BIOLOGIA
Komórka
Budowa komórki
woda 70%
białka proste (albuminy, histony) i złożone 9nukleoproteidy glikoproteidy0
tłuszcze
węglowodany
składniki mineralne
kwasy nukleinowe
Budowa błony komórkowej
Model budowy Singera-Nicolsona tzw. płynna mozajka
podwójna warstwa lipidowa z zatopionymi w niej białkami
asymetryczna
grubość ok. 8nm
białka 60%
lipidy 30% węglowodany 10%
Białka błony komórkowej
1. Integralne
2. Powierzchniowe
Integralne
połączone z lipidami
zwykle nierozpuszczalne
oddzielić ja można od błony za pomocą detergentów i rozpuszczalników organicznych
np. białka enzymatyczne, glikofotyczne?, białka tworzące receptory
Powierzchniowe
wolne od lipidów
są białkami rozpuszczalnymi
możemy je wyodrębnić za pomocą wody, roztworów soli
spektryna, aktyna
Lipidy błony komórkowej
dwuwarstwowa konfiguracja:
grupy hydrofilne (powinowactwo do wody) skierowane są na zewnątrz
grupy hydrofobowe skierowane są do wewnątrz
lipidy, budujące głównie fosfolipidy, cholesterol (ok. 33%) i nieznaczne ilości glikolipidów
cząsteczki lipidów mają zdolność do przemieszczania się tzw. ruchy flip-flop
Płaszcz komórkowy tzw. glikokaliks
jest wytworem komórki, stanowi funkcjonalną całość z błoną komórkową
są to węglowodany połączone z białkami (glikoproteidy) lub też z lipidami (glikolipidy)
funkcje
osłania błonę komórkową
zespala komórki
wiąże substancje pobierane do wewnątrz
posiada właściwości antygenowe
Transport komórkowy
podział
transport przez błonę:
transport przy udziale błony ale nie przez błonę tzw. cytoza, czyli transport pęcherzykowy
w zależności od wielkości i rozproszenia cząsteczek
transport przez błonę:
bierny: prosty i ułatwiony (tlen, dwutlenek węgla, azot, mocznik) zgodnie z gardientem stężeń, nie wymaga energii (tlen, dwutlenek węgla)
aktywny: pierwotny (pompa sodowo-potasowa) i wtórny wbrew gardientowi stężeń, wymaga energii
transport przy udziale błony ale nie przez błonę tzw. cytoza, czyli transport pęcherzykowy:
endocytoza - do komórek
egzocytoza - z komórek
w zależności od wielkości i rozproszenia cząsteczek:
pinocytoza - substancje płynne
fagocytoza - substancje stałe
transcytoza - przejście tranzytem przez komórkę
Cytoplazma podstawowa - ??plazma
wewnętrzne środowisko komórki dla wszystkich organelli i dla cytoszkieletu
jest bezpostaciowa i ma własności koloidalne
zapewnia komórce elastyczność, lepkość i wytrzymałość mechaniczną
Cytoszkielet
mikrotubule
mikrofilamenty
filamenty pośrednie
mikrotubule
zbudowane z białka - tubuliny
jednostka budowy - protofilament
budują rzęski, witki, wrzeciono podziałowe
mikrofilamenty
struktura włukienkowa (5-7nm) spolaryzowane
zbudowane z białka i aktyny G i T, które w interakcji z miozyną odpowiedzialne są za skurcz w mięśniach
udział w podziale komórki, w enddocytozie, w ruchu i skurczu
tworzą szkielet podtrzymujący błonę komórkową
tworzą zrąb mikrokosmków
odpowiedzialne za zmianę kształtu komórki
filamenty pośrednie
średnica 8-10nm
pełnią funkcję strukturalną
odpowiedzialne są za stabilnośc komórek
wyrózniamy:
filamenty keratynowe - w naksórku
filamenty desminowe - w mięśniach
filamenty wimentynowe - w fibroblastach
filamenty glejowe - komórki gleju
neurofilamenty - komórki nerwowe
Lizosomy - organelle komórkowe odpowiedzialne za trawienie
trawią materiał endogenny i egzogenny
regulują wydzielanie hormonów tarczycy
podział
lizosomy pierwotne - nie brały jeszcze udziału w trawieniu
lizosomy wtórne - powstają przez połączenie lizosomów pierwotnych z materiałem, który ma być strawiony
autolizosomy = autofagosomy - trawią materiał endogenny np. zużyte mitochondrie
heterolizosomy = heterofagosomy - trawią materiał egzogenny, który dostał się do komórki drogą pino- lub fagocytozy
ciała wielopęcherzykowe - trawia nadmiar błon
ciała resztkowe - zawierają nie strawiony materiał
Lizosomy zawieraja około 60 enzymów hydrolitycznych np. proteazy, nukleazy, lipazy, glukozydazy, esterazy, fosfatazy.
Proteasomy - odpowiedzialne za trawienie białek
odkryte w 1980 roku
to cylinder zbudowany z 7 pierścieni białkowych i aktywatora
odpowiedzialne za pozalizosomową protealizę białek (80-90%), warunkiem strawienia jest połączenie białka ze znacznikiem - ubikwityną
degradacji w proteasomach ulegają białka zdenaturowane regulatorowe antygenowe oraz białka w procesie głodzenia
obecność agresomów i ubikwityny w chorobach Altzheimera i Parkinsona
Peroksysomy
strukturalnie podobne do lizosomów a funkcjonalnie do mitochoindriów (powstaje w nich energia)
otoczone pojedynczą błoną lipoproteidową
w centralnej części znajduje się krystaliczny rdzeń
zawierają enzymy: oksydazy D i L-aminokwasów, oksydazę moczanową, peroksydazę
funkcja - rozkład toksycznej wody utlenionej, metabolizm puryn, aminokwasów i lipidów, dostarczanie komórce ciepła (termogeneza)
Mitochondria
kształt pałeczkowaty, stanowią 6-16% obj komórki
ich ilość w komórce zależy od jej rodzaju a przede wszystkim od jej aktywności, najwięcej bo od 1000 do 2500 na komórkę znajduje się w komórkach wątroby
budowa
błona zewnętrzna - zawiera wyspecjalizowane białka transportowe (poryny) tzw. sito molekularne
błona wewnętrzna - z charakterystycznymi grzebieniami (najwięcej w mięśniu sercowym) których ilość i kształt są zależne również od aktywności komórki, zlokalizowane tu są enzymy cyklu Krebsa, rybosomy i mitochondrialne DNA (5% białek)
Siateczka śródplazmatyczna
system kanalików i cystern, występuje w każdej komórce
funkcja ogólna - magazynuje wodę i elektrolit
podział
siateczka śródplazmatyczna gładka (SER) - czyli bezziarnista, bierze udział w syntezie chormonów sterydowych i lipidów, detoksykacji leków i substancji toksycznych
siateczka śródplazmatyczna szorstka (połaczona z rybosomami) uczestniczy w produkcji białek wydzielniczych (na eksport) enzymów lizosomalnych i białek integralnych błon
Aparat Golgiego
zorganizowany w pobliżu jądra komórkowego system cystern; 4-6 cystern tworzy diktiosom
liczne pęcherzyki sekrecyjne, woreczki
każdy diktiosom jest spolaryzowany
biegun bliższy - CIS
biegun dalszy - TRANS
funkcja - udział w sekrecji białek, ich modyfikacji oraz przebudowa błon
Jądro komórkowe
najważniejsza z organelli komórkowych
średnica 5 -10 nm
zawiera około 99% materiału genetycznego
oddzielona od cytoplazmy otoczką jądrową (obecność licznych por)
główne składniki jądra
chromatyna jądrowa
jąderko
macierz jądrowa
Chromatyna jądrowa
zbudowana z DNA, białek histonowych i niehistonowych
podczas podziału komórki powstają w niej hromosomy
podstawowa jednostką hromatyny jest nukleosom: składa się on z rdzenia (białka histonowe, H2a i H2b H3, H4, na który naciągnięte jest dwukrotnie DNA; kolejne stopnie upakowania to: nukleofilament, solenoid, włókno chromatyny, skondensowany hromosom metafazalny
W obrazie mikroskopowym wyróżniamy
Euchromatynę - jasne pola chromatyny: w jej skład wchodzi DNA głównej frakcji (geny transkrypcyjne aktywne)
Heterohromatynę - skondensowana forma chromatyny w postaci pasm, grudek i ziaren
Heterohromatyna konstruktywna - charakterystyczna dla wszystkich komórek danego organizmu: zawiera satelitarny DNA (bez informacji genetycznej)
Heterohromatyna fakultatywna - typowa dla określonych populacji komórek
