PSYCHIATRIA KLINICZNA czI, psychologia


PSYCHIATRIA KLINICZNA-WYKŁADY (J. W.)

(P= psychiatria)

!-Pawłowski zaznaczał, że to jest ważne(tzn. będzie na egzaminie)

Wykład 1

PSYCHIATRIA- to dział medycyny traktujący o rozpoznawaniu i leczeniu chorób psychicznych

Z łac. Leczenie duszy

Słowo psychiatria zostało użyte po raz pierwszy w 1808 roku przez niemieckiego klinicystę Johann'a Ch. Reil'a (założyciela czasopisma „Magazin füf psychische Heilkunde” powstałego w 1805 r.)

Natomiast słowa „psychologia” po raz pierwszy w 1590 roku użył Rudolf Goeckel- filozof i profesor Akademii Marburskiej. Podobno słowo to było tez używane przez Philipp'a Schwarzert'a ( Melanchton'a)-1497-1560.

Psychiatria nie jest nauką, lecz sztuką.

Nauki służebne w stosunku do psychiatrii:

według definicji WHO( 1946) zdrowie to stan pełnego dobrostanu psychicznego i fizycznego, a nie tylko brak niedołęstwa

Czynniki wpływające na ocenę zdrowia i zaburzeń:

  1. kultura

  2. Przynależność do klasy społecznej

  3. konkretne środowisko społeczne

  4. zespół oceniający i narzędzia badawcze

PSYCHIATRA- osoba powołana przez społeczeństwo do kontroli nad osobami, które nie naruszając kodeksu karnego, naruszają normy społeczne.

Działy psychiatrii:

-P dzieci i młodzieży

-P dorosłych

-gerontopsychiatria ( ludzie po 60/65 roku życia)

BADANIE PSYCHIATRYCZNE

POWODY JEGO PRZEPROWADZANIA ! egzamin 2005

WYWIAD

W badaniu psychiatrycznym musi mu towarzyszyć badanie przedmiotowe( to jest różnica między psychiatra a psychologiem, któremu nie można dotknąć pacjenta!)

Fazy wywiadu:

  1. wprowadzenie 1-2 min. -nawiązanie kontaktu w celu redukcji lęku, zaznaczenia podmiotowości pacjenta, wprowadzenia w relacje dialogu

  2. otwarcie 5-8 min.

    1. zwiększenie poczucia akceptacji, bezpieczeństwa, zrozumienia

    2. określenie oczekiwań pacjenta i jego podejścia do problemu

    3. wstępne ukierunkowanie procesu diagnostycznego

    4. wstępne określenie sfer oporu

    5. ocena niebezpieczeństwa niepowodzenia wywiadu

    6. ustalenie dalszego stylu prowadzenia wywiadu

  3. wywiad zasadniczy 20-30 min. - wstępna diagnoza, informacje do oceny psychiatrycznej i psychodynamicznej + wzmocnienie sytuacji dialogu

  4. Podsumowanie 5min.

    1. wykazanie, że problematyka pacjenta została zrozumiana i potraktowana poważnie

    2. poinformowanie pacjenta o jego stanie

    3. pacjent sam wyraża pogląd o swojej sytuacji

    4. podanie zaleceń

    5. wyrażenie nadziei na możliwość udzielenia pomocy

  5. Zakończenie 1-2 min.

    1. zasygnalizowanie zrozumienia i gotowości do pomocy

    2. podkreślenie autonomii pacjenta

    3. pożegnanie+ ocena spotkania

STRUKTURA HISTORII CHOROBY

I. DANE Z WYWIADU

  1. zasadnicze skargi

  2. przebieg obecnego schorzenia

  3. wywiad na temat przebytych schorzeń psychicznych

  4. wywiad na temat chorób somatycznych

  5. wywiad na temat stosowanego dotychczas leczenia

  6. wywiad rodzinny

  7. wywiad osobisty

II. STAN PSYCHICZNY PACJENTA CZYLI OBJAWY PSYCHOPATOLOGICZNE

Mogą być tu użyte skale ocen

III. OCENA MECHANIZMÓW PSYCHODYNAMICZNYCH

  1. charakterystyka ego

  2. relacja z obiektem

  3. charakterystyka ja

IV. BADANIE FIZYKALNE

V. WYWIAD ŚRODOWISKOWY: od członków rodziny, znajomych

VI. BADANIE PSYCHOLOGICZNE, NEUROPSYCHOLOGICZNE- mogą być odroczone

VII. BADANIE LABOLATORYJNE

VII. DIAGNOZA RÓŻNICOWA WILOOSIOWA I WILOPOZIOMOWA

IX. PLAN LECZENIA I PROGNOZA.

(ad. II) SCHEMAT OCENY STANU PSYCHICZNEGO

obszary podlegające ocenie:

  1. zachowanie i napęd psychoruchowy

  2. wyraz twarzy

  3. nastrój

  4. świadomość i przytomność

  5. uwaga

  6. pamięć

  7. orientacja

  8. czynność myślowe ( zaburzenia ilościowe, jakościowe)

  9. mowa ( np. mutyzm)

  10. inteligencja

  11. zaburzenia spostrzegania

  12. patologiczne twory myślowe ( np. urojenia)

  13. poczucie choroby psychicznej

  14. uczuciowość wyższa

  15. życie popędowe

  16. osobowość

powyższe mogą tworzyć tzw. zespół psychopatologiczny

w2

KLASYFIKACJA ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH

Trochę historii:

Ludwik XIV chciał oczyścić Paryż z „lunatyków”

1656- edykt powołujący 2 miejsca odosobnienia, osobno dla kobiet i mężczyzn

FRANCJA

Philoppe Pinel- 1693(chyba) Bisatre, St. Petiere: zaczął traktować zgromadzonych tam ludzi jak chorych, autor pierwszej nowoczesnej klasyfikacji psychiatrycznej; objawowe kryteria diagnostyczne: myślenia, sądzenie i wola; wyróżnił manię, melancholię, demencje i idiotyzm

Uczeń Pinela Esquiro wprowadził pojęcie monomanii Np. piromania, kleptomania, poiromania( popęd wędrowny)

Antoine Bayle 1822, gdy miał 23 lata napisał pracę doktorską o zaburzeniach opony pajęczej i ich związku z urojeniami.

NIEMCY

Emil Kraepelin 1856-1926 „ Kompendium psychiatrii”

Wyróżnił:

„ zaburzenia umysłowa są rozległymi schorzeniami kory mózgowej”

„ choroby psychiczne można wykryć na podstawie pewnych zewnętrznych przejawów, tj. sposób mówienia, gesty, zachowanie”.

-rozróżnił egzo - endogenię

-zwrócił uwagę na przebieg chorób ( cyklofrenia)

SZKOCJA XVIII w. Scott Cullen- wprowadził pojęcie nerwica “neurosis”

Freud 1856-1939

6 X 1974 WHO- pierwsza klasyfikacja ICD X

obecnie ICD-X!!!!!!!!!!!!!!!!!!! egzamin 2005

  1. organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi F00-F09

  2. zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych F10-F19

  3. schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenicznego (schizotypowe) i urojeniowe F20- F29

  4. zaburzenia nastroju (afektywne) F30-F39

  5. zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną F40- F48

  6. zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi F50- F59

  7. zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych F60- F69

  8. upośledzenie umysłowe F70-F79

  9. zaburzenia rozwoju psychicznego ( psychologicznego) F80-F89 ( dysleksja, dysgrafia, autyzm dziecięcy)

  10. zaburzenia zachowania i emocjonalne rozpoczynające się w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym F90-F98

  11. nieokreślone zaburzenia psychiczne F99

DSM- 1952

Warunki, jakie stawiano DSM:

  1. przydatność przy wyborze leczenia i podejmowaniu decyzji przy leczeniu

  2. precyzyjnie określone kryteria diagnostyczne

  3. stworzenie szansy zaakceptowania przez klinicystów i badaczy o różnej orientacji teoretycznej

  4. przydatność dydaktyczna

  5. utrzymywanie kompatybilności z ICD-X

  6. unikanie nowych terminologii i koncepcji łamiących tradycyjne poglądy ( z wyjątkiem sytuacji koniecznych)

  7. określenie przydatności diagnostycznej terminów używanych dotąd niekonkretnie i umożliwienie uniknięcia terminów o wątpliwej użyteczności

  8. spójność z danymi z badań naukowych+ aktualność przyjętych kategorii diagnostycznych

  9. przydatność do opisów naukowych

  10. otwartość na krytykę klinicystów i pracowników naukowych- badaczy

DSM

  1. zaburzenia rozpoznawane po raz pierwszy w niemowlęctwie, dzieciństwie i wieku młodzieńczym

  2. zaburzenia świadomości ( delirium), otępienie, zaburzenia amnestyczne i inne zaburzenia poznawcze

*zaburzenia psychiczne spowodowane stanami ogólnomedycznymi, nie sklasyfikowane gdzie indziej

  1. zaburzenia związane z używaniem substancji

  2. schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne

  3. zab. nastroju

  4. zab. lękowe

  5. zab. pod postacią somatyczną

  6. zab. pozorowane

  7. zab. dysocjacyjne

  8. zab. seksualne i tożsamości płciowej

  9. zab. odżywiania się

  10. zab. snu

  11. zab. kontroli impulsów, nie zakwalifikowane gdzie indziej

  12. zab. przystosowania

  13. zab. osobowości

  14. inne stany, które mogą być przedmiotem klinicznej uwagi

-odchodzi się do rozróżnienie nerwica- psychoza

-w tych klasyfikacjach w zamian słowa „ choroba” pojawia się „zaburzenie”

ZABURZENIE-to zespół symptomów manifestujących się:

  1. cierpieniem

  2. niesprawnością

  3. znaczną utratą swobody

  4. doświadczenie zwiększonego ryzyka ( np. śmierci, bólu, niesprawności)

Aby mówić o chorobie:

  1. musimy znać objawy kliniczne

  2. musimy znać etiologię

  3. musimy wiedzieć jak od przyczyny dochodzi do objawów- patogeneza

mówimy o jednostkach nozograficznych

wykład 3 OBJAWY I ZESPOŁY ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH

LECZENIE PSYCHIATRYCZNE JEST GŁÓWNIE LECZENIEM OBJAWOWYM

OBJAWY zaburzeń psychicznych (wg. Prof. Jaroszyńskiego)- fakty dające się stwierdzić w wywiadzie, bezpośrednim badaniu lub obserwacji stanowiące odchylenia od prawidłowych czynności psychicznych

Objawy heteronomiczne: jakościowo różne od przeżyć prawidłowych, np. urojenia, omamy

Objawy homonomiczne: zmiany ilościowe przeżyć( np. przyspieszenie toku myślenia)

CECHY- zwykle wymiar frekwencyjny (zwiększona/zmniejszona częstotliwość pewnych zachowań, np. drażliwość, wybuchowość)

ZESPÓŁ- ( łac. syndroma)- zbiór objawów występujących łącznie, które przez to są charakterystyczne dla niektórych ( względnie dobrze) określonych zaburzeń chorobowych, np. zespół maniakalny- mania, zespół urojeniowy- schizofrenia; każdy zespół może występować w innych jednostkach nozgraficznych.

KLASYFIKACJA KORZENIOWSKIEGO

I.ZESPOŁY ZAMROCZENIOWE

1.stany wyłączenia lub przygłuszenia świadomości

2. stany pomroczne

3.stany majaczeniowe

  1. stany specjalne

  2. stany splątaniowe

II. ZABURZENIA AFEKTYWNE

  1. zespół depresyjeny

  2. zespół maniakalny

  3. zespół mieszany ( objawy 1 i2 jednocześnie)

  4. zespół lękowy

  5. zespół osłupienie uczuciowe

III. ZESPÓŁ ZABURZEŃ PERCEPCJI

  1. zespół omamowy, np. halucynoza alkoholowa

  2. zespół psychosensoryczny

IV. ZESPOŁY ZABURZEŃ MYŚLENIA

  1. zespół pobudzenia myślenia

  2. zespół zahamowania myślenia

  3. zespół rozpadu myślenia (inkoherencja, rozkojarzenie myślenia)

  4. zespół urojeń usystematyzowanych (np. paranoja)

  5. zespół parafreniczny

  6. zespół fantastyczno- urojeniowy

  7. zespół omamowo- paranoidalny

  8. zespół urojeń owładnięcia

V. ZESPÓŁZABURZEŃ DZIAŁANIA I WOLI

  1. zespół apatyczno- abuliczny ( brak woli)

  2. z. akinetyczny

  3. z. osłupieniowy ( schizofrenia, depresja); szczególny przypadek zespołu katatonicznego

  4. z. hiperkinetyczny

  5. z. katatoniczny

VI. ZESPOŁY NERWICOWE

  1. z. neurasteniczny

  2. z. natręctw

  3. z. histeryczny

  4. z. hipochondryczny

VII. ZESPOŁY DRGAWKOWE

  1. z. padaczkowe

  2. z. napadów typu Jacksona (napad atakuje najpierw jedną kończynę, z czasem może się uogólniać)

  3. z. tężyczkowe

  4. z. histeryczne

VIII. ZESPOŁY ORGANICZNE

  1. z. psychoorganiczny (demencja otępienie)

  2. zespół amnestyczny ( Korsakowa)

IX. ZESPOŁY NIEDOROZWOJU UMYSŁOWEGO

  1. zespół oligofreniczny

  2. z. infantylizmu

KLASYFIKACJA JAROSZYŃSKIEGO JANA (1993)

I. ZABURZENIA ORGANICZNE

  1. zaburzenia globalnie trwałe: otępienie i upośledzenie

  2. zespół zaburzeń pamięci

  3. zaburzenia świadomości

  4. inne zespoły organiczne ( osobowość nieprawidłowa na podłożu organicznym, MBS- niewielkie uszkodzenia mózgu, zespoły związane z uszkodzeniem poszczególnych części mózgu, np. zespoły rzekomo-opuszkowe )

II. ZESPOŁY SCHIZOFRENICZNE

  1. zespół katatoniczny

  2. z. paranoidalny

  3. z. hebefreniczny

III. ZESPOŁY AFEKTYWNE

  1. zespół depresyjny

  2. z. maniakalny

IV. ZESPOŁY PARANOICZNE I REAKTYWNE

  1. zespoły paranoiczne

  2. z. parafreniczne

  3. z. reaktywne

V. ZABURZENIA EMOCJONALNE

  1. zaburzenia dysocjacyjne

  2. z. fobiczne- fobie

  3. zespół anankastyczny- natręctwa

  4. depersonalizacja

  5. zespół neurasteniczny

  6. zaburzenia o postaci somatycznej

  7. reakcja na stres

VI. OSOBOWOŚĆ NIEPRAWIDŁOWA

  1. klasyczna

  2. inne

JACEK WCIÓRKA- 2002 ( i jego różne klasyfikacje i podziały)

*termin psychoza pojawił się w XIX w.

@zespoły:

psychotyczne:

niepsychotyczne( nie spełniające kryteriów z. psychotycznych)

-objawy lękowe, dysocjacyjne, konwersyjne, somatyzacyjne, hipochondryczne, natręctwa, zaburzenia osobowości)

@zaburzenia definiowane patogenetycznie

    1. zespoły endogenne ( często związane ze zmianami w mózgu)

    2. zespoły somatogenne( uwarunkowane mechanizmami patogenetycznymi jednoznacznie związanymi z czynnikami somatycznymi):

-zespoły organiczne, psychoorganiczne(, gdy czynniki patologiczne działają pierwotnie w CUN)

-zespoły objawowe-przyczyna, poza CUN ( np. guz nadnercza)

    1. zespoły psychogenne( uwarunkowane głównie załamaniem zdolności adaptacyjnych osobowości):

@zespoły definiowane objawowo (np. zespół lęku napadowego, objawowego, itp.)

@ zespoły definiowane prognostycznie

przesłanki:

- wiek zachorowania ( zaburzenia wczesne i późne)

Wykład 4 ZABURZENIA NASTROJU F30-F39

ZABURZENIA DEPRESYJNE

cecha

PRZYGNĘBIENIE

DEPRESJA

Zmiana nastroju

Złe samopoczucie, „chandra”

Smutek

Czas utrzymywania się objawu

Krótki ( godziny)

Tygodnie, miesiące

Dezorganizacja aktywności złożonej

Nie występuje, lub mało znacząca

Często występuje

Poczucie choroby

Nie występuje

Często występuje( bardziej w kategoriach somatycznych

Depresja to nie tylko stan psychiczny, a choroba całego organizmu

OBJAWY TYPOWEGO ZESPOŁU DEPRESYJNEGO:

  1. depresyjny nastrój ( smutek, zniechęcenie, niekiedy zobojętnienie

  2. zmniejszenie zakresu zainteresowań, anhedonia

  3. poczucie utraty energii, stałego zmęczenia, ciężaru w nogach, spowolnienie ruchów

  4. poczucie obniżonej sprawności intelektualnej i pamięci, zaburzenia koncentracji

  5. pesymistyczna ocena bieżących problemów i wydarzeń, perspektyw życiowych

  6. poczucie małej wartości własnej, poczucie winy!!!

