Przeczucie (Cztery pory niepokoju)

słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1987

Wiosną lody ruszyły, Panowie Przysięgli.	d a
Zakwitają pustynie, śnieg się w słońcu zwęglił,	d a
Bóg umiera na krzyżu, ale zmartwychwstaje,	d a
Kurczak z pluszu wysiedział Wielkanocne Jaje,	A^7
Baran z cukru nie martwi się losu koleją,	d G^7 C
Świtem ptaki w niebieskim zapachu szaleją.	d G^7 C
Tyle razy to wszystko już się wydarzyło,	A^7
Więc dlaczego przed strachem chowamy się w miłość?	d E^7
- Bo za oknem wiosenny wiatr drzewami szarpie,	a d/A
Budzą się do pracy upiory i harpie;	a d/A
Nie ufaj w wieczory, wstań, zaciągnij story -	F
Upiory i harpie, harpie i upiory...	E^7
Latem cierpkie owoce pęcznieją słodyczą,	d a
W tańcu pracy pszczoły na urodzaj liczą,	d a
Słońce szczodrze wytrząsa swoją gęstą grzywę	d a
Na ludzi ospałych, na miasta leniwe.	A^7
Matka Boska się pławi w złocie i zieleniach,	d G^7 C
Pustoszeją w święto narodowe więzienia -	d G^7 C
Tak co roku nas lato spokojem kołysze,	A^7
Więc dlaczego przed strachem chowamy się w ciszę?	d E^7
- Bo za oknem grzmot się ściga z błyskawicą,	a d/A
W letnią burzę tańczą Wodnik z Topielicą -	a d/A
Zakochani w zbrodni, ofiar wiecznie głodni -	F
Wodnik i Topielica, Topielica i Wodnik.	E^7
Jesień kładzie słoneczne wspomnienia w słoiki,	d a
Pachną zioła, pęcznieją worki i koszyki,	d a
Przyjaciele wracają z podróży dalekich,	d a
Obmywają stopy w nurcie własnej rzeki.	A^7
Pod wieńcem i zniczem usypiają zmarli	d G^7 C
Zapomniawszy już o tym, co życiu wydarli,	d G^7 C
Poeci o jesieni powielają sztampy,	A^7
Więc dlaczego przed strachem - zapalamy lampy?	d E^7
- Bo za szybą jesienna ulewa zajadła,	a d/A
Podchodzą do okien strzygi i widziadła.	a d/A
Odwróć się od szyby, rozmawiaj na migi -	F
Strzygi i widziadła, widziadła i strzygi...	E^7
Zima dzieli istnienia na czarne i białe,	d a
Zimą ciało ogrzejesz tylko innym ciałem,	d a
Paleniska buzują, ciemnieją kominy,	d a
Gęsim puchem piernaty wabią i pierzyny.	A^7
Trzej Królowie przybędą Panu bić pokłony,	d G^7 C
Złożą dary bogate na wiechciu ze słomy.	d G^7 C
Już lat dwa tysiące powraca to święto,	A^7
Więc skąd nad stołami milczące memento?	d E^7
- Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie,	a d/A
Przed którymi na próżno chowamy się w życie.	a d/A
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie -	F
Pamiętamy, co było...	E^7
Więc wiemy, co będzie.	E^7
- Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie...

---