1.Scharakteryzuj model klucza lecących dzikich gęsi.
Czynniki występujące w modelu
Istnienie regionalnego systemu państw znajdujący się na zróżnicowanych etapach rozwoju gospodarczego
Industrializacja jako podstawa rozwoju gospodarczego (przemysł- główny czynnik rozwoju)
Polityka państw regionu wyrażająca się w silnej woli przełamania swego zacofania, kształtującego się w formie tzw. państwa rozwojowego (development state)
Rozwijanie strategii proeksportowej i dążenie do osiągania na każdym etapie rozwoju stadium wysokiej pozycji konkurencyjnej
Uwzględnienie Japonii jako czołowego partnera, inicjującego nowy międzynarodowy podział pracy, oparty na zróżnicowaniu wewnątrzregionalnym
2. Scharakteryzuj model Portera.
Diament Portera - determinanty konkurencyjności:
1. Czynniki produkcji - pozycja zajmowana przez dany kraj pod względem niezbędnych czynników produkcji, do konkurowania w danym sektorze, brak tych czynników wpływa na ich poszukiwanie, wykształcenie, edukacja.
2. Cechy popytu - jego kultura, dynamika, wielkość, ilość i potrzeby nabywców, popyt na rynku wewnętrznym, na wyroby i usługi przemysłu.
3. Branże pokrewne i wspierające - istnienie lub brak w danym kraju zaopatrzeniowych i innych pokrewnych sektorów odpowiadających wymaganiom konkurencji, bez nich nie byłaby możliwa produkcja.
4. Strategia i struktura firm i rywalizacja miedzy nimi - warunki ukształtowane przez państwo, określające jak przedsiębiorstwa są tworzone, organizowane i zarządzane oraz wyznaczające charakter rywalizacji na rynku wewnętrznym.
*KSZTAŁTOWANIE MIĘDZYNARODOWEJ PRZEWAGI KONKURENCYJNEJ:
Przewaga konkurencyjna jakiegoś kraju jest uzyskiwana w tych sektorach gospodarki, w których przedsiębiorstwa w najlepszy sposób mogą, przy użyciu swoich zasadniczych kompetencji, wykorzystać krajowe zasoby. Zasoby i zdolności decydujące o przewadze konkurencyjnej określa się zbiorowo jako zasadnicze lub kluczowe kompetencje, mające przynosić zyski firmie i korzyści klientom.
3. Scharakteryzuj model konkurencyjności.
Konkurencyjność
Zdolność danego podmiotu (gospodarki, przedsiębiorstwa) do sprostania konkurencji, a zatem zdolność do przystosowania i rozwoju, wykorzystania zagrożeń, jako rozwojowych wyzwań, jest procesem mierzalnym i zarządzanym
MODELE KONKURENCYJNOŚCI
1) model klucza lecących gęsi
2) model diamentu konkurencyjności międzynarodowej Portera
3) model konkurencyjności systemowej
Założenia modelu konkurencyjności systemowej
Największe sukcesy osiągają kraje kształtujące swoje przewagi konkurencyjne
Konkurencyjność firm oparta jest na pewnym układzie wzajemnie oddziałujących na siebie i wpływających na nią czynników
Otoczenie podtrzymujące konkurencyjność jest umocowane w strukturach instytucji i czynników, często tworzone przez struktury zarządzania
Państwo ma do odegrania ważną rolę w rozwoju przemysłowym i restrukturyzacji
Istnieje silne wzajemne oddziaływanie między czterema różnymi poziomami determinującymi poprawę konkurencyjności:
4. Przewaga komparatywna.
przewaga uzyskana poprzez zdolność do produkowania wyrobu po niższym koszcie, niż jest w stanie robić to konkurent. Każdy kraj powinien produkować i eksportować te dobra, które wytwarza najbardziej efektywnie w porównaniu z innymi krajami. Istotą tej teorii jest to, że wymiana międzynarodowa może być korzystna dla obu partnerów także w sytuacji gdy jeden z partnerów wytwarza większość towarów taniej niż drugi. Do uzyskania korzyści z handlu międzynarodowego wystarczy bowiem istnienie względnych różnic w kosztach wytwarzania (wydajności produkcji) w obu krajach. Kraj będący tańszym (wydajniejszym) producentem obu towarów nie ma nad droższym (mniej wydajnym) producentem jednakowej przewagi w produkcji obu dóbr
