Dr. Magdalena Hensy 24.01.2005
Wykład I
Dziedziczenie grup krwi
Antygeny z układ ABO znajduje się na powierzchni krwinek czerwonych oraz na pozostałych komórkach organizmu, za wyjątkiem neuronów i PMR
Antygeny z ukł. ABO pojawiają się w 6-tym tygodniu życia płodowego, jednak do ich pełnej ekspresji dochodzi w 6-18 m-c po urodzeniu. Grupę krwi dziecka oznacza się zaraz po urodzenie z krwi pępowinowej a do ewentualnego oznaczenia grupy krwi celem podania osocza, czy też wykonania próby zgodności pobiera się krew włośniczkowa z piętki. Oznaczanie gr. krwi należy ponownie powtórzyć po okresie 6-18 m-c.
W układzie ABO istnieją 3 główne allele-A,B,O
Locus antygenów ABO znajduje się na chromosomie 9(9q34)
Dotychczas nie wykryto białka będącego produktem genu O. Jest gen amorficzny
p-krótki
locus
q- długi
Dominująca musi się ujawnić, recesywna nie
AA-homozygota
Aa - heterozygota
J
kobieta
J
J
J
mężczyzna J
Kodominacja-
Polimorfizm-
Genotyp |
Antygen na krwinka |
Izoaglutynina osocza(przeciwiałą) |
Fenotyp |
J |
A |
anty. B |
A |
J |
B |
anty. A |
B |
J |
A i B |
Brak |
AB |
J |
brak |
anty A i anty B |
O |
Genotyp -zestaw genów Fenotyp wynik ekspresji
Antygen i przeciwciałach w grupach krwi układu ABO
antyA
Anty B anty A anty B
Antygen grup z ukł.ABO mogą występować w różnych postaciach jako
wielocukry, glikproteiny lub glikolipidy
mocz-oligocukry
płyny biologiczne -dominują glikoproteiny.
błona komórkowa- najczęściej glikolipidy
Powierzchnia krwinek czerwonych:
8% anty.ABO jest związanych z glikoproteinami
20% występuje w połączeniach z glikolipidami , błony erytrocytów
Geny A i B kodują swoiste transferazy , które przyłączają końcowe cukry do łańcucha olgosacharydowego zwanego łańcuchem H
Łańcuch H musi powstać jako pierwszy poprzez przyłączenie za pomocą transferazy produkowanej przez
gen H swoistego cukru fukozy do oligosacharydowego łańcucha prekursorowego.
Swoistość antygenu warunkuje cukier zajmujący ostatnia pozycję łańcucha pokarmowego
gen H koduje 1,2-fukolizotransferaze
gen A ---------1,3-acetylogalaktozaminotransferaze
gen B ---------1,3-galaktozylatransferazę
tranferazy A i B różnią się jedynie 4 aminokwasami..
Łańcuchy prekursorowe są w dwóch rodzajach i różnią się tylko wiązaniem między węglem ...........galaktozy i węglem przedostaniego cukru, który jest N-acetyloglukazminą.
Łańcuchy będące integralnym składnikiem erytrocytów są głownie typu II, gdy łańcuchy obecne w płynach ustrojowych są typu I.
Determinantem anty A jest N- acetylogalaktozaminaza
Determinantem anty B jest D-galaktaza
Gen „H” - lucus 19
Gen „h“ jest genem amorficznym (recesywnym)
osoba h/h pozornie należy do gr.O chociaż może mieć gen A lub gen B i posiadać odpowiednie transferazy.
Fenotyp hh określa jako Bombay, bardziej prawidłowo O
lub ABH
Krwinki osób h/h nie są aglutynowane przez żadną z wzorcowych surowic anty-A.anty-B.anty-AB, natomiast w ich surowicy stwierdza się przeciwciała anty-A,anty-B,anty-H. Te ostatnie aglutynują krwinki grupy O.
Około 80% osób posiadających grupę krwi A należą do odmian A
natomiast pozostałe 20 % osób do A
Transferaza produkowana przez gen A
różni się od produkowanej przez gen A
niższą efektywnością w przekształcaniu łańcucha H w A. Końcowy cukier w obu odmianach jest ten sam.
Antygeny A,B,H mogą być również obecne w płynach ustrojowych. Wydzielanie substancji A,B,H, w śluzie i innych płynach jest kontrolowane przez parę alleli Se ise zwanych genami wydzielania (sekrecji)
Gen se jest amorficzny. Miejsce genów wydzielania nie jest sprzężone z miejscem genówA,B,O.
Osoby, które w ślinie mają substancje A,B, i /lub H są określane mianem wydzielaczy. Wydzielacze stanowią około 80% osób rasy białej.
Gen SeSe wydzielacze locus 19(lH)
`''' Sese
‚'''''sese niewydzielacze
Se i H to dwa odrębne geny, któ®e kodują różne fuktozylotransferazy. Jedna z nich jako substratu używa łańcucha typu I, druga typu II.
