KAROL NAWOTKA

OCHRONA OBIEKTÓW

PROWADZENIE DOKUMENTACJI ZWIĄZANEJ Z PROWADZONĄ DZIAŁALNOŚCIĄ OCHRONNĄ

Rodzaje dokumentacji ochronnej:

1. Tabela służby.

1. Rodzaje służby:

• posterunek stały,

• posterunek doraźny,

• obchód,

• patrol,

• grupa interwencyjna,

• konwój.

2. Rozmieszczenie służby ochrony i zadania pracowników ochrony pełniących służbę.

1. rozmieszczenie służby:

• posterunek stały nr 1 (PS-1),

• wejście główne osobowe do bloku nr 1 od strony ulicy,

2. zadania pracowników ochrony pełniących służby:

• posterunek stały nr 1 (PS-1)

............................................................................................................................

3. Obsada służby i czas jej pełnienia:

1. posterunek stały nr 1 (PS-1)

• dwuosobowy w godz. 6-14

• jednoosobowy w godz. 14-6

• całodobowy

2. posterunek stały nr 2 (PS-2)

3. posterunek doraźny nr 1 (PD-1)

TABELA SŁUŻBY

Lp.	Rodzaj służby, nr posterunku patrolu	Rozmieszczenie służby(miejsce wystawienia)	Obsada służby i czas jej pełnienia	Zadania do wykonania	Uwagi
1	Posterunek stały nr 1 (PS-1)	Wejście główne osobowe w bloku nr .... od strony ul. ..........	Dwuosobowy w godz. 6-14, jednoosobowy w godz. 14-6, całodobowy	kontrola dokumentów osób wchodzących do obiektu, wystawianie przepustek jednorazowych interesantom i kierowanie ich do określonych komórek organizacyjnych
2	Posterunek stały nr 2 (PS-2)	Magazyn broni i amunicji w bloku nr.......	jednoosobowy w godz. 16-6	Ochrona rejonu magazynu, niedopuszczanie osób postronnych w rejon magazynu
3	Posterunek doraźny nr 3 (PD-3)	Kasa zakładowa w bloku nr....... I piętro	jednoosobowy w godzinach przywożenia wartości pieniężnych	Ochrona kasy podczas przywożenia wartości pieniężnych
4	Patrol (P-1)	Od posterunku stałego nr 1 do posterunku stałego nr 2 wzdłuż ogrodzenia	Dwuosobowy w godz. 22-6, jednoosobowy w godz. 6-22, całodobowy	Nie dopuszczenie do przedostania się osób postronnych do obiektu przez ogrodzenie

2. Dziennik zmian.

1. Czas rozpoczęcia i zakończenia zmiany.

• data i godzina rozpoczęcia służby,

• data i godzina zakończenia służby,

2. Obsada personalna zmiany.

• nazwisko i imię dowódcy zmiany,

• nazwisko i imię pracowników ochrony,

3. Rozmieszczenie poszczególnych pracowników ochrony i czas wykonywania zadań np.:

• posterunek stały nr 1 (PS-1) - Bocian Paweł w godz. 22-6,

• posterunek stały nr 2 (PS-2) - Nowak Henryk w godz. 22-6,

DZIENNIK ZMIAN

Pieczęć firmowa

Nr ewidencyjny

Poufne

(po wypełnieniu)

DZIENNIK ZMIANY

..................................

w ..............................

Rozpoczęto:.....................

Zakończono:.....................

Wykaz sprzętu podlegającego przekazaniu:

1. ..................................................................

2. .................................................................. ................................

data i podpis

sporządzającego

Służba w dniu ..................................... od godz. ................. do godz. ....................

Dowódca zmiany ....................................................................................................

Rozliczenie stanu osobowego:

1. Stan zmiany:................... 2. Obecni:................... 3. Nieobecni.............., w tym

urlopy .............., choroby .................., dzień wolny od służby ............., inne .......

Organizacja służby:

Lp.	Nazwisko i imię wartownika	Rodzaj służby (nr posterunku, patrolu)	Czas pełnienia służby	Uwagi
1
2

Raport dowódcy zmiany z przebiegu służby.

..................................................................................................................................................................................................................................................................

Adnotacje o wykonanych konwojach.

Konwój z...................... do...............................

Wyjazd o godz. .......................powrót o godz. ....................................

Środek transportu .................................................................................

Skład konwoju:

Dowódca ............................................