  7. zniechęcenie do życia, pragnienie śmierci, myśli o samobójstwie

  8. OBJAWY WEGETATYWNE: bezsenność, brak apetytu, spadek wagi ciała, uporczywe zaparcia, bóle brzucha, zaburzenia rytmu pracy serca, poczucie duszności, wzmożona potliwość itp.)

U niektórych chorych:

-lęk, niepokój, niekiedy pobudzenie ruchowe

0x08 graphic
0x08 graphic
EPIZOD DEPRESYJNY(nieleczony)

0x08 graphic
Nastrój prawidłowy wyleczenie lub remisja

Depresja 6- 24 miesięcy

LECZENIE FARMAKOLOGICZNE

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

67% osiąga poprawę

Początek leczenia 8 tyg. 33%brak poprawy (tzw. depresja lekooporna)

Jeżeli po 8 tygodniach stosowania jednego leku nie ma poprawy, włącza się inny lek

EFEKT PLACEBO

0x08 graphic
0x08 graphic
33% poprawa

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
67% brak poprawy

CHOROBA AFEKTYWNA DWUBIEGUNOWA Z SZYBKĄ ZMIANĄ FAZ

0x08 graphic
0x08 graphic
mania

0x08 graphic
hipomania epizod mieszany

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic

Prawidłowy nastrój

Depresja

DYSTYMIA

0x08 graphic
nastrój prawidłowy

0x08 graphic
dystymia (ok. 2 lata, mniej niż depresja, ale nie jest ok.)

ICD- X

CYKLOTYMIA- epizod subdepresyjny trwa długi czas na przemian ze stanami „ hipomaniakalnymi”

PODWÓJNA DEPRESJA

0x08 graphic
0x08 graphic

Nastrój prawidłowy

Dystymia częściowe wyleczenie

Depresja

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe

Zespoły depresyjne i maniakalne

Zab. depresyjne nawracające

Tylko zespoły depresyjne

Zab. depresyjne utrzymujące się przewlekle, „utrwalone”

-dystymia

-cyklotymia

Inne zab. afektywne

Np. z szybką zmianą faz

Zab. nastroju występujące w przebiegu innych schorzeń i zaburzeń

Na tle: -chorób organicznych układu nerwowego

-ostrych i przewlekłych zatruć

schorzeń somatycznych

-w przebiegu innych za. Psychicznych: schizofrenia, zaburzenia lękowe, reakcja adaptacyjna

ZABURZENIA DEPRESYJNA NAWRACAJĄCE

DEPRESJA SEZONOWA(w 1984 opisana przez Rosenthala)

Związek z porą roku

Nie ma

Jest

Długość fazy depresji

6-24 miesięcy

Ok. 6 miesięcy

Regularność

-

Występuje i jest ściśle związana z porą roku

Następowe podwyższenie nastroju

-

Występuje dość często, zwykle ma niewielkie nasilenie

Zaburzenia snu

Zwykle bezsenność

Zwykle nadmierna senność, ospałość

Spadek wagi ciała

Zwykle brak apetytu i spadek wagi ciała

Zwykle nadmierny apetyt i wzrost wagi ciała

JESZCZE RAZ OBJAWY:

1. Obniżenie nastroju- przykre doznania ze świata zewnętrznego i wewnętrznego

-odbieranie własnego ciała jako źle funkcjonującego

2. Spadek motoryki ( napędu psychoruchowego)

*tzw. depresja agitowana- pacjent cały czas w ruchu

  1. depresyjna zmiana sfery poznawczej

  1. Zaburzenia somatyczne:

Dolegliwości napadowe:

  1. Zaburzenia kontroli impulsów

  2. zachowany, choć często pozorny, krytycyzm w stosunku do zaburzeń ( pacjent ma świadomość choroby, w istocie krytycyzm powierzchowny- nie ma go w stosunku do urojeń kary, winy grzechu)

  3. typowe zaburzenia towarzyszące

Wykład 5 ZABURZENIA MANIAKALNE ( ZESPÓŁ MANIAKALNY)

  1. podwyższenie nastroju: radość, wesołość, pełnosprawność, siła organizmu, energia- raczej w zespołach hipomaniakalnych, a w manii już drażliwość, wybuchowość

  2. podwyższenie napędu psychoruchowego: podwyższona aktywność, nasilenie starych i nowe zainteresowania, podejmuje mnóstwo działań, których nie kończy, w skrajnych przypadkach- zanik zachowania celowego, pozostaje tylko podniecenie psychoruchowe, próby zahamowania pacjenta w działaniu wzbudzają agresję

  3. maniakalna zmiana sfery poznawczej: przyspieszenie toku myślenia, skojarzeń, skrajnie: gonitwa myślowa; zaburzenia sfery poznawczej: bezrefleksyjność, poczucie wyższości, brak tendencji do SAMOANALIZY, lekkomyślność, urojenia wielkościowe( zwykle zgodne z nastrojem), czasem prześladowcze

  4. zaburzenia somatyczne:

-skrócenie snu, pacjent „nie śpi radośnie”, do ok. 4 h snu na dobę

  1. pacjent raczej bezkrytyczny w stosunku do objawów- brak poczucia choroby, czasami krytycyzm pojawia się przy którymś z kolejnych epizodów choroby

*w tym przypadku ilość przechodzi w jakość hypomania przy nasilonych objawach przechodzi w manię tzw. Splątanie maniakalne- po okresie manii często niepamięć

wykład 6 POMIAR NATĘŻENIA OBJAWÓW DEPRESYJNYCH.

SKALA HAMILTONA- HDRS

Hamilton-1960, badacz korzystający z tej skali musi być lekarzem, ponieważ dotyka pacjenta egzamin 2005

-skala służy do diagnostyki i oceny działania metod terapeutycznych i leków psychotropowych

ma 24 itemy, dwie wersje skrócone0 21 i 17

24 cechy:

  1. nastrój depresyjny 0-4 punkata

  2. poczucie winy 0-4

  3. myśli i tendencje samobójcze 0-4

4-6 SEN( razem max 6 pkt.)

  1. zaburzenia zasypiania 0-2

  2. sen płytki, przerywany, jakość snu 0-2

  3. wczesne budzenie 0-2

  4. praca i zainteresowania 0-4

  5. spowolnienie, zahamowanie 0-4

9- 11 LĘk

  1. niepokój, podniecenie ruchowe 0-4

  2. lęk- objawy psychiczne 0-4

  3. lęk- objawy somatyczne 0-4

  4. brak apetytu, zaparcia 0-2

  5. objawy somatyczne ogólne( ciężar w głowie, męczliwość, utrata energii)

  6. libido, u kobiet zaburzenia miesiączkowania 0-2

  7. hipochondria 0-4

  8. ubytek masy ciała

a)przeszłość( w okresie poprzedzającym ostatni tydzień) 0-2

b) teraźniejszość ( ostatnie 7 dni) 0-2

  1. krytycyzm, wgląd w chorobę 0-2

tu kończy się skrócona skala

  1. dobowe wahania samopoczucia

    1. obecność wahań 1-rano, 2- wieczorem

    2. nasilenie wahań dobowych 0-2

  2. depersonalizacja, derealizacja 0-4

  3. urojenia 0-4

  4. natręctwa i fobie

tu kończy się druga skrócona skala

  1. bezradność 0-4

  2. poczucie beznadziejności 0-4

  3. poczucie małej wartości 0-4

uzyskane 7-8 punktów- brak depresji ( punkt odcięcia)

SKALA DEPRESJI BECKA

Kwestionariusz ten b. Silnie koreluje z HDRS, 21 grup zdań dotyczących głównie objawów depresji, w każdej grupie 4 zdania ( 0, 1, 2, 3)- pacjent wybiera zdanie, które najlepiej opisuje jego stan

Do 9 pkt. Brak depresji, powyżej słaba, ok. 39- silna depresja

Brak polskich norm do tej skali

SKALA S. Montgomery, Mary Asberg Madrs- 1979

Badacz sam ocenie pacjenta, nie musi być lekarzem

  1. smutek obserwowany przez badającego

  2. skargi na smutek

  3. poczucie napięcia wewnętrznego

  4. skrócenie snu

  5. zmniejszenie apetytu

  6. trudności w koncentracji uwagi

  7. znużenie, męczliwość

  8. niemożność przeżywania uczuć pozytywnych

  9. pesymistyczne myśli

  10. myśli samobójcze

7 poziomów, definiowanie się skrajne-4, środkowe nie są opisane

np. ad. 6 trudności w koncentracji uwagi

0-nie stwierdza się

1- niedefiniowalny

2- przemijające trudności w skupieniu myśli

3- niedefiniowalny

4-trudności w koncentracji uwagi i skupianiu myśli zmniejszające zdolność do czytania lub kontynuacji rozmowy

5- niedefiniowalny

6- czytanie lub prowadzenie rozmowy wymaga wielkiego wysiłku

TEORIE ETIOPATOGENETYCZNE DEPRESJI

TEORIE BIOLOGICZNE

Argumenty na rzecz teorii biologicznych:

- rodzinne występowanie depresji

- często pojawia się bez uchwytnych przyczyn zewnętrznych

- przy pomocy pewnych substancji można spowodować występowanie pewnych objawów depresyjnych( razepina- obniża poziom amin w mózgu)

Teorie biologiczne:

  1. genetyczne( badania bliźniąt; przy jednojajowych 60% prawdopodobieństwa zgodności zachorowania)

  2. teorie zaburzonego neuroprzekaźnictwa

  1. teorie zmiany regulacji hormonalnej

  2. teorie wiążące zab. afektywne z rolą neuropeptydów

  3. związek z zaburzeniami rytmów biologicznych

  4. koncepcje psychoimmunologiczne

  5. związek depresji ze zmianami morfologicznymi w CUN( hipoteza związana z zaburzeniami neuroplastyczności neuronalnej)

TEORIE PSYCHOLOGICZNE

  1. teoria katastrof życiowych

White, Gilliand- lista strat:

- bliskiej osoby( zgon, odejście, wyjazd)

-zdrowia( części ciała, urody, starzenie się)

*sukcesy i osiągnięcia też mogą wiązać się ze startami, tzw. depresja szczytu

  1. teoria psychoanalityczna- depresję powoduje bardzo duża rozbieżność między ego a superego

  2. neopsychoanaliza: rola wczesnego dzieciństwa- frustracja potrzeb emocjonalnych- potem depresja

  3. teoria zaburzeń poznawczych0 Aron Beck

przyczyna depresji to specyficzny sposób przeżywania świat: schematy poznawcze, negatywna ocena siebie, swojego postępowania, przyszłości; błędne koło, sprzężenie zwrotne dodatnie: negatywne myślenie o sobie obniża nastrój, zwrotny wpływ na myśli

terapia kognitywna depresji

  1. teoria wyuczonej bezradności- Seligman ( badania na psach)

  2. 6. teorie behawioralne( związek depresji z niskim poziomem wzmocnień) Lewinston- pewne osoby z natury predysponowane są do wzmożonego przeżywania przykrości

terapia interpersonalna

wykład 7SCHIZOFRENIA

Delficka wyrocznia psychiatrii( najważniejsze zagadnienie psychiki ludzkiej), choroba królewska

SCHIZOFRENIA- choroba psychiczna o nieznanym pochodzeniu i różnorodnych objawach, z których najważniejszymi są: otępienie uczuciowe, osłabienie zainteresowań i aktywności, zamknięcie się w sobie, zaburzenie procesów myślenia

Słownik języka polskiego PWN

Podstawy psychotyczne: związek z utratą prawidłowej oceny rzeczywistości

Jest to zaburzenie przewlekłe- objawy występują nie krócej niż 6 miesięcy

Układ objęty zaburzeniem: nerwowy

Uwarunkowania genetyczne: są

Częstość występowania: 1 %populacji w ciągu życia, w niższych warstwach ekonomicznych występuje częściej

Wiek: początek przed 45 rokiem życia

Brak preferencji, co do płci

OBJAWY PODMIOTOWE I PRZEDMIOTOWE: egzamin 2005

PRZYCZYNY

Brak podłożą organicznego- Kto to może wiedzieć?, skomplikowane współdziałanie czynników genetycznych i środowiskowych

ROZPOZNANIE:

Diagnostyka różnicowa:

Badania labolatoryjne- brak testu

Badania pomocnicze:

-psychologiczne: testy psychoorganiczne, TAT, Wechsler, Rorschach

-EEG

-krzywa cukrowa

Diagnoza obrazowa, np. tomografia

LECZENIE:

Tryb: zwykle hospitalizacja- diagnostyka, opanowanie czynnych objawów psychotycznych

Leczenie ambulatoryjne: gdy pacjent nie jest groźny, ma rodzinę, współpracuje w leczeniu, jednym z celów leczenia jest zabezpieczenie pacjenta i otoczenia przed szkodliwymi działaniami wynikającymi z urojeń

TROCHĘ HISTORII:

W Polsce czasami używa się nazwy choroba Bleulera, 1896- KRAEPELIN- dementia praceox, 1911- Bleuler- termin „schizofrenia”

ICD-X

Występuję, co najmniej jeden z objawów z punktu I lub dwa z punktu II i utrzymują się one minimum 1 miesiąc lub okresowo w ciągu większości dni tego okresu

I.

II.

- utrwalone omamy z zakresu jakiegokolwiek zmysłu, występujące w ciągu minimum jednego miesiąca, towarzyszą im urojenia( mogą być zwiewne lub na współukształtowane) bez wyraźnej treści afektywnej lub utrwalone myśli nadwartościowe

PODTYPY w ICD-X

F20.0- SCHIZOFRENIA PARANOIDALNA- najczęstsza

-nasilone urojenia (prześladowcze, odnoszenia, szczególnie myśli)

F20.1- SCHIZOFRENIA HEBERENICZNA

Hebes=młodzieniec

-spłycenie i utrzymująca się pustka afektywna

F20.2 SCHIZOFRENIA KATATONICZNA egzamin 2005

Przez minimum 2 tygodnie lub więcej jedno z:

F20.3- SCHIZOFRENIA NIEZRÓŻNICOWANA

F20.4 DEPRESJA POSCHIZOFRENICZNA

F20.5 SCHIZOFRENIA REZYDUALNA

F20.6 SCHIZOFRENIA PROSTA

Przez minimum okres 1 roku powolny, postępujący rozwój wszystkich 3 z następujących:

-znacząca, rozległa zmiana aspektów zachowania: utrata napędu i zainteresowań, bezcelowość, bezczynność, społeczne wycofanie się

F20.8- INNE SCHIZOFRENIE

F20. 9- SCHZOFRENIA NIEOKREŚLONA

PRZEBIEG SCHIZOFRENII:

-ciągły

POCZĄTEK SCHZOFRENII:

-nagły

-powolny

-pseudonerwicowy

od „actio praeter expectetionem” wg. Brzezickiego ( cokolwiek to znaczy)

*paragnomen( Kępiński)

wykład 8 OBJAWY OSIOWE i DODATKOWE A OBJAWY PIERWOTNE I WTÓRNE SCHIZOFRENII

Bleuler-dementia praceox, grupa schizofrenii

Objawy osiowe: 4 A egzamin 2005

  1. autyzm- wycofanie się z rzeczywistości, przewaga życia wewnętrznego+ zaburzenia dotyczące: uwagi, woli, poczucia własnej osoby, zaburzenia procesów poznawczych( otępienie schizofreniczne), spadek zainteresowań, zaburzenia zachowania

  2. ambiwalencja afektywna, wolicjonalna, intelektualna, niejednorodność przeżywania

  3. afektu zaburzenia: zubożenie, otępienie, sztywność, stępienie, niedostosowanie

  4. asocjacji zaburzenia: rozluźnienie skojarzeń, formalne zaburzenia myślenia

Objawy dodatkowe:

Podział schizofrenii Bleulera:

Objawy pierwotne-objawy pierwotnego procesu schizofrenicznego

Objawy wtórne-pozostałe

Tymothy Crow- Typ I(pozytywny), Typ II(negatywny)

Nancy Andrasen- pojęcie pozytywnych i negatywnych objawów schizofrenii, nawiązuje do XIX-wiecznej teorii dyssolucji ( Hughlings Jacksona)- gdy w układzie nerwowym dzieje się cos niedobrego, najpierw atakowane są struktury najmłodsze filogenetycznie, potem starsze...więc... objawy negatywne ( ubytkowe) są pierwotne, a wtórne są objawy produktywne( wytwórcze) związane z odhamowaniem części filogenetycznie starszych ( objawy pozytywne)

1987- skala PANSS Positive and negative syndrom scale egzamin 2005 (do czego służy, objawy pozytywne i negatywne)

ocenia 30 objawów podzielonych na 3 grupy:

7 objawów pozytywnych- P

7 objawów negatywnych- N

16 objawów ogólnych- G

skala porządkowo- opisowa, każdy z objawów opisywany za pomocą siedmiopunktowej skali pod względem siły swego natężenia:

1-nie występuje

2- występuje w stopniu minimalnym

3- występuje w stopniu łagodnym

4- występuje w stopniu umiarkowanym

5- występuje w stopniu umiarkowanie ciężkim

6- występuje w stopniu ciężkim

7- występuje w stopniu krańcowym

przy każdym punkcie jest opis ułatwiający klasyfikację

OBJAWY POZYTYWNE:

P1- UROJENIA: podstawa oceny: treści myśli wyrażone w rozmowie i ich wpływ na kontakty i stosunki społeczne pacjenta

P2- dezorganizacja pojęciowa ( dezorganizacja procesu myślenia charakteryzująca się rozpadem jego celowo ukierunkowanej kolejności, np. rozluźnienie kojarzenia, nielogiczność, otamowanie)

Podstawa oceny: obserwacja procesów poznawczo- słownych podczas badania

P3-zachowania omamowe- wypowiedzi i zachowanie wskazują na spostrzegania niepowstąjące pod wpływem bodźców zewnętrznych; mogą dotyczyć wszystkich zmysłów

Podstawa oceny: wypowiedzi i zachowanie pacjenta+ informacje od rodziny, pracowników służby zdrowia

P4- pobudzenie :nadmierna aktywność przejawiająca się nadruchliwością , zmiennością nastrojów

Podstawa oceny: j. w.

