wyk. I. 21.02.2009
Czas wolny
- po wypełnieniu wszystkich obowiązków
- zajęcia dobrowolne, dla spełnienia zainteresowań
- czas półwolny (sami losir)
działanie autoteliczne- samorealizacja, bezinteresowność
cele instrumentalne
To życie w relatywnej wolności od zewnętrznych przymusów kulturowych kulturowych środowiska zewnętrznego.
wychowanie do czasu wolnego - zdolność do działań wynikających z własnych zamiłowań, uznawanych jako wartościowe i stanowiące podstawę do naszych przekonań.
czas wolny w budżecie:
dnia- krótki czas wolny
tygodnia- średni czas wolny
roku- długi czas wolny wypełniony jest różnymi zajęciami
Nie typ zachowań, ale przyjemność decyduje czy zajęcie kwalifikuje się do kategorii czasu wolnego, rekreacji.
klasyfikacja czasu wolnego
- zajęcia kulturalne (TV itp.)
- odpoczynek bierny
- dokształcanie się
- życie towarzyskie
- TV, czytelnictwo, komputer, spotkania towarzyskie, teatr, kino, twórczość amatorska
/Wnuk Lipieński/
Kultura fizyczna- postawa wobec własnego ciała, świadoma i aktywna troska o swój rozwój, sprawność i zdrowie, poglądy, teorie i organizacyjne.
Funkcja wychowania fizycznego:
sport
rekreacja
rehabilitacja
rekreacja- zajęcia podejmowane w czasie wolnym, dla przyjemności, rozrywki, autoekspresji, formacji osobowości, odnowy sił psycho- fizycznych, wypoczynku.
rekreacja fizyczna/ruchowa- zajęcia o treści ruchowo- sportowej, turystycznej, zabawy ruchowe, tańce, spacery
Koncepcje próbujące wyjaśnić genezę i funkcję rekreacji:
Aktywizacyjna (ruch- życie, bezruch- śmierć)
Homeostatyczna (musi być równowaga)
Regeneracyjna
Zdrowotna
Katartyczna
Społeczno- afiliacyjna\
Kreacyjno- wychowawcza
Autoekspresyjna
Kompensacyjna
/Winiarski 1989/
Sport dla wszystkich:
- pojęcie i hasło zarazem uznane w skali międzynarodowej proklamujące prawo każdego człowieka do sportu
- różne dyscypliny sportu
- /różne formy aktywności fizycznej od spontanicznych do wykonywanych regularnie
Turystyka- obejmuje ogół czynności osób które podróżują, przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż przez rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem.
Fitness (być sprawnym):
- ogólna sprawność
- wydolność
- koordynacja psycho- fizyczna (siła, gibkość, budowa, skład ciała, zwinność, gotowość do wysiłku), wiele komponentów zdrowotnych zdrowotnych psycho- motorycznych, stan sprzyjający zabezpieczeniu przed chorobą, programy promocji sprawności, formy i metody treningowe, nazwy ośrodków.
Całość zjawisk metodycznych i programowych związanych z doskonaleniem ogólnej sprawności i kondycji psycho- fizycznej służącej zdrowiu i dobremu samopoczuciu.
Wellnes (czuć się dobrze)
Fizjologia życia człowieka to proces harmonijnego rozwoju człowieka który uwzględnia wszystkie jej obszary:
intelektualny
fizyczny
emocjonalny
zawodowy
kulturowy
społeczny
środowiskowy
duchowy
Aktywność ruchowa= rekreacja rekreacja= wartość (tylko wtedy gdy jest dobrowolna)
Wartość instrumentalna- środek do realizacji celu oraz zaspokojenia potrzeb i aspiracji człowieka.