5. Na czym polega budowanie modelów konkurencyjności i po co się je buduje.
-Budowanie konkurencyjności systemowej opiera się na:
-Deregulacji i stabilizacji warunków działania makroekonomicznych sprzyjających rynkowi
-Łączeniu uczestników prywatnych i publicznych, budowania sieci polityk sektorowych i przekazywaniu zadań kontrolnych
czynnikom pozarządowym
-Wzmacnianiu zdolności samoorganizacji społecznej
-Integrowaniu rynku w efektywne systemy instytucjonalne
6. Co obejmuje przemysł.
1) Czynniki o charakterze tradycyjnym i nowoczesnym czyli
-Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
-postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
2) Do 1992 roku Klasyfikacja Gospodarki Narodowej (KGN), od 1993 EKD a od 1 maja 2004 PKD
Klasyfikacja działalności przemysłowej po 1993 roku (EKD/PKD):
- sekcje
- podsekcje
- działy
- grupy
- klasy
- podklasy
Sekcja A- ROLNICTWO, LEŚNICTWO, ŁOWIECTWO I RYBACTWO
Sekcja B- GÓRNICTWO I WYDOBYWANIE
Sekcja C- PRZETWÓRSTWO PRZEMYSŁOWE
Sekcja D- WYTWARZANIE I ZAOPATRYWANIE W ENERGIĘ ELEKTRYCZNĄ, GAZ
Sekcja E- DOSTAWA WODY; GOSPODAROWANIE ŚCIEKAMI I ODPADAMI
Sekcja F- BUDOWNICTWO
Sekcja G- HANDEL HURTOWY I DETALICZNY;
Sekcja H- TRANSPORT I GOSPODARKA MAGAZYNOWA
Sekcja I - DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGAMI GASTRON.
Sekcja J - INFORMACJA I KOMUNIKACJA
Przemysł obejmuje:
-handel, - gosp.komun., - pozostałe sekcje gosp.narod., budownictwo, - leśnictwo, - rolnictwo,-transport,- łączność.
7. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej.
1) Czynniki o charakterze tradycyjnym i nowoczesnym
2) Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne
3) Czynniki ekstensywne i intensywne
4) Czynniki osobowe i nieosobowe
5) Czynniki endogeniczne
Wielkość dochodu narodowego
Wielkość inwestycji produkcyjnych
Możliwość wzrostu zatrudnienia w przemyśle
Stopień wykorzystania majątku trwałego
Postęp w gospodarowaniu materiałami i surowcami
Pozainwestycyjne czynni wzrostu pracy (dyscyplina pracy i organizacja produkcji)
8. Funkcje przemysłu.
Funkcje przemysłu
produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
społeczna (miejsca pracy, polepszenie warunków życia)
przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
ekonomiczna (rozwój gospodarki narodowej)
9. Co to jest polityka przemysłowa i jakie cele powinna spełniać
To ogół skoordynowanych działań rządów, skierowanych a kształtowanie warunków określających reakcje podmiotów gospodarczych, z zamiarem osiągnięcia celów uznanych za ważne. Najczęściej stosowane cele polityki przemysłowej
Rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
Promocja eksportu produktów przemysłowych
Ochrona schyłkowych sektorów
Promocja i udział w rozwoju nauki i prac badawczych
Realizacja programów prywatyzacji
Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju
Zwiększanie efektywności przedsiębiorstw państwowych
Wspieranie rozwoju sektora MSP
Przeciwdziałanie bezrobociu
Przeciwdziałanie powstawaniu monopoli i ochrona konkurencji
Ochrona środowiska naturalnego
Zwiększenie płynności finansowej przemysłu
Realizacja programów inwestycyjnych w strefach wielkiego ryzyka
Popieranie samorządności gospodarczej
Przyśpieszanie procesów innowacyjnych
Stosowanie określonych preferencji dla przedsiębiorstw o dużym znaczeniu w ekonomice kraju
10. Zasady budowania modelów konkurencyjności.
Zaangażowanie w kreację wyspecjalizowanych czynników produkcji przez wspieranie i udoskonalanie systemu edukacji, ochrony zdrowia i powiązań miedzy sferą naukowo-badawczą a gospodarką.
