
Przebarwienie otoczki brodawki w Chorobie Addisona
OBJAWY SKÓRNE / WYKWITY SKÓRNE /
PIERWOTNE
plamka
grudka
pęcherzyk
pęcherz
krostka
blaszka
guzek
guz
torbiel
bąbel
OBJAWY SKÓRNE / WYKWITY SKÓRNE / c.d.
PIERWIOTNE c.d.
zaskórniak
znamię
WTÓRNE
łuska
strup
pęknięcie
nadżerka
przeczos
owrzodzenie
blizna
Łuszczyca
Łuszczyca
Miażdżyca zarostowa
Owrzodzenie kończyny dolnej
Pajączki naczyniowe
Pęcherze
Potówka
Potówka
Rumień toksyczny
Trądzik pospolity
Trądzik różowaty
Zaskórniki
OCENA TKANKI PODSKÓRNEJ
stopień rozwoju / grubość fałdu poniżej prawej łopatki, typ jej rozmieszczenia /
cechy obrzęku / nasilenie, barwa skóry w okolicy obrzękniętej, bolesność /
DEFINICJA OBRZĘKU
OBRZĘK JEST TO NAGROMADZENIE NADMIERNEJ ILOŚCI WODY W TKANCE ŚRÓDMIĄŻSZOWEJ
PRZYCZYNY I RODZAJE OBRZĘKÓW
OBRZĘKI UOGÓLNIONE
Niedobór białka
choroba głodowa
enteropatia wysiękowa
wyniszczenie nowotworowe
uszkodzenie wątroby
zespół nerczycowy
Obrzęki sercowe
niewydolność serca
PRZYCZYNY I RODZAJE OBRZĘKÓW c.d.
Zaburzenia gospodarki wodno - elektrolitowej
hipokaliemia
zatrucie ciążowe
zapalenie kłębuszków nerkowych
Zaburzenia endokrynne
obrzęk śluzakowaty
wtórny hiperaldosteronizm
Obrzęki jatrogenne
leczenie kortyzonem
leczenie butazolidyną
PRZYCZYNY I RODZAJE OBRZĘKÓW c.d.
Alergia
Znaczna otyłość
zespół Pickwicka
OBRZĘKI MIEJSCOWE
Obrzęki sercowe
niewydolność
Zastój żylny
żylakowatość
zespół zakrzepowy
zapalenie żył
PRZYCZYNY I RODZAJE OBRZĘKÓW c.d.
Zastój chłonki
zastój pierwotny
zastój spowodowany zapaleniem naczyń limfatycznych
guzy zapalne lub nawrotowe węzłów chłonnych
Obrzęki naczynioruchowe
zapalenie nerwów obwodowych
porażenie połowicze
obrzęk Quinckego
PRZYCZYNY I RODZAJE OBRZĘKÓW c.d.
Obrzęk zapalny miejscowy
ropień
ropowica
Obrzęk narządów
obrzęk płuc
obrzęk mózgu
Obrzęk z nie znanych przyczyn
obrzęk idiopatyczny pierwotny
Wodobrzusze
WĘZŁY CHŁONNE
GRUPY WĘZŁÓW CHŁONNYCH OBWODOWYCH
WĘZŁY KARKOWE
WĘZŁY PRZYUSZNE
OKOLICY KĄTA ŻUCHWY
PODŻUCHWOWE
PODBRÓDKOWE
SZYJNE
NADOBOJCZYKOWE
PODOBOJCZYKOWE
PACHOWE
ŁOKCIOWE
PODKOLANOWE
PACHWINOWE
CECHY POWIĘKSZONYCH WĘZŁÓW CHŁONNYCH
WIELKOŚĆ
SPOISTOŚĆ
RUCHOMOŚĆ
POWIERZCHNIA
BOLESNOŚĆ
ŁĄCZENIE W PAKIETY
GŁOWA I SZYJA
OKOLICE TOPOGRAFICZNE GŁOWY
CZOŁOWA
CIEMIENIOWA
POTYLICZNA
SKRONIOWA
NOSOWA
SZCZĘKOWA GÓRNA I DOLNA
POLICZKOWA
OGLĄDANIE CZASZKI
Ocena wielkości czaszki i proporcji jej wymiarów
Zmiany w owłosieniu
Oglądanie twarzy
W BADANIU OCZU OCENIAMY:
Zewnętrzne części oka / skórę dookoła oczu, powieki, spojówki, twardówkę i rogówkę /
ustawienie i ruchy gałek ocznych / badanie-wodzenie wzrokiem za przedmiotem we wszystkich 6 kierunkach ruchu gałki ocznej /
ostrość wzroku / do oceny widzenia dalekiego używa się tablic Snellena, bliskiego plansz standardowych /
pole widzenia /badanie- odsuwanie poziomo w bok wskaźnika do chwili stwierdzenia przez pacjenta, że go nie widzi /
ciśnienie śródgałkowe / za pomocą tonometru /
c. d.