P5- postawa wielkościowa: podwyższona samoocena, przekonanie o własnej wyższości, moralnej prawości

P6- podejrzliwość: poczucie bycia prześladowanym, ostrożność, nieufność, nadmierna czujność

Podstawa oceny: treści myśli, wypowiadane podczas rozmowy i ich wpływ na zachowanie

P7- wrogość- słownie i bezsłownie wyrażany gniew i żal( złość, zachowanie bierno- agresywne, napastliwość)

OBJAWY NEGATYWNE:

N1-spłycenie afektu- zmniejszona reaktywność emocjonalna, ograniczenie mimiki, modulowania uczuć, gestykulacji

N2-wycofanie emocjonalne- brak zainteresowania wydarzeniami życiowymi( brak zaangażowania i uczestnictwa)

Podstawa oceny: informacje od bliskich, ocena funkcjonowania pacjenta

N3-słaby kontakt: brak empatii, otwartości, poczucia bliskości, zaangażowania wobec badającego- dystans interpersoanlny

N4- bierność, apatia, wycofanie społeczne, zmniejszone zainteresowania, zaniedbywanie czynności dnia codziennego

Podstawa oceny: informacje od rodziny lub pracowników obsługi podstawowej

N5- brak spontaniczności i płynności rozmowy, związany z apatią, bezwolnością, obronną postawą, deficytem poznawczym

N7- myślenie stereotypowe: zmniejszona płynność, spontaniczność myślenia, jałowość treści

OBJAWY OGÓLNE:

G1- troska o ciało: skargi na dolegliwości somatyczne

G2- lęk: od niepokoju do paniki

G3- poczucie winy, wyrzuty sumienia

G4- napięcie: widoczne przejawy strachu, lęku, podniecenia

G5- manieryzmy i zastyganie

G6- depresja

G7- zahamowanie ruchowe: ograniczenie aktywności ruchowej

G8- brak współpracy: czynna odmowa zastosowania się do woli ważnych osób

G9- niezwykłe treści myślenia

G10- dezorientacja

G11- zaburzenia uwagi

G12- brak krytycyzmu i wglądu

G13- zaburzenia woli, zapoczątkowania i kontrolowania własnych ruchów, wypowiedzi

G14- słaba kontrola impulsów, zaburzenia regulacji działań popędowych

G15- pochłonięcie- zaabsorbowanie sobą ze szkoda dla procesów adaptacyjnych

G16- czynne unikanie społeczne

Skala PANNS to dobre narzędzie do oceny działań leczniczych

! Wymiary schzofrenii:

  1. pozytywny

  2. negatywny

  3. dezorganizacja zachowania

  4. wymiar poznawczy

  5. wymiar afektywny

Argumentacja za przyjęciem prymatu objawów pozytywnych(niektórzy uważają, że są to najbardziej pierwotne i najważniejsze objawy schizofrenii)

wykład 9TEORIE ETIOPATOGENETYCZNE W SCHIZOFRENII

MODELE CHOROBOWE:

  1. Model jednej choroby, uwarunkowanej jednym czynnikiem:

U podłoża pojedyncza przyczyna i proces patofizjologiczny, różnice obrazu klinicznego tłumaczone są różnicą czasu i miejsca występowania czynnika chorobotwórczego; różnice w stopniu nasilenia procesu chorobowego, osobnicza zmienność reakcji na czynnik chorobotwórczy, np. kiła, koncepcja wirusowej przyczyny schizofrenii

  1. Wiele jednostek chorobowych o podobnym wymiarze klinicznym- wiele niezależnych procesów etiopatogenetycznych, które wspólnie prowadzą do pewnego stanu

  2. Wiele wymiarów patologicznych schizofrenii- różne przyczyny, różne procesy patogenetyczne zaczynają przebiegać razem

TEORIE ETIOLOGICZNE SCHIZOFRENII:

I. BIOLOGICZNE

    1. genetyczne: częste rodzinne występowanie schizofrenii, dwoje chorych rodziców- duże ryzyko dla dziecka, badania bliźniąt( 60% zgodności przy jednojajowych, 14%-dwujajowe, zwykłe rodzeństwo), badania adopcyjne:

*model pojedynczego genu ze zróżnicowana penetracją: za przekazywanie genotypu schizofrenii odpowiada jeden gen, ekspresję tego genu powodują czynniki społeczne, psychiczne, środowiskowe; gen ten mógłby być odpowiedzialny za wrodzone zaburzenia biochemiczne lub metaboliczne; zaburzenia immunologiczne( podatność o na określone wirusy), defekt określonego białka strukturalnego lub enzymu, defekt w strukturze osobowości

** model pojedynczego genu, którego ekspresja jest modulowana przez wiele innych genów

*** model dziedziczenia wielogenowego

    1. biochemiczne

& dotyczące układów neuroprzekaźnikowych( wiele teorii):

*teoria dopaminergiczna( hipoteza dopaminowa),bo:

-leki przeciwpsychotyczne blokują receptory dopaminowe

-leki, które stymulują układ dopaminowy, np. amfetamina, mogą wywołać psychozy

**teoria serotoninowa: LSD 25 działa na receptory serotoninowe, wiele neuroleptyków blokuje receptory serotoniny

***hipoteza GABAergiczna: środki, które działają na receptory benzodiazepinowe łagodzą objawy schizofrenii

***teoria endogennych halucynogenów

+ teorie neuropepetydowe, noradrenalinowe, glutaminergiczna, fosfolipidowa, actylocholinowa, rozwój patologii białek G,endogennych halucynogenów

& koncepcje patologii układów enzymatycznych-zmniejszona aktywność pewnych enzymów(monoaminoksydaza, KOMF)

& wirusowe

& immunologiczne- dowód: pojawiające się epidemie schizofrenii, która pojawia się po epidemiach innych chorób

    1. neurologiczne- przemawiają za nimi dane:

& neurologiczne

& neuroradiologiczne (tomografia pozytronowa, rezonans magnetyczny), poszukiwania markera zagrożenia(zaburzenia płynności ruchów gałek ocznych, zaburzenia czynności elektrodermalnej, zaburzenia rejestracji potencjałów wywołanych) i choroby( na razie brak)

&neurofizjologiczne

    1. neuropatologiczne- odkrycie drobnych defektów neurologicznych u dzieci, które później chorują na schizofrenię; zaburzenia grafeksji( rozpoznawanie litery, która ktoś pisze Ci palcem na dłoni), stereognozji ( rozpoznawanie kształtów dotykiem), koordynacji;

powiększenie komór bocznych, zaniki kory mózgowej i móżdżku( głównie robaka móżdżku)

II. PSYCHOLOGICZNE I PSYCHOSPOŁECZNE

    1. psychodynamiczne

& 1977 Goldstein- schizofrenia jako wynik konfliktu miedzy popędami a mechanizmami obronnymi

& teoria defektu ego(wrodzony lub wywołany nieprawidłowymi związkami z obiektem w dzieciństwie, co prowadzi do rozerwania związków z rzeczywistością; zaburzenia integracyjnych funkcji ego, nieefektowoność równoważenia dążeń popędowych, osłabienie ego

& teorie współczesne: wczesnodziecięce zaburzenia związków z obiektem

wszystkie te teorie są nieweryfikowalne

    1. interakcji rodzinnych

& teoria schizofrenogennej matki, wysyłającej sprzeczne ze sobą komunikaty na dwóch poziomach: podwójne wiązanie:

*komunikacja zachodzi w ważnym i silnym związku, od którego dziecko nie może się uwolnić, i w którym wymagana jest jego reakcja

**dwa komunikaty, które wyrażane są na różnych poziomach( np. słowny i niewerbalny) kłócą się ze sobą lub zaprzeczają sobie

***dziecko ma zakaz komentowania sprzecznych komunikatów, które to zachowanie wyjaśniałoby mu w jaki sposób ma się zachować

czyli bez względu na to co dziecko robi, na jednym z poziomów zachowuje się nieprawidłowo

    1. poznawcze

WSPÓŁCZESNE TEORIE egzamin 2005

& TEORIA UWRAŻLIWIENIA- model biopsychospołeczny- CIOMPI-1997: o uwrażliwieniu decydują czynniki biologiczne(genetyczne) i czynniki społeczne i rodzinne ( te czynniki decydują czy człowiek wyzdrowieje, czy będą nawroty, itp.); sama chorobę wyzwalają czynniki środowiskowe( stres)

& HIPOTEZA NEUROROZWOJOWA

: schizofrenia wynika z deficytów strukturalnych w mózgu oraz dysfunkcjonalnych aktywności obwodów neuronalnych; przyczyna tych dysfunkcji są defekty rozwoju mózgu powstałe głównie w fazie migracji neuronów ze sfery okołokomorowej( gdzie dokonuje się neurogeneza) do odcelowych miejsc w mózgu.

& KONCEPCJA NEUROLOGICZNO- LINGWISTYCZNA-CROW: schizofrenia jest skutkiem powstania mowy(żeby człowiek posługiwał się mowa konieczna jest lateralizacja, a z lateralizacją wiążą się pewne zaburzenia; schizofrenia ceną za mowę)

wykład 10

ZABURZENIA NERWICOWE ZWIĄZANE ZE STRESEM POD POSTACIĄ SOMATYCZNĄ (SOMATOFORMICZNĄ)

F40- zaburzenia lękowe w postaci fobii:

F40.00- agorafobia bez napadów paniki

F40.01-agorafobia z napadami paniki

F40.1-fobie społeczne

F41-inne postaci fobii( często najpierw występuje napad lęku, a potem fobia związana z sytuacją, która ten napad wywołała)

NERWICE

-Lucjan Korzeniowski: nerwice to zaburzenia równowago nerwowej spowodowane przez urazy psychiczne lub przeciążenie układu nerwowego; brak jest objawów psychotycznych , obserwujemy natomiast tzw. „objawy nerwicowe”

-Stefan Leder: nerwice to czynnościowe zaburzenia reakcji poznawczych, emocjonalnych, somatycznych, behawioralnych, pochodzenia psychogennego; ich postacie kliniczne charakteryzują się określonym, względnie stałym obrazem, przebiegiem, zejściem i stopniem zaburzenia funkcjonowania psychospołecznego chorego.

-J. Aleksandrowicz: nerwice to psychogenne zaburzenia czynnościowe, występujące przy prawidłowej strukturze anatomicznej

-Tadeusz Bilikiewicz: nerwice to od dawna klasa, do której „wkłada się” „nieczyste” ( polietiologiczne, nie czysto czynnościowe) przypadki

CZYNNIKI ISTOTNE DLA WYTWORZENIA NERWIC EKSPERYMENTALNYCH ( PAWŁOW):

  1. bezpośrednio działający czynnik sprawczy (odpowiednia procedura eksperymentalna)

  2. „urazy psychiczne”, doznane przez zwierzęta przed ekspozycją na wyżej wymieniony czynnik sprawczy i ich odległość czasowa od zadziałania wymienionego czynnika

  3. ewentualne urazy fizyczne(np. kastracja) doznane przez zwierze przed ekspozycją na czynnik wywołujący „nerwicę”

  4. czynniki konstytucyjne

WOELOZNACZNOŚC TERMINU „NERWICA”- KOKOSZKA 1998

  1. objaw (nerwicowy)- np. lęk, zaburzenia somatyczne, zaburzenia zachowania

  2. specyficzna jednostka chorobowa( np. nerwica lękowa, histeryczna)

  3. przejaw nieuświadomionych i trudnych di świadomego zniesienia konfliktów, pragnień, wspomnień ( znaczenie psychoanalityczne)

  4. cecha osobowości ( neurotyczność, neurotyk- rozumiany tak jak u Eysencka)

Norman SARTORIUS: w ICD-X nie ma określenia i definicji nerwicy, ale używanie tego pojęcia jest pomocne w praktyce

LĘK JEST CHOROBĄ, GDY:

na zaburzenia lękowe cierpi średnio 10 na 100 dorosłych, z powikłaniami 3 na 100

3 SKŁADNIKI LĘKU:

  1. somatyczne(np. kołatanie serca, pocenie, czerwienieni się, związane z tzw. fobia społeczną)

  2. psychiczne( myśli)

  3. behawioralne( unikanie, ucieczka)

CO MOŻE WYWOŁAĆ LĘK:

JAK DŁUGO TRWA LĘK:

-lęk jako stan i jako cecha( predyspozycja), przejawy tej predyspozycji to:

-stałe i wszechogarniające uczucie napięcia i zagrożenia

ZESPÓŁ LĘKU NAPADOWEGO

OBRAZ KLINICZNY

-często nawracające napady bardzo silnego leku z bardzo silnie wyrażoną składową somatyczną( trwają kilka minut, pojawiają się nawet kilka razy dzienne), często towarzyszy im wrażenie umierania, rozpadania

*Kindling: generalizacja leku, w układzie nerwowym istnieje tendencja do powtarzania( np. np. przyspieszenie akcji serca po kawie+ alkohol ?), gdy raz wystąpi duży lek, ma on tendencje do powtarzania się

najczęściej występuje w wieku 20-25 lat, dwukrotnie częściej u kobiet; zwiększa prawdopodobieństwo samobójstw, często poprzedza depresję, nierozpoznawalne przez internistów

ZESPÓŁ LĘKU UOGÓLNIONEGO- F41.1 GAD-GENERAL ANXIETY DISORDER

-lek przewlekły, uporczywy, występujący niezależnie od zdarzeń zewnętrznych

-tendencja do zamartwiania się

-objawy wegetatywne mają charakter przewlekły

OBRAZ KLINICZNY:

-kilkumiesięczny okres niepokoju, poczucie zagrożenia, lęku przed wydarzeniami życia codziennego

EPIDEMIOLOGIA, ROKOWANIA I PRZEBIEG- w zależności od sytuacji życiowej pacjenta i społeczeństwa, na GAD często zapadają osoby opiekujące się chorymi przewlekle, dwa razy częściej dotyka kobiety

F41.2 ZABURZENIA LEKOWE DEPRESYJNE

Charakteryzują się silniejszym obniżeniem nastroju

ZABURZENIA FOBIJNE

Z greckiego fobos- strach, lek przed różnymi przedmiotami, istotami lub sytuacjami , człowiek jest zwykle świadomy, że nadmierny lek jest irracjonalny i nieuzasadniony, najważniejszy jest objaw unikania

AGORAFOBIA-agora z greckiego rynek, lęk przed otwarta przestrzenią( pierwotnie), dziś: generalnie unikanie sytuacji, których cecha jest to, że wydostanie się z nich może być utrudnione lub kłopotliwe, a w sytuacji zagrożenia trudno będzie uzyskać pomoc, np. przebywanie w tłumie, samotne podróżowanie w tramwaju, autobusie, pociągu- są to środki zamknięte, ich ruch nie zależy od pacjenta

