mgr Agnieszka Dynak
Modlitwa Jezusa
Spotkanie modlitewne.
Zajęcia te mają charakter spotkania modlitewnego w grupie, która działa przy parafii. Może być ono przeprowadzone w grupie oazowej lub KSM.
Spotkanie to będzie koncentrowało się wokół modlitwy Jezusa, która prowadzi nas do osobistej rozmowy z Bogiem.
Spotkanie to będzie przeprowadzone w trzech etapach: WIDZIEĆ, OSĄDZIĆ,
DZIAŁAĆ.
Uczestnik spotkania wie:
- że modlitwa jest naszym osobistym spotkaniem z Jezusem
- że w czasie modlitwy możemy z Bogiem rozmawiać o wszystkim, o smutkach
i radościach
- że wzorem modlitwy dla nas jest modlitwa samego Jezusa
Uczestnik spotkania potrafi:
- włączyć się czynnie do wspólnotowej modlitwy
- samodzielnie ułożyć modlitwę i jej wezwanie do refleksji
- potrafi: dziękować Bogu, przepraszać go, wielbić i prosić Boga o pomoc w
codziennym życiu.
Uczestnik spotkania ceni sobie:
- wartość modlitwy indywidualnej
- wartość modlitwy wspólnotowej
Pomoce wykorzystane podczas spotkania:
1. Plansza z napisem: „ PANIE NAUCZ NAS MODLIĆ SIĘ ” - jest to myśl
przewodnia i motto spotkania.
2 .Obrazki przedstawiające znane postacie , które się modlą, przede wszystkim
postać Jana Pawła II.
3. Obrazy przedstawiające wspólnotę ludu Bożego, zgromadzoną na wspólnej
modlitwie: czuwanie, Eucharystia itp.
4. Teksty Pisma Świętego dotyczące modlitwy Jezusa.
5. Obraz modlącego się Jezusa.
Przebieg spotkania:
W bardzo widocznym miejscu umieszczamy plansze z napisem: „Panie naucz nas modlić się” tak, aby każdy z uczestników dostrzegał te słowa.
Zawiązujemy wspólnotę - modlitwą , skierowaną do Ducha Świętego. Prosimy go o dar modlitwy, modląc się do niego:
Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, aby to spotkanie było dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego Amen.
WIDZIEĆ:
Na początek spotkania można przedstawić opowiadanie, które może ukazać nam aspekt egzystencjalny. Opowiadanie nosi tytuł „Koziołkująca w powietrzu motorówka LIDGHT ARROW„. Opowiadanie to ma również na celu wprowadzenie w temat dzisiejszego spotkania.
Wrzesień. W miejscowości Tacoma, w Stanach Zjednoczonych, ma miejsce niezwykle spektakularny wyścig motorówek. Kamery wielu stacji telewizyjnych są skierowane na rozległą taflę błękitnego morza. Zebrana publiczność , która wśród warkotu motorówek wykrzykuje do zawodników pobudzające do walki słowa, liczy 250 000 osób.
Bill O'Hara, komentator sportowy, przytacza najbardziej emocjonujące etapy wyścigu. Ale nagle motorówka „Light Arrow„ niebezpiecznie pochyla się na ostrym zakręcie. Słychać wyraźnie jakiś trzask. Lekka łódź koziołkuje w powietrzu, przewraca się i przykrywa dwóch prowadzących ją zawodników.
Wszystko to trwało bardzo krótką chwilę. Wszyscy rozumieją, że przy tak dużej prędkości, z jaką płynęła „Light Arrow” , dwaj prowadzący ją zawodnicy nie mają najmniejszej nadziei na przeżycie. Nagle Bill O'Hara pada na kolana i woła do mikrofonu: „Jestem chrześcijaninem„. Tylko jedno możemy dla nich zrobić: modlić się, i zaczyna odmawiać Ojcze nasz. Podczas gdy dwaj piloci, rwani prze potężna maszynę, pogrążają się w głębinie, miliony niewidzialnych , uczestniczących w tej tragedii widzów, przyłączają się do jego modlitwy.
