Socjologia - nauka o społeczeństwie, o zbiorowościach ludzkich.
Przedmiotem badań są:
Zjawiska i procesy tworzenia się różnych form życia zbiorowego ludzi
Struktury tych zbiorowości
Zjawiska i procesy zachodzące w tych zbiorowościach, wynikające ze wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie.
Siły skupiające i rozbijające te zbiorowości
Zmiany i przekształcenia w nich zachodzące
Grupa społeczna, organizacja, rodzina to zbiorowość.
Zakres badań socjologii:
Działy badające instytucje społeczne tj. rodzina, instytucje polityczne, naukowe, gospodarcze, religijne itp.
Działy badające różne typy zbiorowości i grup np. grupy społeczne, zbiorowości terytorialne ( miasto, wieś), kategorie zawodowe
Procesy społeczne np. dezorganizacji społecznej:
Migracji
Ruchliwości społecznej wynikającej z masowego przekazywania treści kulturowych i mass mediów
Podział socjologii:
ogólna
szczegółowa
ad1. Ogólna- tworzy teorie obejmujące ogół zjawisk występujących w społeczeństwach.
Główne teorie:
Teoria struktur społecznych ( teoria społeczeństwa lub statyka społeczeństwa)
Uogólnia wyniki badań nad typami i formami życia ludzi, (co to Państwo, naród, społeczeństwo)
Teoria zmian -dynamika społeczna
Uogólnia wyniki badań nad procesami i zjawiskami przemian zachodzących w różnych grupach i zbiorowościach. (rozwój , zmiany, postęp)
Ad2. Szczegółowa- zajmuje się systematycznym opisem poszczególnych dziedzin np. socjologia rodziny, pracy, miasta, wsi, wychowania, zawodu, sportu, kultury.
Funkcje socjologii:
Diagnostyczna- dostarcza wiedzy, danej sytuacji, stanu rzeczy
Prognostyczna- na podstawie posiadanej wiedzy możemy przewidzeń skutki
Socjotechniczna- wykorzystywanie teorii w praktyce do formułowania zaleceń w zakresie kształcenia i modyfikacji postaw.
Metody badań socjologicznych:
(sposób postępowania w trakcie badań socjologicznych):
Ankieta
Wywiad socjologiczny
Obserwacja
Eksperyment
Stadium przypadku- szczegółowe stadium pojedynczej całości ( rodziny, jednostka)
Grupa społeczna- to zbiorowość min.3 osób złożonych względnie trwałą więzią społeczną, wewnętrznie zorganizowanych (struktura grup) o wspólnych cechach, wartościach i normach.
Czynniki kształtujące grupę:
Fizyczny zbiór osób reprezentowanych przez konkretne jednostki ( min. 3 osoby- istnieją odczucia ponadindywidualne- ja i oni, lub my i on/ona . Świadomość ponadindywidualna -my pojawia się rola mediatora itp.
Zbiór, który utrzymuje się w pewnym okresie czasu (ciepłość, trwałość czasowa) (rodzina, grupa na studiach).
Zasada odrębności, która wyraża kryteria przyjmowania i usuwania z grupy. Zespół określeń i wymagań, którym ma odpowiadać członek grupy.(np. żołnierz- określona cecha fizyczna).
Ośrodki skupienia-materialne podstawy istnienia grupy, środki internujące tj. terytorium, lokale, majątek. Zwyczaje wartości, idee, symbole indentyfikacyjne grupa np. logo
Normy -system nakazów, zakazów, przepisów zachowania się, które wyrażają nakłonienia lub presję. (Nagroda-kara)
Styczności i kontakty, które układają się w stosunki społeczne:
Partnerzy Np. egzamin-egzaminator-egzaminowany
Układ powinności i obowiązków (zdać egzamin)
7. Więź grupowa- wyraża się w odczuwaniu wspólnych dążeń, zainteresowań, sytuacji (świadomość grupowa)
8. Cele i zadania łączące z nimi sposoby i środki działania, które zapewniają ich realizację (podział pracy w grupie)
9. Role grupowe- zbiór przepisów określających jak powinien się zachowywać członek grupy (zakres obowiązków i przywilejów) może dojść do konfliktu ról Np. wykład a dziecko. Rola oczekiwana a oczekiwania nieformalne wybór roli, z która się bardziej identyfikujemy
10. Pozycja społeczna- określona przez zakres ważności, jaką dana rola posiada dla wykonywania zadan ( całość praw i obowiązków związanych z tą pozycją)
11. Status w grupie - związany z pozycją to oceniana, zwartościowana pozycja+ prestiż wynikający z cech osobistych ( zaufanie, szacunek)
12. Przywódca w każdej grupie istnieje przywódca
Struktura grupowa- układ powiązanych ze sobą pozycji, określone relacje o charakterze hierarchicznym.
