Czym zajmuje się Antropologia kulturowa?
Zagadnienia pierwszego wykładu
Zakres oraz przedmiotowość Antropologii kulturowej
Nauka ta zajmuje się filozofią jednostki oraz człowiekiem.
Jeśli chodzi o Europę to występują różne dziedziny, czyli inaczej mówiąc gałęzie naukowe:
- będąca składnikiem nauk biologicznych antropologia fizyczna
- będąca składnikiem nauk filozoficznych antropologia filozoficzna
- będąca składnikiem, jeśli chodzi o nauki społeczne czy socjologiczne oraz dotyczące kultury jest to antropologia społeczna i kulturowa. Etnologia i etnografia pokrywa się z tym typem Antropologii
Nauka zajmująca się opisywaniem pewnych kultur nazywa się Etnografią.
Nauka zajmująca się opisywaniem kultur ( analiza teorii wyjaśniającej) nazywa się Etnologią.
Nauka Antropologii dokonuje opisywania kultury wyjaśnianiem oraz badaniem zjawisk, jeśli chodzi o inne dziedziny naukowe na przykład ekonomia, geografia, polityka, socjologia.
Nauka zajmująca się badaniem nowych cywilizacji (kultura symboliczna) nazywa się Socjologią kultury.
Problemy, którymi zajmuje się antropologia kulturowa:
zwrócenie uwagi na podobieństwa i różnice kulturowe,
logiczna interpretacja, jeśli chodzi o organizację kulturową.
Występuje antropologia społeczna i kulturowa to zróżnicowanie jest spowodowane genezą tej nauki.
Tradycje socjologiczne zrodziły Antropologię społeczną. Zajmuje się ona badaniem społecznego wymiaru, jeśli chodzi o rzeczywistość, zasadami budowania struktur społecznych oraz prawami regulującymi ich funkcjonowanie.
Nauka ta zajmuje się badaniem i analizowaniem kultury, w szczególności zajmuje się jej symboliką, postawami oraz wartościami. Obecnie wychodzi się z założenia, że takie podzielenie jest nieuzasadniona, ponieważ kulturę razem ze społeczeństwem powinno się badać w całości, w sposób holistyczny. Ten sposób jest charakterystyczny dla Europy, natomiast amerykanie zajmują się samą antropologią kulturową.
"Antropologia jest badaniem systemu różnorodności ludzkiej" to stwierdzenie zostało wypowiedziane przez E. Leach.
Edmund Ronald Leach (ur. 1910 w Sidmouth (Anglia), zm.1989 w Cambridge) - brytyjski antropolog społeczny.
Edmund Leach urodził się 7 Listopada 1910 w Sidmouth (Anglia) jako syn Williama Edmunda Leacha i Mildred Brierley. W rodzinie był najmłodszym z trójki dzieci. Jego ojciec był właścicielem i zarządcą plantacji trzciny cukrowej w północnej Argentynie. Edmund Leach odebrał wykształcenie inżynierskie. Kształcił się w kolegium w Marlborough College (Marlborough, hrabstwo Wiltshire). Następnie w latach 1929-1932 studiował matematykę i inżynierię w Clare College (Uniwersytet w Cambridge) gdzie naukę ukończył z wyróżnieniem. Po zakończeniu nauki w 1933 roku podpisał czteroletni kontrakt z wiodącą brytyjską firmą handlującą z Chinami Butterfield and Swire (obecnie Swire Pacific Limited) mającą swoje biuro w Chinach i w latach 1933-1936 pracował tam jako "inżynier w biznesie". Wówczas wiele podróżował w tym rejonie - w ramach podróży służbowych odwiedził m.in. Pekin, Szanghaj, Qingdao i Chongqing. W roku 1936 poznał w Pekinie, podczas przyjęcia w brytyjskiej ambasadzie, amerykańskiego psychologa, a z zamiłowania antropologa, Kiltona Stewarta, który namówił Leacha by ten towarzyszył mu w podróży na wyspę Botel Tobago znanej też jako Orchid Island, leżącej na południowy wschód od wyspy Taiwan. W ten sposób Leach wracając z Chin zatrzymał się i spędził jakiś czas na wyspie Botel Tobago wśród plemiania Yami. Sporządzał zapiski i rysunki Yami. Wówczas zaczął myśleć o tym by zostać antropologiem. Ostatecznie po upłynięciu okresu zapisanego w kontrakcie Leach stwierdził, że ma dość atmosfery biznesu i nie chce już dłużej zasiadać w fotelu biura handlowego.
W roku 1937 Edmund Leach wrócił do Londynu. Studiował u nowozelandzkiego antropologa Raymonda Firtha, który zapoznał go m. in. z wykładami o ekonomii Bronisława Malinowskiego. W ramach studiów w roku 1938 wyjechał do Iraku by prowadzić terenowe badania nad Kurdami, ale z uwagi na napiętą sytuację polityczną na świecie i sytuację w Iraku zagrażającą bezpieczeństwu musiał wrócił do Londynu. Napisał Mam wiele zdolności do prawie wszystkiego, ale jak dotąd nie uczyniłem z nich żadnego użytku...Wydaje się, że jestem wysoce zorganizowaną aparaturą umysłową, z której nikt nie ma żadnego pożytku. W roku 1939 za namową Noel Stevensona, jednego z uczestników seminariów z antropologii, rozpoczął badania nad kaczynami na wzgórzach Kachin w Birmie, które przerwała Druga Wojna Światowa. Badania te prowadzone na wzgórzach Sinlum pomiędzy październikiem 1939 i czerwcem 1940 stały się potem podstawą przygotowanej przez niego rozprawy choć podczas jego ucieczki przed nadciągającymi wojskami Japońskimi zaginęło większość notatek z tych badań. Będąc w kontakcie z Noel Stevensonem Leach wstąpił do Armii Birmińskiej, gdzie walczył przez kolejny rok, w okupowanej wówczas Birmie, przeciwko wojskom japońskim, działając w podziemiu jako oficer-łącznik. Osiagnął wówczas stopień majora. Pomogła mu w działaniach wojennych szczególnie znajmość języka nabyta podczas pracy naukowej. W roku 1940 poślubił Celię Joyce - utalentowaną malarkę, która publikowała również powieści - miał z nią córkę (urodzoną w 1941 roku) i syna (urodzonego w 1946 roku).
Po opuszczeniu armii w 1946 roku został wykładowcą antropologii społecznej w London School of Economics. Tam też w roku 1947 obronił doktorat z antropologii. W roku 1953 został profesorem antropologii społecznej na Uniwersytecie w Cambridge W roku 1966 wybrano go rektorem Kings College. W latach 1971-1975 był prezesem Królewskiego Instytutu Antropologii a od 1972 członkiem Akademii Brytyjskiej, której przewodniczył od 1975 roku.
Wśród powojennego pokolenia badaczy Edmund Leach wyróżniał się arystokratycznym pochodzeniem i przynależnością do tradycyjnej wyższej klasy średniej. W jego "dobrym urodzeniu" upatrywać można jednej z przyczyn jego "programowego" obrazoburstwa. Polemiczny charakter i niezależność intelektualna prac Leacha była wyjątkowa na tle dokonań jego kolegów. Studenci w Cambridge z czasu studiów Leacha niemal bez wyjątku rekrutowali się spośród absolwentów najbardziej prestiżowych szkół prywatnych i należeli do elity społeczeństwa brytyjskiego. W tym z pozoru konserwatywnym środowisku narastało niezadowolenie z anachronicznego i niesprawiedliwego porządku społecznego, który w oczach studentów symbolizowała konserwatywna struktura uniwersytecka. Doświadczenia studenckie Leacha określiły jego przekonania społeczne i polityczne. Do końca życia pozostał liberałem zwalczającym wszelki konserwatyzm i ortodoksję. Doświadczenia studenckie mogły też wpłynąć na jego poglądy naukowe - inspirować go do poszukiwania dynamiki społecznej w analizach antropologicznych.
