wykład 7, 12.04.2007
T: Genetyczna regulacja morfogenezy u roślin
Mechanizmy morfogenezy
u zwierząt
podziały komórkowe
specjalizacja i wzrost komórek
wzajemne oddziaływanie komórek
przemieszczanie się komórek
u roślin
brak przemieszczania się komórek
zasadniczy wpływ na morfogenezę ma stałe powiązanie ze środowiskiem, co doprowadziło do adaptacyjnych procesów (nie potrafię doczytać, jakich - A.M)
Podział asymetryczny
pierwszy podział u większości roślin jest asymetryczny (nierównocenny) (cokolwiek to znaczy - A.M)
Różnice w wielokomórkowości
procesy rozwojowe u zwierząt opierają się na:
komunikacji międzykomórkowej
hierarchii działań cząstek transkrypcyjnych
regulacji stanu chromatyny
najprawdopodobniej wielokomórkowość u roślin i zwierząt wyewoluowała niezależnie, około 1,6 mld lat temu, od momentu rozdzielenia roślin i zwierząt
np. różne czynniki transkrypcyjną zaangażowane w podobne procesy, to samo dotyczy także komórek błonowych , białek transportujących, np. segmentacja
D.melanogaster - Homeobox
kwiat A. Holiara - MADS - box
Rozwój kwiatu
geny czasu kwitnienia
geny biorące udział w różnych procesach reagują na warunki środowiska (długa doba, wernalizacja) oraz na zewnętrzne sygnały
integracja sygnałów z różnych szlaków „czasu kwitnienia” i uruchomienie całej grupy genów tożsamości merystemu (np. m. wegetatywny, kwiatostanowy, kwiatowy)
indukcja genów tożsamości organów kwiatowych
uruchomienie genów późnodziałających rozwoju organów kwiatowych
u rzodkiewnika:
1 okółek - 4 działki kielicha
2 - 4 płatki korony
3 6 pręcików
4 słupek z 2 owocolistków
MADS
Białka z rodziny
AGAMOUS (rzodkiewnik)
DEFICIENS (Antorhum)
SRF (Homo sapiens)
MCM1 (Saccaromyces)
domena MADS - wiązanie DNA, dimeryzacja, lokalizacja jądrowa
domena K - oddziaływanie białko - białko, dimeryzacja
u A. thaliana (rzodkiewnika) >100 (większość o znanej frakcji) to typ II, typ I nie ma domeny K
domena e - nie u wszystkich, transkrypcyjną aktywacja, specyficzność funkcji, tworzenie bardziej złożonych (brak w notatkach, co jest bardziej złożone - A.M)
Geny tożsamości merystemu kwiatowego
TERMINAL FLOWER 1 (TF1) - właściwy regulator tożsamości merystemu
APETALA 1 (Ap1) - zawiera domenę MADS-box
LEAFY (LFY) - indukuje układ kwiatostanowy
inne: CAULIFLOWER, FULLFRIUT, AP2
Model określania tożsamości organów kwiatowych
model ABC
funkcja jednego lub kilku genów - funkcja pochodzi z ekspresji 1, 2,3, 4 okółka
A - białka genów frakcji A indukują działki kielicha
B - razem z A - płatki korony
C - tylko: owocolistki, razem z B: pręciki
Funkcja A - apetala 1 i 2 - geny funkcji A
gdy mutacje w tej funkcji =>
1 ok. - coś jak owocolistki (funkcja C)
2 ok. - pręciki (funkcja B i C)
3 ok. - pręciki jw.
4 ok. - słupek (funkcja C)
Funkcja B
działki kielicha owocolistki
Funkcja C - gen AGAMOUS
działki kielicha płatki płatki działki kielicha kwiaty wielokrotne pełne
Podwójne mutanty
podwójny mutant pi/ag - utarta funkcji B i C
mutant ap2/pi - wszystkie organy, przekształcone słupki - utrata a i b
mutant ap2/ag - funkcji a i c utrata struktury, liściopodobne
Potrójne mutanty
wszystkie okółki liściopodobne
loss of function ABC (ap, pi, ag)
Funkcja E
trzy geny odpowiedzialne: SEP1, 2 I 3
tylko mutant potrójny sep1, 2,3 umożliwia powstanie okółków od 2 do 4
wykład 8, 19.04.2007
T: Koncepcje dotyczące regeneracji, roślin in vitro, dziedziczenie.