Kryteria diagnostyczne:

-unikanie takich sytuacji

- w razie znalezienia się w nich występują minimum 2 z 3 objawów somatycznych i psychicznych leku do napadu paniki włącznie; najczęściej rozpoczyna się od napadu paniki

F40. 1 FOBIA SPOŁECZNA

Termin pojawił się w latach 60-tych, do DSM trafił w 1980, a do ICD w 1992

- somatyczne i psychiczne objawy lęku, wywołane obecnością innych osób, zwłaszcza koniecznością przemawiania, jedzenia, czy pisania; pacjent zwykle wie, że lek jest irracjonalny

OBJAWY: zaczerwienienie, drżenie rąk, kołatanie serca, silne pocenie się, trudności w wysławianiu się

EPIDEMIOLOGIA: dane z USA: 10% populacji w ciągu życia, większość zaburzeń pozostaje nierozpoznanych, znaczna współzachorowalność z fobiami specyficznymi:

50% z agorafobią, 20 % z uzależnieniem od alkoholu, 10% z uzależnieniem od innych środków psychoaktywnych, 20% z objawami depresji( zwykle fobia społeczna występuje jako pierwsza)

NASTĘPSTWA DLA JEDNOSTKI:

F40. 2 FOBIE SPECYFICZNE ( IZOLOWANE)

  1. fobie zwierząt: arachmofobia- pająki, fidiofobia- węże

  2. f. Środowiska naturalnego, np. burza, powódź, lek wysokości

  3. f. Typu kre-inikcja-rana, chematofobia- często rodzinna

  4. f. Sytuacyjne: klaustrofobia, awiatofobia- samolot+ lęk przed brakiem ściany, często po zacięciu się w windzie

wykład 11

ZABURZENIA OBSESYJNO- KOMPULSYJNE ( nerwica natręctw)- OCD

Obsesje

Kompulsje

Lek

Obniżony nastrój

KRYTERIA ROZPOZNAWCZE:

A: natrętne myśli( obsesje), bądź czynności( kompulsje), przez większość dni przez okres co najmniej dwóch tygodni

B: występują wszystkie z następujących wspólnych cech obsesji i kompulsji:

Odmiany:

Klasyfikacja amerykańska wyróżnia: Zaburzenia Obsesyjno- Kompulsyjne ze słabym wglądem i psychotyczną postać zaburzeń obsesyjno- kompulsyjnych

Tzw. zachowanie obsesyjno- kompulsyjne- istniej kontinuum miedzy norma a patologią

SPEKTRUM ZABURZEŃ OBSESYJNO- KOMPULSYJNYCH:- Holander?

Anoreksja( element przymusowych myśli)

Bulimia( zaburzenie kontroli impulsów)

Jadłowstręt psychiczny

Trichotilomania ( zabawa włosami, aż do wyrywania)

Kleptomania

Piromania

Patologiczny hazard

Zespół de la Torette ( tiki+ nieprzyzwoite frazy)

Pląsawica Sydenhama

POSTACIE OBSESJI:

TREŚCI OBSESJI:

KOMPULSJE: powtarzające się ,pozornie bezcelowe, stereotypowe pojedyncze zachowania, lub złożone z wielu zachowań wykonywanych w określony sposób w ustalonym porządku, rytuały; powstrzymywanie się od ich wykonania powoduje narastanie leku, a wykonanie- krótkotrwałe obniżenie lęku; pacjent ma świadomość bezcelowości tych czynności; zwykle poprzedza je obsesja

4 GŁÓWNE RODZAJE KOMPULSJI:

  1. sprawdzanie

  2. czyszczenie i mycie

  3. ubieranie się i rozbieranie

  4. liczenie głośno lub po cichu( tzw. mentalne kompulsje)

  5. zbieractwo

obsesje o treści agresywnej wysoko korelują z kompulsjami sprawdzania, obsesje zakażenia z kompulsjami czyszczenia, obsesje kolekcjonowania z kompulsjami zbieractwa

Benedict Morel- kompulsje wynikają z zburzeń neurologicznych ( zwoje podstawy)

Janet, pląsawica sydenhama- zespoły natręctw

PSYCHOLOGICZNE MECHANIZMY U PODŁOŻA KOMPULSJI:

częstość- ok. 2% populacji w biegu życia

*badania szwajcarskie: pierwsze objawy: u kobiet ok. 19 roku życia, u mężczyzn -17, występuje też u dzieci 2- 4%;w epidemiologii widać wpływ genetyczny( większa zgodność u bliźniąt jednojajowych niż w przypadku schizofrenii, niższa niż przy depresji)

izolowane OCD u 27% pacjentów, 73% współwystępuje z innymi ( fobie, GAD, depresja)

w przypadku zaburzeń u dzieci rodzina jest wciągana w natręctwa

wykład 12 F43 REAKCJA NA CIĘŻKI STRES I ZABURZENIA ADAPTACYJNE

-kategoria niedawno wprowadzona:

*zaburzenia u żołnierzy wojny secesyjnej- zespół DACOSTY( nerwica serca, zaburzenia krążenia)

*obozy koncentracyjne; Szymusik, Kępiński, Orwit- psychiatrzy z Krakowa-zespół astenii poobozowej, KCT syndrom:

- trwałe obniżenie nastroju, zmniejszenie dynamiki życiowej

- drażliwość

* woja w Wietnamie M. Horowitz- stress response syndrom; w przypadku niezwykłego przeżycia, mózg może rejestrować fakty, ale nie wchodzą one do świadomości; intruzja- fakty te dochodzą do świadomości

ekstremalny uraz psychiczny: 5 faz naprzemiennych, czasami powrót do wcześniejszej fazy:

  1. faza krzyku- strach, lęk, złość

  2. zaprzeczanie- wypieranie z pamięci, psychiczne i fizyczne odrętwienie, napływ niechcianych skojarzeń

  3. intruzja- nadmierna czujność na bodźce, nawracające myśli dotyczące urazu, zachowania paniczne związane z walka lub ucieczką+ agresja, zachowania obsesyjno- kompulsyjne

  4. faza przepracowania- odbudowanie wewnętrznej równowagi, uspokojenie emocjonalne, urealnienie zachowania>>>powrót do starych schematów zachowania lub tworzenie nowych

  5. faza zakończenia( faza względna) Przeżycia prowadzą do zmian w osobowości, pozostaje tendencja do odnawiania się przykrych wspomnień

KRYTERIA KLASYFIKACYJNE F43

1980- po raz pierwszy w klasyfikacjach DSM III, ICD- X

F43.0-ASD- acute stress disorder - ostra reakcja na stress

Kryteria diagnostyczne:

A: pacjent narażony na działanie stresu psychicznego lub fizycznego o wyjątkowej sile

B: narażenie na działanie stresora wiąże się z natychmiastowym ( do 1 godziny) przejawieniem się objawów

C: Objawy ( 2 grupy)

    1. objawy spełniające kryterium B uogólnionego zaburzenia lękowego

przynajmniej 4 z 22 objawów, przynajmniej jeden musi być z przedziału 1-4

6 grup- typów objawów:

  1. odczucie bicia lub ciężaru serca albo przyspieszenia jego czynności

  2. pocenie się

  3. drżenie lub dygotanie

  4. suchość w jamie ustnej nie spowodowana lekami lub odwodnieniem

  1. utrudnione oddychanie

  2. uczucie dławienia się

  3. ból lub dyskomfort w klatce piersiowej

  4. nudności, nieprzyjemne doznania brzuszne

  1. zawroty głowy, brak równowagi, wrażenie omdlewania, uczucie oszołomienia

  2. poczucie nierealności przedmiotów( derealizacja) lub dystresu lub niepewności samego siebie ( depersonalizacja)

  3. obawa utraty kontroli, „zwariowania”, wyłączenia się

  4. obawa śmierci

  1. uderzenia gorąca, zimna, dreszcze

  2. poczucie drętwienia lub swędzenia

  1. napięcie, pobolewanie, bóle mięśni

  2. niepokój, niemożność wypoczynku

  3. poczucie zamknięcia, znalezienia się na krawędzi, napięcie psychiczne

  4. poczucie ciała obcego w gardle lub trudności w połykaniu

  1. wzmożone reakcje na zaskoczenie lub przestraszenie

  2. trudności w koncentracji, poczucie pustki w głowie, z powodu leku i zmartwień

  3. stała drażliwość

  4. trudności w zasypianiu z powodu zmartwień

II.

    1. wycofanie się z oczekiwanej interakcji społecznej

    2. zawężenie uwagi

    3. wyraźna dezorientacja

    4. gniew, agresja słowna

    5. rozpacz, poczucie braku nadziei

    6. aktywność niedostosowana, bezcelowa

    7. żałoba, wymykająca się spod kontroli lub nadmierna( kryterium zależne kulturowo)

D: objawy zmniejszają nasilenie nie później niż po 8 godzinach, jeśli stresor przemija lub może być wyeliminowany; jeśli narażenie na stresor utrzymuje się objawy zmniejszają natężenie nie później niż po 48 godzinach

E: przesłanki wykluczające: inne zaburzenia psychiczne, zaburzenia zachowania, za wyjątkiem uogólnionego zaburzenia lękowego( F41.1 i F60- zaburzenie osobowości); zaburzenie nie występuje w okresie 3 miesięcy od epizodu zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania

F43.00- ostra reakcja na stres łagodna ( spełnia kryterium I- 4 objawy)

F43.01- umiarkowany ASD ( kryterium I+ 2 objawy z listy II)

F43.02- ciężka reakcja na stres( więcej niż 4 objawy z drugiej+ 4 objawy z pierwszej listy)

PTSD- ZABURZENIE STRESU POURAZOWEGO- POSTRAUMATIC STRESS DISORDER

A pacjent był narażony na stresujące wydarzenie lub sytuację, oddziaływująca krótko lub długotrwale o cechach wyjątkowo zagrażających lub katastrofą, które mogły by wywołać reakcję u każdego człowieka

B: uporczywe przypominanie sobie lub przeżywanie stresora w postacie „ przebłysków” ( flesh- backs) lub powracających snów lub gorszego samopoczucia w sytuacjach związanych lub przypominających stresor

C pacjent aktualnie unika lub preferuje unikanie okoliczności związanych ze stresorem lub przypominających go, co nie występowało wcześniej

D występuje którykolwiek z:

-częściowa lub całkowita niezdolność do odtworzenia ważnych okoliczności zetknięcia się ze stresorem

E wszystkie z podanych kryteriów zostały spełnione w ciągu 6 miesięcy od zdarzenia lub zakończenia działania stresora

***dysmorfofobia- fiksacja na małym defekcie w urodzie pacjenta

-ciągłe sprawdzanie tego defektu

-przejmowanie się nadmierne, myśli o operacji plastycznej

(różni autorzy kwalifikują to do natręctw, schizofrenii, fobii społecznej)

F43.2 ZABURZENIA ADAPTACYJNE

A: początek objawów w okresie 1 miesiąca od narażenia na rozpoznawalny stresor psychospołeczny, którego natężenie nie było niezwykłe, nie miało cech katastrofy

B: osoba przejawia objawy lub zaburzenia zachowania charakterystyczne dla którejś z form zaburzenia afektu:

F30- F39(z wyjątkiem urojeń i omamów)

F40-F48; zaburzenia zachowania F.91, lecz nie spełnia w pełni kryteriów żadnego z nich

Różna postać i nasilenie objawów

F43.20- krótka reakcja depresyjna, przemijająca, łagodny stan depresji trwający do 1 miesiąca

F43.21- reakcja depresyjna przedłużona do 2 lat

F43.22_ reakcja mieszana lękowo- depresyjna

F43.23- zaburzenia innych emocji ( u dzieci)

F43.24 zaburzenia zachowania, np. reakcja żałoby, nasilone zachowanie agresywne

Wymienione zaburzenia powinny wystąpić prze upływem 6 miesięcy od zdarzenia

HISTERIA( F44 + F45, pewne podobieństwo do F43-gwałtowne objawy mające związek z psychiką)

Termin przypisuje się Hipokratesowi, z greckiego hysteros- macica, najprawdopodobniej wprowadzony nie przez samego Hipokratesa, ale przez jednego z jego , przepisywaczy, główny objaw duszności( głównie u kobiet z nieuregulowanym życiem seksualnym), wiązano ją z wędrówkami macicy ( np. gdy przeniesie się w okolice dróg oddechowych- dławienie, trudności w oddychaniu, leczono ą wonnościami

Podział duszy wg. Platona: nieśmiertelna w mózgu, męska w klatce piersiowej, zwierzęca- od pasa w dół, macica uważana za czyste zwierzę, Cytat z Pawłowskiego: Platon był homoseksualistą. Dzisiaj powiedzielibyśmy gejem. Więc trzeba powiedzieć, że nie żywił do kobiet atencji.

Podział GALENA: postać letargiczna, postać kinetyczna, duszności

W średniowieczu: ogół: histeria to sprawka „demonów diabłopochodnych”, lekarze zaś wierzyli w hipotezę maciczną

XIX/XX wiek- Charcot, Janet- objawy histerii wynikają z utraty kontroli świadomości , Freud- „hipoteza energetyczna”, czynniki urazowe- emocje, zostają oderwane od przeżycia, energia ulega konwersji w objawy soamtyczne( stąd nerwica konwersyjna, zespół, konwersyjny)

Pod koniec XX w uznano termin histeria za pejoratywny, usunięto go z ICD-X

Teraz takie zaburzenia „ukrywają się” pod F45- zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, F48- inne zaburzenia nerwicowe, a przede wszystkim

F44 ZABURZENIA DYSOCJACYJNE( KONWERSYJNE)

Objawy są uwarunkowane kulturowo ( np. dziś prawie nie spotyka się łuku histerycznego)

Kryteria: dwa ogólne:

G1:brak potwierdzonych schorzeń somatycznych, które mogłyby stanowić przyczynę charakterystycznych objawów, choć mogą występować zaburzenia somatyczne, wywołujące inne objawy

G2: przekonywujące związki czasowe między wystąpieniem objawów, a stresującymi zdarzeniami, trudnościami lub potrzebami ( w każdej „ odmianie” kryterium A, to spełnienie G1 i G2)

F44.0- amnezja dysocjacyjna

B: występująca całkowita lub częściowa amnezja ostatnich wydarzeń lub czynności, które stanowiły lub nadal stanowią uraz lub źródło stresu

C: niepamięć jest zbyt obszerna i trwała by potraktować ją jako zwykłe zapomnienie

F44.1- fuga dysocjacyjna

B: osoba podejmuje nieoczekiwanie dość zorganizowane podróże z dala od domu miejsca pracy i aktywności społecznej, podczas, których dbałość o siebie pozostaje w zasadzie zachowana

C: całkowita lub częściowa niepamięć podróży- spełnia kryteria F44.0

F44.2- osłupienie dysocjacyjne( stupor)

B: głębokie zmniejszenie lub brak ruchów dowolnych, mowy oraz prawidłowych reakcji na światło i dotyk

C: utrzymane prawidłowe napięcie mięśniowe, pozycja statyczna, oddech: często skojarzone ruchy oczu

* w schizofrenii, depresji i manii osłupienie zwykle następuje po innych objawach

F44.3- trans i opętanie

B: występuje którykolwiek z:

    1. trans- chwilowa zmiana stanu świadomości, przejawiająca się dwoma z:

* utrata zwykłego poczucia własnej tożsamości

* zawężenie rozpoznawania bezpośredniego otoczenia lub niezwykle wąskie i selektywne zogniskowane na bodźcach ze środowiska

* ograniczenie ruchów, pozycji i wypowiedzi do powtarzania niewielkiego ich repertuaru

    1. opętanie- osoba jest przeświadczona, że została owładnięta przez ducha, moc, bóstwo lub inną osobę

C: zarówno trans jak i opętanie są stanami nieporządanymi lub kłopotliwymi i nie pojawiają się w okolicznościach religijnych lub społecznie akceptowanych, ani nie stanowią ich przedłużenia

D: wyklucza się schizofrenię i pokrewne i zaburzenia afektywne

F44.4 dysocjacyjne zaburzenie ruchu

B: występuje którekolwiek z:

  1. całkowita lub częściowa utrata zdolności wykonywania ruchów, które normalnie podlegają kontroli woli, łącznie z wypowiadaniem się

  2. różny i różnego stopnia brak koordynacji lub alaksja( np. przykładanie palca do nosa) albo niezdolność do utrzymywania postawy stojącej

F44.5 drgawki dysocjacyjne

B: występują nagłe i nieoczekiwane ruchy drgawkowe, blisko przypominające napady padaczkowe lecz bez następowej utraty świadomości

C: powyższym napadom nie towarzyszy:

F44.6 dysocjacyjne znieczulenie i utrata czucia zmysłowego

Występuje którykolwiek z:

  1. częściowa lub całkowita utrata niektórych lub wszystkichrodzjów czucia skórnego( ciepła, wibracji, powierzchni...)