Wiele lat żył z guzem mózgu bez uskarżeń na dolegliwości. Ostatecznie zmarł na raku mózgu 6 Stycznia 1989 roku w Cambridge.
Publikacje i koncepcje
Edmund Leach "wychował się" w dość ortodoksyjnej tradycji funkcjonalistycznej. Jego nauczycielami byli m. in. Bronisław Malinowski i Raymond Firth a wpływ na rozwój jego zaiteresowań miały prace także innych funkcjonalistów. W pewnym momencie odszedł on jednak od funkcjonalizmu (którego, głównymi twórcami byli Bronisław Malinowski i - w swej strukturalistycznej odmianie - Alfred Radcliffe-Brown a kontynuatorami m. in. Edward Evans-Pritchard i Meyer Fortes) i wprowadził na grunt antropologii brytyjskiej strukturalizm francuski (którego najbardziej znanym przedstawicielem jest Claude Levi-Strauss). Podobnie jak Max Gluckman na swój szczególny sposób przyczynił się do odrzucenia na gruncie antropologii brytyjskiej w połowie XX wieku paradygmatu strukturalno-funkcjonalnego. Z Maxem Gluckmanem łączyło go w badaniach systemów społecznych zainteresowanie problemami zmiany społecznej oraz stosowanie perspektywy diachronicznej. Obu powyższych uczonych uznaje się niekiedy za prekursorów podejścia procesualnego, gdyż obaj zasadniczym przedmiotem swoich badań uczynili proces społeczny, traktując konflikt, napięcia i zmiany jako naturalny stan wszelkich zbiorowości ludzkich. Dlatego mówi się też, że prace Edmunda Leacha mieszczą się w ramach jednego z "procesualistycznych" odgałęzień strukturalizmu.
W swojej krytyce paradygmatu strukturalno-funkcjonalnego przedstawił zarzuty, które dotyczyły m.in. nieprawidłowości związanych z błędną interpretacją materiału empirycznego, nieadekwatności stosowanych pojęć, braku rozróżnienia pomiędzy abstrakcyjnym modelem a rzeczywistością, etnocentryzmu przyjmowanych założeń oraz schematyzmu stosowanych procedur.
Wyniesionym z tradycji funkcjonalistycznej, stale obecnym elementem w jego twórczości była problematyka społeczeństw pierwotnych, w tym również kwestie dotyczące ich organizacji i funkcjonowania.
Zdecydowany sprzeciw wobec rozpowszechnionej tendencji do postrzegania ludów pierwotnych jako stabilnych i zrównoważonych "organizmów" wyraził Leach już w pracy z 1940 roku Social and Economic Organization of the Rowanduz Kurds. Leach postawił tezę o rozdźwięku pomiędzy modelem a rzeczywistością to jest pomiędzy wyobrażenami - abstrakcyjnymi ideałami, wzorami, normami i wartościami opisywanymi przez antropologów jako stałe a rzeczywistymi stosunkami społecznymi. W tej sprzeczności dopatrywał się źródeł dynamiki i zmian społecznych.
Notatki pozostałe po badaniach terenowych w Birmie i doświadczenia z okresu jego działań militarnych w tym rejonie stały się podstawą pracy z 1954 roku Political Systems of Highland Burma (Systemy polityczne na wyżynach Birmy). Leach w tej publikacji ponownie rzucił wyzwanie teoriom struktury społecznej i zmiany kulturowej opisując Kaczynów z perspektywy strukturalno-procesualnej. Zignorował przedfunkcjonalistyczne opisy jednolitej kultury i organizacji Kaczynów a także analizy antropologii funkcjonalistycznej (dominujacej w czasie gdy Leach pisał tę książkę), które zakładały stabilną równowagę społeczną w obrębie jednego systemu społecznego.
Kolejną ważną pracą była opublikowana w roku 1961 Pul Eliya, a Village in Ceylon (Pul Eliya, wioska na Cejlonie), w której skierował swoją uwagę ku teoriom pokrewieństwa jako systemom idealnym. Innymi słowy było to wyzwanie rzucone kolejnemu mitowi strukturalnego funkcjonalizmu - przekonaniu o dominacji stosunków pokrewieństwa w organizacji społeczeństw pierwotnych. Leach dowodził, że choć ideologia grupy bardzo silnie akcentowała znaczenie pokrewieństwa, to jego faktyczny wpływ na motywacje ludzkich działań był niewielki. Konkluzja Leacha zmierzała więc w następującym kierunku: warunki naturalne i wymagania systemu ekonomicznego stanowiły rzeczywistą determinatę statystycznych zachowań mieszkańców Pul Eliya natomiast stosunki pokrewieństwa były jedynie przejawem ich zewnętrznej racjonalności.
Poglądy Edmunda Leacha stały się zbliżone do poglądów Claude Levi-Strauss'a ale pozostawały jednak w pewnej sprzeczności z francuskim strukturalistą (traktująca o tym książka z 1970 roku Levi-Strauss została przetłumaczona na sześć języków i była wydawana wielokrotnie). Strukturalizm Levi-Strauss'a podkreślający doniosłość uniwersaliów kulturowych osadzonych w jedności psychiki ludzkiej rozmija się ze strukturalizmem brytyjskim (reprezentowanym m in. przez Edmunda Leacha), który kładzie nacisk zarówno na międzykulturowe wspólne cechy struktur społecznych i symbolicznych jak i na zróżnicowanie kulturowe. Myślenie Edmunda Leacha jest dlatego zasadniczo różne od myślenia Claude Levi-Strauss'a gdyż wywody Leacha są porównawcze i dotyczą konkretnych kultur (Przykładowo: w Indiach panna młoda nosi wielokolorowe sari a wdowa białe. Na Zachodzie natomiast tradycyjnie panna młoda ubiera się w biały strój a wdowa w czarny. W każdym z przypadków kolor symbolizuje określone stany czy czynnosci ale role kulturowe są odmienne) a wywody Claude Levi-Strauss'a pomyślane są jako powszechnie obowiązujace. Innymi słowy Leach odrzucał zestawianie faktów pochodzących z różnych kontekstów kulturowych i krytykował za to C. Lévi-Straussa.
Edmund Leach zajmował się między innymi rolą mitu i rytuału w życiu grupowym a także strukturalistycznym wyjaśnianiem tekstów Biblii - analizował ją jako rodzaj narracji mitycznej. Wydana w Polsce książka Siostra Mojżesza. Strukturalistyczne interpretacje mitu biblijnego stanowi kontynuację pracy z 1969 roku Genesis as Myth.
Zastanówmy się, dlaczego ludzkość podzielona jest ze względu na język?
Bardzo istotne jest badanie i odkrywanie tego, dlaczego ludzie różnią się między sobą a jednocześnie są między nimi podobieństwa, a więc należy poznać gramatykę kultury. Jeszcze niedawno ta nauka zajmowała się badaniem niecywilizowanych społeczności. Kultura europejska była badana do dziewiętnastego wieku, dlatego później zainteresowano się badaniem innych kultur.
Początek dwudziestego wieku to okres, kiedy pojawia się antropologia nowoczesna, genezą dotyka okresów wcześniejszych. Jaka jest tego przyczyna?
Rozwijają się różnorakie nauki a szczególnie przyrodnicze. Pojawia się wiele prac o tematyce przyrodniczej na przykład praca: "O pochodzeniu gatunku" Darwina.
Wszelkie rewolucyjne odkrycia techniki pociągające za sobą geograficzne odkrycia.
I tak właśnie powstała antropologia kultury zakładająca, iż nie powinniśmy przyjmować tylko europejskiej kultury za wyłącznie istniejącej, ponieważ istnieją jeszcze inne sposoby ludzkiej egzystencji ujawniające się w innych kulturach.
Nauka ta stwierdziła, że nie możemy mówić, że są kultury lepsze czy gorsze tylko są po prostu różnorakie. Założenie jest takie, że ludzie mają te same źródła.