Wartość autoteliczna- cel sam w sobie (np. spacer który sprawia przyjemność
Rekreacja:
- dobrowolny wybór
- powinność
tylko gdy powinność:
jest uznawana lecz nie odczuwalna jako przymus
wynika ze zrozumienia konieczności
wynika z aprobaty dobrowolnie przyjętego obowiązku
Czas zajęty |
Czas wolny |
Strefa konieczności |
Czas zajęty Czas wolny |
Strefa powinności |
|
Strefa dobrowolności |
|
Rekreacja fizyczna wartość biologiczno-społeczna
uwarunkowana wieloma czynnikami które podlegają zmianom
Ustawicznośc- możliwośc i potrzeba uprawiania sportu i rekreacji fizycznej jak najdłużej, możliwie przez całe życie, sporty preferowane tj. pływanie gimnastyka, narciarstwo, gry ruchowe
Prozdrowotność- ćwiczenia fizyczne, sporty wpływające pozytywnie na stan zdrowia w aspekcie biopsychospołecznym daje to pierwszeństwo w rekomendacjach sportom o wysiłku aerobowym, długotrwałym, ciągłym, charakteryzuje się ruchem cyklicznym- jogging, jazda na rowerze, pływanie, aerobik, gimnastyka, biegi narciarskie
Przystępność- możliwośc dostosowanie środowiska skomplikowania techniki i przepisów do różnych poziomów osób ćwiczących czyniąc zajęcia przystępnymi i atrakcyjnymi dla osób o różnych zdolnościach motorycznych, dla mniej sprawnych i niepełnosprawnych, jak też lda osób o zdolnościach powyżej przeciętnych
Przydatność dla treningu zdrowotnego- dla treningu fitness- dzięki elementom służącym doskonaleniu wydolności fizycznej jak i sprawności ruchowej
Atrakcyjność- spełnienie oczekiwań poprzez dostarczenie możliwości współzawodnictwa, integracji, socjalizacji, rozrywki, przygody
Plenerowośc- możliwośc uprawiania sportów w naturalnym środowisku ze względu na wartości rekreacyjne i zdrowotne same w sobie
Sezonowość- korzystanie z przyjemności uprawiania sportów sezonowych- zimą, latem, jesienią
Przygodowość- możliwość sprawdzenia się w sytuacjach trudnych, nawet ekstremalnych- żeglarstwa, windsurfing, jazda konna, alpinizm, skałki, survival
Integracja- zajęcia grupowe, sporty zespołowe, kooperacja, integracja, socjalizacja np. w grupach koleżeńskich
Indywidualizacja- dawkowanie właściwych obciążeń wysiłkowych
Kształtowanie sylwetki- stosowanie metod gimnastyki, kulturystyki opartych na trenażerach, przyborach i przyrządach oraz stosowaniu wyników badań z zakresu racjonalnego żywienia, fizjologii, sportu i biomechaniki.
Największe zagrożenia:
- siedzący tryb życia (Polska 1. miejsce 72,9%)
- niewłaściwe żywienie
- stres
7000 kcal- 1 kg tłuszczu
2 łyżeczki cukru dziennie- 3 kg tłuszczu rocznie
Zdrowie
- to nie tylko brak choroby, ale też stan dobrego samopoczucia fizycznego, społecznego i psychicznego.
- to zdolnośc umiejętności pełnienia ról społecznych, adaptacji do zmian środowiskowych, radzenia sobie z tymi zmianami
Zdrowie jest:
- wartością
- zasobem
- środkiem
We wszystkich okresach życia należy je:
- chronić
- doskonalić
- przywracać
Czynniki ryzy choroby serca:
- podwyższony cholesterol
- nadciśnienie
- palenie papierosów
- otyłość
- mała aktywność ruchowa
- określone cechy osobowości
- czynności natury psycho- społecznej- stres
Aktywność ruchowa:
Minimalna:
- 10-15 tys kroków dziennie
- 1200- 2000 kcal tygodniowo
- systemu punktowe (Coopera, Holmana, Kuńskiego)
2) Odpowiednia:
- trening zdrowotny (dostosowany indywidualnie dla każdego)
Minimalna aktywność ruchowa wg WHO
dzieci i młodzież:
- 6 godzin tyg. zorganizowanego ruchu
- 2-3 godz ruchu dziennie
dorośli:
- M- codziennie 9 km marszu
- K- codziennie 5 km marszu
lub
3x20 min, 2x30 min, 10 min codziennie z intensywnością 60- 80 % możliwości wysiłkowych
codziennie 30 min/ 50- 60% intensywności aktywności ruchowej (najnowsze rekomendacje WHO)
wyk. II. 05.04.2009
Klasyfikacja form, metod, środków w reakcji ruchowej.