Konwojenci ........................................

Kasjer..................................................

Kierowca ............................................

Uwagi ...............................................................................................................

Zdanie i przyjęcie służby:

Służbę przekazałem .......................... w dniu .................... o godz. .......................

Poza tym przekazałem:

1. Broń służbową (rodzaj, sztuk)

2. Amunicję ............. szt.

............................. ............................

Podpis podpis

Zdającego przyjmującego

III. Dziennik wydarzeń.

Dziennik wydarzeń zawiera:

1. Datę i godzinę oraz miejsce zaistniałego zdarzenia.

2. Opis wydarzenia:

1. rodzaj i charakter wydarzenia (np. pożar, wypadek),

2. rozmiary wydarzenia,

3. skutki wydarzenia,

3. Dane personalne osób uczestniczących w wydarzeniu.

4. Dane personalne pracowników ochrony, którzy podejmowali interwencję.

5. Sposób przeprowadzenia interwencji.

Dziennik wydarzeń prowadzi dowódca zmiany.

4. Instrukcja współpracy z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi).

1. Instrukcja współpracy z Policją oraz ze strażami gminnymi (miejskimi) powinna między innymi określać:

1. Sposób wymiany informacji o zagrożeniach w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz zakłócania spokoju i porządku publicznego.

2. Sposób i zakres współdziałania w celu utrzymania spokoju i porządku publicz­nego podczas zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych.

3. Sposób i zakres współdziałania przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urzą­dzeń.

2. Instrukcja współpracy z jednostkami ochrony przeciwpożarowej (obrony cywilnej) powinna między innymi określać:

1. Sposób wymiany informacji o powstałych zagrożeniach.

2. Sposób wprowadzania na teren chronionych obszarów i obiektów jednostek ratowniczych.

3. Sposób i zakres współdziałania przy przeprowadzaniu bezpiecznej ewakuacji osób i mienia.

4. Sposób i zakres współdziałania przy zabezpieczaniu miejsc po pożarze, klęsce żywiołowej lub innym miejscowym zagrożeniu, w tym uratowanego mienia.

Instrukcje współpracy sporządza szef ochrony.

5. Instrukcja postępowania pracowników ochrony w przypadku napadu, włamania, pożaru, powodzi i awarii.

Instrukcja powinna zawierać algorytmy postępowania pracowników ochrony w/w sytuacjach. Sposób i zakres postępowania pracowników będzie uzależniony w znacznym stopniu od charakteru produkcji lub prowadzonej działalności w chronionym obiekcie (np. napad na bank, urząd pocztowy, konwój wartości pieniężnych itp.) Instrukcję tę sporządza szef ochrony.

6. Dziennik szkolenia pracowników ochrony.

Wszyscy pracownicy ochrony podlegają obowiązkowemu szkoleniu. Obowiązek pro­wadzenia zajęć szkoleniowych z pracownikami ochrony i dokumentowania tych czynno­ści w dzienniku szkolenia spoczywa na szefie ochrony. Dziennik szkolenia prowadzi szef ochrony.

7. Instrukcja kontroli ruchu osobowego i materialnego.

Instrukcja powinna między innymi określać:

1. Osoby zwolnione z obowiązku kontroli.

2. Dokumenty uprawniające do wstępu do chronionego obiektu i wwozu lub wywozu materiałów.

3. Zasady przechowywania i ewidencjonowania kluczy.

4. Zadania pracowników ochrony w związku z kontrolą ruchu osobowo - materiałowego.

5. Zasady postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych.

6. Zasady wykorzystania urządzeń technicznych w zakresie kontroli dostępu.

Instrukcję kontroli ruchu osobowego i materiałowego sporządza szef ochrony.

8. Instrukcja konwojowania.

Instrukcja powinna między innymi określać:

1. Ogólne warunki wykonywania konwoju.

2. Obowiązki organizatora konwoju.

3. Obowiązki członków konwoju.

4. Skład i wyposażenie konwoju.

5. Postępowanie członków konwoju w sytuacjach zagrożenia.

6. Określenie systemu łączności.

7. Sposób dokumentowania czynności.

Instrukcję konwojowania sporządza szef ochrony.

EWIDENCJA BRONI I AMUNICJI

1. Zasady ogólne.

Ewidencję broni i amunicji prowadzi się w księgach ewidencyjnych. Celem ewidencji jest odzwierciedlenie w dokumentach ewidencyjnych czynności związanych z obrotem broni i amunicji.