Nauka Antropologii krytykuje to, iż naukowcy postąpili bardzo pochopnie, gdy tworzyli tezy oparte wyłącznie na modelu europejskiej kultury. Wszystkich ludzi można oceniać przez pryzmat innych kultur, nie tylko brać pod uwagę Europę. Duże zainteresowanie Antropologów wzbudzały pierwotne cywilizacje. Jaka jest w tym przyczyna? Ponieważ właśnie z tych kultur dowiadujemy się najwięcej o zróżnicowaniach ludzi. Dlaczego właśnie z tych kultur? Ponieważ posiadają małe terytoria oraz są izolowane, jeśli idzie o europejską kulturę.
Na samym początku badacze doznali zdziwienia, iż tyle kultur funkcjonuje, w bardzo prosty sposób pisano o egzystencji tych kultur.
W późniejszym okresie zainteresował naukowców subiektywny aspekt, jeśli idzie o zjawiska kulturowe, chodziło o to, aby zobaczyć jak każdy rozumie kulturę, z której pochodzi.
Zastanówmy się, co oznacza termin akulturacja? Akulturacja są to wpływy zachodnich cywilizacji na pierwotne kultury społeczne i wszelkie zmiany, jakie pod tymi wpływami zachodzą, tym problemem również zajmuje się antropologia. Zadajmy sobie pytanie, dlaczego ta nauka w sposób globalny podchodzi do jednostki ludzkiej i środowiska, w którym on żyje?
Ponieważ problematyka, którą się zajmuje dotycząca człowieka obejmuje wszelkie aspekty na przykład: psychologiczny, społeczny, kulturowy oraz fizyczny.
Ponieważ małe społeczeństwo daje możliwość zbadania każdego aspektu oddzielnie danej jednostki. W takiej społeczności dokonywano opisu obrzędów, jakie tam panowały, kontroli społecznych, badano wytwory sztuki, opisywano technikę produkcyjną, badano, na jakim poziomie jest wiedza dotycząca przyrody, ogólnie wszystkie typy aspektów. Nauka ta obejmuje całą wiedzę na temat jednostki ludzkiej.
Zagadnienia drugiego wykładu.
Kultura oraz jednostka ludzka ujęta całościowo.
Antropologia kultury zajmuje się badaniem zjawiska kulturowego. Kultura nie jest jasno ani ściśle definiowana, ponieważ istnieją przeróżne definicje, których świat używa. Istnieją różne dziedziny naukowe dotyczące jednostki ludzkiej i każda inaczej definiuje kulturę. Nie istnieje jedna jedyna definicja, jeśli idzie o kulturę. To słowo ma już swoje korzenie w czasach starożytnych. Pierwotnie tłumaczono to jako "uprawę" to znaczy zmiana czegoś, co było w stanie naturalnym do stanu ulepszonego, doskonalszego, użyteczniejszego.
Wysoka kultura agrarna-bardzo dobre przygotowanie pola do zasiewu. Metaforą kultury posłużył się Cycero, zastosował nazwę "kultura ducha" do nauki filozoficznej, można to interpretować jako uprawę duszy.
W czasach starożytnych kultura była rozumiana jako coś dobrego, pożytecznego, pozytywnie działającego, chodziło na przykład o nowe wynalezione narzędzia, odpowiednie zachowanie w danym miejscu. Literatura niemiecka (przełom siedemnastego oraz osiemnastego wieku) spopularyzowała to pojęcie. Samuel Pufendorf był filozofem prawnikiem i on kulturę interpretował w ten sposób, że są to na przykład wynalazki wprowadzone przez człowieka, sztuka, różne urządzenia, utożsamiał ją z instytucją polityczną, normami, prawem, ze wszystkim, co kieruje postępowanie ludzkim odnosząc się do wskazówek umysłu. Racjonaliści rozumieli kulturę w ten sposób, iż to, co będziemy określać tym pojęciem zdecyduje umysł ( selektywność oraz wartościowanie odnośnie różnych zjawisk).
Jochan Hawder przełamał dotychczasowe pojmowanie, jeśli idzie o pojęcie kultury uważał, że każda społeczność na kuli ziemskiej charakteryzuje się jakąś kulturą, a ta kultura stanowi cząstkę wszystkich kultur na świecie. Pozbawiona kultury społeczność nie istnieje. Uważał, że nie istnieją kultury gorsze czy lepsze istnieje natomiast różnorodność tych kultur. Każdy wytwór człowieka stanowi kulturę. Jest również określana jako przystosowanie jednostki ludzkiej do bytowania( na różne sposoby są zaspakajane potrzeby ludzkie).Stara się rekompensować pewną ułomność ludzką, jeśli ta walczy o przetrwanie. Ze wszystkich organizmów żywych tylko my jesteśmy w stanie wytworzyć kulturę, mimo ze nie należymy do najsilniejszych.
Pierwsza naukowa definicję, jeśli chodzi o kulturę stworzył Edward Tyrol w tysiąc osiemset siedemdziesiątym pierwszym roku rozumiał on kulturę w ten sposób, że stanowi ona całkowite objęcie nauki, religii, prawa sztuki, zasady zachowań czy umiejętności jednostki ludzkiej należącej do danej społeczności. Stefan Czarnowski był polskim socjologiem, inaczej definiował kulturę, pojecie to rozumiał jako zobiektywizowaną część dorobku ludzkiego, która w sposób obiektywny dalej może być rozszerzana. Jest tu mowa o kategoriach zjawiskowych wchodzących w skład kultury. Każdy naród tworzy swoją kulturę poprzez to, co wytwarza i jest to przyjmowane przez wszystkich, co do tej kultury należą. Jednostka indywidualna dysponuje swoją kulturą, ale jest ona zawsze składnikiem grupowej kultury, do której jednostka przynależy. Obecna antropologia czy etnologia uważają, iż kultura jest wynikiem ludzkiego działania w szerokim zakresie.
Inną jeszcze definicje przedstawia Ralph Linton pod tym pojęciem rozumie, że są to wyuczone zachowania, wyniki tych zachowań, pewne układy, które tworzą, elementarność ich oraz przekazywanie poprzez jednostki należące do tej społeczności. Alfred Kloeber oraz Klaun Kluckhow naukowcy antropologii pochodzący z ameryki w 1952 roku dokonali podsumowania wszystkich definicji kulturowych znajdujących się w pismach naukowych. W wyniku tej pracy stworzyli sto pięćdziesiąt różnych określeń kulturowych a następnie uporządkowali te określenia.
Wyróżnili następujące kategorie:
jeśli chodzi o genetyczną definicję -pokazuje źródło kulturowe, antagonizm kultury a natury.
jeśli chodzi o historyczna definicję -ukazuje kulturę jako zbiorowy dorobek ludzkości (dziedziczenie jeśli idzie o tradycje)
jeśli chodzi o psychologiczną definicję - zwraca uwagę na psychologię w kulturze, chodzi o przyswajanie nauki naśladowanie, mechanizm pozwalający przyswoić kulturę.
jeśli chodzi o dysprubutywną definicję - kultura składa się z elementów które tworzą system, nie jest on jednak zamknięty, ponieważ dokonuje się proces dystrybucji, wymiany. Mowa jest o wielości kultur a nie o pojedynczej.
jeśli chodzi o normatywną definicję - zwraca uwagę na składniki kulturowe takie jak: model, wzór, zasada wartościująca.
jeśli chodzi o wyliczającą definicję - kultura człowieka nie jest ujmowana całościowo.
Naukowcy socjologii oraz antropologii spróbowali uogólnić niektóre definicje tego pojęcia. Definicje opisową o szerokim zakresie, antropologiczną podaje Antonina Kłosowska będąca polskim socjologiem oraz antropologiem. Przez kulturę rozumie pewna zorganizowaną grupę ludzi z jej zachowaniami. Zawierająca pewne wzory wykształcone oraz przyswojone podczas procesu integrowania, również posiadająca własne wytwory.
Co rozumiemy przez istotę kulturową?
Jeśli chodzi o kulturę to jest procesem wyuczonym. Zostaje nam wpajana poprzez procesy wychowawcze oraz socjalizujące. Człowiek się z nią nie rodzi, lecz nabywa poprzez egzystencję.