odruchy źreniczne na światło i akomodację
odruchy na światło - zwężenie źrenicy następuje po bezpośrednim oświetleniu(odruch bezpośredni) lub po oświetleniu drugiej źrenicy( odruch konsensualny)
odruchy na akomodację- obydwie źrenice zwężają się przy zogniskowywaniu oczu na zbliżający się przedmiot, a rozszerzają przy zogniskowaniu na przedmiot daleki.
dno oka - badanie polega na oglądaniu wziernikiem / oftalmoskopem / nerwu wzrokowego, naczyń siatkówki, plamki i przyległych obszarów siatkówki
OBJAWY PATOLOGICZNE
Wytrzeszcz gałek ocznych - obustronny lub jednostronny / np. Choroba Gravesa-Basedowa /
Nadmierne wpadnięcie gałki ocznej do oczodołu / odwodnienie, Zespół Hornera /
Opadnięcie górnej powieki / porażenie n. okoruchowego /
Żółte zabarwienie twardówki / żółtaczka /
Oczopląs / szybkie drganie gałek przy ruchach od zewnątrz do wewnątrz i z góry w dół np. guzy móżdżku, stwardnienie rozsiane, zapalenie błędnika /
Gronkowcowe zapalenie brzegów powieki
Bakteryjne zapalenie spojówek
Nagminne zapalenie spojówek
OBJAWY PATOLOGICZNE c.d.
Objaw Graefego- przy patrzeniu w dół powieka nie nadąża za ruchem gałki ocznej.
Objaw Kochera- przy patrzeniu do góry gałka oczna nie nadąża za uniesioną górną powieką.
Objaw Stellwaga- jest to rzadsze niż prawidłowo mruganie.
Rozszerzenie źrenic- np. zatrucie atropiną, jaskra, wstrząs
Zwężenie źrenic- np. zatrucie morfiną, choroby OUN
BADANIE UCHA ZEWNĘTRZNEGO I ŚRODKOWEGO
badanie małżowin usznych
oglądanie zewnętrznego narządu słuchu i błony bębenkowej
badanie słuchu
Błona bębenkowa
BADANIE NOSA
oglądanie / ocenia się - kształt , symetrię,zabarwienie skóry, zachowanie się nozdrzy podczas oddychania,wydzielinę z nosa/
badanie drożności
BADANIE JAMY USTNEJ I GARDŁA
ocena wyglądu warg / bladość, sinica /
oglądanie przedsionka jamy ustnej,języka,okolicy podjęzykowej,dziąseł,zębów,fałdu błony śluzowej,wewnętrznej powierzchni policzka
ocena mięśni narządu żucia i stawów skroniowo-szczękowych / ruch do przodu,ku dołowi oraz obrotowy /
Język w niedokrwistości
Tzw. „czarny włochaty język”
BADANIE MIGDAŁKÓW PODNIEBIENNYCH I GARDŁA
ocena podniebienia twardego i miękkiego, języczka, przedniego łuku podniebienia
oglądanie migdałków podniebiennych, łuków podniebiennych tylnych i tylnej ściany gardła
BADANIE SZYI
OGLĄDANIE SZYI
ocena cech skóry
określenie ustawienia tchawicy
oglądanie karku - przebieg szyjnego odcinka kręgosłupa, ustawienie głowy, ruchomość szyi
badanie naczyń
tętniczych / rozszerzenie tętniakowate /
żylnych. / rozszerzenie i silne wypełnienie - zastój np. niewydolność krążenia, ucisk mechaniczny /
BADANIE GRUCZOŁU TARCZOWEGO
