WYKŁAD
(SKRÓT)
EKONOMIA - ZAGADNIENIA WSTĘPNE
EKONOMIA - nauka badająca w jaki sposób ludzie (pojedynczo lub w zorganizowanych zespołach) wykorzystują zasoby będące w ich dyspozycji w celu zaspokajania różnorodnych potrzeb materialnych i niematerialnych. O ile potrzeb może być nieskończenie wiele, o tyle zasoby umożliwiające zaspokojenie tych potrzeb są prawie zawsze ograniczone. W konsekwencji człowiek musi GOSPODAROWAĆ, tj. dokonywać wyborów ekonomicznych.
ZASOBY - w celu zaspokojenia potrzeb w procesie produkcyjnym następuje przekształcenie dostępnych zasobów.
TECHNOLOGIA - wyznacza ilość i rodzaj zasobów koniecznych do wyprodukowania danego produktu; wyznacza również proporcje, w jakich zasoby powinny być ze sobą połączone.
CZYNNIKI PRODUKCJI - zasoby służą jako nakłady do produkowania dóbr. Często określa się je mianem czynników produkcji. Do najważniejszych czynników produkcji zalicza się: siłę roboczą, ziemię, surowce naturalne oraz kapitał rzeczowy (maszyny, budynki, półprodukty, itd.).
PROBLEM RZADKOŚCI
WYBÓR - co i jak produkować. Każdemu wyborowi towarzyszą efekty - korzyści i koszty. Każde osiągnięcie korzyści oznacza powstanie kosztu alternatywnego (kosztu utraconych korzyści).
Ekonomia zajmuje się problemem, w jaki sposób społeczeństwo rozdziela (dokonuje alokacji) stosunkowo rzadkie zasoby, posiadające różnorodne zastosowania, w celu produkowania dóbr oraz w jaki sposób dzieli wytworzone dobra między członków tego społeczeństwa.
Proces alokacji zasobów może być rozpatrywany z dwóch punktów widzenia:
można analizować problemy alokacji na poziomie całego społeczeństwa, całej gospodarki narodowej. W takim przypadku mamy do czynienia z analizą makroekonomiczną;
procesy alokacyjne można rozpatrywać na poziomie pojedynczych podmiotów gospodarczych (przedsiębiorstwa, konsumenta). W takim przypadku mamy do czynienia z analizą mikroekonomiczną.
MIKROEKONOMIA - badanie decyzji alokacyjnych (podstawy podejmowania decyzji oraz skutki decyzji) podejmowane przez poszczególne podmioty gospodarcze. Głównym elementem mikroekonomii jest analiza marginalna.
Konsekwencją decyzji ekonomicznych jest osiągnięcie korzyści (zysku) a także poniesienie określonego kosztu (alternatywnego).
Zmiana rozmiarów działalności gospodarczej o jednostkę (np. zmniejszenie lub zwiększenie produkcji o jednostkę, zmniejszenie lub zwiększenie konsumpcji o jednostkę) sprawia, że korzyść jaką odniesiemy z tej zmiany również zmieni się (spadnie lub wzrośnie). Mamy wtedy do czynienia z korzyścią (zyskiem) marginalnym (ZM)
Zmianie działalności gospodarczej o jednostkę towarzyszy równocześnie pewien koszt, który nazywamy kosztem marginalnym lub kosztem marginalnym alternatywnym (KM).
ZASADA OPTYMALIZACJI
1 |
ZM > KM |
rozwój działalności |
2 |
ZM < KM |
ograniczanie działalności |
3 |
ZM = KM |
optymalny poziom działalności |
PRZYKŁAD LICZBOWY
Wielkość produkcji |
Koszt stały całkowity |
Koszt zmienny całkowity |
Koszt całkowity |
Koszt stały przeciętny |
Koszt zmienny przeciętny |
Koszt całkowity przeciętny |
Koszt marginalny |
Cena |
Utarg |
Utarg marginalny |
Zysk |
Q |
KSC |
KZC |
KC |
KSP |
KZP |
KCP |
KM |
C |
Z |
ZM |
ZY |
0 |
10,00 |
0,00 |
10,00 |
|
|
|
|
|
|
|
-10,00 |
1 |
10,00 |
11,00 |
21,00 |
10,00 |
11,00 |
21,00 |
11,00 |
10,00 |
10,00 |
10,00 |
-11,00 |
2 |
10,00 |
18,00 |
28,00 |
5,00 |
9,00 |
14,00 |
7,00 |
10,00 |
20,00 |
10,00 |
-8,00 |