Książki ewidencyjne oraz inne dokumenty wykonane w formie książkowej przed oddaniem do użytku podlegają:

1. Przesznurowaniu.

2. Opisaniu liczby stron.

3. Opieczętowaniu.

4. Zarejestrowaniu z odpowiednim gryfem tajności.

Data pierwszego wpisu do książki jest równoznaczna z datą rozpoczęcia prowadze­nia danej książki ewidencyjnej. Wpisów do książek ewidencyjnych dokonuje się na podstawie wypełnionych odpo­wiednio dokumentów materiałowych, zatwierdzonych przez przedsiębiorcę lub upoważ­nioną osobę.

Wszystkie dokumenty materiałowe dotyczące ewidencji i rozliczania broni i amu­nicji podlegają zarejestrowaniu oraz przechowywaniu zgodnie z przepisami o prowadze­niu biurowości. Księgi ewidencyjne przechowuje się po zakończeniu ostatniego wpisu przez okres 10 lat, natomiast dokumenty materiałowe przez okres 5 lat.

W książkach ewidencyjnych i dokumentach materiałowych zabrania się dokonywa­nia wydrapań, wycierań, zamazywań itp. Błędny zapis należy przekreślić, tak aby był czytel­ny, a następnie dokonać prawidłowego wpisu potwierdzanego parafą osoby wpisującej.

We wszystkich jednostkach przechowujących broń i amunicję dokonuje się rocz­nej kontroli stanu ewidencyjnego, którą przeprowadza komisja wyznaczona przez przed­siębiorcę, według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku.

W czasie kontroli ewidencji podlegają sprawdzeniu:

1. Prawidłowość prowadzenia książek ewidencyjnych, dokumentów materiało­wych oraz sposób ich przechowywania, a także prawidłowość rozliczania ze zużytej amunicji.

2. Zgodność stanu faktycznego sprzętu w magazynach broni ze stanem ewidencyjnym.

Z przeprowadzonej kontroli komisja sporządza protokół, który przedstawia przed­siębiorcy.

Wpisy w książkach ewidencyjnych podlegają okresowym zamknięciom (podkreśle­niom) w następujących przypadkach:

1. Zakończenia roku kalendarzowego.

2. Inwentaryzacji.

3. Zmiany na stanowisku osoby odpowiedzialnej za przechowywanie oraz ewidencjonowanie broni i amunicji.

4. Przenoszenia stanu ewidencyjnego na inną stronę lub do innej książki ewidencyjnej.

Przed zamknięciem wpisów w książce ewidencyjnej sprawdza się prawidłowość do­konanych wpisów, a następnie ostatnią pozycję wpisu podkreśla się czerwoną linią i w rubryce nazwa broni wpisuje się „stan na dzień ............” natomiast do rubryki „ilość sprzętu” wpisuje się liczbę określającą ilość sprzętu z ostatniego wpisu, która stanowi stan wyjściowy.

Pełną inwentaryzację broni i amunicji przeprowadza się co 5 lat.

W przypadku zmiany na stanowisku osoby odpowiedzialnej za przechowywanie oraz ewidencjonowanie broni i amunicji, a także na polecenie przedsiębiorcy, przepro­wadza się inwentaryzację doraźną. Inwentaryzację przeprowadza komisja wyznaczona przez przedsiębiorcę, która po zakończeniu inwentaryzacji sporządza wykaz, w którym wpisuje stan faktyczny ilościowy broni i amunicji oraz stan ewidencyjny.

W przypadku stwierdzenia w czasie inwentaryzacji braków lub nadwyżek przeprowadza się postępowanie wyjaśniające według odrębnych przepisów.

W przypadku zniszczenia lub zagubienia książek ewidencyjnych lub dokumentów materiałowych przed upływem wymaganego okresu przechowywania przedsiębiorca po­leca przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w celu:

1. Ustalenia winnego zniszczenia dokumentów.

2. Ustalenia ilości i rodzaju zagubionych lub zniszczonych dokumentów.

3. Odtworzenia zagubionych dokumentów i sporządzenia ich odpisów.

KSIĘGI EWIDENCYJNE

Księgi ewidencyjne są to dokumenty, w których przedstawia się stan ilościowy i jako­ściowy broni i amunicji z uwzględnieniem zmian zachodzących w czasie jego użytkowania oraz dokonywania operacji ewidencyjnych na podstawie dokumentów materiałowych.