Odpowiedzialni za telewizyjną transmisję imprezy rozgniewali się nie na żarty : ten Bill O'Hara powinien zatrzymać dla siebie swoje uczucia religijne. W bezpośredniej transmisji nigdy nie należy podkreślać wypadków śmiertelnych; to budzi strach. Należy zmienić temat, powiedzieć coś, co odwróci uwagę ludzi. Ale zanim kierownictwo zdążyło wyciągnąć konsekwencje w stosunku do komentatora, do studia dotarły niezliczone i pełne wzruszenia wiadomości. Wśród słów pochwały i krytyki Bill O'Hara pomyślał, iż jedyna najważniejszą rzeczą jest to, aby w drodze do Boga tym biednym pilotom towarzyszyła modlitwa.
Po wysłuchaniu opowiadania uczestnicy wypowiadają swoje refleksje pod wpływam usłyszanej treści. Następnie prowadzimy z nimi dyskusję na temat:
- kiedy i gdzie ludzie najczęściej się modlą ?
- dlaczego, w jakim celu się modlą ?
- jakie rodzaje modlitwy znają uczestnicy?
- kto jest dla nas wzorem do naśladowania w modlitwie?
Tutaj warto przytoczyć kilka przykładów, jak modlili się pierwsi chrześcijanie, jaką role odgrywała modlitwa dla znanych nam ludzi (rozmawiamy z uczestnikami co sami wiedzą na temat pierwszych chrześcijan, ich modlitwy,
czy znane są im osoby takie jak Ojciec Pio, Matka Teresa z Kalkuty, oraz postać Jana Paweła II - ich postawa modlitewna jest dla nas wzorem do naśladowania).
Wspólnota chrześcijańska narodziła się w modlitwie. Dzieje Apostolskie mówią, że kiedy pierwsi chrześcijanie ( Apostołowie, uczniowie, Maryja i kobiety, kiedy poszły za Jezusem ) znajdowali się w Wieczerniku , oczekując obiecanego przez Jezusa Ducha Świętego, „trwali jednomyślnie na modlitwie”.
Do wszystkich wielkich wydarzeń przygotowują się poprzez modlitwę.
Wielką modlitwą każdej chrześcijańskiej wspólnoty jest „łamanie chleba”, oprócz tego modlą się indywidualnie, odmawiając modlitwę jaka nauczył nas Jezus - Ojcze nasz.
Ojciec Pio- skupiony wyłącznie na Bogu, noszący we własnym ciele znaki męki Jezusa, był jak chleb łamany dla ludzi łaknących przebaczenia dla ludzi.
Matka Teresa- poświeciła się dla Boga i ludzi najbiedniejszych, chorych i najbardziej potrzebujących .Siłę do pełnienia posługi czerpała z modlitwy, z Eucharystii.
Jan Paweł II - wielki Polak, który za życia nazywany był Ojcem Świętym. Już na początku swego pontyfikatu powierzył się w opiece Matce mówiąc Totus Tuus - cały Twój. Całe jego Życie , cała posługa na rzecz Kościoła była jedna wielka modlitwą.
Osądzić:
Jezus jest dla nas najlepszym wzorem modlitwy. Spróbujmy więc w tej części
Dowiedzieć się:
Kiedy i gdzie modlił się Jezus?
Dlaczego Jezus się modlił?
Jak modlił się Jezus?
Odpowiedzi na to poszukamy w Piśmie Świętym rozważając niektóre jego fragmenty.
Z poszczególnymi fragmentami uczestnicy zapoznają się w małych grupach.
Mt 14, 22-23 ; Mk 1, 35 ; Łk 6, 12 ; Łk 9, 28 ; Łk 22, 39-46 ; J 6, 11 ;
J 11, 38-44
Po odczytaniu tekstów i chwili skupienia uczestnicy udzielają odpowiedzi na pytanie kiedy i gdzie modlił się Jezus?
Kiedy?
przed: posłaniem uczniów, rozmnożeniem chleba, wskrzeszeniem Łazarza
Gdzie?
Na górze Przemienienia, nad jeziorem, na pustyni, w wieczerniku, w Ogrodzie Oliwnym.