Perichromatyna - to pozachromatynowy składnik jądra komórkowego zlokalizowany na obwodzie jądra, wyróżniamy w nich włókna (hnRNA - bezpośredni produkt transkrypcji) i ziarna (nRNA + białka) interchromatyna - zawiera RNA
Jąderko
nie jest otoczone błoną
zanika w profazie mitozy
funkcja - wytwarza podjednostki rybosomów
budowa
chromatyna jąderkowa (nRNA)
ziarno o średnicy 15 nm - są prekursorami rybosomów
włókienka - preRNA
białka jąderka np. polimeraza
Rybosomy
zbudowane z RNA i białek
wyróżniamy dwie podjednostki 40S i 60S
połaczone nicią nRNA tworzą polirybosomy - synteza białek na potrzeby, komórki wzrastające, różnicujące się)
przyłączone do siateczki śródplazmatycznej (RER) - produkcja białek głównie na eksport
Cykl życiowy komórki
To szereg zmian biofizycznych i biochemicznych, zachodzących w komórce pomiędzy końcem jednego podziału a początkiem drugiego; umożliwia on rozwój i wzrost organizmu oraz fizjologiczna odnowę tkanek i narządów. składa się z interfazy i mitozy
Interfaza
faza G1 trwa od końca mitozy do początku replikacji DNA, komórka jest aktywna metabolicznie (synteza błon organelli, zwiększenie ilości mitochondriów i peroksynomów; komórka podwaja swą objętość i masę
faza S - replikacja materiału genetycznego (synteza DNA); ilość DNA wzrasta dwukrotnie; w cytoplazmie intensywna synteza histonów i centriol, u człowieka trwa ok. 8 godzin
faza G2 - synteza białek wrzeciona podziałowego głównie tubulina oraz składniki błony komórkowej, trwa zazwyczaj kilka godzin
faza G0 - tu znajdują się komórki, które wypadają z cyklu, tracą zdolność do replikacji materiału genetycznego i się specjalizują; mogą wejść ponownie w cykl życiowy pod wpływem bodźca np. hormonu, czynnika wzrostu itp. W tej fazie znajdują się limfocyty B i T, komórki mięśniowe, nerwowe, komórki wątroby, nerki, trzustki
Mitoza
kariokineza
profaza
metafaza
anafaza
telofaza
cytokineza
Profaza - 1 faza mitozy
trwa 30-60 min
objętość jądra komórkowego się podwaja
w wyniku kondensacji chromatyny podwajają się chromosomy
zanika jąderko
zahamowane zostają procesy translacji i transkrypcji
zanika siateczka śródplazmatyczna i aparat Golgiego
Prometafaza
rozpada się otoczka jądra
powstaje wrzeciono kariokinetyczne
1 MT (mikrotubulina) - łączą centrole z chromatydami
2 MT biegunowe - łączą dwie przeciwległe centorie
3MT gwiaździste - promieniście odchodzą od centorii
Metafaza
trwa 2-3 min
rozpoczyna się gdy chromosomy osiągną płaszczyznę równikową; powstaje tzw. płytka równikowa = metafazalna
Anafaza
trwa 2-3 min
rozpoczyna się ruch chromosomów w kierunku bieguna komórki zapoczątkowany ich rozdzieleniem na chromatydy
tworzy się charakterystyczny układ dwugwiazdy
w cytoplazmie zaczynają się tworzyć przewęzenia
podczas ruchu MT biegunowe i gwiaździste wydłużają się (oddalają się bieguny komórki
Telofaza
jest prawie odwróceniem profazy
chromosomy ulegają despiralizacji
odtwarza się otoczka jądrowa
rozpoczyna się synteza RNA i zapoczątkowuje odtwarzanie jąderek
zanikają struktury wrzeciona kariokinetycznego=podziałowego
Cytokineza
proces podziału cytoplazmy łącznie z mitochondriami i aparatem Golgiego pomiędzy dwie komórki
zapoczątkowuje ją powstanie pierścienia skurczowego (filamenty oktynowe i miozynowe, a następnie powstaje bruzda podziałowa, pogłębia się ona i finalnie następuje podział cytoplazmy
telofaza
anafaza |
|
profaza
metafaza |
8/8
7/7
anafaza
telofaza