Schizofrenia paranoidalna to podtyp schizofrenii, który charakteryzuje się rozbudowanym i złożonym systemem urojeń (najczęściej prześladowczych, wielkościowych, urojeń odsłonięcia i oddziaływania zewnętrznego, urojeń nasyłania i wykradania myśli, ksobnych, czasem także urojeń zdrady, pochodzenia, hipochondrycznych) oraz niekiedy nasilonymi halucynacjami (najczęściej słuchowymi, praktycznie nigdy wzrokowymi). Częstokroć urojenia przybierają tak skomplikowaną formę, iż stają się zrozumiałe tylko i wyłącznie dla chorego.
Oprócz powyższych objawów u chorych na schizofrenię paranoidalną stosunkowo rzadko obserwuje się głęboką dezorganizację zachowania, niespójność myślenia, otępienie czy nieadekwatne reakcje emocjonalne, które pojawiają się w innych podtypach schizofrenii. Czasem wydaje się wręcz, że wyłączywszy urojenia i omamy, chory na co dzień funkcjonuje względnie sprawnie.
Typy urojeń
paranoiczne - względnie logiczne, prawdopodobne - charakterystyczne dla paranoi.
paranoidalne - często nielogiczne, dziwaczne, nieprawdopodobne - charakterystyczne dla schizofrenii.
inkoherentne - nielogiczne, mogą być tematycznie nie związane ze sobą, skrajne, dziwaczne, o anormalnej treści.
|
ICD-10 |
Schizofrenia paranoidalna |
|
|
DSM IV |
Schizofrenia paranoidalna |
Kod DSM IV295.30 |