forma- kształt zewnętrzny, obraz czegoś. W literaturze podmiotu istnieje duża różnorodność rozumienia tego pojęcia, ponieważ w kulturze fizycznej:
formach uczestnictwa w kulturze fizycznej, czyli wychowanie fizyczne, sporcie wyczynowym, rekreacji ruchowej (sport dla wszystkich)
formach rekreacji ruchowej jako dyscyplinach sportowych, bądź rodzajach aktywności ruchowej:
- zabawy organizacyjnych gry ruchowe organizacyjnych tym gry rekreacyjne
- lekkoatletyczne formy aktywności rekreacyjnej
- gimnastyczne formy aktywności rekreacyjnej (gimnastyka, stretching)
- taniec (towarzyski, ludowy, nowoczesny)
- zespołowe gry sportowe
- sporty wodne
- sporty zimowe
- sporty walki
- jazda na rowerze, deskorolce, rolkach
- sporty przestrzenne
- inne aktywne formy rekreacji
funkcjach organizacyjnych o szerszym bądź węższym znaczeniu.
Podział formy rekreacji dla potrzeb programu: ruchowej
czas realizacji
wg podziału czasu wolnego
- w czasie wakacji (żeglarstwo)
- w czasie weekendu (rower)
- dnia codziennego (kulturystyka)
pór roku
- formy całoroczne (bieganie)
- formy sezonowe (żeglarstwo)
miejsce realizacji
- w domu (stretching)
- na Sali (szermierka)
- na boisku (gry zespołowe)
- na pływalni
- w naturalnym środowisku (jazda konna, nordic walking)
zaangażowanie uczestników
- konsumpcyjnego- spektatorskie (TV)
- aktywne-ruchowe, odtwórcze
- aktywne- twórcze (samodzielne rozwiązanie)
treści (rodzaj aktywności ruchowej)
- gimnastyka, pływanie, tenis, gry zespołowe.
liczby uczestników
- formy indywidualne
- z partnerem
- grupowe
- masowe (biegi)
intensywność wysiłku
- formy relaksacyjne (stretching, joga)
- średnio zaawansowane (żeglarstwo)
- intensywne (bieganie)
stopnia trudności technicznej
- łatwe formy rekreacji ruchowej (biegi)
- średnio trudne formy rekreacji ruchowej (ping-pong, taniec)
- techniczne formy rekreacji ruchowej (judo, narciarstwo)
wieku
- dzieci w wieku przedszkolnym
- młodszym szkolnym
- szkolnym
- młodzież
- dorośli (do 35 lat i starsi)
- osoby starsze (młodsi starsi 60-74 lata, starsi starsi 75-90 lat, długowieczni 90+)
płci ćwiczących i struktury grupy
- kobiety i mężczyźni
- dorośli z niemowlętami czy z dziećmi dziećmi wieku przedszkolnym lub młodszym szkolnym
- rodziny wielopokoleniowe
Formami organizacyjnymi specyficznymi dla rekreacji ruchowej są:
stałe zespoły ćwiczebne
wczasy oraz obozy i kolonie
imprezy rekreacyjno-sportowe i turystyczne, kursy
animacja, poradnictwo i informacja
udostępnienie obiektów i wypożyczalnia sprzętu
ćwiczenia podczas przerw w pracy
W węższym zakresie forma organizacyjna może oznaczać pewne działania porządkujące prowadzenie zajęć, czyli funkcjonowanie w ramach czy wewnątrz form wymienianych
1) formy prowadzenia zajęć ruchowych
