wykład 14
Temat: Dziedziczenie pozajądrowe
Poza jądrem geny znajdują się w:
DNA organelli (mitochondria, chloroplasty)
kinetoplastach (u pierwotniaków)
plazmidach
wirusach i bakteriach - te znajdują si ę w cytoplazmie i przekazywane najczęściej przez komórkę jajową
DZIEDZICZENIE CHLOROPLASTOWE
cpDNA (chloroplastowe DNA) jest wysoce konserwatywny i stabilny ewolucyjnie
cpDNA jest silnie upakowany, niewiele sekwencji nie kodujących
ramki odczytu zachodzą na siebie
wielkość genomu cpDNA: 120-160 kb (kilopar zasad)
wyjątki: Nicotiana accuminati - 171 kb, Geranium - 217 kb
krótkie (poniżej 100 kb) sekwencje powtórzeniowe (mikrosatelity), wyjątek stanowi region 10-76 kb z genami rRNA
może istnieć w dwóch orientacjach (izoformach)
zmiany ewolucyjne cpDNA - większość to niewielkie insercje i delecje (1-106 pz)
u grochu największa delecja - cały rejon rRNA
u motylkowatych inwersja fragmentu 50kb zbliżyła geny rbcL i psbA
u pszenicy inwersja 25 kb zbliżyła geny atpA i rbc2
TEST DZIEDZICZENIA CYTOPLAZMATYCZNEGO
tylko u roślin i to obupłciowych
organelle komórkowe są zwykle przekazywane z komórką jajową
jeżeli matka jest formą A - w genomie chloroplastowym chlorozy na liściach, jeśli ojciec jest formą B - liście normalne
matka A x ojciec B = potomstwo jak forma mateczna, występują chlorozy (dziedziczenie cytoplazmatyczne)
matka B x ojciec A - potomstwo jak forma ojcowska, bez chloroz (dziedziczenie jądrowe)
Dziedziczenie ojcowskie może zachodzić, jeśli w plemnikach jest dużo cytoplazmy i znajdują się w niej mitochondria.
Białka kodowane przez chloroplasty
rbcw - fosfokarboksylaza (duża podjednostka) apoproteiny dla PSI i PSII
cytochrom bc, f, apocytochrom b558
6 z 9 podjednostek ATPazy
białka wiążące rybosomy
białka wiążące herbicydy
czynniki translacji
podjednostki polimerazy RNA
geny tRNA i rRNA chloroplastowego
białka związane z odpornością na antybiotyki i związki toksyczne
białko psbA - odporność na atrazynę (herbicyd)
DZIEDZICZENIE MITOCHONDRIALNE
modna jest wysoce konserwatywny i stabilny genetycznie
jest silnie upaowany, niewiele sekwencji niekodujących
przykłady:
gen kodującyc podjednostkę II oksydazy cytochromowej u ryżu, żyta i marchwii
u ogórka brak intronów
geny cytochromu b i oxi3 u drożdży
ramki odczytu zachodzą na siebie (rzadko)
wielkość mtDNA bardzo zmienna
melon - 2400 kb
kukurydza - 570 kb
wiesiołek (wieciołek?) - 195 kb
zwierzęta - 15-18 kb
grzyby 18-75 kb
HETEROPLAZMA
W genomach mitochondrialnych, głównie roślin wyższych, są długie i krótkie jednostki powtarzane. Rekombinacje krótkich jednostek powtórzonych są rzadkie i nieodwracalne, dlatego generowane cząsteczki są nieliczne. Tak powstaje stan zwany heteroplazmą. W tym samym organizmie występują dwa typy cząstek mtDNA obecne na tych samych poziomach stechiometrycznych. Proporcje te ulegają zmienności, m.in. ze zmian w genotypie jądrowym i na skutek stresu. Heteroplazma stanowi źródło zmienności genetycznej
zwierzęta - rzadkie zjawisko, u człowieka miopatia
u roślin - częste, związane z męską sterylizacją
u zwierząt częste mutacje, rzadkie rekombinacje w mt DNA
u roślin rzadkie mutacje, częste rekombinacje w mt DNA
BIAŁKA KODOWANE
enzymy związane z procesem oddychania:
3 podjednostki oksydazy cytochromowej
cytochrom d
4 podjednostki ATPazy
białka warunkujące odporność na antybiotyki
inne: 21s, mRNA, 16s rRNA
GENOMY MITOCHONDRIALNE ROŚLIN
Cucumis dativus - 1500 kb
Cucurbita sp - 800 kb
Różnice w kodzie genetycznym mitochondrialnym i uniwersalnym
kodon |
kod uniwersalny |
mt DNA (ssaki) |
mt DNA (drożdże) |
mt DNA roślin |
UGA |
stop |
Trp |
Trp |
stop |
AUG |
Ile |
Met |
Ile |
Ile |
AGA, AGG |
Arg |
Stop |
Arg |
Arg |
UGG |
Arg |
Arg |
Arg |
Trp |
Geny mitochondrialne u człowieka - 16,6 kb
- parkinsonizm
- dystonia
Porównanie mt DNA w różnych organizmach
|
