CYKL MOCZNIKOWY
W organizmach kręgowców lądowych jony amonowe ulegają dalszym przemianom tworząc mocznik i w tej postaci są wydalane. Mocznik nie nagromadza się w tkankach roślin wyższych ponieważ jest hydrolizowany do amoniaku i dwutlenku węgla przez urazę (amidohydrolazę mocznika).
Główna funkcja u roślin: detoksykacja jonów amonowych oraz wytwarzanie argininy występującej w białkach zapasowych
Grupa prostetyczna aminotransferaz, fosforan pirydoksalu tworzy intermediaty o charakterze zasady Schiffa
Bezpośrednim prekursorem mocznika jest arginina, która z udziałem arginazy ulega hydrolizie do mocznika i ornityny. Pozostałe reakcje cyklu mocznikowego prowadzą do syntezy argininy z ornityny. Najpierw na ornitynę zostaje przeniesiona grupa karbamoilowa, co prowadzi do powstania cytruliny. Reakcję tę katalizuje karbamilotransferaza ornitynowa. W następnym etapie syntetaza argininobursztynianowa katalizuje kondensację cytruliny z asparaginianem. Reakcja ta przebiega kosztem energii ATP. Liaza argininobursztynianowa rozszczepia argininobursztynian na argininę i fumaran. Karbamoilofosforan niezbędny do utworzenia cytruliny jest syntetyzowany z CO2, NH4+, ATP i H2O w reakcji katalizowanej przez syntetazę karbamoilofosforanową. Synteza karbamoilofosforanu jest praktycznie nieodwracalna, gdyż zużywane są 2 cząsteczki ATP.