  2. częściowa lub całkowita utrata wzroku, słuchu lub węchu

F44.7 mieszne zaburzenia dysocjacyjne( konwersyjne)

F44.8 inne zaburzenia dysocjacyjne ( konwersyjne):

F44. 80 zespół Ganzela ( Gansera)- są dwie wersje, nie wiem

-pacjent w odpowiedziach, daje odpowiedzi przybliżone ( zwykle u ludzi, którzy mają kłopoty z prawem)

F44.81 osobowość podwójna( mnoga)

G1 i G2 występują w historii życia, nie musza występować bezpośrednio

A: u osoby występują 2 lub więcej osobowości, z których w danej chwili ujawnia się tylko jedna

B: każda z osobowości ma własne wspomnienia , preferencje, wzorce zachowania i w jakimś czasie ( nawrotowo!) przejmuje kontrole nad zachowaniem danej osoby

C: występuje niezdolność do przypomnienia sobie własnych danych osobowych, zbyt rozległa, by traktować ją jako normalne zachowanie

D: objawy nie są spowodowane organicznymi zaburzeniami somatycznymi, np. padaczką, ani zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych

b.mało poznana epidemiologia 11 zachorowań na 100000 osób, 0,1- 3% populacji generalnej, 1-5 % niepsychotycznych pacjentów

osobowość mnoga częściej diagnozowana w USA niż w Europie, amnezje dysocjacyjne i fugi częściej w okresie wojny i u mężczyzn niż u kobiet

LOKALNE ODPOWIEDNIKI:

Jawa- latah- gdy pacjent zobaczy węża lub tygrysa, echolalie, echopraksje, silny lęk, zaburzenia świadomości

Japonia- IM-echopraksje

Grenlandia-pibloktoa- chory rozbiera się do naga, wydaje dziwne głosy, zasypia

Krzyżowski „ Psychiatria transkulturowa”

F44.82 przejściowe zaburzenia dysocjacyjne

Wykład 14

F45 ZABURZENIA WYSTĘPUJĄCE POD POSTACIĄ SOMATYCZNĄ(SOMATOFORM DISORDERS)

CZYNNIKI PROWADZĄCE DO ZWIĘKSZENIA RYZYKA ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH:

BIOLOGICZNE+ WYKORZYSTYWANIE SEKSUALNE W DZIECIŃSTWIE+ ZABURZENIA FUNKCJONOWANIA RODZINY ( CZYNNIK ŚRODOWISKOWY)>>>> depresja endogenna, zaburzenia lękowe, zaburzenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych, zaburzenia odżywiania się, zaburzenia osobowości typu border- line

  1. skargi na dolegliwości somatyczne wskazują na poważną chorobę somatyczną, ale badanie przedmiotowe i wyniki dodatkowe są w granicy normy

  2. analiza sytuacji życiowej pacjenta wskazuje na istnienie czynników psychologicznych i konfliktów, które zdają się mieć związek z objawami somatycznymi

  3. pacjent nie ma kontroli nad objawami somatycznymi i nadmiernie koncentruje się na kwestii zdrowia

OBJAWY:

F.45.0 zaburzenia somatyzacyjne ( z somatyzacją)

KRYTERIA

A: wywiad wskazujący na trwające co najmniej 2 miesiące Skargi na wielorakie zmienne objawy somatyczne, których nie można wyjaśnić, np. efektem wzbudzenia AUN

B: skoncentrowanie na objawach powoduje utrzymujące się cierpienie i prowadzi do powtarzania kolejnych konsultacji lub badań( 3 lub więcej badań zarówno u lekarzy opieki podstawowej lub specjalistów)

W przypadku finansowej lub fizycznej niedostępności opieki zdrowotnej, dochodzi do uporczywego i samodzielnego przyjmowania leków lub wizyt u miejscowych uzdrowicieli

C: uporczywe odrzucanie zapewnień lekarzy o braku adekwatnej przyczyny objawów

( krótkotrwała aprobata tego zapewnienia- kilka tygodni, nie wyklucza rozpoznania)

D: występuje w sumie 6 lub więcej objawów z listy (ale z co najmniej 2 odrębnych grup):

    1. objawy żołądkowo- naczyniowe

    1. bóle brzucha

    2. nudności

    3. uczucie wzdęcia

    4. niesmak w ustach

    5. skargi na wymioty i „odbijanie się”

    6. skargi na częste i luźne stolce lub płynną wydzielinę z odbytu

    1. objawy sercowo- naczyniowe

    1. krótki oddech

8.

    1. objawy moczowo- płciowe

9.dysurnia lub skargi na częste oddawanie moczu

10.nieprzyjemne wrażenie w obrębie narządów płciowych

  1. u kobiet skargi na niezwykłą lub obfitą wydzielinę z pochwy

    1. objawy skórne lub bólowe

  1. plamistość lub zmiany zabarwienia skóry

  2. pobolewanie kończyn lub stawów

  3. nieprzyjemne wrażenie swędzenia lub drętwienia

E: kryteria wykluczenia: schizofrenia, zaburzenia lękowe

F.45.1 zaburzenia występujące pod postacią somatyczną niezróżnicowane( podobne do wcześniejszych,, ale inne kryterium czasowe)

A: spełnione A, C, E dla F.45.0, ale czas co najmniej 6 miesięcy

F.45.2 zaburzenia hipochondryczne ( w tym mieści się dysmorfofobia)

A: występuje którakolwiek z następujących:

  1. utrwalone, utrzymujące się co najmniej 6 miesięcy przekonanie o występowaniu maksymalnie dwóch poważnych chorób somatycznych, z których co najmniej jedną pacjent wyraźnie określa

  2. utrwalone koncentrowanie się na tej chorobie

B: koncentrowanie się na objawach i przekonanie o chorobie powoduje utrwalone cierpienie i zakłóca jednostkowe funkcjonowanie w codziennym życiu i skłania pacjenta to podejmowania leczenia

C: odrzucenie uporczywych zapewnień lekarskich o braku zaburzeń psychicznych i choroby ( kilka tygodni akceptacji tych zapewnień nie wyklucza rozpoznania)

D: kryteria wykluczjące: schizofrenia, zaburzenia nastroju

F.45.3- zaburzenia ( dysfunkcje) autonomiczne, występujące pod postacią somatyczną( w tej kategorii mieszczą się wszystkie tzw. nerwice narządowe, np. „ nerwica serca, żołądka itp.)

A: występują objawy wzbudzenia autonomicznego, które pacjent przypisuje chorobie somatycznej jednego lub więcej układów/narządów:

  1. serce i układ sercowo- naczyniowy

  2. przełyk- żołądek( górna część układu pokarmowego)

  3. dolna część układu pokarmowego

  4. układ oddechowy

  5. układ moczowo- płciowy

B: 2 lub więcej z:

  1. bicie serca

  2. poty zimne lub gorące

  3. suchość w ustach

  4. rumienienie się, wypieki

  5. poczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, gniecenie w żołądku

C: występuje 1 lub więcej z:

  1. pobolewanie lub poczucie dyskomfortu w klatce piersiowej, w okolicy serca

  2. utrudnienie oddechu lub hiperwentylacja

  3. nadmierna męczliwość przy małym wysiłku

  4. aerofabia (połykanie powietrza), czkawka

  5. skargi na przyspieszoną prace jelit

  6. częściej moczenie lub dysuria

  7. uczucie wzdęcia, rozpierania, ciężkości

D: brak potwierdzenia zaburzeń budowy lub czynności narządów lub układów, na których temat pacjent się skarży( bez nazywania tej choroby)

E: przesłanki wykluczenia: zaburzenia lękowe

PODZIAŁ zaburzeń, według dotkniętych nimi narządów:

F.45.30 serce i układ krążenia ( zespół daCosty)

F45.31 górny odcinek przewodu pokarmowego

F45.32 dolny odcinek przewodu pokarmowego ( zespół wrażliwego jelita, biegunka psychogenna)

F45.4- uporczywe bóle psychogenne

A: uporczywy, ciężki i sprawiający cierpienie ból ( trwający co najmniej 6 miesięcy i przez większość dnia w sposób ciągły) w dowolnej części ciała , którego przyczyn nie wyjaśnia fizjologia, a który skupia na sobie całą uwagę pacjenta

B: wyklucza: schizofrenia, zaburzenia hipochondryczne

F45.8 inne zaburzenia, występujące pod postacią somatyczną

Skargi ujawnione nie wiążą się z pośrednictwem AUN i ograniczają się do jednego obszaru (np. skóra); nie występuje uszkodzenie tkanki; tu też należy włączyć wszystkie inne doznania czuciowe niespowodowane zaburzeniami somatycznymi, a pozostającymi w związku ze stresującymi wydarzeniami, lecz skłaniającymi do skupienia uwagi na zdrowiu i objawach

F45.9 zaburzenia występujące pod postacią somatyczną, nieokreślone

PSYCHOSOMATYKA- Johann Christian Heinroth wprowadził to pojęcie ( zaczynał jako lekarz domowy, skończył jako profesor psychiatrii)

Medycyna psychosomatyczna- Feliks Deutsch

Zaburzenia psychosomatyczne:

  1. F44 zaburzenia dysocjacyjne

  2. F45 zaburzenia somatyzacyjne

  3. psychosomatozy:

    1. nadciśnienie tętnicze

    2. astma oskrzelowa

    3. wrzodziejące zapalenie jelita grubego

    4. reumatoidalne zapalenie stawów( gościec przwlekły)

    5. choroba wrzodowa

    6. neurodermatitis ( autentyczne, bardzo groźne zmiany somatyczne, ale ogromna rola pierwiastka psychicznego)

* depresja maskowana- objawy somatyczne pojawiają się cyklicznie

Wykład I INNE ZABURZENIA NERWICOWE-F48

F48.0 NEURASTENIA

„pierwsi bywają ostatnimi, a ostatni pierwszymi”

1776- William CULLEN wprowadza do naukowego obiegu pojęcie „nerwica”; w. G. Nie go jest to taka choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której nie ma zmian anatomopatologicznych, mogących wyjaśnić zgłaszane przez chorego objawy.

1869- G. M. BEARD, psychiatra amerykański, opisuje zespół objawów ( ang. mental and phisical fatigue, poor apetite, irritability, insomnia, poor concentration and headache in the absence of specific disease)

, które etiologicznie wiąże się z przepracowaniem I które nazywa się neurastenią.

1895- Freud- z pojęcia neurastenia wydziela pojęcie nerwicy lękowej i dzieli nerwice generalne na:

    1. nerwice aktualne- „toksyczne” ( lękowa i neurasteniczna)

    2. psychonerwice- „ nerwice psychogenne”( histeryczna, konwersyjna, natręctw)

      1. Antoni Kępiński- dzieli nerwice na : neurasteniczną, histeryczną, hipochondryczną, anankastyczną( natręctw) i depresyjną

1994- w najnowszych wersjach klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego ( DSM), tj. DSM-IV ( APA 1994) i DSM- IV TR ( APA 2000) znika pojęcie neurastenia i zamiast niego pojawia się Zespół Przewlekłego Zmęczenia ( ang. Chronic Fatigue Syndrom)

*APA_ Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne

w Europie pojęcie „ neurastenia” istnieje

KLASYCZNE DEFINICJE NERWICY:

  1. nerwica jest czynnościowym zaburzeniem organizmu spowodowanym urazem albo urazami psychicznymi

  2. nerwica to rodzaj zaburzeń lękowych uwarunkowanych psychogennie z dominująca symptomatologią wegetatywną

  3. nerwica to psychogenne zaburzenie lękowe, nie wynikające z podłoża endogennego ani somatycznego

  4. nerwica to zespół wyuczonych reakcji lub czynności wadliwie zgeneralizowanych na skutek towarzyszących wzmacnianiu urazów psychicznych, a następnie zafiksowany w drodze błędnego uczenia

Nerwica sprawiające największą trudność diagnostyczną w różnicowaniu z zespołami rzekomonerwicowymi ( uszkodzenie pourazowe mózgu, zatrucia):

1.neurastenia

2.zaburzenia dysocjacyjne

  1. zaburzenia somatomorficzne

LISTA NAJWAŻNIEJSZYCH ZESPOŁÓ NERWICOWYCH, WYMIENIONYCH W ICD-X:

  1. Zaburzenie lękowe w postaci fobii:

  1. inne zaburzenia lękowe

  1. zespół natręctw

  2. reakcje na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne

  3. zaburzenia dysocjacyjne

  4. zaburzenia somatomorficzne

  5. neurastenia

OBIEKCJE DOTYCZĄCE POJĘCIA „ NEURASTENIA”

  1. trudno utrzymać tezę o czynnościowym tle zaburzeń; objawy neurasteni są w sposób niezróżnicowany podobne do objawów:

    1. niektórych zmian rozrostowych mózgu ( guzy)

    2. niektórych zmian ubytkowych ( degeneracyjnych) w mózgu

    3. początkowych schizofrenii i innych psychoz

    4. niektórych typów, tzw. depresji maskowanych

    5. zmian psychicznych towarzyszących chorobom somatycznym, innym niż neurologiczne, zwłaszcza wirusowym

  2. zgodnie ze współczesnymi poglądami, u podłoża wszystkich zaburzeń psychicznych leżą zarówno czynniki genetyczne, jak i - w szerokim rozumieniu- psychologiczne( chociaż ich proporcje mogą być skrajnie nierówne), a na nie dodatkowo nakładają się różne pozapsychologiczne czynniki środowiskowe

F48.0 NEURASTENIA

A: występuje którykolwiek z następujących:

  1. uporczywe i stresujące skargi na uczucie wyczerpania po małym wysiłku fizycznym( takim jak wykonanie lub usiłowanie wykonania codziennych zadań, nie wymagających wysiłku psychicznego)

  2. uporczywe i stresujące skargi na uczucie zmęczenia i osłabienia ciała po małym wysiłku fizycznym

B: minimum 2 z:

  1. uczucie pobolewania lub bólu mięśni

  2. zawroty głowy

  3. napięciowe bóle głowy

  4. zaburzenia snu

  5. niezdolność do odprężenia

  6. drażliwość

C: odpoczynek, relaksacja, zabawa, nie uwalniająca pacjenta od objawów wymienionych w punkcie B

D: czas trwania zaburzenia obejmuje min. 3 miesiące

E: najczęstsze przesłanki wykluczające: zaburzenia nie współwystępujące z chwiejnością emocjonalną, zespołem po zapaleniu mózgu i po wstrząśnieniu mózgu, z zburzeniemi nastroju, ani z uogólnionym zaburzeniu lękowym

ZESPÓŁ DEPERSONALIZACJI- DEREALIZACJI

  1. depersonalizacja- pacjent skarży się na poczucie oddalenia, bycia „ realnie nie tu”( np. pacjent może skarżyć się, że jego emocje, uczucia lub wewnętrzne poczucie własnego ja są oderwane, obce, nie ich własne lub nieprzyjemnie utracone albo, że wydaje się mu, że jego emocje lub ruchy należą do kogoś innego albo czuje się, że gra role w jakimś filmie.

  2. derealizacja- pacjent skarży się na poczucie „nierzeczywistości” otoczenia; przedmioty wyglądają dziwnie, są zniekształcone, płaskie, bezbarwne, jak pozbawione życia, nieinteresujące lub na scenie, na której każdy gra swoja rolę

Zespołu nie rozpoznajemy przy:

Współwystępowaniu z : organicznymi stanami splątaniowymi lub urojeniowymi, zatruciem alkoholem i innymi środkami, schizofrenią i stanami pokrewnymi, zaburzeniami nastroju, zaburzenia lękowymi lub innymi ( wyraźne zmęczeni, hipoglikemia, bezpośredni poprzedzanie napadów padaczkowych lub występowanie tuż po nich). Przy współwystępowaniu rozpoznajemy zaburzenie

F48.1 a - ZABURZENIA TOŻSAMOŚCI

NOZOGRAFICZNE JEDNOSTKI PSYCHIATRYCZNE, W KTÓRYCH WYSTĘPUJĄ ZABURZENIA TOŻSAMOŚCI:

  1. zaburzeni tożsamości, występujące u adolescentów- identity disorder

2. transseksualizm- transsexualism

  1. osobowość mnoga- multiply personality disorder

  2. zespół depersonalizacyjno- derealizacyjny- depersonality disorder

  3. osobowość pograniczna

  4. depresja

  5. schizofrenia

  6. choroba Alzheimera

DEFINICJE ZABURZEŃ TOŻSAMOŚCI

OGÓLNA ( Wciórka): subiektywne poczucie częściowej lub całkowitej zmiany własnej tożsamości biograficznej, cielesnej(np. w urojeniach zmiany osoby, stanach dysocjacyjnych)

DOTYCZĄCA SZCZEGÓLNEGO PRZYPADKU (DSM-IV)- osobowość mnoga: obiektywnie występują dwie lub więcej wyraźnych tożsamości lub stanów osobowości każdy z własnym wzorem odczuwania, zachowania itd.

