Joanna Mikuła
Gr 036 (A) OSDM
Sprawozdanie - białka
Temat doświadczenia 1:
Reakcja Sorensena z aldehydem mrówkowym.
Reakcja ta służy do ilościowego oznaczania aminokwasów. Aminokwasy w wodnych roztworach mają charakter soli. Nie można ich bezpośrednio miareczkować zasadą, ponieważ cofnięcie dysocjacji grupy NH3 do NH2 zachodzi dopiero przy pH około 12. Jest ono trudne do uchwycenia z powodu braku odpowiednich wskaźników.
wskaźników naszym doświadczeniu ominęliśmy tę trudność stosując aldehyd mrówkowy. Reaguje on z grupami NH2 i uwalnia się pewna ilość protonów. Powoduje to obniżenie wartości pH do około 9 i końcowy punkt miareczkowania przesuwa się w zakres zmiany barwy fenoloftaleiny.
Obserwacje:
Probówka 1:
10 cm 3 glicyny + 4 krople fenoloftaleiny + roztwór NaOH = blado różowe zabarwienie
Probówka 2:
10 cm 3 formaldehydu + 4 krople fenoloftaleiny + roztwór NaOH= słabo różowe zabarwienie
Probówka 3:
Zawartość probówki 1+ zawartość probówki 2 = odbarwienie roztworu.
Ilość NaOH zużyta do miareczkowania roztworu w probówce 3 do momentu pojawienia się różowego zabarwienia wyniosła 1,2 cm 3
Obliczenia:
Zawartość glicyny:
Zawartość glicyny = 1,2 cm 3 * 0,0075 g/ cm 3 = 0,009 g
Zawartość azotu amonowego:
Zawartość azotu = 1,2 cm 3 * 1,4 = 1,68 mg/ cm 3
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Po zmieszaniu obu roztworów nastąpiło odbarwienie roztworu. Spowodowane jest to zablokowaniem grup aminowych.
Temat doświadczenia 2:
Reakcja z ninhydryną.
Jest to metoda ilościowego oznaczania aminokwasów metodą kolorymetryczną. Aminokwas w środowisku kwaśnym ogrzewany z nadmiarem ninhydryny ulega dekarboksylacji, a co za tym idzie przekształca się w niższy aldehyd. Z kolei zredukowana ninhydryna wchodzi w reakcję kondensacji z nadmiarem ninhydryny niezredukowanej i amoniakiem. Tworzy się związek o zabarwieniu niebiesko- fiołkowym\
Obserwacje:
Probówka:
1 cm 3 glicyny + 0,5 cm 3 ninhydryny + wysoka temperatura (ogrzewanie) = niebiesko- fiołkowe zabarwienie
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
W probówce, w której znajdowała się glicyna i ninhydryna pod wpływem ogrzewania pojawiło się zabarwienie niebiesko - fiołkowe, które świadczy o tym, iż zredukowana ninhydryna weszła w reakcję z ninhydryną niezredukowaną oraz amoniakiem pochodzącym z procesu dekarboksylacji aminokwasu.
Temat doświadczenia 3:
Reakcja cystynowa.
Jest to reakcja charakterystyczna do cystyny i cysterny. Z grupy tiolowej cysteiny oraz z ugrupowania disiarczkowego cystyny w środowisku alkalicznym odczepia się siarka i przechodzi do roztworu. Obecność odłączonych jonów siarki możemy wykryć dodając do roztworu octanu ołowiu (II). Z połączenia siarki i ołowiu powstaje siarczek ołowiu (II), który wytrąca się w probówce w postaci czarnego osadu.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 cysteiny + 2 cm 3 NaOH + temperatura (ogrzewamy)+ 4 krople Pb (CH3COO)2 + temperatura (ogrzewamy) = Brunatnoczarny osad PbS
Probówka 2:
1 cm 3 cysteiny + 2 cm 3 NaOH + temperatura (ogrzewamy)+ 4 krople Pb (CH3COO)2 + temperatura (ogrzewamy) = Brunatnoczarny osad PbS
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
W obu probówkach pojawił się brunatnoczarny osad. Świadczy to o tym, iż z obu roztworów odłączyły się jony siarki, które następnie weszły w reakcję z ołowiem pochodzącym z octanu ołowiu (II). Powstały związek wytrącił się w postaci osadu PbS.
Temat doświadczenia 4:
Wykrywanie metioniny metodą McCarthy- Sullivana.
