W ramach konkluzji do zajęć o temperamencie: po analizie wszystkich teorii można dostrzec, że u ich podstaw leży podobne zjawisko: aktywowalność (chroniczny poziom aktywacji względem którego ludzie różnią się między sobą). Poniższa tabela ilustruje, w jakich cechach „ukryta” jest aktywowalność w najważniejszych teoriach. Cechy te są ze sobą często skorelowane (bez względu na to, że RÓŻNE mechanizmy biologiczne leżą u ich podstaw). Nieco upraszczając, można stwierdzić, że aktywowalność wydaje się głównym czynnikiem odpowiedzialnym za temperamentalne różnice między ludźmi. To, że istnieje tak wiele różnych teorii i wyróżnianych cech wynika z różnorodnych metod badawczych i/lub założeń co do tego, czym jest temperament.

Autor	AKTYWOWLANOŚĆ		Mechanizmy biologiczne
	niska	wysoka
Strelau	Niska reaktywność emocjonalna Wysoka aktywność	Wysoka reaktywność emocjonalna Niska aktywność	Układ limbiczny i AUN Struktury korowe
Eysenck	Ekstrawersja Stabilność emocjonalna	Introwersja Neurotyczność	Pętla korowo- siatkowata Układ limbiczny
Zuckerman	Poszukiwanie doznań	Unikanie doznań	Układ katecholaminergiczny
Pawłow	Duża siła pobudzenia	Mała siła pobudzenia	Ośrodki korowe i podkorowe
Buss i Plomin	Niska emocjonalność	Wysoka emocjonalność	AUN
Gray	Niski poziom lęku Wysoka impulsywność	Wysoki poziom lęku Niska impulsywność	BIS BAS
Kagan	Temperament niezahamowany	Temperament zahamowany	Układ limbiczny i podwzgórze
Cloninger	Nieunikanie Poszukiwanie nowości Zależność od nagrody	Unikanie szkody Unikanie nowości Niezależność od nagrody	Aktywność serotoniny w układzie limbicznym Drogi dopaminergiczne w miejscu sinawym Neurony noradrenergiczne w pęczku sinawym

AKTYWOWOALNOŚĆ - chroniczny poziom aktywacji względem którego ludzie różnią się między sobą

AUN - autonomiczny układ nerwowy

BIS - behawioralny układ hamujący

BAS - Behawioralny układ aktywacyjny