GLINKI
CZYM SĄ GLINKI
Glinka jest koncentratem substancji mineralnych pochodzenia naturalnego. Zawiera wiele mikro i makroelementów takich jak krzem, fosfor, żelazo, wapń, magnez, cynk, miedź czy selen. Swój sukces glinki zawdzięczają łatwej i naturalnej przyswajalności przez organizm człowieka. Są stosowane w medycynie ludowej między innymi do leczenia chorób nowotworowych różnej lokalizacji, białaczki, niedokrwistości, tarczycy, bóli głowy i miażdżycy. Można je stosować praktycznie u wszystkich pacjentów niezależnie od diagnozy, ponieważ są środkiem naturalnym i bardzo efektywnym, gdyż usuwając toksyny z organizmu wspomagają działanie leków.
Zaliczane są do peloidów (z gr. pelos - błoto ) - występujących naturalnie w przyrodzie surowców leczniczych, które powstały w wyniku szeregu rozmaitych procesów biologicznych i geologicznych.
Peloidy to takie grupy surowców, jak:
• biolity (muły, torfy), czyli wapienne skały osadowe pochodzenia organicznego
• abiolity (glinki sedymentacyjne), tj. skały osadowe pochodzenia nieorganicznego
• ziemie lecznicze powstałe w wyniku wietrzenia minerałów (glinki, margle)
SKĄD SIĘ BIORĄ GLINKI
Glinki wydobywane są z wnętrza ziemi z głębokości od około 20 do ponad 70 metrów (w zależności od rodzaju glinki). Powinno być to wykonywane przy pomocy drewnianych narzędzi, gdyż wydobywanie przy użyciu metalu niszczy częściowo magnetyczne właściwości glinek (wówczas po wydobyciu powinno się suszyć glinki naturalnie na słońcu, co uaktywnia ponownie ich właściwości magnetyczne). Glinki są osuszane w celu otrzymania gotowego produktu kosmetycznego.
RODZAJE GLINEK
Nowoczesna kosmetologia korzysta z pięciu rodzajów glinek pielęgnacyjnych o różnego rodzaju działaniu. Zabarwienie preparatu determinuje rodzaj i ilość minerałów w nim zawartych. Inny skład chemiczny poszczególnych glinek warunkuje również ich różne zabarwienie.
Glinki dzielą się na:
ZIELONA
Pochodzi ze skał krzemionkowo-aluminiowych. Jej właściwości leczniczo pielęgnacyjne oparte są na zasadzie fizycznej absorpcji szkodliwych substancji a także chemicznej absorpcji wody przy jednoczesnym uwalnianiu korzystnych składników mineralnych. Działanie zielonej glinki to właściwości antyseptyczne i antybiotyczne. Dezynfekuje istniejące zmiany skórne i pomaga w ich gojeniu. Jest zalecana szczególnie dla cery tłustej czy ze skłonnością do przetłuszczania, trądzikowej i potrądzikowej z rozszerzonymi porami ze względu na swoje działanie ściągające, matujące, wysuszające, zamykające rozszerzone pory oraz zapobiegające powstawaniu zaskórników. Używa się jej do łagodzenia trądziku pospolitego i problemów związanych z cerą łojotokową. Odżywia zmęczoną cerę, zmniejsza i zapobiega zmarszczkom. Ma także szerokie zastosowanie w medycynie niekonwencjonalnej zarówno do stosowania wewnętrznego, jak i zewnętrznego - okłady lecznicze i wyszczuplające.
Ta glinka ma najsilniejsze działanie ze wszystkich rodzajów glinek.
CZERWONA
Jest najczęściej stosowana w przypadkach, gdy konieczne jest złagodzenie efektu podrażnień lub trądziku różowatego, zapobiega także rozszerzaniu się naczynek krwionośnych. Zawiera dużą ilość krzemu, żelaza, aluminium oraz wapń ,magnez, sód, potas, tytan i mangan. Podobnie jak inne glinki wygładza skórę. Glinka czerwona zalecana jest skórze mieszanej - wrażliwej, z poszerzonymi naczynkami krwionośnymi. Ma działanie wygładzające, odżywcze, delikatnie ściągające pory a także absorbuje łój i zanieczyszczenia. W rezultacie skóra staje się świeża, gładka i aksamitna o brzoskwiniowym zabarwieniu. Regularne stosowanie preparatów zawierających ten rodzaj glinki przyczynia się do uszczelnienia naczyń krwionośnych oraz działa profilaktycznie zapobiegając ich pękaniu.