Jest to reakcja charakterystyczna dla metioniny. Reakcja ta zachodzi w środowisku kwaśnym.
Obserwacje:
Probówka 1:
2,5 cm 3 metioniny + 0,5cm 3 stęż. NaOH + 3 krople nitroprusydku sodu + 0,5cm 3 glicyny + temperatura 40- 80 º (ogrzewamy10 min.) +5cm 3 stęż. HCl = różowobrunatne zabarwienie
Probówka 2:
2,5 cm 3 H2O + 0,5cm 3 stęż. NaOH + 3 krople nitroprusydku sodu + 0,5cm 3 glicyny + temperatura 40- 80 º (ogrzewamy10 min.) +5cm 3 stęż. HCl = żółtozielone zabarwienie
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Wynik, jaki wyszedł w moim doświadczeniu (różowobrunatne zabarwienie) mówi nam, że miałam do czynienia z metioniną. Kompleks barwny, który powstał mówi nam, że w środowisku kwaśnym, metionina uległa reakcji.
Temat doświadczenia 5:
Reakcja ksantoproteinowa.
Jest to reakcja charakterystyczna dla aminokwasów aromatycznych. Reakcja ta pomaga nam wykryć aminokwasy z pierścieniem aromatyczny Aminokwasy aromatyczne podczas ogrzewania ze stężonym HNO3 tworzą pochodne nitrowe, które w środowisku alkalicznym przyjmują zabarwienie pomarańczowe.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 tyrozyny + 2 cm 3 stęż. HNO3 + temperatura (ogrzewamy) = kolor żółty
Probówka 2:
Zawartość probówki 1 ochładzamy + NaOH = barwa pomarańczowa.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Pochodne nitrowe tyrozyny, które powstały w probówce 1 pod wpływem środowiska alkalicznego przyjęły zabarwienie pomarańczowe. Reakcja ta pokazała nam, że tyrozyna w swojej budowie posiada pierścień aromatyczny.
Temat doświadczenia 6:
Wykrywanie tyrozyny. Reakcja Millona.
Jest to reakcja charakterystyczna dla tyrozyny. Tyrozyna pod wpływem odczynnika Millona i pod wpływem temperatury daje nam zabarwienie czerwone. Zabarwienie to pochodzi od kompleksu rtęciowo- fenolowo -nitrowego. Zachodzi ona w środowisku kwaśnym.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 tyrozyny + 4 krople odczynnika Millona + temperatura (ogrzewamy) = czerwone zabarwienie.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Reakcja ta wykazała nam, iż tyrozyna posiada pierścień. Podczas tej reakcji powstał kompleks rtęciowo- fenolowo- nitrowy, o czym świadczyło czerwone zabarwienie.
Temat doświadczenia 7:
Wykrywanie tryptofanu. Reakcja Adamkiewicza- Hopkinsa.
Reakcja ta pomaga nam wykryć obecność tryptofanu a dokładniej występującego w nim układu indolowego. Układy indolowe w połączeniu z aldehydami w środowisku kwaśnym dają barwne produkty.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 tryptofan + 4 krople kwasu octowego + podważamy stęż. H2SO4 = na granicy obu płynów powstał fiołkowy pierścień.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Wynik doświadczenia mówi nam, iż tryptofan posiada grupy indolowe, które w środowisku kwaśnym reagowały z ugrupowaniami aldehydowymi pochodzącymi z kwasu octowego. Wynikiem tej reakcji był kompleks barwny a mianowicie pierścień fiołkowy, który powstał na granicy obu płynów.
Temat doświadczenia 8:
Wykrywanie tryptofanu. Reakcja Voisenta.
Tak samo jak reakcja Adamkiewicza- Hopkinsa reakcja Voisenta pomaga nam wykryć obecność tryptofanu a dokładniej występującego w nim układu indolowego. Układy indolowe w połączeniu z aldehydami w środowisku kwaśnym dają barwne produkty.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 tryptofan + 1 kropla aldehydu mrówkowego + 6 cm 3 stęż. HCl + temperatura + azotan (III) sodu = fiołkowe zabarwienie
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Wynik doświadczenia mówi nam, iż tryptofan posiada grupy indolowe, które w środowisku kwaśnym reagowały z ugrupowaniami aldehydowymi pochodzącymi z aldehydu mrówkowego. Wynikiem tej reakcji było fiołkowe zabarwienie.