- frontalna
- indywidualna
- ćwiczenia w zastępach
2) formy porządkowe
- ustawienie podstawowe (szereg)
- ustawienie ćwiczebne (luźna gromada)
- zbiórki
3) formy podziału grupy
- dobór losowych
- dobór losowy
- pary, trójki
- zastępy
- zastępy sprawnościowe
- drużyny
- grupy
Wyk. III. 24.05.2009
Proces rekreacji
Ogniwa rekreacji fizycznej
Programowanie
Realizacja
Ocena skuteczności
Instruktor, który skupia się na jednorazowym prowadzeniu zajęć musi liczyć się z tym, że jego zajęcia będą szablonowe, nietrafione odnośnie osiągnięcia celu głównego, a po pewnym czasie stają się
I Programowanie
program realizacji fizycznej zaspokaja następujące potrzeby:
1) być czynnym
2) przebywanie w towarzystwie
3) osiągać cele
4) przezwyciężać przeszkody
5) być twórczym
założenia metodyczne
Metodyka rekreacji fizycznej ma 2 aspekty:
subiektywny psycho-społeczny
obiektywny racjonalny
kryteria do opracowania programu rekreacyjnego
liczebność i rodzaj grupy
środowisko dla którego program jest przygotowany
zaspokajanie indywidualnych i społecznych potrzeb
zapewnienie wyjścia dla twórczych aspiracji uczestników
program dla zespołu powinien:
dawać jednakowe możliwości wszystkim
być przydatny dla obu płci i różnych grup wieku
być przystosowany do różnych poziomów sprawności ruchowej
umożliwiać doskonalenie w wybranej dziedzinie
popierać i rozwijać oryginalne formy działalności rekreacyjnej
być elastyczny i pojemny
kłaść akcent na takie formy ruchu, które umożliwiają udział wielkiej liczbie uczestników i nie wymagają wysokich umiejętności technicznych
zapewniał bezpieczeństwo i higieniczne warunki działalności rekreacyjnej
środowisko
- wywiera wpływ na kształtowanie i rozwój potrzeb i praktyk rekreacyjnych
- warunkuje powstawanie i utrwalanie pewnych cech (przyzwyczajeń, postaw, poglądów) wśród ludzi pozostających w kontakcie
diagnoza środowiskowa
środowisko materialne (rzeczy- teren naturalny, klimat, krajobraz, itp.)
wzory osobowe ( ludzie- rodzina, wychowawcy, obyczajowość)
organizacja życia (czas wolny, prawo korzystania z terenów rekreacyjnych, itp.)
Środowisko a formy rekreacji
przyjęte wzory rekreacji
stopień organizacji
trwałość tradycji wzory spędzania wolnego czasu
lustracja społeczna (techniki)
obserwacje bezpośrednie (wywiad)
obserwacje pośrednie (ankieta)
lustracja społeczna składa się z następujących elementów:
- kulturalne aspiracje ludności, warunki geofizyczne
- przeszłość historyczna
- struktura demograficzna
- materialne warunki życia
diagnoza osobnicza
cechy biologiczne- morfologiczne, czynnościowe (testy motoryczne, pomiory antropometryczne, próby czynnościowe układu krążenia)
cechy psychiczne- osobowość (obserwacje, testy, ankiety, itp.)
cechy społeczne- j.w.