Unikanie bezpośredniego interweniowania na rynkach walutowych, rynkach czynników produkcji przez kształtowanie struktury cen
Ustalenie wysokich standardów w zakresie jakości produkcji, bezpieczeństwa czy ochrony środowiska
Ograniczenia możliwości współdziałania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw i jednoczesne wspieranie wspólnych projektów badawczo-rozwojowych w badaniach podstawowych, do których wyników maja dostęp wszystkie firmy działające w danej gałęzi
Kształtowani hierarchii celów przedsiębiorstw podkreślającej konieczność dokonywania ciągłych inwestycji w bazę produkcyjną czy w kwalifikację pracowników przez odpowiedni system ulg podatkowych
Deregulacja konkurencji przez rozwiązywanie monopoli państwowych, znoszenia barier wejścia do gałęzi, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
stanowcza polityka antymonopolowa, zwłaszcza w wymiarze poziomym, ograniczająca łączenie przedsiębiorstw, formowanie koalicji (mająca na celu ograniczenie walki konkurencyjnej)
Zastępowanie bezpośredniego ingerowania w handel zagraniczny przez staranie nastawione na zapewnienie własnym przedsiębiorstwom dostępu do rynków obcych na zasadzie wzajemności.
11. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej:
Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne zależne i niezależne od aparatu wytwórczego
Czynniki ekstensywne i intensywne zalicza się do nich wzrost zatrudnienia i inwestycje (ilościowe zmiany w potencjale wytwórczym)
czynniki o charakterze jakościowym (wzrost wydajności pracy, zmian jakości pracy i usprawnienia organizacyjne)
Czynniki osobowe i nieosobowe - Związane są bezpośrednio z nakładem pracy żywej (zatrudnienie, wydajność), do nieosobowych zaliczamy wszelkie czynniki inwestycyjne związane z przyrostem majątku trwałego i jego lepszym wykorzystaniem
12. Sektory strategiczne wymień, opisz cechy. - charakteryzują się wysoką rentownością produkcji i wydajnością pracy, niskim poziomem kapitałochłonności, wysokim poziomem eksportu, wysokimi nakładami na badania, wysoką innowacyjnością wyrobów. Są to sektory przyszłościowe, rozwojowe, osiągają dodatnie wyniki ekonomiczne, ale wymagające głębokiej modernizacji: energetyka, telekomunikacja, elektronika, część przemysłu chemicznego.
13. Jakie sektory są ujęte w koncepcji polityki przemysłowej.
-biotechnologiczny,
-chemiczny,
-drzewny,
-elektroniczny,
-farmaceutyczny, informacyjno-telekomunikacyjny
-lekki,
-meblowy,
-materiałów budowlanych,
-technik satelitarnych,
-maszynowy
-motoryzacyjny
14. Jakie działania powinna realizować polityka przemysłowa.
działaniami ekonomicznymi i administracyjnymi państwa
Rodzaje działań podejmowanych w polityce przemysłowej:
Aktywna (ma za zadanie pobudzać zmiany strukturalne w przemyśle, innowacyjność oraz podnosić efektywność i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw przemysłowych)
Bierna (polega na działaniach ochronnych, których celem jest np.. Utrzymanie zatrudnienia
Pozytywna - skupiona jest na sektorach nakręcających koniunkuturę gospodarczą, czyli rozwojowych i konkurencyjnych
Negatywna - skupia swoją uwagę na sektorach schyłkowych, bądź tez nie ingeruję w ogóle w sektory przemysłowe
Wielkość inwestycji produkcyjnych
Możliwość wzrostu zatrudnienia w przemyśle
Stopień wykorzystania majątku trwałego
Postęp w gospodarowaniu materiałami i surowcami
Pozainwestycyjne czynni wzrostu pracy (dyscyplina pracy i organizacja produkcji)