Struktura- to konstrukt teoretyczny to całokształt stosunków między elementami jakąś całość lub między elementami a całością , rozpatrywany z określonego względu.
Struktura władzy: poszczególne pozycje wiążą się ze sobą stosunkiem władzy
Struktura komunikowania się poszczególne pozycje określone są ilością przekazywanych informacji i liczbą kanałów informacyjnych łączących poszczególne pozycje.
Struktura awansu- uwarunkowana możliwość obejmowania wyższych pozycji w strukturze.
Struktura socjometryczna- inaczej atrakcyjność interpersonalna pozytywnych i negatywnych postaw.
Geneza powstawania struktur:
może być nadana przepisami regulaminami, przez większą organizację, której elementem jest mała grupa
w wyniki interakcji członków grupy ludzie stykając się spostrzegają swoje zachowania, cechy, które są oceniane na podstawie kryteriów:
Podobieństwo postaw jednostka akceptuje podobne normy, postawy.
Czy zachowanie ułatwia czy utrudnia zaspokojenie pewnych szczególnie ważnych potrze?
Podział grup dychotomiczny (dwudzielny):
Ze względu na ilość
Małe: prosta struktura, wyłącznie członkowie, bezpośrednie kontakty
Wielkie: członkowie nie znają się osobiście, nie mogą zostac w bezpośrednich kontaktach, więź bezosobowa
Ze względu nas więź:
Pierwotne- oparte na czynnościach osobistych i emocjonalnych, bliskość, intywnosc, dużo spoistości.
Wtórne- zadaniowe, oparte na interesach, celach, styczności rzeczowe.
Wyższy stopień sformalizowania:
Grupy formalne- zachowania ulegające instytucjonalizacji zostają spisane w regulamin. Grupy studentów
Nieformalne grupy- nieokreślone statusem grupy, powstałe spontanicznie, nie ma spisanego regulaminu (lojalność w stosunku do przyjaciela)
Ze względu na dostępność:
Exkluzywne grupy (elitarne) wstąpienie do nich jest utrudnione Np. student uczelni wyższej
Inkluzyjne grupy powszechnie dostępne.
Więź społeczna- to ogól stosunków, relacji i zależności wiążących jednostkę i grupę.
Podział więzi na czynniki:
Styczność przestrzenna
Wstępny etap kształtowania więzi
Ludzie spostrzegają inne jednostki i lokalizują w przestrzeni
Styczność psychiczna:
Zainteresowania drugim człowiekiem mającym podobne problemy lub potrzeby
III Styczność społeczna:
Osoby pozostają w jednej przestrzeni, zauważają u siebie pewne cechy, rzeczy lub informacje związane potocznie wartościami i starają się je pozyskać lub wymienić.
Podział styczności:
Ze względu na formę:
Bezpośrednie
Pośrednie- Internet
Ze względu na częstotliwość:
Trwałą
Przelotna
Na jakość przebiegu:
Prywatna
Publiczna
Na sposób traktów innych:
Osobowa
Rzeczowa
Wzajemne oddziaływania- to układ działań 2 jednostek lub zbiorowości, który ma na celu modyfikacje zachowań, czyli wywołania okresowych racji ze strony partnera.
Wzory działań społecznych:
Jest zawsze przedmiot(obiekt) działania
Odpowiednie metody działań społecznych
Rezultat efekt
Stosunki i zależności społeczne: min2 osoby + łącznik +wzajemne uprawnienia i obowiązki wobec siebie.
Czynniki więźli społecznej:
Instytucje społeczne- mają charakter materialno-społeczny, ze względu na charakter zaspokajanych potrzeb wyróżniamy:
Ekonomiczne,. Polityczne, wychowawcze, kulturalne, socjalne, religijne.
Kontrola społeczna:
Nakazuje swoim członkom postępować zgodnie z ogólnie akceptowanym normami i zasadami.
Naruszenie tych norm wywołuje sankcje formalne i nieformalne oraz pozytywne i negatywne, jeśli chodzi o ich przestrzeganie.
Organizacja społeczna:
Zapewnia porządek, czyli lad społeczny
Wprowadza równowagę w życie społeczne
Rodzaje więzi:
Naturalna- silnie uwarunkowana emocjonalnie -rodzina
Stanowiona- związana z podziałami w życiu społecznym obywatel polski
Zrzeszeniowa- uwarunkowana możliwością wyboru grupy, do której chce się przynależeć
Behawioralna- zachowawcza- zachowujemy się na rzecz identyfikacji z daną grupa
Obiektywna- dostrzegalna dla jednostki będących poza grupa
Subiektywna- odczucia pewnych wartości, celów, wspólnoty, tożsamości kulturowej
Kooperacyjna-ze względu na podział ról między pozycjami społecznymi.
Moralne- zaufanie+lojalność+solidarność
Charakter podmiotowy- świadomościowy- łączą ze sobą jednostki i przedmioty zobiektywizowane wynikające ze społecznego podziału pracy.