Do podstawowych ksiąg ewidencyjnych zalicza się:

1. Książkę stanu uzbrojenia.

2. Książkę wydania - przyjęcia broni i amunicji.

Książka stanu uzbrojenia jest przeznaczona do prowadzenia ewidencji broni i amunicji przechowywanej w magazynie broni. Książka ta przedstawia stan ogólny broni i amunicji. Wpisów ewidencyjnych dokonuje się na podsta­wie dokumentów materiałowych (kopia zakupu broni i amunicji potwierdzona przez or­gan Policji, protokół przyjęcia, karta rozchodu amunicji) do stanu ogólnego.

Książka stanu uzbrojenia zawiera następujące elementy:

1. Liczbę porządkową.

2. Nazwę broni.

3. Kaliber broni.

4. Numer broni.

5. Rok produkcji broni.

6. Ilość magazynków.

7. Ilość amunicji i jej rodzaj.

8. Dodatkowe wyposażenie.

9. Podstawę nabycia broni lub jej przyjęcia z innej jednostki organizacyjnej.

10. Nazwę jednostki organizacyjnej do której przekazano broń.

Książkę stanu uzbrojenia wraz z potwierdzonymi przez organ Policji kopiami zaku­pu broni i amunicji przechowuje się w siedzibie przedsiębiorcy.

Książka wydania - przyjęcia broni i amunicji służy do rejestracji wydawania na czas wykonywania zadań ochrony i zdawania broni i amunicji po ich zakończeniu. Wpisów dokonuje osoba odpowiedzialna za przechowywanie oraz ewidencjonowanie broni i amunicji. Każdy wpis o pobraniu broni i amunicji potwierdza swoim podpisem pracownik ochrony.

Zdanie broni na przechowanie potwierdza swoim podpisem przyjmujący broń i amunicję do magazynu. Książkę powyższą wykorzystuje się również do prowadzenia ewidencji broni i amunicji zdanej na przechowanie (deponowanie).

Książka ta zawiera następujące elementy:

1. Liczbę porządkową.

2. Datę.

3. Godzinę.

4. Rodzaj i kaliber broni.

5. Rok produkcji broni, jej numer i serię.

6. Inne cechy identyfikacyjne broni.

7. Ilość magazynków i amunicji.

8. Nazwisko, imię i podpis wydającego.

9. Nazwisko, imię i podpis przyjmującego.

10. Stanowisko i miejsce zatrudnienia przyjmującego.

11. Datę i godzinę zdania broni.

12. Podpis zdającego.

13. Podpis przyjmującego.

KSIĄŻKA STANU UZBROJENIA

Lp.	Nazwa broni	Kaliber	Rok produkcji	Numer	Liczba magazynków	Liczba amunicji i jej rodzaj	Dodatkowe wyposażenie	Podstawa nabycia broni lub jej przejęcia z innej jedn. org.	Uwagi
1
2

Dokumenty materiałowe stanowią podstawę do przemieszczania broni i amunicji pomiędzy jednostkami organizacyjnymi oraz do dokonywania wpisów do ksiąg ewiden­cyjnych (książka stanu uzbrojenia).

Do podstawowych dokumentów materiałowych zalicza się:

1. Kopie -zakupu broni i amunicji potwierdzone przez organ Policji.

2. Protokół przyjęcia.

3. Kartę rozchodu amunicji.

Protokół przyjęcia jest dokumentem, który sporządza się, gdy jednostka organiza­cyjna przekazująca broń nie wystawi odpowiedniego dokumentu. Protokół przyjęcia sporządza się również w przypadku niezgodności ilościowo - jakościowej broni z doku­mentem przekazania wystawionym przez jednostkę organizacyjną przekazującą.

Karta rozchodu amunicji jest dokumentem służącym do zapotrzebowania i roz­liczania amunicji zużywanej podczas prowadzonego szkolenia strzeleckiego. Do pobra­nia amunicji wypełnia się odpowiednie rubryki w części „a”- zapotrzebowanie, a do rozliczenia amunicji wystrzelonej wypełnia się rubryki w części „b” - spra­wozdanie o zużyciu i działaniu amunicji strzeleckiej. Dokument ten podlega każdorazowo zatwierdzeniu przez kierownika jednostki organizacyjnej. Do kar­ty rozchodu amunicji załącza się wykaz strzelających.