8. Funkcje przemysłu.
Funkcje przemysłu
produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
społeczna (miejsca pracy, polepszenie warunków życia)
przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
ekonomiczna (rozwój gospodarki narodowej)
9. Co to jest polityka przemysłowa i jakie cele powinna spełniać
To ogół skoordynowanych działań rządów, skierowanych a kształtowanie warunków określających reakcje podmiotów gospodarczych, z zamiarem osiągnięcia celów uznanych za ważne. Najczęściej stosowane cele polityki przemysłowej
Rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
Promocja eksportu produktów przemysłowych
Ochrona schyłkowych sektorów
Promocja i udział w rozwoju nauki i prac badawczych
Realizacja programów prywatyzacji
Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju
Zwiększanie efektywności przedsiębiorstw państwowych
Wspieranie rozwoju sektora MSP
Przeciwdziałanie bezrobociu
Przeciwdziałanie powstawaniu monopoli i ochrona konkurencji
Ochrona środowiska naturalnego
Zwiększenie płynności finansowej przemysłu
Realizacja programów inwestycyjnych w strefach wielkiego ryzyka
Popieranie samorządności gospodarczej
Przyśpieszanie procesów innowacyjnych
Stosowanie określonych preferencji dla przedsiębiorstw o dużym znaczeniu w ekonomice kraju
10. Zasady budowania modelów konkurencyjności.
Zaangażowanie w kreację wyspecjalizowanych czynników produkcji przez wspieranie i udoskonalanie systemu edukacji, ochrony zdrowia i powiązań miedzy sferą naukowo-badawczą a gospodarką.
Unikanie bezpośredniego interweniowania na rynkach walutowych, rynkach czynników produkcji przez kształtowanie struktury cen
Ustalenie wysokich standardów w zakresie jakości produkcji, bezpieczeństwa czy ochrony środowiska
Ograniczenia możliwości współdziałania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw i jednoczesne wspieranie wspólnych projektów badawczo-rozwojowych w badaniach podstawowych, do których wyników maja dostęp wszystkie firmy działające w danej gałęzi
Kształtowani hierarchii celów przedsiębiorstw podkreślającej konieczność dokonywania ciągłych inwestycji w bazę produkcyjną czy w kwalifikację pracowników przez odpowiedni system ulg podatkowych
Deregulacja konkurencji przez rozwiązywanie monopoli państwowych, znoszenia barier wejścia do gałęzi, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
stanowcza polityka antymonopolowa, zwłaszcza w wymiarze poziomym, ograniczająca łączenie przedsiębiorstw, formowanie koalicji (mająca na celu ograniczenie walki konkurencyjnej)
Zastępowanie bezpośredniego ingerowania w handel zagraniczny przez staranie nastawione na zapewnienie własnym przedsiębiorstwom dostępu do rynków obcych na zasadzie wzajemności.
11. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej:
Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne zależne i niezależne od aparatu wytwórczego
Czynniki ekstensywne i intensywne zalicza się do nich wzrost zatrudnienia i inwestycje (ilościowe zmiany w potencjale wytwórczym)
czynniki o charakterze jakościowym (wzrost wydajności pracy, zmian jakości pracy i usprawnienia organizacyjne)
Czynniki osobowe i nieosobowe - Związane są bezpośrednio z nakładem pracy żywej (zatrudnienie, wydajność), do nieosobowych zaliczamy wszelkie czynniki inwestycyjne związane z przyrostem majątku trwałego i jego lepszym wykorzystaniem
12. Sektory strategiczne wymień, opisz cechy. - charakteryzują się wysoką rentownością produkcji i wydajnością pracy, niskim poziomem kapitałochłonności, wysokim poziomem eksportu, wysokimi nakładami na badania, wysoką innowacyjnością wyrobów. Są to sektory przyszłościowe, rozwojowe, osiągają dodatnie wyniki ekonomiczne, ale wymagające głębokiej modernizacji: energetyka, telekomunikacja, elektronika, część przemysłu chemicznego.
13. Jakie sektory są ujęte w koncepcji polityki przemysłowej.
-biotechnologiczny,
-chemiczny,
-drzewny,
-elektroniczny,
-farmaceutyczny, informacyjno-telekomunikacyjny
-lekki,
-meblowy,
-materiałów budowlanych,
-technik satelitarnych,
-maszynowy
-motoryzacyjny
14. Jakie działania powinna realizować polityka przemysłowa.
działaniami ekonomicznymi i administracyjnymi państwa
Rodzaje działań podejmowanych w polityce przemysłowej:
Aktywna (ma za zadanie pobudzać zmiany strukturalne w przemyśle, innowacyjność oraz podnosić efektywność i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw przemysłowych)
Bierna (polega na działaniach ochronnych, których celem jest np.. Utrzymanie zatrudnienia
Pozytywna - skupiona jest na sektorach nakręcających koniunkuturę gospodarczą, czyli rozwojowych i konkurencyjnych
Negatywna - skupia swoją uwagę na sektorach schyłkowych, bądź tez nie ingeruję w ogóle w sektory przemysłowe
Wielkość inwestycji produkcyjnych
Możliwość wzrostu zatrudnienia w przemyśle
Stopień wykorzystania majątku trwałego
Postęp w gospodarowaniu materiałami i surowcami
Pozainwestycyjne czynni wzrostu pracy (dyscyplina pracy i organizacja produkcji)
