Zarządzanie antykryzysowe.
06.03.2009r.
Istota i pojęcie kryzysu
- Istota kryzysu polega na tym, że jakieś zdarzenie może okazać się zdarzeniem, które niesie zagrożenia dla organizacji , które może negatywnie wpłynąć na firmę
- Możliwość wystąpienia kryzysu
Zmienność i nie produktywność otoczenia powodują, że współczesne organizacje funkcjonują w warunkach permanentnego zagrożenia kryzysem. Kryzys, który dotychczas w organizacjach był postrzegany jako zjawisko zewnętrzne , znajdujące się poza zasięgiem kontroli organizacji, staje się nieodłącznym składnikiem procesu rozwoju, którym organizacja może i powinna zarządzać. Konsekwencją powyższych zjawisk jest znane podejście do natury kryzysu w przedsiębiorstwie. Kryzys przestaje być postrzegany wyłącznie jako zjawisko skutkujące negatywnymi konsekwencjami, lecz zaczęto dostrzegać w nim również konstruktywne elementy . Punkt ciężkości w teoretycznych i praktycznych rozważaniach dotyczących kryzysu zostaje zatem posunięty z pytania o to, czy organizacja musi funkcjonować w warunkach kryzysu, na zagadnienie jak należy zarządzać organizacją w warunkach kryzysu i w jaki sposób organizacja powinna wykorzystać zjawisko kryzysowe do umocnienia swojej pozycji strategicznej.
Sytuację kryzysową charakteryzują elementy:
- utrata kontroli nad nadchodzącymi zdarzeniami
- silny deficyt zasobów - szczególny
- niedostateczna ilość czasu podejmowanych działań
- brak reformy informacji
Ostrość i skalę kryzysu można ograniczyć, jeżeli przewidzi się jego nadejście oraz uwzględni się jego specyfikę i dostatecznie wcześnie rozpozna. W efekcie każdy proces zarządzania powinien posiadać antykryzysowy charakter tzn. powinien być kształtowany przy uwzględnieniu możliwości i niebezpieczeństw kryzysu.
Praktycznie każdą sytuację kryzysową można traktować jako unikalną i niepowtarzalną, jednakże wszystkie one posiadają pewne wspólne cechy niezwykle istotne dla sprawności procesu zarządzania.
Można do nich zaliczyć:
wysoki stopień niepewności sytuacji, dużą liczbę potencjalnych przyczyn kryzysu i w efekcie brak jasności co do przyczyn i skutków kryzysu w organizacji
zagrożenie dla bieżącego funkcjonowania, a niekiedy dla przetrwania organizacji
deficyt czasu, niezbędnego dla wnikliwej analizy powstałej sytuacji i przygotowania odpowiednich decyzji
nagły charakter powstającej sytuacji kryzysowej, która może w istotny sposób skomplikować lub nawet sparaliżować działanie menadżerów
działania podejmowane przez kierownictwo organizacji w okresie kryzysu posiadają szczególne konsekwencje dla dalszego jej funkcjonowania
Kryzys to sytuacja mogąca zagrażać bieżącemu funkcjonowaniu, a niekiedy także przetrwaniu organizacji, charakteryzuje się niepewnością w sferze przyczyn i trudnymi dla przewidzenia konsekwencjami, wymagająca podjęcia szybkich decyzji.
Głównym zadaniem zarządzania antykryzysowego jest więc podjęcie odpowiednich działań, skierowanych na uniknięcie kryzysowych sytuacji.
Kryzys i okres jego trwania jest uwarunkowany naturalnymi czynnikami:
relacji między liczbą i intensywnością oddziaływania poszczególnych zdarzeń
liczba i siła czynników zewnętrznych i wewnętrznych oddziaływujących na organizację