OKREŚLENIE STANU MORFOLOGICZNEGO I CZYNNOŚCIOWEGO / oglądanie, obmacywanie, osłuchiwanie /
rozmiary obu płatów
symetria
spoistość
chełbotanie
bolesność
stosunek do tkanek otaczających
szmery nad gruczołem / nadczynność tarczycy /
BADANIE GRZBIETU
badanie kręgosłupa
ocena mięśni grzbietu
BADANIE KLATKI PIERSIOWEJ
BADANIE KLATKI PIERSIOWEJ
OGLĄDANIE
OBMACYWANIE
OPUKIWANIE
OSŁUCHIWANIE
OCENA KLATKI PIERSIOWEJ
KSZTAŁT
TOR ODDECHOWY
DRŻENIE GŁOSOWE
SZMER PODSTAWOWY ODDECHOWY
SZMERY DODATKOWE
BADANIE KLATKI PIERSIOWEJ c.d.
płuca / opukiwanie, osłuchiwanie /
gruczoły sutkowe / oglądanie i obmacywanie /
okolice pachowe i zagięcia łokciowe / oglądanie i obmacywanie /
serce
Gruczoły sutkowe asymetryczne
Guzek gruczołu sutkowego
Oglądanie
kształt
blizny po operacjach (np. torakotomii, torakoplastyce) lub radioterapii
(tj. poszerzenie naczyń włosowatych)
przepełnione żyły
guzki podskórne (np. przerzuty)
Klatka piersiowa beczkowata
Klatka piersiowa lejkowata
Kyfoza
częstość oddechów (prawidłowa 14-18 oddechów/min)
napięcie dodatkowych mięśni oddechowych
symetria ruchów i rozszerzalność klatki piersiowej (normalna rozszerzalność wynosi co najmniej 3 cm).
Obmacywanie
Należy:
określić położenie tchawicy (górne śródpiersie)
określić uderzenie koniuszkowe (dolne śródpiersie)
ocenić symetrię ruchu klatki piersiowej
zbadać drżenie piersiowe ( głosowe)
zbadać węzły chłonne szyjne i pachowe
Opukiwanie
Należy porównać odgłos opukowy w symetrycznych miejscach po obu stronach klatki piersiowej ( prawidłowy odgłos opukowy nad polami płucnymi to odgłos jawny)
Uwzględniając anatomię płuc i opłucnej należy określić miejsca zmian odgłosu opukowego
Osłuchiwanie
Należy zwrócić uwagę na:
charakter szmerów oddechowych (oskrzelowy lub pęcherzykowy)
nasilenie szmerów oddechowych (prawidłowe, osłabione, wzmożone)
szmery oddechowe dodatkowe (świsty lub trzeszczenia) i ich umiejscowienie (odgłos drapania podczas cyklu oddechowego wskazuje na tarcie opłucnej związane np. z suchym zapaleniem opłucnej)
rodzaj i nasilenie przenoszenia dźwięków
BADANIE SERCA
obmacywanie i oglądanie okolicy przedsercowej
ocena uderzenia koniuszkowego
opukiwanie serca
osłuchiwanie w typowych miejscach
Obmacywanie okolicy przedsercowej
Należy zbadać cztery okolice:
okolice uderzenia koniuszkowego
lewy brzeg mostka
pole tętnicy głównej
pole tętnicy płucnej
Uderzenie koniuszkowe
Okolica koniuszka serca to miejsce położone najdalej na lewo i w dół rzutu serca, w którym wyczuwa się jeszcze skurcz lewej komory. Prawidłowo znajduje się ono w piątej przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej.
Uderzenie koniuszkowe może być wzmocnione lub przemieszczone.