3 |
10,00 |
22,00 |
32,00 |
3,33 |
7,33 |
10,67 |
4,00 |
10,00 |
30,00 |
10,00 |
-2,00 |
4 |
10,00 |
24,00 |
34,00 |
2,50 |
6,00 |
8,50 |
2,00 |
10,00 |
40,00 |
10,00 |
6,00 |
5 |
10,00 |
25,00 |
35,00 |
2,00 |
5,00 |
7,00 |
1,00 |
10,00 |
50,00 |
10,00 |
15,00 |
6 |
10,00 |
26,00 |
36,00 |
1,67 |
4,33 |
6,00 |
1,00 |
10,00 |
60,00 |
10,00 |
24,00 |
7 |
10,00 |
28,00 |
38,00 |
1,43 |
4,00 |
5,43 |
2,00 |
10,00 |
70,00 |
10,00 |
32,00 |
8 |
10,00 |
32,00 |
42,00 |
1,25 |
4,00 |
5,25 |
4,00 |
10,00 |
80,00 |
10,00 |
38,00 |
9 |
10,00 |
39,00 |
49,00 |
1,11 |
4,33 |
5,44 |
7,00 |
10,00 |
90,00 |
10,00 |
41,00 |
10 |
10,00 |
50,00 |
60,00 |
1,00 |
5,00 |
6,00 |
11,00 |
10,00 |
100,00 |
10,00 |
40,00 |
11 |
10,00 |
65,00 |
75,00 |
0,91 |
5,91 |
6,82 |
15,00 |
10,00 |
110,00 |
10,00 |
35,00 |
12 |
10,00 |
85,00 |
95,00 |
0,83 |
7,08 |
7,92 |
20,00 |
10,00 |
120,00 |
10,00 |
25,00 |
13 |
10,00 |
110,00 |
120,00 |
0,77 |
8,46 |
9,23 |
25,00 |
10,00 |
130,00 |
10,00 |
10,00 |
14 |
10,00 |
135,00 |
145,00 |
0,71 |
9,64 |
10,36 |
25,00 |
10,00 |
140,00 |
10,00 |
-5,00 |
15 |
10,00 |
160,00 |
170,00 |
0,67 |
10,67 |
11,33 |
25,00 |
10,00 |
150,00 |
10,00 |
-20,00 |
RACJONALNOŚĆ RZECZYWISTA I PROCEDURALNA
Decyzje gospodarcze podejmowane są na podstawie ograniczonej informacji. Mówi się często, że decyzje podejmowane są w warunkach niepewności, co zawsze związane z koniecznością ponoszenia ryzyka podejmowanych decyzji. Racjonalność rzeczywista dotyczy wyniku wyboru. Racjonalność proceduralna odnosi się do procesu wyboru.
DEFINICJE RYZYKA
„Ryzyko” (wł. risico) „1. przedsięwzięcie, którego wynik jest nieznany, niepewny; możliwość, że coś się uda lub nie uda; zdecydowanie się na takie przedsięwzięcie. 2. prawdopodobieństwo zajścia szkody” (Słownik wyrazów obcych, redaktor naukowy prof. Dr Jan Tokarski, PWN Warszawa, 1980). W literaturze niemieckiej ogranicza się treść tego pojęcia do negatywnego stanu faktycznego, traktuje się ryzyko jako niebezpieczeństwo - możliwość zdarzeń szkodzących. Uważa się, że w działalności gospodarczej ryzyko oznacza niebezpieczeństwo niezrealizowania założonego celu. Ekonomiści amerykańscy w definiowaniu ryzyka biorą pod uwagę również jego pozytywne aspekty, obok wystąpienia straty także możliwość wystąpienia zysku. Wychodząc z tego założenia wyprowadzają dwie kategorie ryzyka:
czyste ryzyko, czyli niebezpieczeństwo strat;
dynamiczne ryzyko, gdzie podjęte ryzyko może przynieść stratę lub zysk.
RODZAJE RYZYKA
STOPNIE RYZYKA
STOPIEŃ RYZYKA 1 - gdy proces zmian uzależnia się wyłącznie od szans lub zagrożeń;
STOPIEŃ RYZYKA 2 - gdy zna się fragmenty rzeczywistości, w których tkwią szanse lub zagrożenia;
STOPIEŃ RYZYKA 3 - gdy potrafi się jednoznacznie umiejscowić szanse lub zagrożenia;
STOPIEŃ RYZYKA 4 - gdy zna się niezbędne środki pozwalające wykorzystać szansę lub zlikwidować zagrożenie;
STOPIEŃ RYZYKA 5 - gdy szanse i zagrożenia są zidentyfikowane, znany jest sposób reagowania na nie, wiadomo też do jakich rezultatów one doprowadzają.
NORMATYWNY PODZIAŁ RYZYKA
NORMALNE - tkwiące w samej naturze procesów gospodarczych;
DOPUSZCZALNE - ryzyko, na które można sobie pozwolić (limitowane);
NIEDOPUSZCZALNE - ryzyko, na które nie można sobie pozwolić;
NIEZBĘDNE - ryzyko, na którego niepodjęcie nie można sobie pozwolić
PODSTAWOWE TYPY RYZYKA
PODSTAWOWE RODZAJE GRUP RYZYKA
RYZYKO FINANSOWE W DZIAŁALNOŚCI BANKOWEJ
1
1