8. Funkcje przemysłu.
Funkcje przemysłu
produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
społeczna (miejsca pracy, polepszenie warunków życia)
przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
ekonomiczna (rozwój gospodarki narodowej)
9. Co to jest polityka przemysłowa i jakie cele powinna spełniać
To ogół skoordynowanych działań rządów, skierowanych a kształtowanie warunków określających reakcje podmiotów gospodarczych, z zamiarem osiągnięcia celów uznanych za ważne. Najczęściej stosowane cele polityki przemysłowej
Rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
Promocja eksportu produktów przemysłowych
Ochrona schyłkowych sektorów
Promocja i udział w rozwoju nauki i prac badawczych
Realizacja programów prywatyzacji
Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju
Zwiększanie efektywności przedsiębiorstw państwowych
Wspieranie rozwoju sektora MSP
Przeciwdziałanie bezrobociu
Przeciwdziałanie powstawaniu monopoli i ochrona konkurencji
Ochrona środowiska naturalnego
Zwiększenie płynności finansowej przemysłu
Realizacja programów inwestycyjnych w strefach wielkiego ryzyka
Popieranie samorządności gospodarczej
Przyśpieszanie procesów innowacyjnych
Stosowanie określonych preferencji dla przedsiębiorstw o dużym znaczeniu w ekonomice kraju
10. Zasady budowania modelów konkurencyjności.
Zaangażowanie w kreację wyspecjalizowanych czynników produkcji przez wspieranie i udoskonalanie systemu edukacji, ochrony zdrowia i powiązań miedzy sferą naukowo-badawczą a gospodarką.
Unikanie bezpośredniego interweniowania na rynkach walutowych, rynkach czynników produkcji przez kształtowanie struktury cen
Ustalenie wysokich standardów w zakresie jakości produkcji, bezpieczeństwa czy ochrony środowiska
Ograniczenia możliwości współdziałania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw i jednoczesne wspieranie wspólnych projektów badawczo-rozwojowych w badaniach podstawowych, do których wyników maja dostęp wszystkie firmy działające w danej gałęzi
Kształtowani hierarchii celów przedsiębiorstw podkreślającej konieczność dokonywania ciągłych inwestycji w bazę produkcyjną czy w kwalifikację pracowników przez odpowiedni system ulg podatkowych
Deregulacja konkurencji przez rozwiązywanie monopoli państwowych, znoszenia barier wejścia do gałęzi, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
stanowcza polityka antymonopolowa, zwłaszcza w wymiarze poziomym, ograniczająca łączenie przedsiębiorstw, formowanie koalicji (mająca na celu ograniczenie walki konkurencyjnej)
Zastępowanie bezpośredniego ingerowania w handel zagraniczny przez staranie nastawione na zapewnienie własnym przedsiębiorstwom dostępu do rynków obcych na zasadzie wzajemności.
11. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej:
Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne zależne i niezależne od aparatu wytwórczego
Czynniki ekstensywne i intensywne zalicza się do nich wzrost zatrudnienia i inwestycje (ilościowe zmiany w potencjale wytwórczym)
czynniki o charakterze jakościowym (wzrost wydajności pracy, zmian jakości pracy i usprawnienia organizacyjne)
Czynniki osobowe i nieosobowe - Związane są bezpośrednio z nakładem pracy żywej (zatrudnienie, wydajność), do nieosobowych zaliczamy wszelkie czynniki inwestycyjne związane z przyrostem majątku trwałego i jego lepszym wykorzystaniem
12. Sektory strategiczne wymień, opisz cechy. - charakteryzują się wysoką rentownością produkcji i wydajnością pracy, niskim poziomem kapitałochłonności, wysokim poziomem eksportu, wysokimi nakładami na badania, wysoką innowacyjnością wyrobów. Są to sektory przyszłościowe, rozwojowe, osiągają dodatnie wyniki ekonomiczne, ale wymagające głębokiej modernizacji: energetyka, telekomunikacja, elektronika, część przemysłu chemicznego.