* diagnoza osobnicza powinna uwzględniać:
- potrzeby i motywy
- postawy i przekonania
- zainteresowania
- nawyki i przyzwyczajenia
- wyznaczniki rekreacji:\
a) cechy biologiczne (płeć i wiek)
b) cechy społeczne (zawód i wykształcenie, stan cywilny)
c) nietypowości (otyłość, wady postawy, nerwice)
II. Realizacja (krzewienie kultury fizycznej)
etap rozbudzający
etap podtrzymujący
proces krzewienia kultury fizycznej powinien:
1) kształtować świadomość ludzką
2) oddziaływać na sferę emocjonalną
3) być dynamiczny
etap rozbudzający
zachęcenie
motywacja
pobudzenie
Procedury:
- naśladowanie
- przekazywanie
- manipulowanie
Środki przekazu:
- żywe słowo
- druk
- obraz
- muzyka ( i śpiew)
- obserwacja
- uczestnictwo
etap podtrzymujący
udostępnienie (stworzenie warunków realizacji)
uprzystępnienie (propozycja oferty, która mogą zaakceptować)
* funkcje etapu podtrzymującego:
- informacja (prasa)
- poradnictwo
- instruktaż (żywy i jasny poparty demonstracją)
zachęcają do rekreacji:
sukces „na…
wielki postęp
osiąganie celów
wpływ efektów na prace zawodową, życie codzienne
ocena skuteczności
- ocena w rekreacji pomaga jednostce:
1) jednostce pogodzeniu możliwości z aspiracjami
2) stanowi bodziec (na początku)
3) motywuje do dalszego działania (na końcu)
- w pracy
1) na początku- punkt wyjścia w doborze ćwiczeń (diagnoza)
2) w trakcie lub na końcu cyklu- ocena skuteczności osiągnięcia celu.
Wyk. IV., V. 31.05.2009
ZMĘCZENIE I WYPOCZYNEK
- wg T. Wolańskiej
Zmęczenie to stan obniżonej zdolności do pracy, obniżony stan sprawności w wyniku wykonywania wysiłków fizycznych związanych z pracą zawodową, uprawianiem sportu i wykonywaniem zadań życia codziennego.
- wg Stanisława Kozłowskiego
Zmęczenie jest to zmniejszenie zdolności do pracy, które występuje podczas pracy i w wyniku jej wykonania.
Zmęczenie jako jednorodne zjawisko biologiczne o jednym podłożu, jednym mechanizmie rozwoju nie istnieje.
Zmęczenie ma różne przyczyny
Klasyfikacja zmęczenia:
wg Kozłowskiego
- zmęczenie fizyczne
- zmęczenie umysłowe
zmęczenie obwodowe
zmęczenie ośrodkowe
* zmęczenie przewlekłe, znużenie
* zmęczenie, wyczerpanie
wg Wolańskiej
- zmęczenie normalne- lokalne
- ustrojowe
- znużenie
- zmęczenie ostre
wg Chanchard
- zmęczenie normalne- obronne
- zmęczenie patologiczne- przemęczenie
zmęczenie narządowe- zmęczenie lokalne pojedynczych narządów ruchu i nie wywołuje większych zmian organizmu.
zmęczenie ustrojowe- podlega mu cały organizm. Występuje ono po wysiłkach angażujących większe grupy mięśniowe, więcej narządów lub nawet cały układ ruchu.
zmęczenie ostre- występuje po jednorazowych, intensywnych wysiłkach. Tę postać zmęczenia charakteryzuje występowanie gwałtownych objawów z dużymi zmianami funkcjonalnymi ustroju oraz stosunkowo szybki powrót do normy.