„ZIGURAT”- piramida objawów zaburzeń psychicznych, na której szczycie znajdują się zaburzenia tożsamości

( wyobraźmy sobie, że to jest piramida..)

  1. zaburzenia tożsamości

  2. zaburzenia poczucia przezywania siebie

  3. zaburzenia poczucia siebie

  4. zaburzenia poczucia otoczenia

  5. zaburzenia świadomości

  6. zaburzenia scalania czynności psychicznych

  7. objawy zaburzeń psychicznych

RODZAJE ZABURZEŃ POCZUCIA SIeBIE ( ŚWIADOMOŚCI SIEBIE)- WCIÓRKA

-ogólne

- depersonalizacja

  1. żywotności

  1. aktywności

  2. rozgraniczenia

  3. tożsamości

WYKŁAD 2- ZABURZENIA ORGANICZNE PRZEBIEGAJĄCE Z OTEPIENIEM

F.00-F09- organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi

F.00- otępienie w chorobie Alzheimera

F. 01- otępienie naczyniowe

F.02- otępienie w innych chorobach klasyfikowanych gdzie indziej

F. 02.0- otępienie w chorobie Picka

F.02.1 Creutzfelda- Jacoba

F.02.2- Huntingtona

F.02.3- Parkinsona

F.02. 4 HIV

CECHY OTEPIENIA:

NAJCZĘSTSZE CHOROBY UKŁADU NERWOWEGO PROWADZĄCE DO OTĘPIENIA:

  1. choroby zwyrodnieniowe mózgu

  1. Nabyte choroby mózgu:

@otępienie naczyniopochodne

@uszkodzenie mózgu w następstwie urazu, w tym:

@ guzy mózgu

@ wodogłowie normotensyjne

@ podostra encefalopatia gąbczasta ( choroba Creutzfelda- Jacoba)

3.Inne potencjalnie odwracalne choroby mózgu:

@ zaburzenia metaboliczne

NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY OTĘPIENIA: egzamin 2005

XIX w. Alos Alzheimer, uczeń Kraepelina, miał 30- letnią pacjentkę z otępieniem starczym, po sekcji okazało się, że jej mózg miał ogromne ubytki w obszarach związanych z mową i pamięcią, opisał chorobę w 1907

OGÓLNY PATOMECHANIZM POWSTAWANIA CHORÓB KONFORMACJI BIAŁEK( PCD):

Zespoły kliniczne chorób konformacji białek:

Emyloid beta- choroba Alzheimera

Priony- prionozy: zespół GSS, CJD, bezsenność rodzinna

Białko tau- otępienie czołowo- skroniowe, choroba Alzheimera

Alfa- synukleiny- choroba Parkinsona

CZYNNIKI W CHOROBIE ALZHEIMERA:

CZYNNIKI RYZYKA:

KRYTERIA ROZPOZNAWCZE ICD-10

  1. SPEŁNIONE KRYTERIA ZESPOŁU OTEPIENNEGO

  2. „ podstępny początek „ z powolnym pogarszaniem się stanu pacjenta ( odróżnia od otępienia naczyniowego)

  3. brak objawów klinicznych i wyników badań labolatoryjnych wskazujących na występowanie innej choroby układowej lub choroby mózgu

  4. nieobecność nagłego, udarowego początku lub objawów ogniskowych uszkodzenia OUN

KRYTERIA WG. DSM:

A: rozwój licznych deficytów poznawczych przez:

  1. zaburzenia pamięci ( osłabiona zdolność do uczenia się nowych albo przypominania sobie wyuczonych poprzednio informacji)

  2. obecność co najmniej dwóch spośród następujących objawów:

a) afazja

b)apraksja ( zapominanie wyuczonych czynności)

    1. agnozja ( trudność rozpoznawania pewnych przedmiotów)

    2. zaburzenia działań wykonawczych, tj. planowanie, organizacja, abstrakcja)

B: zaburzenia poznawcze określone w A1 i A2 powodują znaczne zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym lub zawodowym i wykazują wyraźne pogorszenie w porównaniu z poprzednim poziomem funkcjonowania

C: przebieg charakteryzuje się stopniowym początkiem i ciągłym narastaniem zaburzeń poznawczych

OTĘPIENIE Z CIAŁAMI LEWY' EGO:

CHOROBA PICKA:

CJD:

TEST HACHINSKIEGO ( odróżnianie ch. Alzheimera i otepienia naczyniowego, po 2 pkt. Dla otepienia)

1 pkt:

PRZYPUSZCALNY PRZEBIEG CHOROBY:

-okres utajenia

- okres prodromalny

ETAPY NASILENIA ( ZAAWANSOWANIA) OTEPIENIA WG. SKALI GDS REISBERGA- 1998

  1. brak zaburzeń

  2. subiektywnie odczuwane zaburzenia, niespełniające objawów otępienia

  3. zaburzenie funkcji poznawczych, stwarzające pacjentowi problemy i już dostrzegalne przez otoczenie:

MCI- kryteria diagnostyczne:

  1. problemy z zarządzaniem finansami

  2. chory wymaga pomocy w wyborze ubioru

  3. chory wymaga aktywnej pomocy w toalecie

  4. chory może wymówić tylko kilka słów, postępująca utrata zdolności chodzenia, siedzenia unoszenia, głowy

RÓŻNICOWANIE CHOROBY ALZHEIMERA Z DEPRESJĄ:

W depresji obecność w wywiadzie zaburzeń afektywnych, wyraźny początek z szybkim narastaniem objawów, dobowe wahania objawów, obecność obniżonego nastroju, obniżona samoocena

F. 04 ORGANICZNY ZESPÓŁ AMNESTYCZNY NIE WYWOŁANY ALKOHOLEM LUB INNYMI SUBSTANCJAMI PSYCHOAKTYWNYMI

A: upośledzenie pamięci przejawiające się obydwoma cechami:

  1. defekt pamięci świeżej ( gorsze uczenie się nowego materiału) w stopniu wystarczającym by wpływać na codzienne funkcjonowanie)

  2. zmniejszona zdolność przypominania sobie wydarzeń z przeszłości

B: niestwierdzenie:

  1. defektu bezpośredniego odtwarzania ( testowanego, np. powtarzanie cyfr)

  2. ogólnego obniżenia intelektu

C: konfabulacje

MIERZENIE ZABURZEŃ OTEPIENNYCH:

MMSE- Mini- Mental State Examination

Test rysowania zegara

Wykład 3 ETIOLOGIA ZESPOŁÓW PSYCHOTYCZNYCH I ZABURZEŃ ŚWIADOMOŚCI

Zespoły psychotyczne z zaburzeniami świadomości- F. 05; F.06

* przytomność jest potrzebna żeby była świadomość, ale często te pojęcia są mylone

Ocena stanu przytomności wg. Skali Glasgow- ocenia się i punktuje reakcje takie jak: otwieranie oczu, reakcję słowną, ruchową

ZATRUCIA:

CHOROBY ZAKAŹNE:

CHOROBY OGÓLNE:

GUZY WEWNĄTRZCZASZKOWE

URAZY CZASZKOWO-MÓZGOWE: pierwotne i przerzutowe guzy mózgu

ZABURZENIA SERCOWO- NACZYNIOWE: zawał mięśnia sercowego, niwydolnośc krążenia

ZESPOŁY OBJAWÓW ZABURZEŃ JAKOŚCIOWYCH ŚWIADOMOŚCI: KRYTERIA ROZPOZNAWCZE:

-zahamowanie lub nagłe zablokowanie czynności pamięciowych

ZESPOŁY ZABURZEŃ JAKOŚCIOWYCH ŚWIADOMOŚCI

  1. PRZYMGLENIE PROSTE:

- objawy zaburzeń jakościowych świadomości zaznaczone dyskretnie

  1. ZESPÓŁ MAJACZENIOWY ( delirium)

-STADIUM ZWIASTUNÓW( STAN PRZEDDELIRYJNY); OBJAWY: ZŁE SAMOPOCZUCIE, NIEPOKÓJ, BEZSENNOŚĆ, BÓLE GŁOWY, DRAŻLIWOŚĆ, NADWRAŻLIWOŚĆ NA HAŁASY, CHWIJNOŚĆ UCZUCIOWA, PRZYKRE MARZENIA SENNE BARDZO JASKRAWE, REALISTYCZNE, ZABURZENIA UWAGI, nastrój przygnębiony lub euforyczny, trwa kilka godzin lub dni

*wyspa pamięciowa- pojedyncze zdarzenie, które chory pamięta z okresu psychozy

  1. ZAMROCZENIE ( STAN POMROCZNY; onubilatio)- osiowy objaw( oprócz innych objawów jakościowej zmiany świadomości)- pojawienie się nowej patologicznej osobowości(„ to nie ten sam człowiek”)- od zmiany zachowania do podawania się za kogoś innego

często występuje w padaczce

ODMIANY STANÓW POMROCZNYCH WG. ADAMA BILIKIEWICZA:

a)ZAMROCZENIE JASNE-pacjent zachowuje się jakby nie był w psychozie ( otoczenie nie zauważa tego), ale ona sam nie pamięta okresu psychozy; częste w padaczce, przypomina to fugę, ale brak jest związku z przeżyciami pacjenta

b)ZAMROCZENIE Z GŁĘBSZYM PRZYĆMIENIEM ŚIADOMOŚCI

    1. STANY SOMMNAMBULICZNE( SENNOWŁÓCTWO)- w ICD- X w zaburzeniach snu

    2. ZAMROCZENIE ( UPOJENIE) PRZYSENNE LUB SENNE ( ZESPÓŁ ELPENORA)*Elpeneor- towarzysz Odysa, który w czasie snu zamordował swojego przyjaciela

    3. UPOJENIE PATOLOGICZNE( ALKOHOLOWE)

    4. STANY ZACHWYCENIA LUB EKSTATYCZNE

    5. ZESPOŁY MIESZNE ZAMROCZENIOWO- MAJACZENIOWE( STANY ONEJROIDALNE LUB ONIRYCZNE)** w fazie REM wiotczeją mięśnie, w tanach sommnambulicznych zaburzenie tego mechanizmu

4. ZESPÓŁ SPLĄTANIOWY

EPIDEMIOLOGIA

10- 15 % chorych w szpitalach ogólnych

30-50% -ostrych przyjęć geriatrycznych

*w medycynie uważa się ogólnie, że człowiek stary, to człowiek po 75 roku życia

wykład 4 INNE ZABURZENIA PSYCHIATRYCZNE, SPOWODOWANE USZKODZENIEM MÓZGU ALBO CHOROBĄ SOAMTYCZNĄ

W ICD- X MOŻNA O NICH MÓWIĆ, GDY:

W PRAKTYCE POWODUJA JE CHOROBY:

„ bardziej” neurologiczne

„bardziej” internistyczne

WSKAZÓWKI UŁATWIAJĄCE ROZPOZNANIE:

-dynamika zaburzeń

-wiek pacjenta

-dane z wywiadu

DANE Z WYWIADU PRZYDATNE DO ROZPOZNANIA ORGANICZNEGO PODŁOŻA ZABURZEŃ PSYCHICZNYCH:

-ciąża i poród ( choroby matki, urazy okołoporodowe)

OBSERWACJA PACJENTA:

F06.0- HALUCYNOZA ORGANICZNA:

F06.1- ORGANICZNE ZABURZENIE KATATONICZNE

F06.2- ORGANICZNE ZABURZENIE UROJENIOWE ( podobne do schizofrenii)

F06.3- organiczne zaburzenie nastroju

F06.4- ORGANICZNE ZABURZENIE LEKOWE

F06.5- ORGANICZNE ZABURZENIE DYSOCJACYJNE

F06.6 -ORGANICZNA CHWIEJNOŚĆ AFEKTYWNA( ASTENIA)

F06.7- ŁAGODNE ZABURZENIA PROCESÓW POZNAWCZYCH

NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE TYPY ZABURZEŃ

    1. zaburzenia nastroju ( głównie depresja)

    2. halucynoza ( w chorobach neurologicznych)

    3. zaburzenia urojeniowe

    4. zaburzenia lękowe

    5. zaburzenia obsesyjno- kompulsyjne

    6. łagodne zaburzenia poznawcze

    7. zaburzenia dysocjacyjne

    8. zaburzenia katatoniczne

*psychoza zastępcza- osoby z padaczka czasem zamiast napadu maja zaburzenia psychotyczne

JAKIE CZYNNIKI SOMATYDCZNE MOGĄ WYWOŁYWAC DEPRESJE:

PRZYCZYNY ORGANICZNYCH ZESPOŁÓW MANIAKALNYCH

SOMATYCZNE PRZYCZYNY LĘKU:

CHOROBY SOMAYCZNE, WYWOŁUJĄCE CZĘTO OBJAWY DYSOCJACYJNE:

*odruch Babińskiego powstaje na zasadzie zniesienia hamowania po uszkodzeniu wyższych pieter układu ruchowego, mówi o podrażnieniu drogi piramidowej

*heminegret- zespół jednostronnego pomijania

ZABURZENIA OSOBOWOŚCI

I. WARUNKOWANE ROZWOJOWO F. 60( teorie typologiczne- Kretschmer, dynamiczne- Freud, systemowe, cech osobowości- Jakubik)

Bilikiewicz nazywa zaburzenia te osobowości psychopatiami- Grochmal -Bach też

II. NABYTE W ZWIĄZKU Z ORGANICZNYM USZKODZENIEM CUN-F07

U Bilikiewicza charakteropatie; wg. Innych autorów: zespół psychoorganiczny miejscowego uszkodzenia mózgu; organiczna osobowość pseudopsychopatyczna, zespół psychoorganiczny chrakteropatologiczny

Zaburzeń osobowość nie leczy się ( b. Trudno); brak motywacji; swoisty nihilizm terapeutyczny

F07-ZABURZENIA OSOBOWOŚCI I ZACHOWANIA SPOWODOWANE CHOROBĄ, USZKODZENIEM LUB DYSFUNKCJA MÓZGU:

G1: obiektywnie potwierdzone ( w badaniu somatycznym, neurologicznym i testach labolatoryjnych, wywiadzie) uszkodzenie lub dysfunkcja mózgu

G2:brak przymglenia świadomości i istotnego deficytu pamięci

G3: brak dostatecznego potwierdzenia alternatywnego uwarunkowania zaburzeń osobowości lub zachowania, które uzasadniało by ich zakwalifikowanie w obrębie F 60 lub F69

OBRAZ KLINICZNY I KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE:

A: spełnione kryteria G1, G2. G3 dla F07

B: co najmniej 3 z następujących cech, występujące przez okres 6 miesięcy lub dłużej:

      1. trwale zmniejszona wytrwałość w zakresie celowych działań

      2. zmienne zachowanie emocjonalne( płacz, smutek, euforia, moria- wiłość, wesołkowatość) z łatwym przechodzeniem do stanu rozdrażnienia, wybuchów złości i agresji; permanentna apatia

      3. zaspokajanie potrzeb i popędów bez względu na następstwa

      4. zaburzenia procesów poznawczych( nadmierna podejrzliwość sensytywność, nastawienie paranoiczne i/lub nadmierne zajmowanie się pojedynczymi, zwykle abstrakcyjnymi tematami ( religia, prawda, fałsz)

      5. znaczne zmiany tempa i zborności wypowiedzi słownych ( rozwlekłość, lepkość), a także grafomania

      6. zmienne zachowania seksualne ( hiperseksualność lub zmiana preferencji seksualnych)

ORGANICZNE ZABURZENIA OSOBOWOŚCI /SZCZEGOLNE ZESPOŁY KLINICZNE

I.ZESPÓŁ CZOŁOWY

    1. zespól czołowy ze sklepistości

    2. zespól czołowy związany z uszkodzeniem części podstawnej płata czołowego

    3. zespól po leukotomii ( charakteropatia leukotominizowanych)