13. Jakie sektory są ujęte w koncepcji polityki przemysłowej.
-biotechnologiczny,
-chemiczny,
-drzewny,
-elektroniczny,
-farmaceutyczny, informacyjno-telekomunikacyjny
-lekki,
-meblowy,
-materiałów budowlanych,
-technik satelitarnych,
-maszynowy
-motoryzacyjny
14. Jakie działania powinna realizować polityka przemysłowa.
działaniami ekonomicznymi i administracyjnymi państwa
Rodzaje działań podejmowanych w polityce przemysłowej:
Aktywna (ma za zadanie pobudzać zmiany strukturalne w przemyśle, innowacyjność oraz podnosić efektywność i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw przemysłowych)
Bierna (polega na działaniach ochronnych, których celem jest np.. Utrzymanie zatrudnienia
Pozytywna - skupiona jest na sektorach nakręcających koniunkuturę gospodarczą, czyli rozwojowych i konkurencyjnych
Negatywna - skupia swoją uwagę na sektorach schyłkowych, bądź tez nie ingeruję w ogóle w sektory przemysłowe
Wielkość inwestycji produkcyjnych
Możliwość wzrostu zatrudnienia w przemyśle
Stopień wykorzystania majątku trwałego
Postęp w gospodarowaniu materiałami i surowcami
Pozainwestycyjne czynni wzrostu pracy (dyscyplina pracy i organizacja produkcji)
8. Funkcje przemysłu.
Funkcje przemysłu
produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
społeczna (miejsca pracy, polepszenie warunków życia)
przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
ekonomiczna (rozwój gospodarki narodowej)
9. Co to jest polityka przemysłowa i jakie cele powinna spełniać
To ogół skoordynowanych działań rządów, skierowanych a kształtowanie warunków określających reakcje podmiotów gospodarczych, z zamiarem osiągnięcia celów uznanych za ważne. Najczęściej stosowane cele polityki przemysłowej
Rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
Promocja eksportu produktów przemysłowych
Ochrona schyłkowych sektorów
Promocja i udział w rozwoju nauki i prac badawczych
Realizacja programów prywatyzacji
Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju
Zwiększanie efektywności przedsiębiorstw państwowych
Wspieranie rozwoju sektora MSP
Przeciwdziałanie bezrobociu
Przeciwdziałanie powstawaniu monopoli i ochrona konkurencji
Ochrona środowiska naturalnego
Zwiększenie płynności finansowej przemysłu
Realizacja programów inwestycyjnych w strefach wielkiego ryzyka
Popieranie samorządności gospodarczej
Przyśpieszanie procesów innowacyjnych
Stosowanie określonych preferencji dla przedsiębiorstw o dużym znaczeniu w ekonomice kraju
10. Zasady budowania modelów konkurencyjności.
Zaangażowanie w kreację wyspecjalizowanych czynników produkcji przez wspieranie i udoskonalanie systemu edukacji, ochrony zdrowia i powiązań miedzy sferą naukowo-badawczą a gospodarką.
Unikanie bezpośredniego interweniowania na rynkach walutowych, rynkach czynników produkcji przez kształtowanie struktury cen
Ustalenie wysokich standardów w zakresie jakości produkcji, bezpieczeństwa czy ochrony środowiska
Ograniczenia możliwości współdziałania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw i jednoczesne wspieranie wspólnych projektów badawczo-rozwojowych w badaniach podstawowych, do których wyników maja dostęp wszystkie firmy działające w danej gałęzi
Kształtowani hierarchii celów przedsiębiorstw podkreślającej konieczność dokonywania ciągłych inwestycji w bazę produkcyjną czy w kwalifikację pracowników przez odpowiedni system ulg podatkowych
Deregulacja konkurencji przez rozwiązywanie monopoli państwowych, znoszenia barier wejścia do gałęzi, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
stanowcza polityka antymonopolowa, zwłaszcza w wymiarze poziomym, ograniczająca łączenie przedsiębiorstw, formowanie koalicji (mająca na celu ograniczenie walki konkurencyjnej)
Zastępowanie bezpośredniego ingerowania w handel zagraniczny przez staranie nastawione na zapewnienie własnym przedsiębiorstwom dostępu do rynków obcych na zasadzie wzajemności.
11. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej:
Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne zależne i niezależne od aparatu wytwórczego
Czynniki ekstensywne i intensywne zalicza się do nich wzrost zatrudnienia i inwestycje (ilościowe zmiany w potencjale wytwórczym)
czynniki o charakterze jakościowym (wzrost wydajności pracy, zmian jakości pracy i usprawnienia organizacyjne)
Czynniki osobowe i nieosobowe - Związane są bezpośrednio z nakładem pracy żywej (zatrudnienie, wydajność), do nieosobowych zaliczamy wszelkie czynniki inwestycyjne związane z przyrostem majątku trwałego i jego lepszym wykorzystaniem
12. Sektory strategiczne wymień, opisz cechy. - charakteryzują się wysoką rentownością produkcji i wydajnością pracy, niskim poziomem kapitałochłonności, wysokim poziomem eksportu, wysokimi nakładami na badania, wysoką innowacyjnością wyrobów. Są to sektory przyszłościowe, rozwojowe, osiągają dodatnie wyniki ekonomiczne, ale wymagające głębokiej modernizacji: energetyka, telekomunikacja, elektronika, część przemysłu chemicznego.
13. Jakie sektory są ujęte w koncepcji polityki przemysłowej.
-biotechnologiczny,
-chemiczny,
-drzewny,
-elektroniczny,
-farmaceutyczny, informacyjno-telekomunikacyjny
-lekki,
-meblowy,
-materiałów budowlanych,
-technik satelitarnych,
-maszynowy
-motoryzacyjny
14. Jakie działania powinna realizować polityka przemysłowa.
działaniami ekonomicznymi i administracyjnymi państwa
Rodzaje działań podejmowanych w polityce przemysłowej:
Aktywna (ma za zadanie pobudzać zmiany strukturalne w przemyśle, innowacyjność oraz podnosić efektywność i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw przemysłowych)
Bierna (polega na działaniach ochronnych, których celem jest np.. Utrzymanie zatrudnienia
Pozytywna - skupiona jest na sektorach nakręcających koniunkuturę gospodarczą, czyli rozwojowych i konkurencyjnych
Negatywna - skupia swoją uwagę na sektorach schyłkowych, bądź tez nie ingeruję w ogóle w sektory przemysłowe
Wielkość inwestycji produkcyjnych
Możliwość wzrostu zatrudnienia w przemyśle
Stopień wykorzystania majątku trwałego
Postęp w gospodarowaniu materiałami i surowcami
Pozainwestycyjne czynni wzrostu pracy (dyscyplina pracy i organizacja produkcji)
8. Funkcje przemysłu.
Funkcje przemysłu
produkcyjna (pozyskiwanie i przetwarzanie)
społeczna (miejsca pracy, polepszenie warunków życia)
przestrzenna (rozwój miast, przyspieszenie procesów urbanizacyjnych, przekształcenie środowiska)
ekonomiczna (rozwój gospodarki narodowej)
9. Co to jest polityka przemysłowa i jakie cele powinna
To ogół skoordynowanych działań rządów, skierowanych a kształtowanie warunków określających reakcje podmiotów gospodarczych, z zamiarem osiągnięcia celów uznanych za ważne. Najczęściej stosowane cele polityki przemysłowej
Rozbudowa infrastruktury technicznej i społecznej
Promocja eksportu produktów przemysłowych
Ochrona schyłkowych sektorów
Promocja i udział w rozwoju nauki i prac badawczych
Realizacja programów prywatyzacji
Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju
Zwiększanie efektywności przedsiębiorstw państwowych
Wspieranie rozwoju sektora MSP
Przeciwdziałanie bezrobociu
Przeciwdziałanie powstawaniu monopoli i ochrona konkurencji
Ochrona środowiska naturalnego
Zwiększenie płynności finansowej przemysłu
Realizacja programów inwestycyjnych w strefach wielkiego ryzyka
Popieranie samorządności gospodarczej
Przyśpieszanie procesów innowacyjnych
Stosowanie określonych preferencji dla przedsiębiorstw o dużym znaczeniu w ekonomice kraju
10. Zasady budowania modelów konkurencyjności.
Zaangażowanie w kreację wyspecjalizowanych czynników produkcji przez wspieranie i udoskonalanie systemu edukacji, ochrony zdrowia i powiązań miedzy sferą naukowo-badawczą a gospodarką.
