NEFRETETE
Neferneferuaton-Nefertiti (często Nefretete - Piękna, która nadchodzi/nadeszła) - żona faraonaEchnatona z XVIII dynastii. Pochodzenie Nefertiti nie jest do końca jasne. Przedstawia się teorię jakoby była księżniczkąhurycką - co tłumaczyłoby jej imię, utożsamia się ją też z Taduhepą. Często przyjmuje się także, iż była córką doradcy dworu Aj, który wstąpił na tron po śmierci Tutanchamona. Była ukochaną żoną Echnatona, z którym miała 6 córek: Meritaton, Maketaton, Anchesenpaaton,Neferneferuaton-Taszerit, Neferneferure i Setepenre. Prawdopodobnie została wyniesiona na tron jako współregent i przybrała imię Neferneferuaton ("Nadzwyczajna piękność Atona"). Jako jedyna królowa w historii Egiptu jest przedstawiana na nielicznych zachowanych płaskorzeźbachw pozach zarezerwowanych dla faraonów, np. zwyciężania lub upokarzania wrogów Egiptu. Stawiane są także hipotezy, że po śmierci swego męża objęła tron jako Anchcheperure Semenchkare. Jednak dr Christian Loeben z Uniwersytetu Humboldtów w Berlinie odkrył dowód na to, że Nefertiti nie stała się następczynią męża (Echnatona). Zrekonstruowana przez dr Loeben'a figurka pogrzebowa Uszebti znaleziona w Tell el-Amarna, sugeruje, że umarła wcześniej niż jej mąż. Na figurce widnieje napis, że przedstawia ona "wielką małżonkę królewską Nefertiti oby żyła wiecznie". Przez to, że została nazwana żoną Echnatona można wnioskować, że nigdy nie była jego następczynią[1]. Podobnie jak Echnaton pochowana została w jego nowej stolicy Achetaton (dosłownie horyzont Atona, obecnie: Tell el-Amarna). Jednak ich grób został prawdopodobnie przeniesiony potem doDoliny Królów. Przypisuje się dla nich grobowiec oznaczony numrem KV55, gdzie znalezione szczątki zostały zidentyfikowane jako ciało Echnatona. Dawniej istniała hipoteza, że anonimowa mumia z grobowca KV35 w Dolinie Królów, zwana Młodszą Damą, może należeć do królowej Nefertiti. Jednak najnowsze badania wykluczyły tę teorię. Mumia słynnej królowej pozostaje zaginiona. Po upadku kultu Atona i restauracji kultu Amona większość posągów i inskrypcji jej męża została zniszczona lub zatarta. Z jej pamiątkami nie obchodzono się tak zdecydowanie, co może wskazywać, że to ona przywróciła stary kult. Według pewnych wskazówek, skarby znalezione w grobie przedwcześnie zmarłegoTutanchamona mogły pierwotnie być wyposażeniem grobowców jego ojca i macochy. 6 grudnia1912 Ludwig Borchardt (1863-1938) odnalazł w el-Amarna piękne i bardzo dobrze zachowane popiersie królowej. Przy podziale wykopalisk między Egipt i Niemcy, strona niemiecka zaoferowała Egipcjanom w zamian kamienny ołtarz (środkową część tryptyku), który w roku 2009 okazał się falsyfikatem, wzorowanym na znajdującej się w zbiorach berlińskich płaskorzeźbie[2]. Obecnie głowa Nefertiti znajduje się wNeues Museum w Berlinie. Rzeźba ta, przedstawiająca głowę kobiety z piękną, długą szyją i z przysługującym faraonom nakryciem głowy, stała się jednym z synonimów starożytnego kanonu piękna. Obecnie rząd Egiptu ponawia próby odzyskania skradzionego dzieła.