* Monitz lata 30- te pierwsza leukotomia, za która dostał Nobla; upodabnianie się do siebie osób po leukotomii, nijakie osobowości

II. ZESPÓŁ SKRONIOWY SYMPTOMATYKA- LANDOTT:

IMPLIKACJE SPOŁECZNE:

- zaburzenie stosunków rodzinnych

!!!PRZEBIEG I ROKOWANIA W PRZYPADKU ORGANICZNEGO ZABURZENIA OSOBOWOŚCI egzamin 2005

ZESPÓŁ PO ZAPALENIU MÓZGU:

A: SPELNIONE OGÓLNE KRYTERIA DLA F07

B: co najmniej jedna z następujących rezydualnych dysfunkcji neurologicznych:

  1. porażenie

  2. głuchota

  3. afazja

  4. apraksja konstrukcyjna

  5. akalkulia

C: odwracalny czas trwania zaburzeń, zwykle mniej niż 24 miesiące

Kryterium C ustanawia główna różnicę między zaburzeniem organicznym a 07.0

ZESPÓŁ PO WSTRZĄŚNIENIU MÓZGU ( pozycja nozologiczna niepewna)

A: spełnione kryteria Fo7, ale kryterium G1 nie zawsze musi się pojawić

B: wywiad wskazuje na uraz głowy, z utratą świadomości, poprzedzający wystąpienie objawów do 4 tygodni ( może nie być obiektywnych dowodów uszkodzenia mózgu na podstawie wyników badań EEG, obrazowani mózgu)

C:: minimum 3 z:

  1. skargi na nieprzyjemne doznania i bóle głowy, zawroty głowy, złe samopoczucie, nadmierna m,ęczliwość

  2. zmiany emocjonalne: nadmierna drażliwość, chwiejność, emocje depresyjne, lęk

  3. subiektywne skargi na trudności w koncentracji, wykonywaniu zadań umysłowych, problemy z pamięcią ( bez jasnego potwierdzenia na podstawie testów psychologicznych), męczliwość

  4. bezsenność

  5. zmniejszenie tolerancji na alkohol

  6. skoncentrowanie się na powyższych objawach i obawie trwałego uszkodzenia mózgu, az do rozmiarów hipochondrycznych, myśli nadwartościowych oraz przyjęcia roli chorego

F07.8 INNE ZABURZENIA ORGANICZNE OSOBOWOŚCI SPOWODOWANE CHOROBĄ, USZKODZENIEM LUB DYSFUNKCJĄ MÓZGU:

Choroba, uszkodzenie lub dysfunkcja mózgu mogą powodować szereg zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych, osobowości i zachowania, niektórych nie można zakwalifikować w obrębie F07.0-F07.2

ZABURZENIA PSYCHICZNE I ZABURZENIA ZACHOWANI SPOWODOWANE UŻYWANIEM SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH

F.10- ALKOHOL

F.11- OPIATY( morfina , heroina)

F.12-KANABINOLE (marichuana- pociete kwiatostany żeńskie, haszysz- żywica, zawiera więcej kanabinol;tetrahydrokanabinole)

F13- LEKI USPOKAJAJĄCE I NASENNE ( benzodiazepiny, barbiturany, np.luminal)

F14- KOKAINA

F15 SUBSTANCJE STYMULUJĄCE, W TYM KOFEINY, AMFETAMINA

F16- SUBSTANCJE HALUCYNOGENNE ( meskalina, bieluń, niektóre amfetaminy)

F17- PALENIE TYTONIU

F18- LOTNE ROZUSZCZALNIKI :KLEJE

F19- ŁĄCZENIE KILKU SUBSTANCJI LUB JESZCZE INNE

WSPÓLNE PROBLEMY: egzamin 2005 (na egz główne wymienić)

F1x.0- OSTRE ZATRUCIE:

G1:wyraźne potwierdzenie aktualnego użycia substancji w dawce wystarczającej do stwierdzenia zatrucia

F1x.1- UZYWANIE SZKODLIWE(* gdy człowiek jest zmuszany do używania jakiejś substancji, jest ona bardziej szkodliwa): WYRAŹNE POTWIERDZENIE, ŻE UZYCIE SUBSTANCJI SPOWODOWAŁO SZKODY SOMATYCZNE LUB PSYCHOLOGICZNE ( lub znacznie przyczyniło się), wiąże się z upośledzeniem sądzenia lub dysfunkcjonalnym zachowaniem, które może prowadzić do niesprawności lub mieć niepożądane następstwa

F1x.2 -ZESPÓŁ UZALEŻNIENIA:; występują minimum 3 z powyższych:

1.silne pragnienie lub poczucie przymusu przyjmowania substancji( uzależnienie psychiczne)

  1. upośledzona zdolność kontroli nad zachowaniem związanym z przyjmowaniem substancji, tj. nad jego rozpoczynaniem, kończeniem oraz poziomem użycia

  2. somatyczne objawy stanu abstynencyjnego ( uzależnienie fizyczne)

  3. potwierdzona tolerancja wobec działania substancji

  4. silne pochłonięcie sprawą przyjmowania substancji, przejawiające się istotną zmianą dotychczasowych zamiłowań i zainteresowań

  5. uporczywe przyjmowanie substancji mimo oczywistych powodów wystąpienia szkodliwych następstw

F1x.3- ZESPÓŁ ABSTYNENCYJNY(grożą drgawki, majaczenie)

G1: wyraźne stwierdzenie aktualnego przerwania lub ograniczenia przyjmowania substancji po okresie używania jej długotrwale i w dużych dawkach

G2: objawy i oznaki są zgodne ze znanymi cechami zespołów abstynencyjnych dla danych substancji

G3 przyczyn objawów i oznak nie można wyjaśnić inaczej

F1x.4- zespół abstynencyjny z majaczeniem

F1x.5- zaburzenia psychotyczne

F1x.6- zespół amnestyczny- zespół Korsakowa

F1x.7 rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne

F1x.8-inne zaburzenia psychotyczne i zaburzenia zachowania

F1x.9- zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone

* eksperyment ze szczurami dowiódł, że amfetamina jest bardziej toksyczna, gdy jest dostawana biernie, niż dla tych szczurów, które jej szukają; podobny mechanizm funkcjonuje przy paleniu biernym.

Hierarchia szkodliwości używania substancji:

1.alkohol

  1. barbiturany ( nie dają zespołów otępiennych)

  2. lotne rozpuszczalniki

  3. barbiturany

wykład 5- Grochmal Bach

wykład 6 PADACZKA I ZABURZENIA PSYCHICZNE, WYSTĘPUJĄCE W PRZEBIEGU PADACZKI

PADACZKA-zaburzenie, w którym występuje napad padaczkowy- krótkie, nadmierne wyładowanie czynności elektrycznej mózgu, zmieniające zachowanie chorego

EEG- metoda rejestracja spontanicznej czynności elektrycznej mózgu przy pomocy elektrod umieszczonych na powierzchni głowy

Otrzymany zapis- elektroencefalogram

1875- Anglik Richard Carton poinformował o zarejestrowaniu prądów mierzonych na powierzchni kory oraz w głębi mózgu zwierząt; podobne prace prowadzili w tym czasie polscy uczeni

prof. Napoleon Nikodem Cybulski i Adolf Beck

za odkrywcę elektroencefalogramu u ludzi powszechnie uważany jest niemiecki lekarz i uczony Hans Berger. Poczatkowo potwierdził doświadczalne prace Catoma, a w 1920 przy użyciu galwanometru strunowego Einthovera, Edelmana, a następnie firmowego urządzenia Siemensa badał czynność bioelektryczną ludzkiego mózgowia

1929- opublikował pierwsze zapisy elektroencefalograficzne z powierzchni czaszki

POSTACIE NAPADÓW PADACZKOWYCH:

1.trudne do opisania doznania czuciowe ( uczucie mrowienia, odczuwania zapachów, słyszenie dźwięków, zniekształcenie odbioru różnych bodźców)

2.nagłe krótkotrwałe zaburzenia emocjonalne(np. uczucie lęku i przygnębienia)

  1. chwilowe drgawki lub potakiwania głowy

  2. wpatrywanie się w jakiś punkt, przebiegające z utratą świadomości

  3. drgawki, trwające minuty lub godziny

* „ padaczka” od „padać”

KLASYFIKACJA NAPaDÓW:
-UOGÓLNIONE:

  1. napady nieświadomości ( petit mal- małe zło): zaczyna się nagle, człowiek jest „ nieobecny”, wpatruje się w jeden punkt, 2-15 s, zwiększa się amplituda zapisu EEG

  2. nietypowe napady

  3. napady atomiczne

  4. napady toniczne

  5. napady miokloniczne

  6. uogólnione napady toniczno-kloniczne (grand mal- wielkie zło) 1-2 minuty, faza toniczna:: pacjent nagle pada z krzykiem, toniczny skurcz mięśni, sinienie; skurcz toniczny- zarówno prostowniki, jak i zginacze skurczone, uogólniona sztywność, nietrzymanie moczu, pienista wydzielina z ustfaza kloniczna: drgawki ,faza ponapadowa: minuty- godziny, senność, dezorientacja; czasem atak poprzedza tzw. aura-przeczucie

-CZĘŚCIOWE (najpierw obejmują tylko część ciała, potem się rozprzestrzeniają; pacjent jest przytomny)

  1. napady częściowe proste ( ruchowe: np. kloniczny grymas twarzy, występujący po jednej części twarzy może się rozprzestrzeniać; sensoryczne: odczuwanie drętwienia i mrowienia-napady Jacksonowskie( marsz jacksonowski- rozprzestrzenianie się zaburzeń; napady wzrokowe, słuchowe, węchowe(hakowe)-zwykle nieprzyjemny zapach- trzeba różnicować je z halucynacjami; terminologia polska- halucynoidy; w angielskim nie ma tego rozróżnienia; w padaczce pacjent ma krytyczny stosunek, przeszkadzają mu one, są mu obce, autonomiczne np. uczucie skurczu w gardle, oblewanie potem, rumień twarzy , psychosensoryczne)

  2. napady częściowe złożone

  3. napady wtórnie uogólnione

automatyzmy- większość bierze początek z płata czołowego lub skroniowego, zaburzenia świadomości+ wykonywanie czynności ( która pacjent wykonywał wcześniej; dziwne ruchy, zaciskanie lub pocieranie dłoni, żucie i cmokanie; można rozmawiać z pacjentem)

padaczka stwierdzana jest po wystąpieniu dwóch napadów padaczkowych bez współistnienia czynników takich jak wysoka gorączka(zwłaszcza u dzieci),odstawienie alkoholu czy hipoglikemia

PRZYCZYNY NAPADÓW:

CZĘŚCIOWYCH:

-uszkodzenie mózgu

UOGÓLNIONYCH:

-odstawienie środków, od których się było uzależnionym, nieprawidłowości układu gabaergicznego, środki owadobójcze, farby, rozpuszczalnik- zatrucia

NASTĘPSTWA:

-konieczność długoterminowego leczenia

CHIRURGICZNE PRZERYWANIE POŁĄCZEń MIĘDZY PÓŁKULAMI:

MODELE ZWIERZĘCE(chodzi chyba o wywoływanie drgawek i badania)

-drgawki elektryczne

-drgawki pentetrazolowe

PRZEWLEKŁE ZMIANY PSYCHICZNE SPOTYKANE W PADACZCE:

  1. przewlekłe psychozy padaczkowe: Pond, Stale, lata 50/60, psychozy bez zaburzeń świadomości:

-występują po latach

  1. otępienie padaczkowe

  2. charakteropatia padaczkowa

wykład 7 ORGANIZACJA LECZNICTWA PSYCHIATRYCZNEGO. PSYCHIATRAI INTERWENCYJNA

Akty prawne:

  1. ustawa z 29 XI 1990 o pomocy społecznej

Art. 3- komu się jej udziela: powody:

  1. ubóstwo

  2. sieroctwo

  3. bezdomność

  4. potrzeba ochrony macierzyństwa

  5. bezrobocie

  6. upośledzenie fizyczne lub umysłowe

  7. długotrwała choroba

  8. bezradność w sprawach opiekuńczo- wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych i wielodzietnych

  9. alkoholizm, narkomania

  10. trudność w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego

  11. klęski żywiołowe lub ekologiczne

  1. 9 V 1991 o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych

Art. 1- dotyczy osób niepełnosprawnych o istotnym ubytku zdolności fizycznych, psychicznych lub umysłowych, ograniczającym zdolność do wykonywania pracy zarobkowej

9 IX 1992- rozporządzenie ministra o warsztatach terapii zajęciowej

cel: poprawa psychofizycznej sprawności, przystosowania i funkcjonowania społecznego osób niepełnosprawnych

  1. 30 VIII 19991 o zakładach opieki zdrowotnej, DEFINIUJE ONA:

    1. pojęcie zakładu opieki zdrowotnej

    2. pojęcie świadczenia medycznego

    3. prawo pacjenta

Art.2 zakłady opieki zdrowotnej:

  1. szpitale i inne zakłady przeznaczone dla osób potrzebujących całodobowych luba całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu

  2. przychodnie lekarskie

  3. zakłady pomocy doraźnej

  4. pracownie stomatologiczne, ortodontyczne

  5. zakłady rehabilitacyjne

  6. poradnie ekologiczne

Art. 3

Świadczeni zdrowotne- wykonywane zawodowo postępowanie służące zachowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia

  1. badanie, porada lekarska

  2. leczenie

  3. badanie i terapia psychologiczna

  4. rehabilitacja

  5. opieka nad kobieta ciężarna, poród

  6. szczepienia ochronne, inne działania zapobiegawcze

  7. orzekanie o stanie zdrowia

Art. 19 Pacjent ma prawo do:

  1. świadczeń zdrowotnych, odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej

  2. wyrażenia zgody lub odmowy na określone działania medyczne, po uzyskaniu odpowiednich informacji

  3. uzyskania informacji o swoim stanie zdrowia

  4. poszanowania jego intymności i godności

  5. umierania w spokoju i godności

  1. 19 VIII 1994- ustawa o ochronie zdrowia psychicznego

Reguluje:

  1. procedury związane z leczeniem pacjenta bez jego zgody

  2. procedury związane z ubezwłasnowolnieniem

  3. procedury związane z umieszczeniem pacjenta w DPS bez jego zgody

  4. procedury związane za zastosowaniem wobec pacjenta przymusu bezpośredniego

  5. procedury związane z ochroną tajemnicy lekarskiej w przypadku pacjenta psychiatrycznego

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ Z 2 II 1993 W SPRAWIE DOMÓW POMOCY SPOŁECZNEJ: dzielą się na domy dla:

  1. ludzi starych

  2. osób umysłowo upośledzonych

  3. osób bezdomnych

  4. samotnych kobiet w ciąży i samotnych matek z małymi dziećmi

  5. inwalidów ( niepełnosprawnych)

  6. osób przewlekle chorych

!!!!!!!!!!FORMY OPIEKI PSYCHIATRYCZNEJ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! egzamin 2005

1.OPIEKA MABULATORYJNA:pacjent przychodzi dobrowolnie

2.ODODZIAŁY SZPITALNE

3.FORMY POŚREDNIE:

4. SYSTEMY WSPARCIA SPOŁECZNEGO

( Community Support System, Opieka Społeczna)

  1. Służby koordynujące działania lecznicze, zapewniające ciągłość opieki ( w USA)

NAJNOWSZE FORMY OPIEKI PSYCHIATRYCZNEJ:

  1. „ oddziały bez łóżek”- interdyscypinarne zespoły konsultacyjne; w szpitalach ogólnych( powstały 1939-41, rozwój w latach 70-tych, łóżka pacjentów na terenie całego szpitala, w zależności od towarzyszących chorobom psychicznym, zaburzeń psychicznych

  2. oddziały medyczno- psychiatryczne ( początek , połowa lat 80-tych, coś jak oddział intensywnej terapii)

PSYCHIATRIA KONSULTACYJNA: psychiatria w medycynie ogólnej, psychiatria związków z medycyną, można definiować ją jako podspecjalność, zajmującą się:

  1. diagnozowaniem, leczeniem, badaniem, profilaktyką zaburzeń psychicznych wśród pacjentów chorych somatycznie i somatyzujących

  2. instruowanie, nauczanie pracy klinicznej i naukowej w instytucjach leczniczych( szczególnie szpitalach ogólnych), pracowników nie będących psychiatrami

  3. * około 14 % pacjentów somatycznych ma zaburzenia psychiatryczne; najwięcej zaburzeń nerwicowych i psychosomatycznych

GENEZA PSYCHIATRII KONSULTACYJNEJ:

  1. holistyczne koncepcje A. Mayera, W. A. White'a

  2. powstanie medycyny psychosomatycznej, rozwój psychofizjologii, pierwsze związki medycyny z psychoanalizą

  3. lokowanie oddziaływań psychiatrycznych w obrębie szpitali ogólnych

KONSULTACJA PSYCHIATRYCZNA:

  1. to szybka, kompetentna, praktycznie użyteczna dla zamawiającego konsultację lekarza porada kliniczna, ewentualnie leczenie pacjenta

  2. obejmuje ona:

- skrótowa biopsychospołeczną ocenę pacjenta

MODELE KONSULTACJI ( TYPU LIAISON):

  1. ukierunkowanie na pacjenta ( ocena osobowości, reagowania na chorobę)

  2. ukierunkowanie na kryzys

  3. ukierunkowanie na zamawiającego konsultację lekarza lub zespół

  4. ukierunkowanie na sytuację ( pacjent element interakcji) między pacjentem a zespołem leczącym

  5. pacjent jako element systemu

STRUKTURA ZESPoŁu KONSULATCYJNego: wzór z Yale

7 psychiatrów

3 psychologów

4 pracowników socjalnych

4 pielęgniarki psychiatryczne

3 studentów medycyny

3 uczennice zespołów pielęgniarskich

ODDZIAŁ MEDYCZNO- PSYCHIATRYCZNY:

  1. aparatura medyczna

  2. personel

  3. zabezpieczenia

  4. personel przeszkolony w leczeniu ostrych zaburzeń psychiatrycznych

  5. zwykle dwóch ordynatorów( psychiatra i anestezjolog) na pól etatu

wykład 8 METODY LECZENIA PSYCHIATRYCZNEGO

  1. ODDZIAŁYWANIA BIOLOGICZNE

    1. STOSOWANE AKTUALNIE

1.farmakoterapia ( 1949- 1952): sole litu- pierwszy skuteczny lek psychotropowy; chlorobromazyna

  1. elektrowstrząsy- 1938; dziś pacjent jest w narkozie, zwiotczony i zaintubowany, podłączony do EKG, nie ma drgawek, towarzysza mu psychiatra i anestezjolog; metoda stosowana z wyboru u osób, u których nie można stosować farmakoterapii, np. kobiety ciężarne, w depresji lekoopornej, tendencje samobójcze, mania, pomocne w schizofrenii

  2. przezczaszkowa stymulacja magnetyczna- 1985: ciągle w fazie eksperymentów, mnie skuteczna niż elektrowstrząsy; zmienne pole magnetyczne o bardzo dużej sile

  3. stymulacja nerwu błędnego- 1998- stosowana w przypadku depresji

  4. tzw. psychochirurgia ( koniec XIX wieku-1936)- lobotomia płata czołowego

II. ZANIECHANE ( niekoniecznie nieskuteczne)

  1. wstrząsy kardiolazowe

  2. wstrząsy insulinowe( wstrząs, gdy gwałtownie obniża się poziom cukru)

  3. śpiączki atropinowe

4. leczenie snem lub hibernacją

PODZIAŁ LEKÓW PSYCHIATRYCZNYCH: egzamin 2005

  1. leki neuroleptyczne ( przeciwpsychotyczne)

  2. leki przeciwdepresyjne

  3. leki normotymiczne ( m.in. sole litu, leki przeciwpadaczkowe)

  1. leki przeciwlekowe i nasenne- inhibitory wychwytu serotoniny

  2. leki prokognitywne- poprawiają pamięć, stosowane głównie w chorobie Alzheimera

  3. leki stosowane w leczeniu uzależnień

2.ODDZIAŁYWANIA PSYCHOSPOŁECZNE

  1. PSYCHOTERAPIA wg. Aleksandrowicza, to taka forma oddziaływań psychospołczenych, która ma na celu korektę zaburzeń przeżywania i zachowania; ma usunąć objawy choroby i jej przyczyny; w tym cechy osobowości, powodujące zaburzenia przeżywania

TEORETYCZNE PODSTAWY PSYCHOTERAPII:

1.odwoływanie się do teorii psychoanalitycznych

  1. odwoływanie się do teorii uczenia się

  2. inne

GŁÓWNE NURTY:

-psychoanalityczne:

SKUTECZNOŚC PSYCHOTERAPII:

* w świetle neuroscience: psychoterapia w bardzo specyficznej atmosferze doprowadza do komunikacji między półkulami ( hipoteza)

WSKAZANIA:

PRZECIWSKAZANIA:
1. brak jakiejkolwiek motywacji ze strony pacjenta „ gwałt przez uszy”

  1. ostry stan psychotyczny

  2. duże nasilenie objawów depresyjnych, które sugerują możliwość zareagowania pacjenta na psychoterapię nasileniem tendencji samobójczych; zaburzenia typu borderline

najlepiej przeprowadzać terapie w warunkach ambulatoryjnych ( poradnie, przychodnie, gabinety prywatne

FORMY

TECHNIKI:

  1. dialog terapeutyczny ( „ interwencja” terapeuty”_

  2. sterowane wyobrażenia

  3. rysunki psychoterapeutyczne ( głównie diagnoza)

  4. psychodrama( granie ról, pantomima)

  5. muzykoterapia

  6. techniki behawioralne:

  1. hipnoza

  2. analiza genogramu

  3. praca z nagraniem spotkania

RODZAJE TERAPII RODZIN:

-psychodynamiczna

-behawioralna

-gestalt

-egzystencjalna

-oparta na założeniach ogólnych teorii systemów: krótkoterminowa, strategiczna, strukturalna, systemowa

FAZY TERAPII RODZIN:

KRYZYS: występowanie różnego rodzaju zaburzeń psychicznych w wyniku zadziałania ciężkiego stresu psychicznego; ma związek czasowy z bodźcem, trwa do 6 miesięcy, reakcja ostra, krótkotrwała lub przedłużona, stan dezorganizacji emocjonalnej prowadzącej do pogorszenia funkcjonowania i poczucia dyskomfortu

OBJAWY REAKCJI KRYZYSOWEJ:

  1. lęk

  2. obniżenie nastroju

  3. zaburzenia świadomości, najczęściej zawężenie

  4. zaburzenia motoryczne ( zahamowanie lub pobudzenie)

cel interwencji: usuniecie dyskomfortu emocjonalnego, poprawienie funkcjonowania psychicznego przez eksploracje czynnika stresowego i reakcji emocjonalnej na stres, wzmocnienie mechanizmów obronnych służących radzeniu sobie z zaistniałym problemem, znalezienie mocnych stron pacjenta i ich stymulowanie

  1. SOCJOTERAPIA ( np. kluby pacjenta)

PSYCHIATRIA ROZWOJOWA

Wykład 1

WYCHOWANIE- dynamiczny, złożony proces, wzajemnie od siebie zależnych układów nadawania i odbioru wpływów w celu realizowania świadomie założonego przez wychowawcę kształtu osobowości wychowanka

CELE WYCHOWANIA

  1. kreatywne (np. wyrabianie zaangażowania w jakiś cel)

  2. optymalizujące ( zwiększamy nasilenie jakiejś cechy)

  3. minimalizujące

  4. korekcyjne

wychowanie kreacyjne

sztuka stanowi obiektywizację przemyśleń, emocji, niepokojów, lęków, rozszerza wiedze o naszym jestestwie, pogłębia nasze widzenie świata; kontakt ze sztuką wpływa na kształtowanie sfery emocjonalno- wolicjonalnej i intelektualnej, ma także działanie psychoterapeutycznej

wychowanie kreacyjne- czynnik przyspieszający rozwój społeczny i zwiększający mozliwości rozwoju osobowości

OKRESY ZYCIA DZIECKA:

  1. płodowy ( od zapłodnienia do narodzin)

  2. noworodka, ok. 2 tygodnie, do odpadnięcia pępowiny

  3. niemowlęcy- 1 rok, do rozpoczęcia chodzenia

  4. wczesne dzieciństwo 2- 4 ,ustalenie rozwoju organizmu na jednym poziomie

  5. przedszkolny 5-7, kończy się na początku zmiany uzębienia

  6. szkolny 7-11, do początku dojrzewania płciowego

  7. okres dojrzewania płciowego; dziewczęta 12-15, chłopcy 12-17

  8. młodzieńczy 16-19; do zakończenia dojrzewania

ETAPY ONTOGENEZY WEDŁUG WOLAŃSKIEGO:

  1. okres prozwoju śródmacicznego ( metabolizm matki rzutuje na metabolizm potomka)

  2. okres rozwoju progresywnego ( procesy anaboliczne przeważają nad katabolicznymi) do 20/25 roku życia

  3. okres stabilizacji ( względna równowaga procesów anabolicznych i katabolicznych) 20/25 do 40

  4. okres starości ( przewaga procesów katabolicznych)po 60

CZYNNIKI ROZWOJU OSOBNICZEGO CZŁOWIEKA:

  1. czynniki endogenne genetyczne ( determinizm): materiał genetyczny matki i ojca

  2. czynniki endogenne paragenetyczne i niegenetyczne( stymulatory i regulatory):

  1. czynniki egzogenne ( modyfikatory)

-elementy biogeograficzne: ( modyfikatory naturalne)

    1. fauna i flora

    2. mikroelementy gleby i wody

    3. klimat

    4. ukształtowanie terenu

    5. radiacje

    6. siła grawitacji i przyspieszenia

    7. inne

a) wysokość dochodów

b)poziom wykształcenia, kultury rodziców, wychowawców

    1. tradycje i zwyczaje

    2. zespół czynników bytowych

  1. tryb życia( ruch, wypoczynek, obciążenie pracą umysłową, stresory

TYPOLOGIA TEMPERAMENTÓW

TEMPERAMENT- uwarunkowany popędami zespół dyspozycji uczuciowych, od których zależy rodzaj i styl reakcji psychicznych na bodźce świata zewnętrznego

POPĘDY- filogenetycznie pierwotny czynnik życia psychicznego

CHARAKTER- sposób myślenia, zachowywania się i reakcji uczuciowych

OSOBOWOŚĆ- cechy temperamentu, charakteru i struktury cielesnej

Rozwój osobowości zależy od czynników wrodzonych ( konstytucjonalnych) oraz od bodźców środowiskowych

TYPOLOGIA KONSTYTUCJONALNA KRETSCHMERA: egzamin 2005

Pikniczny ( cyklofrenia)

Leptosomatyczny ( schizofrenia)

Atletyczny (padaczka)

TYPOLOGIA PSYCHOLOGICZNA JUNGA: typ ekstra i introwertywny

TYPY UKŁADU NERWOWEGO WG. PAWŁOWA:

ZESPOŁOWE DZIAŁANIE WARUNKÓW NA POWSTAWANIE ZMĘCZENIA:

to wszystko - odpoczynek

IO(iloraz obciążęnia)= obciążenie (warunki środowiskowe:szkolne domowe i inne i związane z nimi stresory) przez wytrzymałość(uwarunkowania somatogenne, zmniejszenie odporności i wytrzymałości wskutek choroby, uwarunkowania psychogenne, neurotyczna utrata energii, czynniki osobowościowe)

Przeciążenie gdy IO>1 egzamin 2005? Wzór na przeciążenie

POSTACIE PRZECIĄŻENIA: egzamin 2005

  1. prosta( zbyt duże wymagania)

  2. zamaskowana( objawia się niedomaganiem jakiegoś narządu)

  3. powikłana ( dają w konsekwencji zaburzenia innego typu, np. alkoholizm)

  4. kryzysowa( u człowieka pozostającego przez dłuższy czas na granicy przeciążenia- drobny czynnik wywołuje załamanie)

OBJAWY OSIOWE PRZECIĄŻENIA: egzamin 2005

-męczliwość

-zwolnienie tempa pracy

-trudności w nawiązywaniu kontaktów interpersonalnych

trudności w koncentracji- zmniejszenie wydajności

!!!KLOnowicz

ZMĘCZENIE- obiektywnie istniejący stan fizjologiczny, powstały w skutek obciążenia ustroju pracą , wyrażający się w zmianie charakteru koordynacji czynności, z przejściowym, odwracalnym obniżeniem zdolności do pracy i w uczuciu znużenia

Znużenie- subiektywne odczucie powstałe w świadomości i niekoniecznie odpowiadające pod względem swej intensywności nasileniu zmęczenia

H. SCHMIDKE, OBIEKTYWNE OBJAWY ZMĘCZENIA:

  1. zaburzenia odbioru bodźców

  2. zab. spostrzegania

  3. zab. koordynacji

  4. zab. uwagi i koncentracji

  5. zab. myślenia

  6. zab. funkcji napędowych i sterujących

  7. zab, zachowań społecznych

stan biologiczny- ból

emocjoalny- lęk

moralny- kompleks winy

przezwyciężanie stresu- uruchomianie mechanizmów obronnych ( wyparcie, tłumienie, racjonalizacja, intelektualizacja, kompensacja, substytucja, sublimacja, regresja

wykład2

NERWICE

Brak uszkodzeń w ośrodkowym układzie nerwowym, skutek STRESÓW- wpływów pochodzących ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego, które grożą zakłóceniem lub zakłócając stan równowagi psychofizycznej i uniemożliwiają człowiekowi zaspokojenie potrzeb

BODZIEC URAZOWY- gdy jego natężenie przekracza indywidualny próg tolerancji chorego dla danego rodzaju bodźców; ludzie różnią się wzorem reagowania na stres ( osobowość, budowa fizyczna, okoliczności stresu, sam stres)

SPOŁECZNE PRZYCZYNY NERWIC WG. BILIKIEWICZA:

  1. niespartańskie wychowanie ( bez dyscypliny)

  2. ujemny wpływ rozłamu środowiska rodzinnego

  3. brak wyższej idei

  4. niewłaściwy stosunek do pracy ( praca jako kara)

  5. urazy jatrogenne

  6. sytuacyjne konflikty

NERWICA- czynnościowe, w zasadzie odwracalne zaburzenie zdrowia, zaistniałe pod wpływem urazów psychicznych i manifestujące się ilościowo zamienionymi reakcjami psychofizycznymi całości ustroju na bodźce ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego; zaburzenia dotyczą głównie sfery życia popędowego i uczuciowego, a ich manifestacja może się wyrażać zmianami czynności fizjologicznych różnych układów i narządów ustroju, ale najczęściej wyraża się zmianami nastroju i zachowania chorego

OBJAWY NERWICOWE W PRZEBIEGU CHORÓB SOMATYCZNYCH:

  1. schorzenia somatyczne jako przyczyna reakcji nerwicowych

  2. objawy somatyczne w przebiegu nerwicy

  3. objawy nerwicowe mogą stanowić psychiczna komponente schorzenia somatycznego ( zespoły rzekomonerwicowe)

!!!!!!NERWICA JAKO JEDNOSTKA CHOROBOWA WG. RYDZYŃSKIEGO

  1. uraz psychiczny jako czynnik wywołujący nerwicę

  2. brak objawów uszkodzenia taknek

  3. zaburzenia psychiczne o charakterze ilościowym, a nie jakościowym

  4. większość zaburzeń dotyczy zycia emocjonalnego

  5. poczucie choroby, nawet wyolbrzymione

  6. zmiany odwracalne

  7. przebieg ciągły, tendencja do nawrotów

METODY PSYCHOTERAPII WG. LEWICKIEGO:

    1. oddziaływanie pośrednie ( środowisko), np. terapia grupowa, zajęciowa, pracą

    2. bezpośrednie ( psychoterapia indywidualna)

    1. elementarna ( doraźna)

    2. podtrzymująca

    3. aktywna

a) głęboka (przyczynowa)

b) objawowa (relaksacyjna, odreagowania czynnego lub behawioralna)

RODZAJE NERWIC WEDŁUG KĘPIŃSKIEGO: egzamin 2005

OBJAWY OSIOWE: egzamin 2005?

LEK+ OBJAWY WEGETATYWNE+ BŁĘDNE KOŁO ZABURZŃ+ EGOCENTRYZM

    1. egzamin 2005NEURASTENICZNA- stałe zmęczenie, ból głowy ( opasający), trudności w skupieniu uwagi, zapamiętywaniu, męczliwość, zaburzenia snu, rozdrażnienie, utrwalone negatywne postawy emocjonalne,; stałe napięcie układu wegetatywno- endokrynnego >>> ustabilizowany zespół neurasteniczny; 2 odmiany: apatyczna i pobudzeniowa

    2. HISTERYCZNA: ból głowy- gwóźdź histeryczny, serca lub brzucha, zaburzenia metaboliczne; jeśli czynniki emocjonalne rzutują na sferę cielesną >>>konwersja

    1. objawy konwersyjne ruchowe