Przemieszczenie uderzenia koniuszkowego,
najczęściej na lewo, jest spowodowane przesunięciem śródpiersia lub powiększeniem jam serca.
Przyczyną przemieszczenia uderzenia koniuszkowego może być samoistne poszerzenie komór (jak w kardiomiopatii) lub wywołane przeciążeniem objętościowym (jak w niedomykalności zastawki dwudzielnej lub aortalnej).
Unoszące uderzenie koniuszkowe,
nie przemieszczone, wskazuje na przeciążenie ciśnieniowe lewej komory. Spotykane jest w nadciśnieniu tętniczym lub w zwężeniu zastawki aortalnej.
W zaawansowanym stadium tych schorzeń lewa komora się poszerza.
Podwójne uderzenie koniuszkowe
to dodatkowe tętnienie, występujące po uderzeniu koniuszkowym, wywołane skurczem przerosłego przedsionka, wtórnie do przerostu lewej komory, lub uwypukleniem ściany tętniaka lewej komory.
Stukające uderzenie koniuszkowe.
W zwężeniu ujścia mitralnego wzmocniony i głośny pierwszy ton serca może być czasami wyczuwalny pod palcami jako tzw. stukające uderzenie koniuszkowe.
Lewy brzeg mostka
Tętnienia w okolicy lewego brzegu mostka, wyczuwalne przy obmacywaniu, wskazują na przerost prawej komory serca lub powiększanie się lewego przedsionka w czasie skurczu w niedomykalności zastawki dwudzielnej.
Pole aortalne
U chorego ze zwężeniem aorty, w pozycji siedzącej i pochyleniu do przodu, na prawo od mostka można wyczuci drżenie.
Pole tętnicy płucnej
Wyczuwalna pod palcami, w drugiej przestrzeni międzyżebrowej lewej, składowa płucna drugiego tonu serca
świadczy o obecności nadciśnienia płucnego.
Osłuchiwanie serca
Tony serca
Pierwszy ton serca
Pierwszy ton serca powstaje w następstwie zamknięcia : stawek dwudzielnej i trójdzielnej i jest najgłośniejszy nad koniuszkiem serca. Zwykle jest pojedynczy, ale bywa rozdwojony. Wówczas wymaga różnicowania z czwartym tonem serca lub klikiem wyrzutowym. Prawidłowo zastawki zaczynają się zamykać przed rozpoczęciem skurczu.
Głośny pierwszy ton serca.
Powstaje, gdy skurcz komory rozpoczyna się przy pełnym rozwarciu zastawki przedsionkowo-komorowej.
Jest obecny w zwężeniu lewego ujścia żylnego i przy skróceniu odstępu PR (PQ).
Cichy pierwszy ton serca.
Powstaje, gdy płatki zastawek są nieruchome, jak w zaawansowanym zwężeniu lewego ujścia żylnego ze zwapnieniami, lub gdy zastawki są już
półprzymknięte przed rozpoczęciem skurczu, jak w wydłużeniu odstępu PQ. Pierwszy ton serca może być wyciszony przy utrudnionym przenoszeniu dźwięku np. z powodu płynu w worku osierdziowym, beczkowatej klatki piersiowej lub w otyłości.
Zmienna głośność.
Głośność pierwszego tonu może różna, jeśli zmienia się odstęp pomiędzy skurczem przedsionków i skurczem komór - zjawisko obserwowane w całkowitym bloku przedsionkowo-komorowym.
Drugi ton serca
Drugi ton serca powstaje w wyniku zamknięcia zastawek aorty i tętnicy płucnej. Jest najlepiej słyszalny w drugiej przestrzeni międzyżebrowej lewej (tj. w polu osłuchiwania tętnicy płucnej).
Fizjologiczne rozdwojenie drugiego tonu serca.
Odstęp między składową płucną i składową aortalną wydłuża się na szczycie głębokiego wdechu powodującego zwiększony powrót żylny do prawego serca. Większa ilość krwi wyrzucana z prawej komory opóźnia zamknięcie zastawki tętnicy płucnej.
Paradoksalne rozdwojenie drugiego tonu serca.