Kultura rozumiana w sensie szerokim (antropologicznym) dotyczy różnorodnych zjawisk, przedmiotów oraz obiektów, które są wytworami ludzkiej pracy, działalność ludzka, procesy dotyczące psychiki ludzkiej, mówimy tu o dyspozycjach, postawach oraz nawykach.
Pojęcie kultury stanowi zjawisko społeczne. Nie można tego pojęcia oderwać od społeczności. Tylko grupa społeczna może je tworzyć. Jeśli idzie o kulturę to stanowi zjawisko bardzo zróżnicowane, nie istnieje jeden model kulturowy.
Pojęcie kultury stanowi zjawisko symboliczne, możemy to rozumieć jako wyuczone zachowania człowieka, kultura przekazywana jest przez pokolenia poprzez tradycję, formę symboliczną mowa tu o języku .To, co człowiek wytworzył jest o charakterze znakowym, dzięki temu ludzie mogą się między sobą komunikować, SA wyznacznikiem zasad, norm, charakterystycznych dla danej grupy
Stanowi historyczną rzeczywistość, chodzi o to, że społeczności w ciągu historii ciągle ulegają przemianą.
Posiada instrumentalny charakter, stanowi sztuczne, wtórne środowisko będące wytworem ludzkim, stworzone, aby zaspokoić potrzeby człowieka.
Stanowi ona holistyczną całość (kanon, który obowiązuje), elementy składające się na nią maja określone zadania, które sumują się na tą całość, elementy rozpatrywane oddzielnie nie są ważne.
Stanowi ona zjawisko psychologiczne, w odniesieniu do człowieka. Stanowi ona fakt zbiorowy oraz jednostkowy, można to rozumieć jako byt poza osobą, natomiast ostateczne jej źródło to człowiek. Człowiek pozostaje pod wpływem kultury.
Zagadnienia trzeciego wykładu dotyczące Antropologii Kulturowej.
System teoretyczny, jeśli idzie o antropologię.
Etnologia -Współczesne pojmowanie antropologii.
Naukę Antropologii możemy nazwać jako najlepiej rozwiniętą dziedzinę biorąc pod uwagę biologię jednostki.
Przebieg rozwoju ludzkiej kultury- geneza, egzystencja ludzkości, sposób realizowania wzorców.
Nauka ta interesuje się rozwojem człowieka oraz jego genezą.
Początek dokonania analizy - jeśli chodzi o kulturę jest ona atrybutem człowieka, zajmuje się wyodrębnieniem gatunku ludzkiego, oddzieleniem go od zewnętrznej rzeczywistości. Nie ma między nami różnic. Jednostka ludzka jest twórcą kultury co zapewnia jej wyodrębnienie ze świata zewnętrznego.
Przebieg rozwoju gatunku ludzkiego a przebieg rozwoju, jeśli idzie o kulturę.
Zainteresowanie budziła cala kultura oraz jej wytwory i dziedziny( myślimy tu o magii, nauce, religii, rodzinie, kulturze materialnej, sztuce, gospodarce).
Antropologicznym zadaniem było rekonstruowanie ludzkiego życia. To była opinia pierwszych twórców którzy reprezentowali proces ewolucjonizmu, stanowił on pierwszy antropologiczny nurt oparty na bazie teorii. Można powiedzieć, iż fascynacja ewolucją przyczyniła się do powstania antropologii. Prawa rządzące ewolucją kulturową są odpowiednikiem praw ewolucyjnych.
Ewolucjonizm jego tezy:
cechy psychiczne człowieka są stale i nie ma na nie wpływu rasa, do jakiej człowiek należy, epoka historyczna i środowisko, jeśli idzie o empiryzm ma on tę samą drogę, tak uważał Adolf Bastion w swojej zasadzie dotyczącej stałości umysłu człowieka. Człowiek wykazuje zawsze te same cechy psychiczne, niezależnie od rasy, epoki historycznej czy środowiska, a doświadczenie ludzkie postępuje tymi samymi drogami. (zasada o jedności rozumu ludzkiego - Adolfa Bastiana). W gruncie rzeczy nie różnimy cechami psychicznymi czy dyspozycjami, ale w rożny sposób je wykorzystujemy zależnie od tego, w jakim okresie historycznym przyszło nam żyć. Nie ma różnic w rozwoju kultur. Przykładem może być pierwotna kultura będąca świadectwem na rozwój innych kultur w Europie.
Rozwój kulturowy tezy:
wszystkie społeczeństwa mają identyczne stadia rozwojowe, jeśli chodzi o rozwój kultur, pierwotne cywilizacje dochodzą w końcu do etapu rozwiniętej cywilizacji.
kultura rozwija się i dlatego istnieje, analizując jak ona się rozwija możemy ją opisać, stadia rozwojowe kultury oddają jej istotę.
Jak dana kultura się rozwija zależne jest od tego, w jakim była wcześniej stanie( tak rozumiany genetyczny rozwój, kumulatywność, jeśli idzie o rozwój)
Progresywny rozwój- tezy -kulturowy rozwój przebiegający od najniższych ku najwyższym formom. Kultury rozwijają się w sposób równoległy do siebie i różnice czasowe nie mają tu nic do rzeczy.
Ewolucjonizm tezy podstawowe.
Możemy wymienić kilku słynnych ludzi ewolucjonizmu na przykład Henry Morgan(1818-1881)- tereny miejscem badań Johann Bachofen (1815-1887), James John Frazer (1854-1941), Adolf Bastion(1826-1905), Edward Taylor (1832-1917) -jako pierwszy zdobył tytuł profesora, jeśli idzie o antropologię, Jon Lubbock(1834-1913).
Ewolucjonizm wychodził z założenia, że to, co pobudza rozwój to wynalazki wprowadzane przez ludzi, w różnych grupach mogą być dokonane te same wynalazki. Z ogromną wagą analizowano przeżytki kulturowe, chodzi tu o takie składniki kulturowe: zwyczaj, praktyka, religia, one były charakterystyczne dla okresów poprzednich, ale dotrwały do czasów obecnych w formie reliktów, czyli forma zmodyfikowana.
Spojrzenie etnologii, jeśli idzie o kulturę materialną -przykładowo: specjalne zrobione z żeliwa naczynia mające służyć jako poidło konia- obecnie wykorzystuje się często jako ozdoba na przykład jako doniczka( przez to przyczyniamy się do odtwarzania wcześniejszych kultur)."Człowiek w historii" książka napisana przez Bastiana , interesuje go jedność psychiki ludzkiej , wyróżnia idee wtórne i elementarne. Te drugie tworzą wspólny element ludzkości, natomiast te pierwsze nazywa ludowymi one różnicują społeczeństwa. W książce znanego autora Bachofena - "prawo macierzyste" - dowiadujemy się na temat problemów rozwojowych rodzin oraz o pokrewieństwie tworzącym system społeczny, dowiadujemy się o władzy oraz dziedziczeniu, którym kierują kobiety nazywa to matriarchatem. Kolejne etapy rozwojowe, jeśli idzie o rodzinę-(dane ugrupowanie jako cała rodzina nazywa to heteryzmem, kobiety kierują władzą oraz dziedziczeniem-jest to matriarchatem, mężczyźni rządzą władzą oraz dziedziczeniem -to jest patriarchatem. Badaniem plemienia irokezejskiego zajmował się Morgan. Zajmował się pokrewieństwem oraz powinowactwem, jeśli idzie o rodzinę człowieka. Jego celem było przeprowadzenie badań ankietowych "Społeczeństwo pierwotne. Schemat rozwoju rodziny". Powolne gromadzenie doświadczenia to jest rozwój według niego. Odkrycia oraz wynalazki zaspakajają ludzkie potrzeby, dlatego społeczeństwo się rozwija. Wyróżnia trzy składniki, jeśli chodzi o rozwój, po pierwsze posługiwanie się mową, po drugie wykorzystanie odpowiednie narzędzi, po trzecie spełnianie odpowiedniej roli przez instytucje społeczne oraz ich rozwijanie.