Temat doświadczenia 9:
Wykrywanie argininy. Reakcja Sakaguchi`ego.
Reakcja ta jest charakterystyczna dla argininy. Pomaga ona nam w ilościowym oznaczeniu argininy. Arginina posiada w swojej budowie reszty guanidyny, które w środowisku zasadowym i w obecności bromianu (I) sodu reagują z α - naftolem dając kompleksy o barwie różowopomarańczowej.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 argininy +1 cm 3 NaOH +3 krople α - naftolu + woda bromowa = różowopomarańczowej zabarwienie roztworu.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Kompleks barwy różowopomarańczowej, który był wynikiem mojego doświadczenia świadczy o tym iż reszty guanidyny obecne w argininie w środowisku zasadowym i w obecności bromu pochodzącego z wody bromowej uległy reakcji z α - naftolem.
Temat doświadczenia 10:
Denaturacja białek.
Denaturacja cieplna.
Jest to reakcja nieodwracalnej zmiany zachodzącej w białku pod wpływem temperatury.
Obserwacje:
Probówka 1:
2 cm 3 białka jaja kurzego + 2 krople kwasu octowego + temperatura (ogrzewamy.) = biały osad białka
Probówka 2:
2 cm 3 albuminy + 2 krople kwasu octowego + temperatura (ogrzewamy.) = biały osad białka, który zaczyna zanikać
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Białko jaja kurzego składa się z albumin i globulin. W probówce, 2 w której była albumina wytrącił się biały osad, który po pewnym czasie zaczął zanikać. W probówce, 1 w której znajdowało się białko jaja kurzego, czyli albuminy i globuliny powstał biały osad białka, który utrzymywał się przez cały czas. Spowodowane jest to tym, iż albumina i globulina zlepiły się w duże, trwałe agregaty.
Działanie etanolu.
Jeżeli podziałamy etanolem na białko w krótkim czasie to proces denaturacji nie zajdzie. Działanie etanolu powoduje wytrącenie się osadu rozpuszczalnego w wodzie, ale nie powoduje denaturacji.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 białka jaja kurzego + 3 cm 3 etanolu = biały osad
Probówka 2:
1 cm 3 albuminy + 3 cm 3 etanolu = biały osad bardziej rozpuszczalny
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Wynikiem mojego doświadczenia było wytracenie się białego osadu. Spowodowane to było podziałaniem etanolem na białko w krótkim czasie. Spowodowało to wytracenie białka z roztworu, ale nie zaszedł proces denaturacji, czyli reakcja była odwracalna (osad był rozpuszczalny w wodzie).
Działanie stężonego HNO3.
Jest to proces nieodwracalny. Stężony HNO3 niszczy struktury wyższego rzędu w białku. Rekcja ta ma zastosowanie do wykrywania białka w moczu.
Obserwacje:
Probówka 1:
1 cm 3 Stężon. HNO3 + 1 cm 3 białko jaja kurzego = na granicy faz pojawił się biały pierścień wytrąconego białka
Probówka 2:
1 cm 3 Stężon. HNO3 + 1 cm 3 albuminy = na granicy faz pojawił się biały pierścień wytrąconego białka, który po pewnym czasie zanikł.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Na granicy obu faz pojawił się biały pierścień, który jest oznaką wytrącania się biała z roztworu.
Temat doświadczenia 11:
Reakcja biuretowa (Piotrowskiego).
Jest to reakcja barwna charakterystyczna dla wiązań peptydowych w białku. Zachodzi ona w środowisku zasadowym, w którym tworzą się połączenia kompleksowe o zabarwieniu fiołkowym.
Obserwacje:
Probówka 1:
2 cm 3 białko jaja kurzego +2 cm 3 10% NaOH +3 krople 1% CuSO4 = Barwa fioletowa.
Probówka 2:
2 cm 3 albumina +2 cm 3 10% NaOH +3 krople 1% CuSO4 = Barwa niebieska.
Wnioski z przeprowadzonego doświadczenia:
Zabarwienie roztworu świadczy o tym, iż białko posiada wiązania peptydowe. W probówce 1 otrzymałam kolor fioletowy, ponieważ białko jaja kurzego składa się z albuminy i globuliny, które posiadają łącznie większą ilość wiązań peptydowych niż sama albumina wzięta do reakcji w probówce 2. Powyższa reakcja może służyć również do ilościowego oznaczania zawartości białek w roztworze- im bardziej intensywne zabarwienie tym więcej białka.
7