zmęczenie ostre:
subiektywne przejawy zmęczenia- uczucie bardzo silnego wyczerpani, bezwładu, bólu mięśniowego, uderzenia fali ciepła
obiektywny przejaw zmęczenia- obniżenie zdolności do pracy, zmniejszenie szybkości i precyzji ruchu, zwiększenie czasu reakcji odruchowej (refleksu)
zmęczenie przewlekłe- (przetrenowanie) stosowanie treningu przy nieadekwatnych przerwach wypoczynkowych
percepcja zmęczenia- to zmiany mięśniowe, zmiany czynności układu oddechowego, krążenia, wzrost temperatury ciała, zwilżenie skóry przez pot, czyli odczucie ciężkości pracy
Skala Borga- subiektywnej oceny ciężkości wysiłku fizycznego
6 bardzo bardzo lekka
7
8
9 bardzo lekka
10
11 dość lekka
12
13 dość ciężka\
14
15 ciężka
16
17 bardzo ciężka
18
19 niezwykle ciężka
20
czynniki przyśpieszające rozwój zmęczenia:
- czynnik środowiska pracy
czynniki środowiskowe działają na poziom sfery emocjonalnej- wpływ na motywację
wysoka temp otoczenia- zmiany w rozmieszczeniu krwi w organizmie, utrzymanie temp ciała, wydzielanie potu, zmniejszenie objętości krwi, zmniejszenie dopływu krwi do pracujących mięśni- przyspieszenie zmęczenia
hałas może wywołać odczyny neurohormonalne- zwiększa zmęczenie
mogą przesunąć próg odczuwania zakłóceń homeostazy
likwidacja zmęczenia to wypoczynek
wypoczynek to proces mający usunąć objawy zmęczenia powstałe w wyniku np. w wyniku pracy zawodowej (wyrównanie zaciągniętego długu tlenowego, likwidacja produktów przemiany materii)
w teorii wypoczynku wyróżnia się:
- wypoczynek bierny
- wypoczynek aktywny
w praktyce rekreacyjnej jest wypoczynek czynny
groźna dla organizmu nie jest na ogół zbyt ciężka praca lecz brak dostatecznego po niej odpoczynku.
środki przełamywania uczucia zmęczenia (emocje, farmakologiczne- kofeina) ułatwiają kontynuację pracy mimo głębokich zmian zmęczeniowych, nie są środkami walki
natężenie wysiłku ćwiczeń podczas przerw w pracy zależy od:
- rodzaju wykonywanej pracy:
wysiłku fizycznego
wysiłku intelektualnego
monotonności pracy
sposobu organizowania pracy
pozycji wykonywanej pracy
- indywidualnych możliwości osobniczych
- ogólnych wyznaczników rekreacji (wiek i sprawność)
przerwy wypoczynkowe:
- mikropauzy (0,5-3 sek)
- krótkie przerwy wypoczynkowe (10 sek- 3 min)
- długie przerwy wypoczynkowe (powyżej 3 min)
przerwy rekreacyjne podczas pracy- to aktywnie, fizycznie przerwa trwająca 1-10 min wypełniona ćwiczeniami mającymi przeciwdziałać nadmiernemu zmęczeniu pracą.
rodzaje ćwiczeń podejmowanych w przerwach przerwach pracy zależą od:
- charakter wykonywanej pracy
- warunków do pracy
- wieku pracowników
- stanu sprawności i zdrowia
- płci
celem rekreacji w czasie pracy jest:
- likwidowanie i zapobieganie zmęczeniu
- humanizacja procesu pracy
- wypracowanie `' rytmu'' pracy zbliżonego do naturalnego rytmu biologicznego
bezpośrednie ćwiczenia mają na celu:
- zmniejszyć zmęczenie fizyczne i umysłowe
- pobudzić krążenie krwi
- rozluźnić napięcie mięśni
- wykonać ćwiczenia kompensacyjne
- przywrócić gotowość do dalszej pracy
podział pracy zawodowej
grupa I- praca lekka (siedząca)
grupa II- praca średnia (stojąca)
grupa III- praca ciężka
grupa IV praca umysłowa
praca umysłowa i praca lżejsza praca fizyczna wymagają zastosowania ćwiczeń:
- rozluźniających mięśnie nóg, rąk, mięśnie szyi, grzbiety
- poprawiający krążenie krwi
- uaktywniający wszystkie grupy mięśniowe