Dwie linie rozwojowe, które są konieczne do śledzenia, chodzi o wynalazki oraz instytucje.
Wyliczył takie etapy, jeśli chodzi o rozwój ludzki:
1. Etap dzikości
2. Etap barbarzyństwa
3. Etap ucywilizowany
Trzy stopnie rozwoju.
"Początki cywilizacji, stan pierwotny człowieka i obyczaje dzikich współczesnych" tę książkę napisał Lubbock, poruszał w niej problem, iż proces ewolucjonizmu charakteryzuje się progresywnością. Uważał, że matriarchat nie istnieje. Jeśli chodzi o etapy rozwojowe religijności odnosiły się do ateizmu, fetyszyzmu, szamanizmu, totemizmu, antropomorfizmu oraz stadia nienazwane gdzie dane guru tworzy naturę, wyznanie religijne równa się prawo moralne Człowiekiem, który zajmował się duszą oraz duchem, czyli animizmem był Tyrol. Dal o tym wyraz w swoich książkach takich jak: - "Badania nad wczesną historią gatunku ludzkiego i rozwój cywilizacji", "Kultura pierwotna, badania nad rozwojem mitologii, filozofii, religii, sztuki i zwyczajów (obyczajów)", "Cywilizacja pierwotna". Były to nauki na temat dusz oraz jestestw bezcielesnych( zminimalizowane wierzeń religijnych). Przedstawił elementy rozwojowe, jeśli idzie o wierzenia religijne: wierzenie w duchy, czyli animizm, wierzenie w wielu bogów, czyli politeizm, wierzenie w jednego boga, czyli monoteizm( tu zaliczył chrześcijaństwo, judaizm, islam).Był twórca teorii, jeśli idzie o przeżytek kulturowy.
Następnym ewolucjonistą był Frazer napisał on - "Złota gałąź - studium magii i religii" -zajmował się pierwotną religią. Wyróżnił etapy, jeśli chodzi o rozwój społeczny.
Schematyczne przedstawienie wierzeń religijny:
Schemat magii - światem rządzą czarownicy czyli nadprzyrodzone moce.
Schemat religii - światem rządzi sam bóg , jednostka ludzka jest mu podporządkowana.
Schemat światopoglądu naukowego - metody logiczno-naukowe rozwiązują problemy ludzi.
To, co przedstawił, jeśli chodzi o ewolucjonizm było mało wiarygodne. Informacji, zasięgał u ludzi mało wiarygodnych a byli to handlarz, misjonarz, kupiec. Jego osiągnięcie to to, iż stworzył pierwszy teoretyczny system ewolucji. Koncepcją rozwojową kultury jest ewolucjonizm. Ukazal, że do zdarzenia przyrodniczego można poodchodzić w ten sam sposób, co do społecznego. Jeśli chodzi o ewolucjonizm to powstała pewna terminowość, pojęciowość, niektóre znane do dnia dzisiejszego. W ewolucjonizmie pierwszy raz opisano kultury egzotyczne. W tym procesie były takie koncepcje, które spotkały się z opozycją.
Opozycją, jeśli chodzi o ewolucjonizm był prąd dyfuzjonizmu.
Stanowi historie, jeśli chodzi o antropologię, interesował się przeszłością i drogami rozwojowymi kultury człowieka, postewolucjonizm stanowił pierwszą fazę. Była to szkoła zajmująca się historią oraz kulturą. Przedstawicielami dyfuzjonizmu byli: Wilhelm Schmidt, Smith, Perry, Ferdynand Ratzel, Leo Frobenius. Krytykowali to, iż o rozwoju społeczeństwa mogą decydować wynalazki. Decydentami rozwojowymi są zdecydowanie dyfuzje, chodzi o ciągłą przenikliwość pewnych czynników między wszystkimi kulturami.
To, że występują podobne cech pomiędzy kulturami wynika z tego, że kiedyś się ze sobą kontaktowały, na przy6kład migracja ludności, tak uważał Ratzel. Mówił o następcach, jeśli chodzi o całe kompleksy kulturowe.
" Powstawanie kultury afrykańskiej"
Przykładowe szkoły:
szkoła założona przez Graebnera, oraz Ankermanna -historyczna
założona przez Schmidta,oraz Koppersa o prof. niemiecko- austriackim
założona przez Smitha oraz Perry-ego-angielska
szkoła amerykańskiego dyfuzjonizmu
"Dzieci słońca" autorami byli Smitha oraz Perry. Starożytny Egipt jego rozwój kultury. Naturalne środowisko było zamieszkiwane wcześniej przez człowieka. Kultura Egiptu rozprzestrzeniała się. Zajmowała się ta szkoła badaniami historycznymi a także kulturowymi.
Każdy element kultury był badany oddzielnie..
Kręgi kulturowe ich koncepcje(Niemcy, Austria ich szkoła)
Zjawiska powiązane ze względu na funkcje stanowią o kręgu kulturowym.
Wędrówka całych kompleksów kulturowych oraz wywierane przez nie wpływy, tu nie chodzi o pojedynczy element kulturowy, o tym pisał Schmidt. W kompleksie tym zamknięta jest: gospodarka, ekologia, obrzędowość, wyznania religijne. Ich celem było rozprzestrzenianie się w świecie, zapożyczanie
Istniały w świecie kultury zasadnicze i one podlegały ciągłemu rozprzestrzenianiu.
Stanowisko funkcjonalizmu(nowoczesność w antropologii).
Zagadnienia antropologii kultury z wykładu czwartego.
Młodszą koncepcja, jeśli idzie o ewolucjonizm stanowi tak zwany dyfuzjonizm.
Przenoszenie wzoru jednej kultury do drugiej, przez co mogły się rozwijać o tym mówił Ralf Linton
Charakter kultur uzależniony od stopnia Dyfuzji.
Jeśli chodzi o nowoczesność w antropologii to zaczyna się od funkcjonalizmu. Jego rozwój przypada na dwudzieste lata poprzedniego stulecia. Powstał za sprawą B. Malinowskiego oraz A. Radcliffe-Brown, miejsce Wielka Brytania.
Książka pod tytułem "Argonauci zachodniego Pacyfiku", która napisał Malinowski daje temu nurtowi początek..
Priorytatywne tezy tego kierunku:
Odrzucone propozycje ewolucjonistyczne jako spekulatywne.
Antropolog powinien opierać swoje tezy na empiryzmie, czyli musi wyjść od terenu i na nim zakończyć.
Monografia jako najodpowiedniejsza metoda, jeśli chodzi o antropologię.
W tysiąc dziewięćset dwudziestym drugim napisał książkę pod tytułem "Argonauci zachodniego Pacyfiku", w tysiąc dziewięcet dwudziestym dziewiątym pisze: "Życie seksualne dzikich w pn-zach Malanezji", w tysiąc dziewięcet trzydziestym piątym powstaje następna książka pod tytułem "Ogrody koralowe i ich magia", w tysiąc dziewięćset czterdziestym czwartym powstają - "Szkice z teorii kultury" (są podsumowaniem twórczości)
Były prowadzone badania, jeśli chodzi o wyspy Andamańskie niedaleko Indii przez A. Radcliffe-Brown, który był profesorem na uniwersytecie londyńskim. Ten profesor oraz Malinowski różnili się w swoich tezach ale również były cechy wspólne, takie jak:
1) tylko badania empiryczne rozstrzygają o prawdzie i fałszu w teoriach antropologicznych.
2) zjawiska społeczne oraz kulturowe mają charakter holistyczny.
Jedną całością możemy nazwać społeczność plus kultura. Przez pryzmat całości rozpatrujemy dane kulturowo zjawisko. Struktura społeczna stanowi przedmiot, jeśli idzie o antropologię takiego zdania był R.-B, natomiast zdaniem Malinowskiego, że to instytucja stworzona przez kulturę.
Zjawiska społeczne czy kulturowe mają funkcjonalny charakter.