Pojawia się, jeżeli z powodu opóźnionego opróżniania lewej komory zastawka aortalna zamyka się po zastawce tętnicy płucnej. Występuje w dużym zwężeniu lewego ujścia tętniczego, bloku lewej odnogi pęczka Hisa oraz w niewydolności lewej komory.
Trzeci ton serca
Trzeci ton serca następuje po drugim i powstaje w czasie napełniania niepodatnej lewej komory.
Świadczy o niewydolności lewokomorowej. Jako ton fizjologiczny występuje u dzieci i osób młodych.
Czwarty ton serca
Czwarty ton serca występuje po trzecim i bezpośrednio przed pierwszym tonem.
Jest obecny przy przeroście przedsionka i świadczy o podwyższonym ciśnieniu w przedsionku.
Klik wyrzutowy
Klik wyrzutowy pojawia się krótko po pierwszym tonie serca u chorych z dwupłatkową zastawką aortalna.
Klik wyrzutowy obecny w polu osłuchiwania tętnicy płucnej świadczy o jej łagodnym zwężeniu.
Klik śródskurczowy
Klik śródskurczowy świadczy o wypadaniu płatka zastawki dwudzielnej.
Klik osierdziowy
Rzadko występujący podczas skurczu klik osierdziowy nie jest zjawiskiem patologicznym.
Szmery serca
Szmery skurczowe
Szmer pansystoliczny
trwa przez cały okres skurczu aż do składowej aortalnej drugiego tonu serca. Występuje w niedomykalności zastawki dwudzielnej, niedomykalności zastawki trójdzielnej i w ubytku w przegrodzie miedzykomorowej.
Szmer późnoskurczowy
jest szmerem typu crescendo, występuje pod koniec skurczu, często poprzedza go klik. Jest charakterystyczny dla zespołu wypadania płatka zastawki dwudzielnej z jej niedomykalnością.
Skurczowy szmer wyrzutowy
o charakterze crescendo-decrescendo występuje w zwężeniu zastawki aortalnej lub płucnej.
Szmery rozkurczowe
Szmer wczesnorozkurczowy
typu decrescendo pojawia : w czasie rozkurczu, tuż po drugim tonie serca. Występ w niedomykalności zastawek aorty lub tętnicy płucnej.
Szmer śródrozkurczowy
to turkot o niskiej częstotliwości, który pojawia się po trzasku otwarcia i wskazuje na obecność zwężenia zastawki mitralnej lub trójdzielnej.
Szmer przedskurczowy
jest szmerem typu crescendo pojawiającym się tuż przed pierwszym tonem serca. Powstaje w wyniku przyśpieszonego przepływu krwi przez zwężoną zastawkę dwudzielną w czasie skurczu przedsionka.
Szmer ciągły (szmer maszynowy Gibsona)
obejmuje fazę skurczu i rozkurczu.
Powstaje w wyniku nieprzerwanego przepływu krwi przez przetrwały przewód tętniczy.
Serce osłuchuje się w następujących 5 typowych punktach:
1) II prawe międzyżebrze przy mostku - okolica osłuchiwania tętnicy głównej i lewego ujścia tętniczego
2) II lewe międzyżebrze przy mostku -okolica pnia płucnego i prawego ujścia tętniczego
3) III lewe międzyżebrze przy mostku — jest to miejsce anatomicznego rzutu zastawki dwudzielnej (punkt Erba)
4)V lewe międzyżebrze tuż przy mostku i lewa krawędź dolnej części mostka — jest to okolica osłuchiwania zastawki trójdzielnej
5)V lewe międzyżebrze, l cm do wewnątrz od linii obojczykowej środkowej — okolica uderzenia koniuszkowego i miejsce osłuchiwania zastawki dwudzielnej.
Niewinny (łagodny) szmer skurczowy
występuje dość często u dzieci. Pojawia się we wczesnej fazie skurczu, świadczy o organicznym uszkodzeniu serca i nie wywołuje następstw hemodynamicznych.