intensywność oddziaływania pośrednich czynników na łańcuch zdarzeń
znaczenie każdego czynnika dla funkcjonowania organizacji
Z punktu widzenia zarządzania w wyniku powstania sytuacji kryzysowej
1. Następuje nagłe ograniczenie czasu niezbędnego dla reagowania na powstałe zagrożenie
2. Konieczne jest szybkie podejmowanie decyzji ograniczających potencjalne i rzeczywiste straty
3. Posiadana przez organizacje informacja okazuję się niedostateczna lub nieaktualna
4. Skuteczne reakcje wymagają znacznych zasobów, często większych niż posiadane przez organizację.
Podstawowe typy zdarzeń, które rodzą sytuacje kryzysowe
- finansowe rezultaty SA niższe od oczekiwanych
- niskie morale członków organizacji
- negatywne przedstawienie w środkach masowych informacji
- pogłoski kształtujące złą opinię
- wady produkcyjne i problemy z zapewnieniem jakości
- utrata czołowego menedżera firmy
- utrata głównego odbiorcy
- niepokoje społeczne i strajki
- groźba wrogiego przyjęcia
- straty wywołane zdarzeniami losowymi
Kształtowanie niebezpieczeństwa kryzysu w organizacji
Strategia organizacyjna
Zarządzanie procesem zarządzanie procesem rozwoju
funkcjonowania
czynniki kryzysu
stabilizacja procesów naruszenie równowagi dynamicznej
kształtowanie nowej wartości
zdolność do przetrwania i rozwoju
Negatywne konsekwencje kryzysu
istotne obniżenie reputacji
istotne obniżenie poziomu zaufania do firmy
utrata lojalności współpracowników
obniżenie poziomu sprzedaży
spadek wyniku finansowego
nakłady niezbędne dla min. Negatywnych skutków kryzysu
obniżenie produktywności zasobów ludzkich
koncentracja uwagi kierownictwa na poszukiwaniu ścieżek wychodzenia z kryzysu
gwałtowne zmiany kierownictwa
zmiana nazwy firmy
zmiana asortymentu towarów i usług przedsiębiorstwa
03.04.2009r
W szerokim znaczeniu zarządzanie antykryzysowe obejmuje wszystkie aspekty zarządzania przed pojawieniem się w okresie trwania i po ustąpieniu kryzysowej sytuacji.
W tradycyjnej formie zarządzanie antykryzysowe kładzie silny akcent na proces reagowania na zmiany w otoczeniu i mało uwagi na przedkryzysowe i pokryzysowe akcenty. Większą część planowania i rozważań o zarządzaniu antykryzysowym, można by kreślić jako nadzwyczajne zarządzanie w nadzwyczajnych lub katastrofalnych warunkach, zapewniające ciągłość produkcji - to w istocie reaktywne a nie proaktywne podejście.
Takie wąskie podejście zmniejsza potencjalną efektywność zarządzania. Tymczasem dla zapewnienia skuteczności procesu zarządzania niezbędne jest poszukiwanie zasobów ograniczenia rozmiarów i skali strat przed powstaniem kryzysu i wdrażanie systemów.
Efektywne zarządzanie antykryzysowe polega na określeniu sposobów działania, które pozwalają :
zmniejszyć liczbę źródeł i rozmiary kryzysu oraz ograniczyć jego konsekwencje
udoskonalić przedsięwzięcie podejmowane w poszczególnym etapie kryzysu
usprawnić przedsięwzięcia, których celem jest przełamanie kryzysu, zapewnić skuteczność przedsięwzięć neutralizacyjnych.
Zarządzanie organizacją w określonym stopniu powinno zawsze być antykryzysowe. Zarządzanie antykryzysowe to proces w którym dokonuje się przewidywania niebezpieczeństwa kryzysu, analizy jego symptomów, przedsięwzięć ograniczających negatywne konsekwencje kryzysu, wykorzystuje się jego czynniki w celu kontynuacji procesu rozwoju.