- profilaktycznych
- ćwiczeń oddechowych
praca ciężka wymaga zastosowania ćwiczeń:
- oddechowych
- rozluźniających
- zabiegi higieniczne
- leżenie, spanie
- zajęcia rekreacyjne przyśpieszające procesy regeneracyjne
przerwy w pracy
programowe
własnowolne
przerwy wypoczynkowe:
zorganizowane
indywidualne
spontaniczne
- co godzinę tzw minutki
- krótkie 3-5 minut
- rzadkie 10-15 minut
przerwy krótkie i częste są bardziej efektywne niż przerwy długie
funkcja rekreacji i turystyki w zakładzie pracy:
wypoczynkowa
aktywny wypoczynek
odnowa biologiczna
rekreacja
relaks psychiczny
zdrowotna
rekreacja zdrowia
profilaktyka chorób zawodowych
kompensacja/ korekcja
higiena pracy
ekologia
społeczno kulturalne
interreakcja
socjalizacja
kultura wypoczynku
edukacja ustawiczna
rekreacja i turystyka w zakładzie pracy
podczas pracy:
- przerwy rekreacyjne
- indywidualne ćwiczenia minutowe
po pracy:
w wypoczynku dziennym:
- zakładowe studio fitness
- ośrodek odnowy biologicznej
- sekcje, zespoły sportowe
- karty wstępu udostępnione przez zakład
- zawody, ligi, turnieje
w wypoczynku sobotnio- niedzielnym i urlopowym
- wycieczki krajowe i zagraniczne
- wypoczynek weekendowy
- wypoczynek urlopowy/ wczasy rodzinne
- kolonie, obozy, zimowiska dla dzieci
- turnusy szkoleniowo rekreacyjne
- własne ośrodki wypoczynkowe
trening zdrowotny- świadomie kierowany proces polegający na celowym wykorzystaniu ściśle określonych ćwiczeń fizycznych dla uzyskania efektów psychicznych i fizycznych przeciwdziałających obniżeniu się możliwości przystosowawczych organizmu.
Uzyskane efekty fizjologiczne mogą być też ważnym czynnikiem w zapobieganiu lub zmniejszaniu tempa rozwoju szeregu chorób.
cele treningu zdrowotnego:
kreacja zdrowotna
- utrzymanie i doskonalenie zadowalającej wydolności fizycznej w życiu codziennym
- stabilizacja optymalnego ciężaru ciała
- zachowanie zadowalającej siły mięśniowej stabilizującą stawy, zwłaszcza kręgosłup
- utrzymanie dobrego samopoczucia przez zwiększenie dodatnich bodźców psychicznych związanych z ćwiczeniami
- wzrost lub utrzymanie się dostatecznego poziomu nieswoistej odporności przciwzakaźnej
2) zapobieganie powstawaniu chorób cywilizacyjnych poprzez:
- poprawę sprawności układu krążenia
- występowanie u osób trenujących skłonności do higienicznego życia
- zmniejszenie liczby wypalanych papierosów lub zaprzestanie palenia
- zmniejszenie nasilenia negatywnego stresu
3) rehabilitacja i leczenie chorób między innymi:
- narządu krążenia
- metabolicznych
- nerwic
- narządu ruchu
stadia treningu zdrowotnego;
I okres ćwiczeń początkowych (stadium wdrażające do systematycznego treningu)
II okres ćwiczeń entuzjastycznych (stadium przejściowe `'młodzieńcze'')
III okres ćwiczeń racjonalnych (stadium `' dojrzałe'')
długość trwania tych okresów zależy między innymi od takich czynników jak wiek- poziom sprawności w uzyskiwanym wieku młodzieńczym
I okres ćwiczeń początkowych
trwa 10 - 16 tyg
przekonanie siebie o słuszności i zdrowotności treningu zdrowotnego
mała intensywność treningu, ostrożnie z ambicjami (naturalnym ogranicznikiem wysiłku jest mała wydolność organizmu)
groźne dla zdrowia są uszkodzenia narządu ruchu
zmniejszenie urazów zależy od
- czynników zewnętrznych do których należa dobór wygodnego i elastycznego obuwia o właściwościach amortyzacyjnych.