BADANIE BRZUCHA
BADANIE BRZUCHA
Oglądanie okolic topograficznych
osłuchiwanie kolejnych okolic
obmacywanie / powierzchowne i szczegółowe /
Oglądanie
Poszukuje się rozciągnięcia powłok brzusznych, patologicznych oporów, widocznej perystaltyki, rozstępów i blizn.
Rozstępy na skórze brzucha
Brzuch chorego z marskością wątroby i poszerzoną siatką żylną tworzącą caput medusae.
Nadciśnienie wrotne
Rozszerzone żyły u chorego z zamknięciem dolnej żyły czczej.
Wodobrzusze
Ciastowate obrzęki powłok brzusznych
Rozciągnięcie powłok brzusznych wskazuje na obecność tkanki tłuszczowej, płynu (wodobrzusze, duża torbiel jajnika, pęcherz moczowy), płodu, gazów w przewodzie pokarmowym (zaparcie lub niedrożność) bądź mas kałowych. Uwypuklenie pępka obserwuje się w wodobrzuszu (pofałdowanie poprzeczne) i w ciąży (pofałdowanie podłużne). Pogłębienie lordozy lędźwiowej można błędnie rozpoznać jako rozciągnięcie powłok brzusznych dość powszechne w zespole jelita drażliwego.
Opory patologiczne.
Czasami spostrzegane są duże guzy patologiczne w obrębie jamy brzusznej.
Rozstępy skórne
przemawiają za świeżymi zmianami w objętości brzucha, wywołanymi ciążą, wodobrzuszem lub wyniszczeniem. Rozstępy purpurowe są typowe dla zespołu Cushinga.
Blizny
świadczą z reguły o przebytej operacji.
Obmacywanie
Należy się upewnić, czy ręce badającego są ciepłe, celem uniknięcia napinania powłok brzusznych przez pacjenta, co powoduje zamazanie objawów. Podczas badania powinno się usiąść lub przyklęknąć z boku chorego, tak aby przedramię badającego było położone poziomo. Ułatwia to palpację, którą należy wykonywać dłonią położoną płasko na brzuchu i zginającą się w stawach śródręcznopaliczkowych. Nie należy mocno naciskać bez upewnienia się, obserwując twarz chorego, czy badanie palpacyjne nie jest bolesne.
Opory patologiczne.
Należy uważnie zbadać każdy kwadrant brzucha w celu stwierdzenia jakichkolwiek oporów. Należy ustalić ich etiologię, uwzględniając wielkość, kształt i spoistość, lokalizację, ruchomość związaną z oddychaniem oraz odgłos opukowy.
Tkliwość.
Jeśli pacjent uskarża się na ból brzucha, należy wybadać tkliwe miejsce. Należy stwierdzić, czy dolegliwości się nasilają, czy też osłabiają przy raptownym odrywaniu palców od powierzchni brzucha (objawy otrzewnowe), oraz czy podczas palpacji brzuch jest miękki czy też twardy (obrona mięśniowa), oraz czy nie jest napięty z powodu mimowolnego skurczu mięśni ściany brzusznej.
Objawy patologiczne
Objaw Blumberga
Jest to pojawienie się większej bolesności przy szybkim oderwaniu ręki od brzucha aniżeli przy ucisku - sugeruje zapalenie otrzewnej.
Objaw Rowsinga
Uciska się brzuch głęboko w lewym dolnym kwadrancie, a następnie nagle unosi rękę. Ból w przeciwległym prawym dolnym kwadrancie brzucha podczas ucisku na lewy dolny kwadrant, a także przy nagłym zaprzestaniu ucisku, jest dodatnim objawem Rowsinga. Sugeruje ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
Objaw Chełmońskiego
Służy on do badania bolesności wątroby. Lewą dłoń umieszcza się płasko nad dolną częścią klatki piersiowej od przodu ponad wątrobą, a następnie dłoń tę uderza się drugą ręką. To samo dla porównania wykonuje się po stronie lewej.
Chory wskazuje po której stronie odczuł większą bolesność.
Objaw Goldflama
Lewą dłoń przykłada się w najwyższym punkcie kąta kręgosłupowo - żebrowego po stronie lewej, a później po stronie prawej. W grzbiet przyłożonej dłoni uderza się zwiniętą w pięść prawą ręką. Wyraźna bolesność w tym teście sugeruje ostre zapalenie nerek.
