Kontakt z koniem dostarcza również bogactwa doznań zmysłowych, co pozwala dziecku na rozwijanie sfery sensorycznej, poprzez dotyk sierści, odczuwanie ruchów mięśni, dźwięki wydawane przez konia, tj. odgłos kopyt, czy parskanie. Jeśli chodzi o wzrok, to koński grzbiet pozwala na ujrzenie świata z całkiem innej perspektywy. Również zmysł węchu jest pobudzany za sprawą różnych zapachów, czy to końskiej sierści, stajni, bądź siana.
Mówiąc o terapeutycznym działaniu hipoterapii nie należy pomijać jej wpływu na sferę psychiczną i społeczną, ponieważ koń wyzwala w dzieciach emocje, od początkowego strachu, po zachwyt i miłość. Poprzez kontakt z żywym zwierzęciem dziecko zyskuje nowego przyjaciela, a także uczy się kooperacji z inną żywą istotą.
Koń jest dużo większy od dziecka, ale jest mu całkowicie posłuszny, co wiąże się ze wzrostem poczucia samodzielności, odwagi i wiary w swoje możliwości. To, że koń wykonuje wszystkie polecenia dziecka rozwija jego poczucie sprawstwa i decydowania.
Hipoterapia uczy wrażliwości i opiekuńczości, ale także stanowczości oraz umiejętności podejmowania szybkich decyzji. Dzieci kształtują przy tym również funkcje poznawcze - koordynację wzrokowo ruchową, spostrzegawczość, uczą się dostrzegać związki przyczynowo skutkowe w relacji ze zwierzętami i innymi ludźmi.
Zajęcia, w których dziecko czynnie uczestniczy, wpływają na wzrost koncentracji, samokontroli, pobudzają inicjatywę, dają lepsze zrozumienie własnych możliwości i potrzeb.
Takie zajęcia pomagają także rozwijać poczucie odpowiedzialności, ponieważ dziecko uczy się respektować ogólnie obowiązujące reguły, dostrzega i szanuje odrębność zachowań konia, pamięta o jego potrzebach, czyszczeniu oraz karmieniu przekąską w podziękowaniu za jazdę. Wszystkie te czynności wymagają planowania, celowości ruchu, koordynacji oko-ręka, doboru dogodnej pozycji, płynności i harmonii ruchu.
Kontakt z dużym, imponującym i przyjacielskim zwierzęciem wpływa pozytywnie na równowagę emocjonalną, wycisza reakcje nerwicowe. Również kołysanie, miękkość, ciepło, to dla dziecka bardzo przyjemne doznania, a poddawanie się łagodnym ruchom konia pomaga w relaksacji.
Jeżeli hipoterapia jest prowadzona fachowo, zajęcia odbierane są jako zabawa. Dziecko nie ma świadomości, że są to ćwiczenia, tyle że prowadzone w innej formie. Ponadto jest to także możliwość przebywania na świeżym powietrzu wśród innych dzieci. Przy prawidłowo prowadzonej terapii najważniejsze zalety konia - jego geometria, chody, kinetyka, termika oraz pozytywne oddziaływanie na psychikę - mogą istotnie wpłynąć na poprawę stanu dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym.