Temat: Przeciwwskazania do magnetostymulacji.
Magnetostymulacja to metodą leczenia polegającą na poddaniu ciała ludzkiego wpływą leczniczym pół magnetycznych o niskich wartościach indukcji .Wartość indukcja pól magnetycznych jest zbliżona do wartości pola magnetycznego ziemi - indukcja pola ziemskiego 30 - 70µT. A granicą wartości indukcji w magnetostymulacji stanowi 100µT. Pole magnetyczne stosowane w tej terapii określają, oprócz indukcji takie wartości: wartość składowej elektrycznej, nie przekraczającej 130 V/m oraz częstotliwość pól od kilku do 3000 Hz.
Pole magnetyczne wpływa na organizm człowieka. Ogólnie zwiększa aktywność cząsteczek i przyspiesza metabolizm komórek. Poza tym rozszerza naczynia krwionośne, zmniejsza krzepliwość krwi oraz zdolność płytek krwi do zlepiania się i zwiększa wychwytywanie tlenu.
Działanie pola magnetycznego może być dwojakie: korzystne lub niekorzystne wszystko zależy od jego rodzaju. Np. pole magnetyczne o biegunie ujemnym (północnym), przyspiesza metabolizm tkanek, zwiększa dopływ tlenu i zasadowość tkanek oraz umożliwia relaksację. Lecz dodatnie pole magnetyczne (biegun południowy) powoduje zakwaszenie tkanek i zmniejsza wychwytywanie tlenu. Jest czynnikiem stresującym i nie działa uspokajająco tak jak biegun północny.
Przeciwwskazania do magnetostymulacji to:
Czynna choroba nowotworowa, ponieważ wyniku tej terapii leczniczej poprawia się ukrwienie, utlenianie i metabolizm tkanek - co może teoretycznie przyśpieszyć wzrost nowotworu.
Ciąża. Żadne z przeprowadzonych badań nie udowodniły możliwość uszkodzenia płodu w czasie terapii polami magnetycznym o niskich wartościach indukcyjnych, ale ponieważ jest to stosunkowo młoda metoda leczenia nakazuje się unikanie tej formy leczenia u kobiet w ciąży.
Implanty elektryczne, ponieważ takie wszczepione implany (np. stymulatory serca) mają różny stopień wrażliwości na oddziaływanie pola magnetycznego więc ostrożność nakazuje wyłączyć chorych z elektrycznymi implantami z tego zabiegu.
Inne przeciwwskazania to:
czynna gruźlica płuc,
krwawienie z przewodu pokarmowego,
ostrą niewydolność wieńcową,
ciężkie infekcje pochodzenia bakteryjnego, wirusowego i grzybiczego.
W pracy zbiorowej pod redakcja prof. dr hab. n. med. Aleksandra Sieroń w czasie zbiegu magnetostymulacji pacjenci mieli subiektywne wrażenia w postaci:
uczucia ciepła,
uczucia mrowienia,
uczucia kłucia w różnym nasileniu.
Które występowały głownie w okolicach ciała gdzie chorzy odczuwali dolegliwości bólowe.
Na początku terapii 9% z 217 i 2% z 1874 chorych zgłaszało krótkotrwałe nasilenie się dolegliwości bólowych.
Innymi działaniami ubocznymi to które odczuwali sporadyczni pacjenci to ogólne osłabienie, szum w uszach, pulsowanie w głowie, świąd skóry, senność oraz krótkotrwałe przyśpieszenie akcji serca, przy czym łączna ilość takich objawów nie przekraczała 1% wszystkich badanych.
Ponieważ magnetostymulacja jest stosunkowo młodą metodą fizjoterapii, więc jeszcze nie wiemy wszystkiego o wskazaniach i przeciwwskazaniach do tej metody leczniczej. Badania nad nią trwają.
Bibliografia
Mika Tadeusz, Kasprzak Wojciech, Fizykoterapia, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Straburzyński Gerard, Straburzyńska - Lupa Anna. Fizjoterapia, Wydani III rozszerzone i uzupełnione, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Redakcja Sieroń Aleksander, Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie, Wydanie II uzupełnione i rozszerzone, Bielsko- Biała, Wydawnictwo α-medica press