wybieranie tras o miękkim elastycznym podłożu
- czynników wewnętrznych do których należą:
stosowanie podczas biegu kroku najbardziej naturalnego
rozpoczęcie zajęć od ćwiczeń gibkościowych- rozgrzewki
zmniejszenie obciążenia przy pierwszych oznakach bólowych w zakresie narządu ruchu
II okres ćwiczeń entuzjastycznych
okres największych błędów związanych ze zbyt małym albo nadmiernym obciążeniem
zindywidualizować trening to przystosować metody do zawodnika- uczestnika, a nie odwrotnie
czyli tworzenie własnego, stale weryfikowanego programu na bazie 3 źródeł informacji:
- ogólne zasady prakseologiczne
- fizjologiczne zasady treningu
- szczegółowe wskazówki na temat wybranej formy ruchu, treningu biegowego
III okres ćwiczeń racjonalnych
skuteczność i ekonomiczność w działaniu
racjonalny trening sprowadza się do stosowania skutecznych form ruchu, zarówno pod względem ich typu, wielkości stosowanego bodźca, jak i czasu ich trwania
bezpieczne tętno wysiłkowe
tętno spoczynkowe + 1,5
np. jeżeli HR spoczynkowe = 60 skurczów/min
to bezpieczne tętno wysiłkowe = 60 +30 = 90 skurczów/min
tętno wysiłkowe wg Karvonena
minimum
(220 - wiek - HR spoczynkowe) x 50 % wydolności tlenowej + HR spoczynkowe
maksimum
(220 - wiek - HR spoczynkowe) x 80% wydolności tlenowej + HR spoczynkowe
wskazówki i zasady organizacyjno metodyczne
- kontrola stanu zdrowia
- wdrożenie do samokontroli
- indywidualizacja programu
wskazówki:
- higiena treningu zdrowotnego (ubiór, odżywianie i używki)
cele rekreacji:
- wypoczynek
- przyjemność
- rozwój osobowości
- zdrowie
preferowane formy:
- ruchy proste, cykliczne
- angażujące duże partie mięśniowe
- dostępne dla wszystkich niezależnie od płci, wieku, umiejętności i sprawności fizycznej
formy:
- w plenerze
- wytrzymałościowe wzbogacone ćwiczeniami siłowymi i gibkościowymi
ćwiczenia o niskiej umiarkowanej intensywności są łatwiej akceptowane przez organizm, lepiej przez niego tolerowane i znacznie bezpieczniejsze dla układu ruchu i sercowo- naczyniowego
zalecane formy: marsz, wędrówka piesza, jazda na rowerze, narciarstwo biegowe
mięśnie ulegające osłabieniu, które wymagają typowych ćwiczeń siłowych:
- dolna grupa mięśni ustalających łopatkę
- powierzchowne i głębokie mięśnie zginające szyję
- część mięśniowa brzucha (mięsień prosty brzucha)
- mięśnie pośladkowe
- mięsień czworogłowy uda
- mięśnie przednie i boczne goleni
mięśnie ulegające często skróceniu, a zatem wymagające technik relaksacyjnych oraz rozciągających to:
- mięsień piersiowy większy
- górna grupa mięśni ustalających łopatkę
- mięśnie zginające rękę i palce
- mięsień prostownik grzbietu
- mięsień biodrowo- lędźwiowy
- mięsień czworoboczny lędźwi
- mięsień przewodziciel uda
- mięsień naprężacz powięzi szerokiej
- mięsień trójgłowy łydki
forma, treść, objętość, sposób działania, warunki i środowisko
mozliwości
bariery
wzory i wzorce czasu wolnego różnych grup społecznych
moda, treny, priorytety