KARTA ROZCHODU AMUNICJI

1. zapotrzebowanie

proszę o wydanie z magazynu broni niżej wymienionej dla:

................................................................................................................................

(nazwa formacji)

w celu odbycia .......................................................................................................

(rodzaj zajęć)

Lp.	Rodzaj strzelania (zajęć)	Rodzaj amunicji	Ilość	Uwagi
1
2

Do odbioru upoważniam .....................................

Data .................. ....................................

(kierownik jednostki)

2. sprawozdanie o zużyciu i działaniu amunicji strzeleckiej

Nazwa jednostki .....................................................................

Lp.	Data strzelania	Rodzaj strzelania	Liczba strzelających	Rodzaj amunicji	Ilość amunicji do zużycia	Zużyto	Pozostało	Niewypały	Uwagi
1
2

........................................... ...............................................

(amunicyjny) (prowadzący strzelanie)

NADZÓR I KONTROLA

NAD PRACOWNIKAMI OCHRONY

I. Pojęcie, cel i istota nadzoru i kontroli.

Nadzór jest to korygowanie działalności organu lub jednostki nadzorowanej w formie stosowania środków przewidzianych przepisami np.:

1. Uchy­lenie lub zmiana decyzji.

2. Zawieszenie aktu organu nadzorowanego.

3. Rozwiązanie tego organu.

Istotą nadzoru jest bieżąca ocena przebiegu pracy pracowników ochrony, ingerencja, instruktaż, pomoc itp. Nadzór nad realizacją zadań przez pracowników ochrony jest sprawowany poprzez bieżące obserwowanie, sprawdzanie, czuwanie nad wykonaniem poszczególnych czynności służbowych. Nadzorowanie w tym rozumieniu, to stałe analizowanie wszystkich elementów rzutujących na efekt końcowy, zaplanowanych lub doraźnie wykonywanych zadań, między innymi praworządności, celowości, zasadności, ekono­miczności, terminowości, poufności - tych działań. Nieodzownym narzędziem nadzoru jesz kontrola. Organ nadzorczy jest jednocześnie orga­nem kontroli, bo inaczej nie mógłby wykonywać obowiązku nadzoru. Nadzór jest pojęciem szerszym niż kontrola. Nadzór, pozostający w kompetencjach przełożonych jest instytucją prawną, natomiast kontrola to nieodzowny zespół czynności sprawdzających, które umożliwiają funkcję nadzoru.

Kontrolą jest działanie polegające na:

1. Zbadaniu istniejącego stanu rzeczy.

2. Zestawieniu tego co istnieje z tym co powinno, co przewidują odpowiednie wzorce czy normy postępowania i sformułowaniu na tej podstawie odpowiedniej oceny.

3. Ustaleniu, w przypadku istnienia rozbieżności między stanem istniejącym a stanem pożądanym, przyczyn tych rozbieżności oraz wskazanie sposobu usunięcia niepożądanych zjawisk ujawnionych przez kontrolę.

Przez kontrolę należy więc rozumieć zespół czynności, których celem jest ustalenie stanu faktycznego, porównanie tego stanu z wymogami, jego ocena oraz wykazanie nieprawidłowości lub prawidłowości, a także możliwości i sposobu likwidacji stwierdzony uchybień.

Celem każdej kontroli powinno być:

1. Ujawnianie i eliminowanie przez kompetentnych przełożonych, wszelkiego rodzaju błędów, braków, niedociągnięć, nieprawidłowości popełnianych przez pracowników ochrony.

2. Mobilizacja (aktywizacja) pracowników ochrony.

3. Wzmacnianie dyscypliny.

4. Usprawnianie - doskonalenie wykonawstwa zadań ochronnych.

Z punktu widzenia organizacji działań wyróżnić można następujące rodzaje kontroli:

1. Kontrola wstępna - dotyczy procesu prognozowania (strategii) i planowania działań, jej celem jest kontrola samej procedury i formy planowania, a także przewidywanie ewentualnych problemów podczas realizacji planów działań. Przedmiotem tej kontroli jest ponadto ocena stanu zasobów niezbędnych działań.

2. Kontrola bieżąca - ściśle powiązana z nadzorem, dotyczy przebiegu działań, prawidłowości zastosowania procedur, respektowania planów, optymalności wykorzystania zasobów. Może skutkować korektą planu.

