SOCJOLOGIA ORGANIZACJI

Wykład 2 - 22.10.2007r.

Grupy społeczne są jedną z form życia społecznego.

Zbiór społeczny - ogół ludzi posiadających jakąś wspólną cechę, która jest wyróżniona przez obserwację zewnętrzną, a której posiadanie ludzie sobie nie zawsze uświadamiają. Ma charakter statyczny. Wyodrębniany jest w jakimś celu, dla jakiejś cechy. Między członkami tego zbioru nie wykształca się żaden typ więzi.

Zbiorowość społeczna - dowolne skupienie ludzi, w którym wytworzyła się i choćby utrzymuje się przez jakiś czas pewna więź społeczna. Zbiorowość nie istnieje bez więzi społecznej. Tam gdzie jest więź, tam można mówić o trwałych formach życia zbiorowego. Każda grupa społeczna jest zbiorowością, ale nie każda zbiorowość jest grupą społeczną.

Grupa - zbiór jednostek pozostających ze sobą w pewnych stosunkach. Muszą one być takie, aby jednostki mogły realizować swoje cele, jest to pewien typ zależności. W przypadku nauk społecznych grupa społeczna jest fragmentem analizy społeczeństwa.

Grupa społeczna - (socjologia amerykańska) przynajmniej dwie lub więcej osób, które mają poczucie wspólnej tożsamości i między którymi zachodzą strukturalnie uporządkowane interreakcje związane z oczekiwaniami partnerów co do wzajemnego zachowania się.

Grupa społeczna - (socjologia polska) co najmniej trzy osoby powiązane ze sobą stosunkami uregulowanymi instytucjonalnie, posiadające wspólne wartości i oddzielone od innych grup wyraźną zasadą odrębności.

1. Obiektywne relacje zachodzące między członkami grupy. Moralne zobowiązanie wobec grupy wiąże się z oczekiwaniami wobec grupy, będą służyły wypełnianiu oczekiwań.

2. Czynniki subiektywne, które przejawiają się w postaci świadomości wspólnoty:

1. Poczucie bycia grupą

2. Uznanie, że wartości grupowe są moimi wartościami

3. Świadomość tworzona jest w oparciu o pewne symbole ważne dla grupy

4. Czynnik wewnętrznego zróżnicowania grupy

Podstawowe cechy grupy:

1. Grupa może być opisana poprzez członków i ich cechy.

2. Zadania grupy i funkcje jej członków, środki służące do realizacji celów grupowych i mechanizmy psycho-społeczne wytwarzane dla realizacji tych zadań.

3. Elementy utrzymujące spójność wewnętrzną grupy (różnego rodzaju instytucje, elementy kontroli społecznej, elementy wzajemności).

4. Środki i instytucje regulujące styczności, wzajemne oddziaływania i stosunki z innymi członkami grup.

5. Symbole, ale także wartości stanowiące podstawę trwania i integracji.

Cel jest cechą, która powołuje grupę do życia i nadaje sens jej istnieniu. Celem może być określona wartość symboliczna. Może również nim być jakiś element materialny, ale musi być pożądany przez członków danej grupy. Cele mogą być bliższe (taktyczne) i dalsze (strategiczne). Główny cel powinien być podzielony na:

1. Cele cząstkowe

2. Zadania bliższe i dalsze

3. Struktury postępowania zmierzające do realizacji określonych zadań

4. Czynności praktyczne

Cel powinien być:

1. Atrakcyjny zarówno dla poszczególnych jednostek jak i dla całej grupy

2. Realny

3. Jasno sprecyzowany

4. Wynikać z potrzeb indywidualnych i grupowych

5. Wynikiem wspólnej pracy członków grupy.

Możemy wyróżnić różne struktury grupowe.

Każda z nich opiera się na statusach i rolach społecznych. Grupa składa się z powiązanych wzajemnie statusów i odpowiadających im ról i pozycji.

Struktura grupy - układ wszystkich elementów, a więc nie tylko członków, ale także ich wzajemnego przyporządkowania.

Struktura społeczna - oznacza sposób ułożenia i przyporządkowania sobie członków, instytucji grupowych oraz podgrup składających się na grupy oraz innych elementów tworzących tę grupę.

1

---