Jezus wielokrotnie potwierdzał, iż najważniejszym przykazaniem jest kochać w sposób pełny i konkretny Boga, naszego Ojca a to oznacza rozmawiać z Nim, słuchać Go, powierzać Mu swoje troski i swoje radości oraz zamierzenia.
Rozmawiać z bogiem i słuchać Go możemy ująć w jedno słowo: modlić się.
Jezus jest człowiekiem, który się modlił. Jednakże dla Niego, jak zresztą dla każdego prawdziwego chrześcijanina, modlitwa nie jest nakazem.
Aby odpowiedzieć na swoje mesjańskie powołanie, Jezus udaje się na pustynię, by być sam na sam z Bogiem. Noc przed wyborem apostołów spędza na modlitwie. Cuda zostają wybłagane przez Jego modlitwę do Ojca. W noc przed swoją męką spędza długie godziny na modlitwie i prosi Apostołów, aby wytrwali w niej razem z Nim.
Nas Jezus nauczył się modlić do Ojca słowami Ojcze nasz…( Mateusz 6, 9-11).
Działać:
Trzeba nam zastanowić się nad własną modlitwą i jaka ona jest? Za kogo się modlimy? O co się najczęściej modlimy?
Na czym polega dobra modlitwa? Odpowiedzi szukamy w Piśmie Świętym, pracując z tekstem:
Mt 7, 7-8, Dz 1, 12-14 , Mk 11, 25, Mt 21, 21-22, Mt 6, 5-15
Modlitwa, aby była dobra powinna być odmawiana z czystym sercem, wytrwale a nasza postawa to umiejętność przyjmowania woli Bożej. Powinna też odznaczać się jednomyślnością, przebaczeniem, umiejętnością słuchania (oszczędność w słowach) a nade wszystko wiarą.
Modlitwa powinna być szczera i wypływać z naszych serc z Miłości do Boga Ojca.
Na koniec spotkania krótka refleksja do własnego przemyślenia. Dla lepszego skupienia się można puścić delikatną muzykę refleksyjną.
- Jaka jest moja modlitwa?
- Jaki czas wybierasz na modlitwę?
- Gdzie najczęściej się modlisz?
- Ile czasu poświęcasz na rozmowę z Panem Bogiem?
- Jak często odwiedzasz go w świątyni?
- Za co Go uwielbiasz?
- Za co Mu podziękujesz?
- O co Go poprosisz dla siebie?
- O co poprosisz dla bliźnich?
- Za co Go przeprosisz?
Jeśli czasami mówisz, że nie umiesz się modlić, to pamiętaj, że tu nie zawsze potrzebne są słowa. Wówczas powinniśmy stanąć przed Bogiem, mieć świadomość działania Ducha Świętego a On w nas zadziała.
Na podsumowanie dzisiejszego spotkania proponuje wysłuchanie wiersza
Romana Brandstaettera pt: „ Modlitwa bez słów”.
Jeżeli nie umiesz modlić się słowami,
Nie rozdzieraj szat,
Ani głowy nie posypuj popiołem,
Ale módl się tak jak umiesz,
Bez słów,
Jak drzewa,
Jak trawy,
Jak morza,
Które również zmawiają modlitwę
Bez słów.
Słowa są niepotrzebne,
Zawodne,
Nieokreślone
I nieokreślające .
Są rozczarowaniem,
Bolesną omylnością.
Myślałeś, że słowem
Wyplenisz zło,
Myślałeś, że słowem
Wywołasz źródło ze skały,
Myślałeś, że słowem
Odmienisz człowieka.
Nie wypleniłeś,
Nie wywołałeś,
Nie odmieniłeś.
Módl się zatem bez słów,
Jak drzewo,
Jak trawa,
Jak morze…
Całe spotkanie kończymy wspólną modlitwą. Proponuję aby przeprowadzić modlitwę spontaniczną, która polega na wypowiadaniu przez uczestników własnych intencji. Powinna ona zawierać dziękczynienie, uwielbienie, przeproszenie i prośbę.