3. Kontrola rezultatów - polega na weryfikowaniu rezultatów działania na wychwyceniu elementów wartościowych, a także eliminacji błędów i uchybień.

Z praktycznego punktu widzenia, kontrole pracowników wykonujących zadania ochronne mogą być prowadzone:

1. Systematycznie - np. codzienna kontrola przed służbą (odprawa) czy też stałe rozliczanie pracowników z wykonanych czynności.

2. Doraźnie - bez zapowiedzenia kontrola pełnienia służby na posterunku (np. kontroli ruchu osobowo-materiałowego).

3. Okresowo - przez cykliczne rozliczanie pracowników.

W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania jednostki nadzór i kontrola powinny spełniać następujące funkcje:

1. Ochronną - tj. zabezpieczać przed pomniejszaniem sprawności jednostki (instytu­cji), wyrażającej się w stratach materialnych, (np. z tytułu zaniedbania prawidłowe­go wykonywania zadań ochronnych) i pozamaterialnych.

2. Inspirującą - tj. pobudzać i inicjować działania podnoszące sprawność funkcjono­wania jednostki.

Kontrola jest nie tylko instrumentem wykrywania braków i uchybień, Spełnia ona bowiem istotną rolę w optymalizacji działań. Oznacza to, że kontrola powinna być skierowana także na ocenę norm, przepisów, programów, planów, instrukcji, poleceń itp. Tworząc pewne wzorce kontrolne.

Przyczyną nieprawidłowego funkcjonowania jednostki mogą być między innymi błędy praktyczne, jak np.:

1. Spóźniona reakcja przełożonych.

2. Nieprzemyślana reakcja przełożonych.

3. Zaniechanie ingerencji.

Źródłem wymienionych błędów mogą być:

1. Opie­szałość ze strony przełożonych.

2. Wadliwe rozeznanie sytuacji.

3. Bierność ze strony przełożonych.

4. Niedostateczny poziom wiedzy i do­świadczenia.

METODY NADZORU I KONTROLI

W specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej można wyróżnić następujące metody nadzoru:

1. Metodę bezpośrednią - która polega na sprawdzaniu pracownika ochrony na posterunku, trasie patrolu lub obchodu; obserwowaniu pracownika podczas realizacji zadań ochronnych.

2. Metodę pośrednią - która polega na kontroli prowadzonej dokumentacji ochronnej lub kontroli pracowni­ka ochrony za pomocą środków technicznych (elektronicznych, wizualnych czy środków łączności).

Każda z powyższych metod nadzoru zdaje egzamin w praktyce, jeżeli spełnia rolę mobilizacyjną, wychowawczą, podnosi efektywność i dyscyplinę pracowników ochrony.

Z kolei kontrola może przybierać różne formy. Najczęściej stosowane to:

1. Kontrola uczestnicząca - kontrolujący jest obecny podczas wykonywania za­dań (czynności) przez pracownika ochrony, (np. na posterunku kontroli ru­chu osobowo-materiałowego). Na podstawie własnych obserwacji realizacji tych zadań, kontrolujący dokonuje ich oceny - wyciąga stosowne wnioski. Może on w razie potrzeby włączyć się w realizację czynności podjętych przez pracownika. Powinien to czynić wyjątkowo, np. w przypadku błędnego, nie­bezpiecznego, niezgodnego z prawem i zasadami wykonywania zadania. Omó­wienie wyników tej kontroli może nastąpić na miejscu lub po zakończeniu realizacji zadań.

2. Kontrola instruktażowa - kontrolujący jest również obecny podczas realizacji zadań przez pracownika ochrony. Przełożony wykonuje niektóre czynności częściowo lub w całości jako pokaz, instruktaż. Każda kontrola przeprowadzo­na, np. przez dowódcę zmiany powinna być dla kontrolowanego swoistą lekcją poglądową, jak należy wykonywać zadanie, jak unikać błędów i niedociągnięć, jak wykorzystać w praktyce doświadczenia własne i innych pracowników ochrony. Jest to więc zarazem sposób na kształcenie (doskonalenie) praktycznych umiejętności pracownika ochrony w warunkach w jakich na co dzień wykonuje zadania (realne, rzeczywiste). Omówienie wyników tej kontroli - instruktażu następuje z reguły na miejscu jej realizacji.