Każdy system charakteryzuje się tym, iż występujące w nim zjawisko spełnia tam swoją funkcję. Rozumiejąc funkcję rozumiemy sens. Nie występują różnice pomiędzy nauką socjologii a nauką antropologii społecznej (twierdzenie R-B).Ta ostatnia odnosi się do struktur pozaeuropejskich, a pierwsza do europejskich. Antropologia zajmuje się systemem społecznym. System ma być charakteryzowany przez kulturę.
Utożsamienie dwóch terminów odnośnie systemu społecznego oraz struktury społecznej.
Koncepcja nazwana jako FUNKCJONALIZM STRUKTURALNY.
Jeśli idzie o strukturę społeczną.
Jest możliwe badanie pewnych zachowań oraz produktów, jeśli idzie o przeszłość. Stosunki społeczne wraz z podmiotami postępowań są odpowiedzialne za tworzenie struktury społecznej (wiążące elementy kulturowe).Zinterpretowanie układów, jakie tworzą podmioty to zinterpretowanie struktury. Zachowania ludzkie są opisem danej struktury. Gdy przeanalizujemy zachowania ludzkie to będzie nam znajoma struktura społeczna. Przez organizację społeczną rozumiemy dynamiczny rozwój, jeśli idzie o system społeczny jego aspekt. Zorganizacją wiążą się uporządkowane działania podmiotów, odpowiednio spełniane przez nich role.
Funkcja to sposób, w jaki działania ludzkie przyczyniają się do utrzymania ciągłości systemu.
Dla funkcjonowania systemu społecznego konieczne są takie wymogi jak:
Solidarność społeczna, dzięki temu funkcjonuje zgodność oraz zapewniona jest ciągłość.
Mają funkcjonować takie normy społeczne aby wszelkie nieporozumienia w społeczności mogły być rozwiązywalne.
Działania ludzkie mają utrzymać ciągłość jeśli idzie system społeczny, jest tu oczywiście mowa o instytucjach społecznych.
Instytucję społeczną tworzą zachowania podmiotów według pewnych norm oraz zasad.
Występują trzy rodzaje, jeśli idzie o badania społeczne:
Badania które dotyczą budowy danego systemu , strony podobne i różne pomiędzy jednym a drugim systemem dokonanie klasyfikacji jeśli idzie o struktury, odnosi się to wszystko do morfologii społecznej
Badania dotyczące sposobów działań danych systemów społecznych, kierunki ,możliwości działania, funkcjonowanie, mechanizm utrzymujący system, odnosi się to do fizjologii społecznej
Zmiana systemu sprawdzanie tego procesu, uwzględnienie wielu aspektów, na przykład czynnik czasu, struktury społeczne maja swoje osobliwe historie, asynchroniczność oraz synchroniczność badań.
Zmiana społeczna dwa sposoby:
Po pierwsze wszelkie zmiany dotyczące struktur społecznych
Po drugie wszelkie zmiany dotyczące struktur społecznych
Ad 1) bez zmian pozostaje forma, jeśli idzie o strukturę (zrąb, filar systemowy), każda zmiana to nowa adaptacja, pewny sposób przystosowania, na przykład, jeśli chodzi o zmieniające się środowisko, zmieniające się wzory zachowania, zmieniające się wartości oraz normy, to są antropologie kulturowe do tych zmian.
Ad 2)struktura zmienia się albo przez czynniki zewnętrzne albo wewnętrzne.
Endogeniczność oraz egzogeniczność zmian.
W pierwszym przypadku są to wewnętrzne zmiany, jeśli chodzi o ewolucję społeczną.
W drugim przypadku zmiany wywołane czynnikami zewnętrznymi, na przykład wszelkie dyfuzje.
R-B. tak właśnie widział trwanie oraz istnienie systemu społecznego.
Negacja tych, co opowiadali się za ewolucjonizmem oraz dyfuzjonizmem-kultura zmienia się przez czynniki wewnętrzne i zewnętrzne(dyfuzja).
Zagadnienia antropologii kulturowej z wykładu piątego.
Kultura rozumiana przez pryzmat zaspakajania wszelkich potrzeb człowieka, w tym rozumieniu mówimy o funkcjonalizmie..
Malinowski zaczyna funkcjonalizmem krytyczną polemikę z przedstawicielami dyfuzjonizmu oraz ewolucjonizmu.
Kultura to całość, której nie da się podzielić. Tylko empiryzm wykorzystany w badaniach nad kulturą.
Antropologia ma za zadanie ukazać mechanizmy, jakie rządzą obecnymi społecznościami, natomiast nie powinny się zajmować rekonstrukcjami dawnych społeczności, na przykład strukturami społeczeństw pierwotnych. Odrzucenie historii czyli ahistoryzm, to jemu zarzucano.
Mało wiarygodne materiały, jeśli chodzi o pierwotne cywilizacje.
Pojęcie kultury utożsamiamy z pewnym sposobem zaspakajania potrzeby jednostki (kultura posiada swoje funkcje do spełnienia). Tworzy ona system rzeczowy, działalności, postawy, wszystko to stanowi środek do pewnego spełnienia.
Wyróżnia dwa uwarunkowania ludzkiej egzystencji:
- biologiczna egzystencja
- kulturowa egzystencja
Determinizm człowieka biologiczny oraz kulturowy odnosi się do biologizmu.
Potrzeby ludzkie zaspakajane są przez kulturę, eliminacja naturalnych sposobów.
Ludzie żyją tylko i wyłącznie chlebem, a nie tylko chlebem.
Po pierwsze człowiek zaspakaja w pierwszej kolejności potrzeby zwane podstawowymi, czyli biologicznymi, a następnie te leżące w wyższym rzędzie.
Trzy rodzaje, jeśli chodzi o potrzeby:
pierwszorzędowe, zwane podstawowymi lub biologicznymi, one decydują, że organizm trwa, procesy metaboliczne, reprodukowanie gatunku, zapewnienie bezpieczeństwa, jeśli idzie o organizm.
drugorzędowe potrzeby zwane pochodnymi
trzeciorzędowe potrzeby zwane integratywnymi.
Każda potrzeba człowieka ma odpowiednik w reakcji kulturowej. Różne potrzeby zaspakajane są w różne sposoby.
Potrzebami pochodnymi czy społecznymi nazywamy te potrzeby, które pozwalają funkcjonować człowiekowi w grupach społecznych, chodzi tu na przykład o produkowanie rożnego rodzaju dobra konsumpcyjne, reakcje kulturowe, kodyfikacja oraz regulacja zachowań, kontrola społeczna, proces transmisji kulturowej, proces socjalizacji, (czyli określonym sposobem wprowadzanie jednostki w system kulturowy), organizacje polityczne oraz zbiorowe wymuszające procesy podejmowania działań.
Następne potrzeby zwane integratywnymi, czyli intelektualnymi, SA po to, aby realizować następujące procesy: chodzi tu o wiedzę, magię, religię, etykę, zasady moralne, sztukę- symboliczna kulturę (realizowanie naszych potrzeb).To wszystko powinno być zaspokojone tworzy w pewnym sensie takie uniwersalia niezbędne do rozwoju ludzkiego.
Zastanówmy się, co możemy nazwać potrzebą? Są to warunki, jeśli idzie o organizm człowieka oraz układ kulturowy oraz relacja jednego i drugiego w stosunku natury, co ma stanowić konieczny i wystarczający czynnik do tego, aby przetrwała dana grupa jak i człowiek.
Organizm reaguje na pojawiające się warunki na przykład: chłodu czy głodu, kultura jest tym narzędziem, które ma je zaspokoić, natomiast rola środowiska naturalnego to umożliwienie takiego zaspakajania.
Instytucja stanowi najmniejszą część, jeśli chodzi o system kulturowy.
Potrzeby człowieka zaspakajają wszelkie instytucje.
Posiadamy dwa sposoby definiowania.
Działania ludzkie w systemie zorganizowanym.
Działania realizowane przez grupę ludzi.
Instytucje umożliwiają kulturowe reakcje. Uniwersalność charakterów odnośnie kulturowych instytucji. Każdy system społeczny dysponuje takimi samymi instytucjami odpowiedzialnymi za sprostanie potrzebą.