Objaw Murphy'ego
Przy ucisku kciukiem pod prawy łuk żebrowy, w czasie głębokiego oddychania, często powstaje silny ból i z tego powodu przerwanie oddechów.
Jest to dodatni test dla rozpoznania ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego.
Objaw chełbotania
W płynie obecnym w jamie brzusznej wzbudza się falowanie, uderzając krótko i sprężyście w boczną stronę brzucha opuszkami 2-3 palców. Falowanie badający wyczuwa, przykładając rozwartą dłoń po stronie przeciwnej. Następnie poleca się choremu, aby silnie ucisnął zewnętrznym brzegiem swojej dłoni brzuch w linii pośrodkowej. Ucisk uniemożliwia przepływ fali, badający jej nie czuje.
Opukiwanie
Opukując wątrobę i śledzionę, jeżeli jest badalna, stwierdza się stłumienie wypuku, nad nerkami natomiast występuje z reguły wypuk jawny.
Przy wodobrzuszu stwierdza się przemieszczające się stłumienie. Odgłos opukowy nad jednym bokiem zmienia się ze stłumionego na jawny po obróceniu się pacjenta na drugi bok, gdy wypełnione gazami jelita unoszą się nad pozostałą zawartością jamy brzusznej. Objaw pluskania można wywołać, ale tylko jeśli wodobrzusze jest ewidentne, co sprawia, że próba ta staje się zbyteczna.
W niedrożności bądź zaparciu wypuk znad jamy brzusznej może być bębenkowy (nadmiernie jawny).
Osłuchiwanie
W rozpoznawaniu chorób przewodu pokarmowego osłuchiwanie ma ograniczoną wartość.
U osób szczupłych może być słyszalny w nadbrzuszu szmer pochodzący z aorty, który jednak niekoniecznie świadczy o chorobie aorty.
W przypadku zaparć odgłosy jelitowe są zwykle głośniejsze, o wyższym natężeniu i częstsze, w odróżnieniu do niedrożności jelit, gdzie perystaltyka jest osłabiona, a nawet zniesiona.
Badanie per rectum
Pacjent powinien w tym celu leżeć na lewym boku, z nogami zgiętymi w stawach biodrowych. Należy pacjenta poinformować o wykonaniu zamierzonej czynności.
Wstępnie ogląda się okolicę okołoodbytniczą, poszukując ewentualnych nieprawidłowości (znamion, przetok, guzków krwawniczych zewnętrznych, szczelin, otarcia). Następnie wprowadza się delikatnie do kanału odbytu naoliwiony palec w rękawicy. Palpacyjnie poszukuje się patologicznych oporów (np. rak, polip), obrzęku, stwardnień (nieswoiste zapalenia jelit) lub nieprawidłowych stolców (zaparcia, biegunki). U mężczyzn bada się wcześniej gruczoł krokowy, a u kobiet szyjkę macicy.
Obecność świeżej krwi lub ropy na rękawicy (po badaniu) stwierdza się u pacjentów z rakiem lub zapaleniem śluzówki, smolisty stolec natomiast u chorych z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Badanie per rectum może być pomocne w postawieniu rozpoznania u pacjentów z bólem brzucha. Wykazanie miejscowej wrażliwości pozwala podejrzewać zapalenie wyrostka robaczkowego bądź choroby zapalne w obrębie miednicy.
KOŃCZYNY GÓRNE I DOLNE
KOŃCZYNY GÓRNE
ruchomość i zakres ruchów w stawach
ocena wyglądu i sprawności dłoni
KOŃCZYNY DOLNE
Ocena ruchomości w stawach
badanie tętna / tętnica udowa, podkolanowa,piszczelowej tylnej i grzbietowej stopy /
ocena naczyń żylnych
obecność obrzęków, zmian skórnych i owrzodzeń
Stopa cukrzycowa
Żylaki kończyn dolnych
Owrzodzenie kończyny dolnej
Miażdżyca zarostowa