Osoby u których brak H (h/h) i brak Se(se/se) nie mają na krwinkach czerwonych łańcuchów typu II, a w płynach ustrojowych łańcuchów typu I
Fenoty tych osób to klasyczny Bombay -ABH
Przeciwciała układu ABO
Przeciwciała w układzie ABO są to immunoglobuliny należące do klasy IgM, nie przechodzą przez łożysko i nie aktywują układu dopełniacza.!!!!!
Produkcja przeciwciał rozpoczyna się bezpośrednio po urodzeniu jednak 3-6 m-c życi ich miano jest bardzo niskie.Największe stężenia obserwuje się pomiędzy 5 a 10 rokiem życia .U części osób starszych miano może być zbyt niskie ,aby wywołać aglutynacje wzorcowych krwinek.
Układ Rh
Antygen pojawia się w 6 tygodniu życia płodowego i występuje tylko na krwinkach czerwonych. Polipeptyd układu Rh posiadający masę 28-33 KDa, nie przyłączają cukrów , natomiast wiążą się z resztami kwasu palmitynowego.
Przeciwciała układu Rh są typu odpornościowego w klasie IgG i mogą przechodzić przez łożysko.
(Rh=
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Budowa komórki:
Wszystkie organelle żyją albo jako pojedyncze komórki mnożące się niezależnie w swoim środowisku albo jako spójne zbiorowiska komórek,skupisko.
Bakterie to pojedyncze komórki i podczas wzrostu w zasadzie każda komórka może funkcjonować niezależnie od innych. Komórka roślina to komórka eukariotyczna: zawierająca jądro.
Rośliny i zwierzęta jako organizmy złożone zbudowane są z wielu komórek o rozmaitych rozmiarach i kształtach. W takich organizmach odmienne typy komórek pełnią odmienne funkcje.
Czas życia komórki:
oocyty II rzędu: 24 godziny
granulocyty obojętnochłonne, komórki nabłonka jelit, plemniki: kilka dni
komórki nerwowe, komórki mięśnia poprzecznie prążkowanego, soczewki oka: czas życia osobniczego
ULTRASTRUKTURA KOMÓRKI (elementy komórki to organella)
CYTOPLAZMA:
stanowi zwykle główną masę komórki
w jej skład wchodzą: woda, białka, lipidy, węglowodany i inne związki organiczne i nie organiczne,witaminy,
brak w cytoplazmie kwasów nukleinowych
wypełnia całą żywą komórkę
zawieszone są w niej wszystkie organella
- ma charakter roztworu koloidalnego
wykazuje ruch
JĄDRO KOMÓRKOWE
odgrywa nadrzędną rolę w komórce
zawiera większość DNA komórki
warunkuje i reguluje metabolizm
uczestniczy w podziałach komórkowych
przechowuje większość informacji genetycznej
składa się z kariolimfy
otoczone podwójną błoną (jądrową wewnętrzną i zewnętrzną) w której występują pory
zawiera jąderko i chromosomy
MITOCHONDRIUM:
otoczone podwójną błoną
funkcja: uzyskiwanie energii w wyniku reakcji utleniania produktów przemiany materii
energia magazynowana jest w ATP
mają własne różne o jądrowego DNA i RNA
oddychanie wewnątrzkomórkowe: Cykl Krebsa,
błona wewnętrzna jest pofałdowana tworząc układ grzebieni na których znajdują się enzymy
CHLOROPLASTY:
charakterystyczne organella komórek roślinnych
tutaj ma miejsce proces fotosyntezy
kolor zielony: chlorofil
otoczone podwójną błoną
zawiera własne, różne od jądrowego DNA i RNA
błona zewnętrzna, wewnętrzna, lamelle, stroma, tylakoidy gran, przestrzeń między błonami, granum - składniki
jest to jeden z plastydów:
inne plastydy: leukoplasty - gromadzą materiał zapasowy taki jak białka, cukry, tłuszcze oraz chromoplasty - nadają barwę żółtą lub czaerwoną
BŁONA KOMÓRKOWA:
otacza, chroni, nadaje kształt komórce
półprzepuszczalna (przepuszczalna tylko dla wody)
zrąb lipidowy: polarne głowy, nie polarne łańcuchy
mozaikowo ułożone białka (mogą być luźno związane na powierzchni lub mogą przechodzić przez całą błonę - model płynnej mozaiki)
ŚCIANA KOMÓRKOWA:
występuje przede wszystkim u roślin i grzybów
martwy składnik komórki (nie plazmatyczny)
oddziela komórkę od środowiska zewnętrznego i tym samym chroni przed uszkodzeniem
Inny martwy element: zawartość wakuoli wodniczek!!!)