Sześcio elementowy skład instytucji. Wartości, które umożliwiają, że ludzie są w stanie się zorganizować:
karta; zorganizowana część społeczeństwa z obowiązkami oraz autorytetami (odpowiednie rozdzielenie)
personel
zasady normujące zachowania ludzkie (prawo) normy;
zasób narzędzi oraz urządzeń, które są w dyspozycji zorganizowanej części społeczeństwa do wykonywania zadań, substrat materialny;
objawy działania podjęte przez instytucję
działalność; różna od karty zorganizowana działalność, funkcje instytucji
Pierwotne cywilizacje na wyspach Triobranta były badane przez Malinowskiego. W latach trzydziestych przeprowadzone badania na kontynencie Afryki dały początek nowemu schematowi doświadczeń, problematyka dotyczyła zmian kulturowych. Stworzył teorie, jeśli idzie o kontakt kulturowy dotyczyła przemian prymitywnych cywilizacji będących wynikiem westerniazcji oraz modernizacji (zdarzenia kulturowe)
Zapożyczenia, jeśli idzie o elementy kulturowe są wynikiem zderzeń w konsekwencji tworzenie nowych rzeczywistości kulturowych. Teoria tłumacząca zmiany modernizujące, jeśli chodzi o kraje przed industrialne. Kultury kontaktują się między sobą a więc w konsekwencji następuje tworzenie nowych instytucji kulturowych zmiana starych, ulepszanie, lub całkowite odrzucenie..
Następujące zmiany pod wpływem kontaktu:
Pierwotna cywilizacja na którą oddziałuje inna kultura
Cywilizacja europejska tworząca kompleks industrialny
Zmienne procesy
Kontakt kulturowy w trzech aspektach.
Kontakt kulturowy bada się w ten sposób, iż porównuje się cywilizację pierwotną, jej stan zanim skontaktował się z inną kulturą po kontakcie. Podczas zaistniałego kontaktu kulturowego system kulturowy zostaje wybity z pozycji równoważącej, zmieniają się potrzeby, a więc zmieniają się instytucje. Jeśli chodzi o jego teorie to porusza on problem, co stanowi kulturę i jakie dokładnie są jej składniki.
Aspekty funkcjonalne to jeden ze składników chodzi tu o: (gospodarkę, proces wychowania, system ustrojowy polityka, poczucie ładu społecznego, normy prawne, magię, religię, sztukę, naukę, różne typy rekreacji).To SA czynniki zaspakajające wszelkie zapotrzebowanie ludzkie. Wymienione tu elementy przenikają takie składniki kulturowe jak: organizacje, substraty materialne, użycie języka. Na system kulturowy składa się, więc aspekt oraz dany składnik kultury. Charakteryzując jakąś społeczność poznajemy daną strukturę, poznajemy to jak żyje jednostka, jak wygląda egzystencja zbiorowa całego plemienia, egzystencja grupy w domu, lokalu, demografia odnośnie badanego plemienia, zewnętrzne czynniki, jakie człowiek ma zapotrzebowanie odnośnie biologii, jaka jest rasa plemienia, warunki środowiskowe, historie, z jakimi kulturami dane plemię się kontaktuje, schematyczne przedstawienie tego badanego modelu kulturowego9antropologia opisowa. Ujmowanie procesu kulturowego w sposób systemowy i funkcjonalny- to Malinowski. Antropologia funkcjonalna to jego koncepcja. Po to jest stworzona kultura, aby zaspakajała człowieka zapotrzebowanie.
Zagadnienia z antropologii kultury z wykładu szóstego
Jeśli idzie o antropologie amerykańską
Nazwa jej brzmiała antropologia kulturowa inaczej niż w Europie nazwa jej brzmiała antropologia społeczna.
Zajmowała się badaniem kultury, głównie chodziło w badaniach o znaczenie, wartość oraz postawę. F. Boas należy do twórców, jeśli idzie o antropologię amerykańską. Interesowała go polityka, zajmowała go sprawa autonomii, jeśli idzie o uniwersytety, interesowała go nieskazitelność naukowa. Polityka ma się nie mieszać do programów badawczych uniwersytetów, takie były jego założenia.
Przeprowadzał doświadczenia naukowe, jeśli chodzi o wybrzeże południowe(Indianie), był to końcowy okres dziewiętnastego wieku. Syberia była również miejscem jego badań. Napisał książkę "Indianie Kwakiukiu".
Jego zdaniem podstawa nauk antropologicznych to empiryzm, teren miejscem doświadczeń.
Uznawali badanie kultury przez poszerzony aspekt przyrodniczy, chodzi o ekonomiczny, geograficzny, oraz polityczny
Przedstawił badania w trzech kierunkach:
Kierunek dotyczący człowieka a natury.
Kierunek dotyczący relacji człowieka a człowieka.
Świadomościowy stan jednostki, reakcja indywidualna człowieka jeśli chodzi o kontakt z inną kulturą , prawdy w psychologii, ci co tworzą kulturę oraz w niej uczestniczą zauważani są.
"Kultura i osobowość" to nowa szkoła powstała w wyniku tego nurtu.
Relatywizm kulturowy był jego zasadą, mówimy o Boasie, każda kultura rozwija się indywidualnie, nie rządzą nią jakieś jednolite prawa.
Krytykował ewolucjonizm, który mówił o tym samym sposobie rozwijania się kultur.
Dana kultura ma być badana osobno, tu nie ma żadnego wzoru, idei, aby się na nim wzorować.
Oddzielnie badana historia danej kultury, tak za sprawą tego naukowca robiono w Stanach Zjednoczonych.
Studenci wykonywali jego postulaty.
Wissler to jego pierwszy najzdolniejszy uczeń, twórca koncepcji, jeśli chodzi o areały kulturowe. Areał interpretował z przestrzenią, która obejmowała tereny zbliżone kulturowo. Na tych terenach dochodziło do dyfuzji kulturowej wymiana, jeśli chodzi o składniki kulturowe.
Chciał unowocześnić ekspozycje muzealne poprzez areały kulturowe. Za podstawę uważał zbliżone sposoby, jeśli chodzi o zdobycie pokarmu a także historię dyfuzjonizmu.
Skupienie podobnych kultur odnosi się do areału, jednak wyodrębniona dyfuzja.
Areały kulturowe posiadają najstarsze punkty tak zwane centra. To miejsca narodzin nowych elementów kulturowych. To z tego miejsca przechodzą na cały areał.
Bliżej punktu centralnego znajdują się młodsze składniki. Od tego punktu przechodzą składniki na cały areał, to tak jak wrzuci się kamyk do zbiornika z wodą i rozchodzi się fala.
Daleko od punktu centralnego znajdują się najbardziej słabe, natomiast najbliżej najmocniejsze.
Na takie areały składały się różne zasadnicze kultury.
W tysiąc dziewięćset czterdziestym pierwszym roku odszedł Boas. Teoria antropologiczna nie została przez niego stworzona. Stał na stanowisku teoretycznym, teoria antropologii nie należała do niego, był monografistą, krytykował uogólnienia. Jeśli chodzi o antropologię amerykańską to ukierunkował jej rozwój.
R. Benedict była pierwszą uczennicą Boasa.
Zagadnienia z antropologii kulturowej wykładu siódmego.
Ciąg dalszy, jeśli chodzi o antropologię amerykańską.
Przedstawicielem relatywizmu kulturowego był Boas żyjący w latach tysiąc osiemset pięćdziesiątego ósmego do roku tysiąc czterysta czterdziestego drugiego.
Pojawia się antropologia społeczna zbliżona do nauk socjologicznych-Europa lata czterdzieste. Stany Zjednoczone rozwijają antropologię kulturową.
Badania przeprowadzane ścisłymi metodami takie były propozycje Boasa.
Ateoretyzm, to było charakterystyczne dla niego. Nie jest istotny stosunek, jeśli chodzi o materiał. Stworzył antropologię amerykańską od korzeni.
