7. Pojęcie przedsiębiorcy według definicji ustawowej.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 i 3 ustawy - prawo działalności gospodarczej przedsiębiorca prowadzącym działalność gospodarcza (podmiot gospodarczy) może być osoba fizyczna, osoba prawna, oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarcza. Przedsiębiorcą jest także wspólnik spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.
OSOBA FIZYCZNA (art. 8 - 32 k.c.)
Przedsiębiorca powinien prowadzić działalność gospodarczą w celach zawodowych i na własny rachunek (działalność zawodowa, profesjonalna). Jak to ujmował art. 2 ust. 2 i art.4 nieobowiązującej już ustawy o działalności gospodarczej może ona dokonywać czynności i działań, które nie są przez prawo zabronione. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej osoba fizyczna dokonuje czynności faktycznych i działań prawnych. W imieniu osoby fizycznej niepełnoletniej działalność gospodarcza mogą prowadzić jej opiekunowie, tak było w ustawie z 1988 r. Obecnie ustawa owego zagadnienia nie reguluje.
OSOBA PRAWNA (art. 33 k.c.) - jest nią Skarb Państwa i każda jednostka organizacyjna, której przymiot osobowości prawnej przyznany został przez przypisy szczególne (kryterium formalne). Podjecie działalności gospodarczej przez osoby prawne wymaga rejestracji zgodnie z ustawą Krajowym Rejestrze Sądowym w sądzie rejestrowym. Owa osoba otrzymuje osobowość prawną z chwilą zarejestrowania, także może osobowość tę uzyskać z mocy przepisów prawa (art. 37 k.c.).