Zdolność do regeneracji roślin może mieć charakter:
pokośny, determinowany niewielką liczbą genów
ilościowy - cecha mierzalna, wiele genów
złożony (komplementacja, addytywność)
dominujący
recesywny
pośredni
cecha może być zależna od cząstek jądrowych lub jądrowych i cytoplazmatycznych
do zdolności do regeneracji z różnych eksplantorów mogą decydować różne lub też te same cząstki genetyczne (w notatkach jest cz. genetyczne, sądzę, że chodzi o cząstki, ale licho wie - A.M)
OGÓREK
cecha dominująca
3 loci: R1, 2, 3
komplementacja i sumowanie efektów alleli dominujących
brak wpływu cytoplazmy
wysoka odziedziczalność
LUCERNA
2 loci A i B
dominujące
jak ogórek
KONICZYNA
recesywna
3 loci
ŻYTO
A - niedojrzałe kwiatostany
recesywna lub supresja 2 genów
B - niedojrzałe kwiatostany
inaczej ( i wszystko jasne - A.M)
Tworzenie kalusa embriogenicznego
zależy od genów danej linii, może być reaktyna lub nie
pszenica jest alloheksaploidem (3 pary genomów)
Kalus embriogeniczny
Loci cech ilościowych kontrolujących zdolność do regeneracji in vitro
nazwa: QTL
tu jest masa symboli, których, wybaczcie, ale nie chce mi się przepisywać - A.M
Somatyczna embriogeneza rzodkiewnika
niedojrzały zarodek
pierwotnie zarodki somatyczne (SE)
kalus embriogeniczny
wtóren zarodki
kalus embriogeniczny w niskiej kompetencji
młoda roślina
Geny ulegające ekspresji podczas somatycznej embriogenezy
SERE - rzodkiewnik, białko receptorowe
LEC 1, 2, 3 - rzodkiewnik, regulator transkrypcji
CUS - ogórek, regulator transkrypcji
WUS - kukurydza, regulator transkrypcji
FUS - rzodkiewnik, regulator transkrypcji
AB13 - rzodk. (nie wiem, czy chodzi o rzodkiewnika, czy o rzodkiewkę - A.M) - regulator transkrypcji
te nie są specyficzne
specyficzny tylko jeden : NIR, gen kodujący oksydoreduktazę azotanową, odkryty w ryżu, kodowane białko umożliwia przekształcenie jenów azotanowych przez azotynowe do amonowych
mutant bez tego genu po wszczepieniu regeneruje się
także u żyta
ekspresja w niedojrzałych zarodkach
Genetyczna regulacja morfogenezy u zwierząt
Muszka owocowa
geny |
nazwa genu |
stadium rozwoju |
polaryzacji jaja |
biccid (przód) oscar, adam, straufer, vasa, torsa, trauk (tył) |
preplastoderma (0) |
segmentacji I (ubytku, gap) |
|
syncystialna blastoderma (2) |
segmentacji II (reguły parzystej, part-rule) |
|
komórkowa blastoderma (3) |
polaryzacji segmentów |
|
gastrula (4) |
ho cośtam (nie mogę odczytać) |
|
gastrula (10) |
nazw genów nie wpisywałem, bo trudno je przeczytać w notatkach, a poza tym jak da pytanie, jak się nazywa gen warunkujący ułożenie czułek na głowie muszki owocowej, to… grrrr!