O dyfuzjach kulturowych, areałach kulturowych, podobieństwach pisał Whistler. Miejsca gdzie się rodzą nowe składniki kulturowe nazywane są centrami, areałami, takie były jego założenia..
Antropologia amerykańska, założenia dotyczące kultury.
Uczniowie kontynuowali doświadczenia rozpoczęte przez Boasa..
Następcą Boasa był Kroeber, który wniósł duży wkład w antropologię amerykańską
Organizacja ośrodka antropologicznego najsilniejszego.
Najistotniejszym dziełem było "Istota kultury" oprócz tego powstały jeszcze pięćset trzydzieści dwa dzieła, był magistrem, jeśli idzie o literaturę, przedstawiciel relatywizmu kulturowego, ukończył Columbia Uniwersytet. Jeśli mówimy o postawie myślowej to mówimy o antropologii.. Nie traktował kultur jako walczących przeciwników o różnym patriotyzmie, uważał, że przy ich badaniu należy wykorzystywać metody przyrodnicze, chodzi o precyzyjność przeprowadzonych badań, obiektywna ocena, kultura traktowana jako fakt naukowy. Doktorat zrobił w tysiąc dziewięćset pierwszym roku.
W tysiąc dziewięćset jedenastym roku został samodzielnym profesorem tej nauki.
Był założycielem Amerykańskiego Towarzystwa Antropologicznego, został jego prezesem w tysiąc dziewięćset siedemnastym roku.
Miejscem gdzie umarł był Paryż tysiąc dziewięćset sześćdziesiąty rok.
Zajmował się kilkoma kierunkami, jeśli chodzi o prace badawcze, interesowało go:
przeprowadzanie doświadczeń w terenie - etnologia obserwowanie danej grupy społecznej którą się bada, napisana przez niego praca dotyczyła obszarów kulturowych, wyróżnił podstawowe oraz podrzędne , pierwszych wyróżnił sześć drugich pięćset sześć. Zajmował się areałami kulturowymi. Badał powiązania ich z naturą(zdeterminowanie, jeśli idzie o kulturę).
statystyka leksykograficzna był jej prekursorem inaczej-etnolingwistyka. pracował nad słowami określonego języka (dialekt) oraz rozpracowywał je statystycznie. był twórca szkoły tego zakresu.
dążył do zrekonstruowania prehistorii amerykańskiej, chodzi tu o archeologię. wprowadził nowe techniki wykopaliskowe i je wykorzystywał, na przykład na Meksykańskich terenach
Antropologia fizyczna nie interesowała go tak bardzo. Teoria odkryć-kulturowa koncepcja.
Jeśli chodzi o koncepcję Kroeber to interesowała go istota kulturowa, obiektywizm kulturowy właściwy dla danej społeczności, różnice między człowiekiem a światem przyrodniczym, interesował go skład danej kultury, jakie są różnice pomiędzy kulturami.
Kilka zasad podstawowych Kroeber(założenia):
Autonomiom charakteru kultury, rzeczywistość jest złożona, rożna budowa, zjawiska posegregowane klasowo, rządzone przez pewne prawidła. Klasa zjawiskowa stworzona przez kulturę. Ma ona swoje prawa autonomizm. Hierarchiczność uporządkowania klas. Niższe klasy nieograniczone, ograniczenie odnosi się do fauny i flory, następna klasa to psychiczna, w dalszej kolejności społeczna i kulturowa i na końcu ponad psychiczna. Niektórzy uważali, iż zjawisko kulturowe pozbawione psychologizmu
Charakterystyczne dla zjawisk kulturowych jest to, że tworzą całość. Całość holistyczna, powiązane ze sobą składniki. Dany składniki kulturowy interpretowany w stosunku do holistycznej całości. Struktury tworzące całość są charakterystyczne, jeśli idzie o daną społeczność (to jest badane), zdarzenia oraz zjawiska powtarzają się eliminacja wyliczania składników kulturowych. W swoim dziele "Konfiguracja wzrostu kultury" opisuje różnorodność kultur prawa, które charakteryzują opisywaną kulturę.
Historyczne ujęcie kultury - ma ona swoje miejsce i czas to, jaka jest zależy od bodźców działających na zewnątrz (chodzi tu o wpływ geograficznego środowiska i demograficznej struktury ludzkości, politycznego ustroju oraz gospodarczego, zdarzenia w polityce oraz przyczyny upadku wszystko to jest decydentem kultury). Historia ma wpływ na kształt kulturowy danej społeczności, tak twierdził Kroeber, to nie tylko chodzi jak oddziałuje dana siła środowiskowa.
Przestrzeń oraz czas jest inna dla każdego zjawiska. Oceniamy zjawisko patrząc przez pryzmat kulturowy danego czasu, do którego to zjawisko należy. Kultury nie oceniamy poprzez wzorce należące do innych kultur. Dokonując badania kultury jesteśmy zmuszeni pozbycia się oceniania jej przez pryzmat oceny, jeśli chodzi o własna kulturę. Takie ocenianie przez jednostkę zjawisk kulturowych nazywamy wartościowaniem.
Badaniem Indian zajmował się R. Lowie. Teoria nie była dla niego właściwą drogą, omawiał kultury podlegające jego badaniom.
Tym, który zapoczątkował nurty odnośnie do kultury oraz osobowości był Boas.
R. Linton żyjący w latach 1893-1953 był jego kontynuatorem, to jednak nie Boasa uczeń. Zajmował się badaniami opartymi na empiryzmie, obejmowały one tereny polinezyjskie, madagaskarskie, wschodnia Afryka. Zainteresowanie naukami psychologicznymi oraz socjologicznymi.
Zajmuje się zagadnieniem powiązania osobowości z kulturą przedstawia to w książce "Stadium człowieka". Zostajeona wydana w tysiąc dziewięćset trzydziestym trzecim roku.
Kultura badana jest przy wykorzystaniu wiedzy antropologicznej, psychologicznej oraz socjologicznej (intersubiektywizm w badaniach). To dało początek nurtowi, jeśli idzie o kulturę oraz osobowość. Szczyt rozwoju tej nauki przypada na lat czterdzieste oraz trzydzieste. Bardzo ważny jest kontakt kultury z człowiekiem, wstępuje on w roli reprezentanta, uczestnika oraz tego, który stwarza kulturę.
Realizowanie kultury odbywa się przez egzystencję człowieka. Gdy ma być wyjaśniona kultura to to samo, co miałaby być wyjaśniona w pojedynczej biografii uczestnika danej społeczności.
Badania terenowe oparte na empiryzmie uznane za podstawowe, jeśli idzie o antropologie.
Prace dotyczące tematu osobowość oraz kultura są autorstwa Pojawiają się prace Lintona. Współpracuje on z Kardinerem, który jest z zawodu psychoanalitykiem. Dużą rolę odegrały badania psychoanalizy, jeśli chodzi o związek między kultura a osobowością.
W seminariach antropologicznych w 1936 roku brał udział Lintonem z Kardinerem. Dokonywali analiz materiałów badawczych przy wykorzystaniu antropologii oraz psychologii.
Podziału instytucji dokonał Abraham Kardiner według dwóch kategorii: pierwotnej oraz wtórnej. Postępowanie człowieka odpowiedni tok myślenia wyznanie religijne oraz odczuwanie to wszystko skalda się na instytucje. Osobowość człowieka formowana jest dzięki pierwotnym instytucją. Obejmują okres działania od niemowlęcia oraz wczesne dzieciństwo. Dotyczą procesu panowania nad popędami pierwotnymi. Odbywa się to dzięki praktyką socjalizacyjnym charakterystycznych dla danej społeczności oraz kultury.
Przystosowaniem człowieka do otaczających go warunków jest umożliwione dzięki wtórnym instytucją, chodzi tu, aby potrzeby człowieka były zaspokojone odnośnie na przykład: folkloru, wierzeń religijnych, rytuałów, mitologii, wszystkiego tego, co umożliwia zinterpretowanie siebie w społeczności. Osobowość nasza kształtowana jest przez instytucje kultury.
14