ŻÓŁTA
Jej struktura, skład i działanie przypomina glinkę czerwoną. Charakteryzuje się jednak większą niż inne glinki zawartością żelaza, co wzmacnia jej właściwości regeneracyjne (pierwiastek ten niezbędny jest do prawidłowej budowy komórek skóry, włosów, paznokci). Łagodnie oczyszcza twarz, demineralizując ją. Szczególnie jest zalecana dla osób posiadających skórę tłustą, mieszaną lub trądzikową. Polecana jest w szczególności osobom z cerą dojrzałą.
RÓŻOWA
Bardzo delikatna glinka różowa jest połączeniem dwóch różnych naturalnych glinek: białej i czerwonej w stosunku 2:1. Została opracowana w laboratorium jako najlepsza mieszanka, która daje delikatną kompozycję glinki różowej, z zachowaniem wszelkich atrybutów glinek czerwonej i białej. Glinka różowa zawiera m.in.: krzem, aluminium, żelazo, magnez, sód, potas, wapń. Występujące mikroelementy powodują, że glinka różowa ma właściwości zabliźniające, dezynfekujące i wygładzające. Będąc glinką bardzo delikatną posiada jednocześnie, tak jak inne glinki, właściwości absorpcyjne. Daje efekt ściągający, wzmacniający, a jednocześnie kojący i odprężający.
Działa kojąco, a ponieważ jest delikatniejsza od czerwonej, może być stosowana także na cerę suchą i wrażliwą.
BIAŁA
Inaczej zwaną koalinową lub porcelanową. Glinkę białą ocenia się jako najdelikatniejszą. Jest produktem w 100% naturalnym (nawet proces suszenia odbywa się na słońcu). Działa na zasadzie absorpcji toksyn i uwalniania cennych pierwiastków. Jej zaskakujące i bardzo kompleksowe właściwości wynikają ze szczególnej struktury oraz obecności licznych mikroelementów i soli mineralnych. To glinka z dużą zawartością aluminium, które decyduje o właściwościach ściągających i zabliźniających. Zawiera również krzem, wapń, magnez, żelazo, potas i sód. Łagodnie ściąga pory, odżywia i wygładza cerę, wspomaga gojenie się ran i stanów zapalnych.
Może wchodzić w skład preparatów kosmetycznych dedykowanych dla skóry suchej ze skłonnością do rozszerzonych naczynek, delikatnej i wrażliwej wpływając pozytywnie na skłonności do tworzenia bruzd i zmarszczek. Koalin łagodnie oczyszcza i odżywia skórę działając odświeżająco. Likwiduje martwe komórki stymulując regeneracje tkanek. Ponadto poprawia koloryt skóry. Przy zastosowaniu tej glinki zaleca się dodanie do sypkiej maseczki kilku kropel oliwy na zimno tłoczonej dla poprawienia komfortu kuracji.
WŁAŚCIWOŚCI
Po pierwsze, glinki wchłaniają nadmiar łoju, zwężają i zarazem oczyszczają pory skóry, delikatnie złuszczają zrogowaciały naskórek. Glinki mają właściwości antyseptyczne i antybakteryjne, a ich działanie polega głównie na aktywizowaniu naturalnych reakcji immunologicznych organizmu. Mikro i makroelementy zawarte w glinkach odżywiają skórę i stymulują jej odnowę - wspomagając metabolizm komórkowy. Odkryto także, że glinki mają niezwykłe właściwości pochłaniania radioaktywnego promieniowania, a także toksyn z organizmu. Zawdzięczają to swojej specyficznej budowie fizycznej i chemicznej, między innymi temu, że cząsteczki glinki mają ujemny ładunek (a cząsteczki związków toksycznych zwykle mają ładunek dodatni, co sprawia, że cząsteczki glinki i toksyn przyciągają się wzajemnie).
Zdolność glinek do neutralizowania szkodliwych substancji w organizmie wpływa między innymi na wyregulowanie pH krwi (w kierunku zasadowym) i innych płynów ustrojowych. Większość z tych płynów powinna mieć charakter lekko zasadowy dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Często jednak wartość pH płynów ustrojowych jest niższa niż powinna być, co niestety zawdzięczamy zwykle złemu stylowi życia, na który składają się:
• nieprawidłowe odżywianie (nadmiar zwierzęcego białka, jajka, masło, sery, alkohol, kawa i słodycze)
• brak aktywności fizycznej
• stres
• palenie papierosów
Przypuszcza się, że glinki dzięki swym właściwościom magnetycznym mają zdolność uaktywniania zasobów energetycznych organizmu. Ponadto glinki pobudzają krążenie limfy, dzięki czemu skóra lepiej gospodaruje substancjami odżywczymi i łatwiej usuwa „odpady”, tonizują skórę, i wzmacniają jej strukturę.