Geny polaryzacji jaja
hunchback - tył
nonos (?) - przód - matczyne mRNA, ekspresja
zanikanie i przenikanie białek hunchback i nosos na środku
BITHORAX - Abia-B, obd - A, Libx
Antenopedia - Antp, Scr, Dfd. pb, bb
U myszy - geny homeotyczne w kompleksach HOX (1,2,3,4)
Geny homeotyczne kodują homeoproteiny
wykład 9, 26.04.2007
T: Regulacja ekspresji genów globinowych
Hemoglobiny postembrionalne
HbA - 2 alfa i 2 beta plus hem
HbA2 - 2 alfa, 2 sigma globiny plus hem
Hemoglobiny embrionalne
HbE - łańcuch epsilon zamiast beta
HbF - łąńcuch sigma zamiast beta (późnoembrionalny, od 6 tyg. ciąży)
w zależności od budowy łańcuchów różne powinowactwo łańcuchów do tlenu (embrionalne różne od postembrionalnych)
globiny to apoenzymy, po połączeniu z hemem tworzą hemoglobinę
łańcuchy sigma i beta - to samo powinowactwo
Biosynteza hemu
złożony, wieloetapowy proces
rozpoczyna się w mitochondriom, gdzie następuje kondensacja sukcyrylo(?) - CoA i glicyny (powstaje kwas 5-amikolewukirowy (?)
kwas przemieszczany jest do cytoplazmy
produkowany jest porfibilinogen
porfibilinogen przekształcany do koprotoporfibilinogenu III
produkt wraca do mitochondriom
powstaje protoproporfirynogen IX
łączenie z żelazem
jest hem
Rozwojowa regulacja ekspresji
na chromosomach 11 i 16 rejony regulatorowe
na chromosomie 11 - rejon LCR - regulatorowy, tu białka regulatorowe pośredniczą w wiązaniu 2 rejonów wzmacniającymi lub osłabiającymi lub transkrypcji (ja też nic z tego nie rozumiem - A.M) - wiążą się z HS
bo różne białka potrzebne w zarodku, inne u dorosłego
nadaje taką, a nie inną konformację białku
TATA - box - po tej sekwencji rozpoznajemy promotory na sekwencji enhancery, z którymi wiąże się kilka białek regulatorowych (promotory)
struktura „spinki do włosów” - ma znaczenie w regulacji - tu promuje transkrypcję genów Beta globuliny
jeśli tylko jeden gen regulatorowy zwiąże się z enhancerem, nie ma ekspresji genów beta globuliny - wtedy powstaje epsilon globulina - tak w embrionalnej
regulacja ekspresji zależy od stadium rozwojowego człowieka - inna dostępność tlenu dla płodu
inna zależność u dorosłych (poziom translacji) regulacja ekspresji zależy od poziomu żelaza
przy niedoborach żelaza - brak hemu (heminy plus)
wzrost syntezy kinazy białkowej
fosforylacja mniejszej podjednostki białka eIF2 które jest konieczne do zainicjowania kompleksu translacyjnego mRNA genów globulinowych
brak TRANSLACJI
hemina = hematyna - pochodna hemu
choroby powodowane substytucją łańcuchów alfa i beta
spadek powinowactwa do hemu
np. hemoglobina I Oksford w alfa łańcuchu
w beta - Glu/Val => hemoglobina S => anemia sierpowata, znacząco obniża powinowactwo do tlenu
ewolucja genów globulinowych
początkowo 1 gen
mutacja - alfa i beta
transpozycja - na różne chromosomy
mutacje i duplikacje - rodziny alfa i beta globulin
budowa przeciwciała
zarówno łańcuchy lekkie jak i ciężkie zawierają regiony zmienne
struktura loci przeciwciał u ludzi
podczas rozwoju osobniczego muszą zajść rearanżacje, by spełniane były funkcje
łańcuch lekki - chromosomy 2 (kappa) i 22 (lambda)
łańcuch ciężki - chromosom 14 - rejony V, J, D - z tego „cegiełki” - złożone geny dla przeciwciał, rejony zmienne
Składanie genów przeciwciał
V,J,C - łańcuchy lekkie, sektory, które są tuż po zapłodnieniu
tworzenie limfocytów B
1. etap rearanżacji genów - usunięte regiony między V i J
transkrypcja nowoutworzonego genu:
usunięcie intronu
tworzy się mRNA (V, J i C)
translacja
białko łańcucha lekkiego - obszar C - fragment niezmienny
Struktura locci przeciwciał myszy (darowałem sobie, bo to trzy niewiele mówiące rysunku - A.M)