Istota zarządzania antykryzysowego wyraża się w następujących tezach:
kryzys można przewidzieć
kryzys można przyspieszać, uprzedzać, oddalać jego występowanie
do kryzysów można i należy się przygotować
zakres kryzysu można ograniczać
zarządzanie w warunkach kryzysu wymaga specjalnego podejścia, wiedzy i doświadczenia i umiejętności
kryzysowe procesy mogą być w pewnym stopniu kierowalne
zarządzanie procesem wychodzenia z kryzysu sprzyja minimalizacji negatywnych skutków kryzysu
Sprawny system zarządzania przedsiębiorstwem powinien nie tylko zapewnić możliwość przezwyciężania i wyjścia z kryzysu, lecz także pozwolić na uniknięcie konsekwencji wystąpienia negatywnych zjawisk kryzysowych. A zatem zarządzanie antykryzysowe to proces zapobiegania lub przezwyciężania kryzysu odpowiadający celom organizacji i zgodny z obiektywnymi tendencjami jej rozwoju. Zarządzanie antykryzysowe to proces w którym dokonuje się przewidywania niebezpieczeństwa kryzysu, analizy jego symptomów, przedsięwzięć ograniczających negatywne konsekwencje kryzysu i wykorzystuje się jego czynniki w celu kontynuacji procesu rozwoju.
Podstawowe problemy analizowane i rozwiązywane w procesie zarządzania antykryzysowego odzwierciedlające jego przedmiot i określające jego rezultat ukazują równocześnie sfery zarządzania antykryzysowego. Odpowiadają one na proste pytanie: co należy robić, aby skutecznie zarządzać w sytuacji przedkryzysowej, w warunkach kryzysu i wobec konsekwencji kryzysu. Można tutaj wyróżnić 6 sfer:
- zarządzanie przedkryzysowe
- zarządzanie w warunkach kryzysu
- stabilizacja turbulentnych sytuacji
- minimalizacja strat i niewykorzystanych możliwości
- podejmowanie racjonalnych decyzji
System organizacyjny zarządzania antykryzysowego powinien charakteryzować się szczególnymi cechami.
Do podstawowych można zaliczyć:
elastyczność i adaptacyjność, które są charakterystyczne dla struktur organizacyjnych
istotna rola nieformalnych więzi organizacyjnych, sprzyjanie aktywności indywidualnej, wytrwałości i zaufaniu do własnych możliwości
zróżnicowanie form organizacyjnych, poszukiwanie najbardziej efektywnych rozwiązań w złożonych sytuacjach
ograniczenie stopnia centralizacji w celu zapewnienia szybkiego reagowania na zmiany sytuacji i powstające problemy
nasilenie procesów integracyjnych, pozwalających koncentrować wysiłki na rozwiązywanie problemów i wykorzystanie potencjału wiedzy organizacji
Zarządzanie antykryzysowe posiada także szczególne cechy w sferze realizowanych procesów zarządczych. Należą do nich m.in.:
- mobilność i elastyczność w wykorzystaniu zasobów, przeprowadzeniu procesów zmian oraz realizacji innowacyjnych programów
- wykorzystywanie procesowego podejścia w zakresie opracowania i realizacji decyzji kierowniczych
- wzrost wrażliwości na czynniki czasu w procesach zarządzania
- zwracanie szczególnej uwagi na realizację działań w odpowiednim czasie ze względu na dynamikę sytuacji
- wykorzystywanie kryteriów oceny decyzji
Styl zarządzania posiada swój oryginalny charakter. Kształtując styl zarządzania antykryzysowego trzeba zwrócić uwagę na:
motywację zorientowana na charakter sytuacji kryzysowej, właściwe wykorzystanie zasobów, unikanie błędów w działaniu , rzetelną ocenę sytuacji, profesjonalizm zachowań
ukształtowanie u członków organizacji postaw optymizmu i zaufania, zapewnienie społeczno - psychologicznych postaw stabilizacji działań
integrację oparta na profesjonalizacji zachowań
ukształtowanie aktywnych postaw w zakresie rozwiązywania problemów
kształtowanie więzi grupowych
Zarządzanie antykryzysowe z punktu widzenia efektywności.
Aspekty kryzysu |
Efektywne zarządzanie |
Otrzymane sygnały o możliwym kryzysie |
Sygnały wcześnie przechwytywane i podejmowane są odpowiednie działania antykryzysowe |
Granice kryzysu i jego wpływ na interesariuszy |
Kryzys jest zlokalizowany wewnątrz organizacji i nie przynosi strat interesariuszy |
Realizacja działalności |
Wszystkie funkcje i zobowiązania są realizowane |
5