3. Kontrola obserwacyjna - może być jawna lub utajniona. Polega ona na obserwowaniu czynności podejmowanych przez pracownika ochrony z pewnej odległości. Może być realizowana jako forma dynamiczna - poprzez podążanie za pracownikiem (pieszo lub pojazdem), np. za grupą konwojową, lub forma statyczna - poprzez obserwację z wcześniej obranego miejsca, np. wartownika podczas realizacji zadań związanych z kontrolą ruchu osobowo-materiałowego. Wyniki tej kontroli omawia się z zainteresowanymi pracownikami po wykonaniu zadań (służbie).

4. Kontrola polegająca na oczekiwaniu pracownika wykonującego zadania ochronne w określonym miejscu, np. oczekiwanie na grupę patrolowo-interwencyjną przy obiekcie zagrożonym, oczekiwanie na grupę konwojową w miejscu docelowym. Wyniki tej kontroli można omówić na miejscu jej przeprowadzenia lub po zakończeniu służby.

5. Kontrola, polegająca na sprawdzaniu określonego miejsca przez przełożonego, np. miejsca zagrożonego, ochranianego obiektu, trasy patrolowania itp. Przełożony (dowódca zmiany) może przeprowadzać kontrolę stanu ochrony obiektu poprzez dokonywanie bezpośrednich obchodów w celu ustalenia aktualnego stanu zabezpieczenia obiektu. Kontrola ta koncentruje swą uwagę na stanie zabezpieczenia i ochrony szczególnie ważnych działów produkcyjnych, pomieszczeń, urządzeń i punktów newralgicznych obiektu objętego ochroną. W trakcie tej kontroli następuje również sprawdzenie stopnia realizacji zadań ochronnych przez pracowników ochro­ny. Kontrola taka odbywa się najczęściej bez kontaktu kontrolującego z kontrolowanym. Omówienie wyników tej kontroli odbywa się po zakończeniu działań przez kontrolowanych pracowników.

Wszelkie kontrole powinny być odpowiednio dokumentowane np. w samoistnych raportach, meldunkach pokontrolnych czy też w specjalnie zakładanych książkach kontro­li.

Zapis pokontrolny winien zawierać:

1. Datę, czas i miejsce kontroli.

2. Dane dotyczące kontrolowanego pracownika.

3. Stwierdzone fakty odnoszące się do realizowanych zadań (czynności) - zarówno w aspekcie negatywnym jak też pozytywnym.

4. Zalecenia wydane pracownikowi w związku z kontrolą.

5. Dane osoby kontrolującej.

ZASADY, FORMY I SZKOLENIA PRACOWNIKÓW OCHRONY

Obok formalnych kwalifikacji do wykonywania zawodu pracowników ochrony, które wynikają z posiadanej licencji pracodawca przed dopuszczeniem do pracy powinien zapewnić pracownikowi szkolenie wstępne. Szkolenie to powinno obejmować problematykę związaną ze specyfiką danej firmy i uwzględniać warunki wykonywania powierzonych zadań oraz obowiązujące instrukcje.

W myśl obowiązujących przepisów nabycie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia może nastąpić w trybie:

1. Szkolnym.

2. W trybie kursowym.

3. Szkoleń dokształcających.

Ogólnym celem szkoleń dokształcających jest:

1. Przypomnienie umiejętności.

2. Pogłębienie umiejętności.

3. Sprawdzenie umiejętności.

Szkolenie w praktycznym wymiarze powinno zawierać:

1. Zaznajomienie z zagrożeniami związanymi z wykonywaną pracą.

2. Poznanie przepisów i zasad bezpieczeństwa w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy na określonym stanowisku oraz związanych z tym stanowiskiem obowiązków i odpowiedzialności.

3. Nabycie praktycznych umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób oraz postępowania w sytuacjach zagrożenia, a także udzielania pomocy osobom, które uległy wypadkom.

Podstawową dokumentacją szkolenia doskonalącego stanowią:

1. Roczny plan szkolenia, który powinien zawierać:

1. bloki szkolenia,

2. tematy zajęć,

3. cele szkolenia,

4. liczbę godzin,

5. wykaz prowadzących szkolenia.

2. Zeszyty konspektów zajęć.

3. Dziennik szkolenia pracowników ochrony zawierający:

1. datę i godzinę zajęć,

2. metody zajęć,

3. krótką treść zajęć,

4. podpis prowadzącego zajęcia,

5. wykaz uczestników szkolenia,

6. obecność na zajęciach szkolnych.

Strona 16 z 16

---