Unikanie bezpośredniego interweniowania na rynkach walutowych, rynkach czynników produkcji przez kształtowanie struktury cen
Ustalenie wysokich standardów w zakresie jakości produkcji, bezpieczeństwa czy ochrony środowiska
Ograniczenia możliwości współdziałania konkurujących ze sobą przedsiębiorstw i jednoczesne wspieranie wspólnych projektów badawczo-rozwojowych w badaniach podstawowych, do których wyników maja dostęp wszystkie firmy działające w danej gałęzi
Kształtowani hierarchii celów przedsiębiorstw podkreślającej konieczność dokonywania ciągłych inwestycji w bazę produkcyjną czy w kwalifikację pracowników przez odpowiedni system ulg podatkowych
Deregulacja konkurencji przez rozwiązywanie monopoli państwowych, znoszenia barier wejścia do gałęzi, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych
stanowcza polityka antymonopolowa, zwłaszcza w wymiarze poziomym, ograniczająca łączenie przedsiębiorstw, formowanie koalicji (mająca na celu ograniczenie walki konkurencyjnej)
Zastępowanie bezpośredniego ingerowania w handel zagraniczny przez staranie nastawione na zapewnienie własnym przedsiębiorstwom dostępu do rynków obcych na zasadzie wzajemności.
11. Co wpływa na wzrost produkcji przemysłowej:
Bogactwa naturalne, zasoby pracy żywej, majątek trwały
postęp organizacji, techniki i nauki, międzynarodowy podział pracy, zwłaszcza rozwój specjalizacji i kooperacji wraz z handlem zagranicznym
Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne zależne i niezależne od aparatu wytwórczego
Czynniki ekstensywne i intensywne zalicza się do nich wzrost zatrudnienia i inwestycje (ilościowe zmiany w potencjale wytwórczym)
czynniki o charakterze jakościowym (wzrost wydajności pracy, zmian jakości pracy i usprawnienia organizacyjne)
Czynniki osobowe i nieosobowe - Związane są bezpośrednio z nakładem pracy żywej (zatrudnienie, wydajność), do nieosobowych zaliczamy wszelkie czynniki inwestycyjne związane z przyrostem majątku trwałego i jego lepszym wykorzystaniem
12. Sektory strategiczne wymień, opisz cechy. - charakteryzują się wysoką rentownością produkcji i wydajnością pracy, niskim poziomem kapitałochłonności, wysokim poziomem eksportu, wysokimi nakładami na badania, wysoką innowacyjnością wyrobów. Są to sektory przyszłościowe, rozwojowe, osiągają dodatnie wyniki ekonomiczne, ale wymagające głębokiej modernizacji: energetyka, telekomunikacja, elektronika, część przemysłu chemicznego.
13. Jakie sektory są ujęte w koncepcji polityki przemysłowej.
-biotechnologiczny,
-chemiczny,
-drzewny,
-elektroniczny,
-farmaceutyczny, informacyjno-telekomunikacyjny
-lekki,
-meblowy,
-materiałów budowlanych,
-technik satelitarnych,
-maszynowy
-motoryzacyjny
14. Jakie działania powinna realizować polityka przemysłowa.
działaniami ekonomicznymi i administracyjnymi państwa
Rodzaje działań podejmowanych w polityce przemysłowej:
Aktywna (ma za zadanie pobudzać zmiany strukturalne w przemyśle, innowacyjność oraz podnosić efektywność i konkurencyjności międzynarodowej przedsiębiorstw przemysłowych)
Bierna (polega na działaniach ochronnych, których celem jest np.. Utrzymanie zatrudnienia
Pozytywna - skupiona jest na sektorach nakręcających koniunkturę gospodarczą, czyli rozwojowych i konkurencyjnych
Negatywna - skupia swoją uwagę na sektorach schyłkowych, bądź tez nie ingeruję w ogóle w sektory przemysłowe
15 Czym są subwencje - podaj przykłady: nieodpłatna i bezzwrotna pomoc finansowa udzielana najczęściej przez państwo podmiotom (np. jednostkom samorządu terytorialnego, prywatnym przedsiębiorstwom, organizacjom społecznym i osobom fizycznym) dla poparcia ich działalności.
Sub. Ogólne -pomoc finans. podmiotom na podst. Kryteriów obiektywnych
sub. Przedmiotowe - bezzwrotna pomoc finans. przeznaczona na konkretne zadanie (dopłata do kredytów dla rolników)