zwierzeta |
grzyby |
rośliny |
wielkość |
14-46 kb |
17-180 kb |
184-2400 kb |
nie kodujący DNA |
b.mało |
różnie |
b. dużo |
mutacje |
częste |
rzadkie |
b. rzadkie |
rekombinacje |
brak |
rzadkie |
b. częste |
introny |
brak |
brak |
b. dużo |
odstępstwa od uniwersalnego |
częste |
na ogół nie |
na ogół nie |
Inne miejsca pozajądrowego DNA
płciowość bakterii (plazmid F)
właściwości paraliżujące pantofelka (cząsteczki kappa - Endobacter taenospiralis)
niezgodność płciowa u komara - bakterie Wolbachia piplents
niezgodność stosunków płci u Drosophila (czynnik SR)
nadwrażliwość na CO2 u Drosophila - wirus z grupy rhabdowirusów
męska sterylność u kukurydzy - plazmidy
MOLEKULARNE MECHANIZMY EWOLUCJI
hipotetyczne wczesne fazy ewolucji:
bulion pierwotny => kondesacja rybonukleotydów => powstanie RNA (samoreplikuje się, a DNA nie) => reakcje katalizowane przez RNA => utworzenie mechanizmów transkrypcji tRNA, mRNA, rRNA, kodu genetycznego, synteza białek => utworzenie genomu z RNA => odwrotna transkrypcja => DNA (bo RNA ma niską stabilność) => Progenota (geny zawierające introny i chromosomy z DNA) => pierwotne komórki => => podziały komórkowe => rozdział na Eubacteria, Archebacteria i Eucaryota
teoria wspólnego przodka - nie!
raczej kilku, którzy „pokrzyżowali się” - koncepcja wielu wspólnych przodków
METODY BADAŃ
sekwencje genów kodujących 16S rRNA
są one bardzo konserwatywne, więc można przeanalizować zmiany w długim okresie
`wspólny' przodek - komórki będące przodkami miały tę samą sekwencję
PIERWOTNIE W EWOLUCJI KODEM GENETYCZNYM BYŁ KOD DWÓJKOWY, stąd odstępstwa w stosunku do uniwersalnego kodu genetycznego u mt i cp DNA
Ewolucja organelli komórkowych:
bakterie purpurowe => mitochondria
cyjanobakterie => chloroplasty
powoli genom jądrowy przyjmuje funkcje genomów chloroplastowych i mitochondrialnych
wymiana DNA między organellami i jądrem zachodziła w przeszłości i zachodzi obecnie
promotory genów chloroplastowych są bardzo podobne do typowych promotorów bakteryjnych
geny kodujące rRNA w mt DNA u Eucaryota są homologiczne z genami rRNA współczesnych bakterii purpurowych
KOMPLARTMENCJA KOMÓREK W EWOLUCJI
wytworzenie otoczki jądrowej ==> wutworzenie ER => wchłonięcie bakterii purpurowych (mt DNA) => wchłonięcie cyjanobakterii (cpDNA)
EWOLUCJA GENÓW
niektóre geny ewoluują bardzo powoli
geny kodujące cytochromy
geny kodujące histony
geny kodujące rRNA
inne bardzo szybko (bez wpływu na fenotyp)
pseudogeny
introny
odcinki międzygenowe
geny mitochondrialne (niektóre)
EWOLUCJA GENÓW STRUKTURALNYCH
duplikacja
geny z rodziny beta globin
geny z rodziny Hox
tasowanie eksonów
geny z rodziny proteaz serynowych
domeny wiążące niektórych genów, np. ADH kukurydzy, GAPDH kury
jak mogło powstać białko długości 200 aminokwasów (20 do 200 kombinacji), by było funkcjonalne?
pojedyncze substytucje
tasowanie 5 eksonów o długości 200 aminokwasów
EWOLUCJA GENÓW RODZINY HOX
duplikacja
geny Hox człowieka i myszy i geny homeotyczne muszki owocowej są bardzo podobne
są wynikiem wielokrotnych duplikacji
EWOLUCJA INTRONÓW
koncepcja późnego powstania intronów
Progenota miały geny ciągłe
introny to inwazyjne transpozony, zdolne do samowycinania się na poziomie RNA
introny bez wpływu na dobór naturalny
koncepcja wczesnego powstania intronów
introny przed Progenota
w trakcie ewolucji introny były eliminowane
introny mają wpływ na dobór naturalny
SAMOLUBNY GEN
DNA pasożytniczy, śmieci molekularne, rak genomu
introny, sekwencje przerywnikowe między genami, repetetywny DNA, retrotranspozony, pseudogeny
pasożytniczy DNA stanowi od 50 do 80% DNA
„DNA nie istnieje dla sprawowania nadzoru nad dziedziczeniem cech i metabolizmem komórki. Jego jedyną funkcją jest przeżycie i replikowanie się - całe organizmy żywe są jedynie środkami do tego celu” (R. Dawkins, Samolubny gen)