APARAT GOLGIEGO:
wydzielanie zagęszczonych substancji przez komórkę w procesie egzocytozy
otoczony pojedynczą błoną
synteza polisacharydów strukturalnych (wielocukrów)
uczestniczy w przekazywaniu wielu substancji w obrębie komórki i poza nią
(światło cysterny, pęcherzyki powietrzne)
PEROKSYSOMY:
otoczone pojedynczą błoną
substancje wypełniające te organella katalizują szereg reakcji metabolicznych, np. peroksysomy zawierające enzymy rozkładające nadtlenek wodoru
w komórkach wątroby i nerki peroksysomy mogą pełnić istotną rolę w detoksykacji takich substancji jak np. etanol
LIZOSOMY:
są wyłącznie eukariotyczne
u roślin ze względu na pewne różnice biochemiczne nazywane są sferosomami
w lizosomach zachodzą procesy trawienia wewnątrzkomórkowego składników protoplastu, związane z przebudową komórki
otoczone pojedynczą błoną
RYBOSOMY:
odgrywają istotną rolę w procesie biosyntezy białek
wyróżniamy: rybosomy małe występujące u prokariota oraz w plastydach i mitochondriach u eukariota 70S oraz rybosomy duże występujące w cytoplazmie komórek eukariotycznych 80S
każdy składa się z dużej i małej podjednostki
nie jest otoczony błoną
Bez błony jest jeszcze jąderko !!!
PORÓWNANIE BUDOWY KOMÓRKI PROKARIOTYCZNEJ I EUKARIOTYCZNEJ:
Struktura komórkowa: |
prokariota |
eucariota |
|
|
|
roślinna |
zwierzęca |
JĄDRO KOMÓRKOWE |
Brak, jego funkcję pełni tzw. NUKLEOTYD - obszar zawierający splątaną nić DNA - genofor |
+ |
+ |
CHLOROPLASTY |
Brak, ich funkcję u bakterii zielonych i purpurowych pełnią ciałka chromatoforowe, zawierające barwniki asymilacyjne |
+ |
- |
CHROMOPLASTY |
- |
+ |
- |
LEUKOPLASTY |
- |
+ |
- |
MITOCHONDRIA |
Brak, ich funkcję pełnią MEZOSOMY - uwypuklenia błony komórkowej do wnętrza, podobne do grzebieni mitochondrialnych |
+ |
+ |
RYBOSOMY |
Obecne (od rybosomów eukariota różnią się stałą sedymentacji) |
+ |
+ |
RE (SIATECZKA ENDOPLAZMATYCZNA) |
- |
+ |
+ |
APARAT GOLGIEGO |
- |
+ |
+ |
WAKUOLA (WODNICZKA) |
- |
Obecna (z reguły jest to jedna duża położona centralnie, zajmuje większą część komórki) |
Obecna (z reguły wiele małych wodniczek) |
LIZOSOMY |
- |
+ |
+ |
PEROSYSOMY |
- |
+ |
+ |
Podziały komórki
Każda komórka naszego organizmu zawiera taką samą informację genetyczną po podziale, jak komórka macierzysta
Kariokineza - podział jądra Cytokineza - podział cytoplazmy
Mitoza i mejoza składają się charakterystycznych faz
Mitoza
Profaza -„czas pakowania” faza w której chromatydy kondensują się w chromosomy. W profazie I cyklu mejotycznym dodatkowo występuje mieszanie informacji genetycznej. Pod koniec profazy każdy chromosom składa się z dwóch identycznych połączonych centromerem. Centriole rozchodzą się do biegunów komórki a pomiędzy nimi powstaje wrzeciono kariokinetyczne(podziałowe).zanika jąderko ;
Metafaza -„czas układania paczek w określonym porządku”. Faza w której chromosomy układane są w środkowej strefie komórki, w płaszczyznie równikowej(prometafaza).Powstaje płytka metafazowa i chromosomy metafazowe. Rozdzielenie chromosomów na dwie chromatydy. Chromosomy łączą się z mikrotubulami wrzeciona kariokinetyxcznego;
Anafaza -„czas przenoszenia odpowiednich paczek”. Faza wędrówki dwóch grup chromosomów do przeciwlęgłych biegunów komórki.;
Telefaza -„czas rozpakowywania”. Umiejscowienie się brzeg komórki. Faza w której w każdym jądrze potomnym odtwarzana jest postać materiału genetycznego, chromosomy dekondensują się do chromatydy.
Po telofazie replikacja materiału genetycznego to Interfaza
Cytokineza (podział cytoplazmy)
Powstają dwie komórki
Mejoza
Pierwszy podział mejotyczny
Odbywa się w komórkach gamet,. rozrodczych- powstają komórki haploidalne
Profazie I - chromosomy homologiczne zbliżają się i układają się obok siebie ( tego nie ma w mitozie);
Metafaza I - tetrady układają środkowej strefie komórki, w płaszczyźnie równikowe. Rozchodzą się do
przeciwlęgłych biegunów.
Anafaza I - pary chromosomy przemieszczają się do przeciwległych biegunów;
Telefaza I - zaczynają się tworzyć jądra .powstają dwie komórki potomne o zredukowanej liczbie chromosomy
Mitoza-kolejne fazy podziałowe jak w podziale wcześniej opisywanym czyli zwykła mitoza.
Drugi podział mejotyczny:
O
B
AB
A