CHINOLONY I ICH POCHODNE
Chinolony a także ich pochodne - fluorochinolony jest to grupa chemioterapeutyków oo działaniu bakteriobójczym
Mechanizm działania:
ich działanie przeciw bakteryjne zależy od inhibicji enzymu wyrazy DNA, podawane są doustnie, dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego
PODZIAŁ:
to szeroka gruba antybiotyków, jest podzielona na 4 grupy, zwane generacjami
1 generacja (chinolony)
- kwas nalidyksowy (Nevigramon)
- kwas pipemidowy (Palin, Urolin)
- cinoksacyna
- kwas oksolinowy
2 generacja (fluorochinolony)
- pefloksacyna (Abaktal)
- ciprofloksacyna (Proxacin, Cipropol, Cipronex, Ciprobay)
- norfloksacyna (Nolicin)
- ofloksacyna (Tarivid, Oflodinex, Zanocin)
- fenoksacyna
- fleroksacyna
- lomefloksacyna
- temofloksacyna
3 generacja (fluorochinolony)
- gatifloksacyna
- grepafloksacyna
- lewofloksacyna (Tavanic)
- pazufloksacyna
- sparfloksacyna
- tosufloksacyna
4 generacja (naftyrydynochinolony)
- moksyfloksacyna
- klinafloksacyna
- trowafloksacyna
Zakres działania i wskazania terapeutyczne:
*poza nielicznymi wyjątkami (np. kwas pipemidowy - w zakażeniu dróg moczowych), chinoliny 1 generacji nie są już stosowane
*Fluorochinolony 2 generacji stosowane są głównie w zakażeniach bakteriami gram-ujemnymi i działają też na patogeny atypowe (Chlamydia, Mycoplasma, Legionella). Wskazania do stosowania to głównie zakażenia układu moczowego i układu oddechowego u chorych na mukowiscydozę, wrażliwe są również prątki, odpowiedzialne za wywołanie gruźlicy, paciorkowce i gronkowce są zwykle oporne.
*Fluorochinolony 3 generacji cechują się wyższą aktywnością wobec bakterii gram-dodatnich, głównie gronkowców i paciorkowców ale mają mniejszą aktywność wobec bakterii gram-ujemnych, na patogeny atypowe działają silniej niż fluorochinolony drugiej generacji.
* chinoliny 4 generacji SA aktywne głównie wobec bakterii beztlenowych i gram-dodatnich oraz atypowych patogenów oddechowych
Działania niepożądane:
- nudności, wymioty, biegunka
- zaburzenia neurologiczne pod postacią bólów głowy, senności
- zaburzenia widzenia, niepokój, psychoza, drgawki
- uszkodzenia wątroby lub nerek
- skórne reakcje uczuleniowe
- fototoksyczność
- bóle i obrzęki stawów
- zaburzenia rytmu serca
- uszkodzenie tkanki chrzęstnej (chondro toksyczność)