ZASTOSOWANIE
W kosmetyce glinka naturalna jest bardzo ceniona i często wykorzystywana do produkcji kosmetyków. Najpopularniejsze są maseczki, ale glinka występuje też w pudrach, mydłach, kremach (ma właściwości matujące), w dezodorantach (absorbuje pot), soli do kąpieli a także szamponach (odżywia). W kosmetyce są szeroko stosowane do pielęgnacji twarzy i całego cała. Coraz bardziej stają się popularne okłady lub kąpiele.
TYP CERY A RODZAJ GLINKI
cera sucha |
Zalecane glinki białe i kosmetyki na bazie glinki białej - delikatnej, łagodnie oczyszczającej. |
cera tłusta |
Cera tłusta wymaga delikatnego i dokładnego oczyszczania. Najlepsze oczyszczanie cery tłustej zapewni glinka zielona. Przy bardzo wrażliwej trądzikowej cerze wypróbuj też glinkę żółtą. Możesz wspomóc kurację suplementem - glinką zieloną z bio-cytryną. |
cera dojrzała |
Glinka czerwona doskonale oczyszcza, wzmacnia i dodaje świeżości cerze dojrzałej, przesuszonej, z utratą jędrności. Glinka żółta zaś ma działanie naprawcze, jest idealna do cery zmęczonej. |
cera wrażliwa |
Cera wrażliwa i podrażniona potrzebuje najdelikatniejszych glinek: różowej i białej. Glinka różowa łagodnie oczyszcza, zmiękcza skórę, wzmacnia funkcje obronne. Glinka biała nadaje się do najwrażliwszych cer, zarówno młodych jak i dojrzałych. |
cera mieszana |
Dla cery mieszanej najlepsza będzie glinka żółta - doskonale, delikatnie oczyści partie tłuste i suche. Ma działanie regenerujące, regulujące i rewitalizujące. Relaksuje zmęczoną, szarą cerę. |
cera naczynkowa |
Cera naczynkowa jest bardzo delikatna i wymaga łagodnego oczyszczenia i wzmocnienia skóry i naczyń krwionośnych. Najlepsza dla niej będzie glinka czerwona. Możesz wypróbować również glinkę różową i białą. |
każdy rodzaj cery |
Łagodne kosmetyki oczyszczające: mleczko i tonik nadają się do każdego rodzaju cery. Podobnie krem regeneracyjny (całoroczny, na dzień i na noc). |
włosy tłuste |
Szampon do włosów tłustych |
włosy suche |
Szampon do włosów suchych |
włosy normalne |
Szampon do włosów normalnych |
skóra sucha ciała |
- Mleczko do ciała na bazie glinki białej i awokado |
cellulit |
Mydło wyszczuplające na bazie glinki zielonej i alg brunatnych
|
LECZENIE
Agrilloterapia jest to kuracja wykonywana przy pomocy glinek naturalnych. Terapii tej przypisuje się skuteczność działania nawet względem 102 chorób, w tym chorób cywilizacyjnych. W Polsce ten sposób leczenia jeszcze nie jest bardzo popularny, lecz z biegiem czasu zdobywa coraz większą rzesze gorących zwolenników.
Leczenie glinkami przynosi ulgę przy schorzeniach takich jak:
choroba stawów i mięśni,
nerwobóle,
migreny,
choroby układu pokarmowego (biegunki, niestrawność, choroby pasożytnicze, usuwanie toksyn z organizmu),
choroby układu krwionośnego,
choroby układu rozrodczego (choroby jajników, jajowodów, macicy),
angina,
gruźlica,
astma,
choroby przewlekłe takie jak stwardnienie rozsiane czy cukrzyca.
Glinki można też stosować przy nadmiernym poceniu się, po ukąszeniach owadów, oparzeniach, krwiakach czy siniakach.
Do stosowania wewnętrznego poleca się glinkę zieloną - można ją pić rozcieńczoną z wodą.
Zewnętrznie - w celach leczniczych stosuje się glinki w postaci okładów, nacierań, kąpieli i maseczek.
Właściwości lecznicze glinek zależą od złoża - najcenniejsze są glinki zielone, pochodzące z najgłębszych pokładów.