Sprawozdanie pobrano z http://www.studentsite.pl

Chcesz pobrać więcej sprawozdań? Wejdź na http://www.studentsite.pl/materialy_studenckie

1. Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z ręcznym wykonywanie form, rdzeni, oraz zapoznanie się z pomiarem twardości formy, stopniem i jednorodnością zagęszczenia.

2. Wstęp teoretyczny.

Ręczne formowanie jest pracochłonne i mało wydajne. Dlatego jest stosowane w odlewniach małych o produkcji jednostkowej i małoseryjnej i w odlewniach dużych, w których wykonuje się odlewy duże w małych seriach. Odlewy drobne i średniej wielkości sporządza się w formach wilgotnych, a odlewy duże i ciężkie- w formach suszonych. Formy małe i średnie wykonuje się głównie w skrzynkach formierskich. Najczęściej sporządza się formy w dwóch skrzynkach, rzadziej w jednej lub trzech.

Skrzynka formierska.

Podstawowe czynności przy formowaniu ręcznym w dwóch skrzynkach.

Pracę rozpoczyna się od przygotowania miejsca pracy, narzędzi i materiałów. Następnie rozmieszczamy model w skrzynce. Model pokrywamy pudrem formierskim, a następnie nasiewamy na niego masę formierską. Ręcznie „obciskamy” masę na grubość 20-50mm. Pozostałą część wypełniamy masą i zagęszczamy przez ubijanie. Po zagęszczeniu zgarniamy nadmiar masy i nakłuwamy w celu wykonania kanałów odpowietrzających. Następnie skrzynkę dolną obracamy o 180, posypujemy piaskiem podziałowym lub pudrem formierskim. Skrzynkę górną wykonujemy tak samo jak dolną, dodając układ wlewowy. Rozdzielamy skrzynki, wyjmujemy model z formy, dokonujemy niewielkich napraw. Pokrywamy formę pyłem węglowym lub czernidłem. Ustawiamy ewentualne rdzenie. Składamy formę.

Formowanie za pomocą fałszywki (fałszywej formy) ma miejsce przy produkcji małoseryjnej. Forma fałszywa tzw. fałszywka spełnia zadanie płyty podmodelowej, dlatego należy ją sporządzić z cementu, gipsu lub masy formierskiej o dużej wytrzymałości. Fałszywkę z masy należy wysuszyć. Wykonanie formy za pomocą fałszywki rozpoczynamy od nałożenia na nią górnej skrzynki w której zagęszczamy masę. Obie części formy obracamy o 180 i ostrożnie zdejmujemy fałszywkę; model zostaje w górnej części formy. Na górną część formy nakładamy skrzynkę formierską i zagęszczamy w niej masę. Następnie formę rozbieramy wyjmujemy model, wykańczamy i składamy.

Pomiar twardości.

Twardościomierz: 1-kulka o 5,08mm, 2- sprężyna

Aby dokonać pomiaru twardości masy należy docisnąć kulkę aparatu do badanej powierzchni formy tak, aby podstawa aparatu ściśle do niej przylegała. W tym momencie odczytuje się twardość na podziałce przyrządu. Pomiar twardości w różnych miejscach formy umożliwia kontrolę stopnia i równomierności zagęszczenia (ubicia).

Wyniki:

Na zewnątrz skrzynki	76 A	70 A	91 A	86 A
Wewnątrz dolnej skrzynki	78 A	91 A	45 A	25 A
Wewnątrz górnej skrzynki	76 A	93 A	76 A	86 A

Wykonywanie rdzeni jest pracochłonne i nieekonomiczne wiec stosuje się je wyłącznie w produkcji jednostkowej lub małoseryjnej. W zależności od kształtu i wielkości rdzenie wykonujemy w rdzennicach lub za pomocą toczaka i wzornika.

Wykonywanie rdzeni w rdzennicy skrzynkowej jest najczęściej spotykane i składa się z następujących czynności:

• czyszczenie rdzennicy (pędzlem) i posypanie pudrem (a),

• zagęszczenie masy w obu połówkach rdzennicy (b),

• zakładanie żebra wzmacniającego (c),

• Wykonanie kanału odpowietrzającego - ręcznie, przez wyciśnięcie płytą lub ułożenie sznura woskowego (d),

• pokrywanie obu połówek „szlichtą”(e),

• zagęszczenie i wygładzenie masy w otworach.,

• Zdejmowanie górnej połówki rdzennicy (f),

• Nakładanie ramki na dolną połówkę rdzennicy (g),

• Nasypywanie do ramki suchego piasku (h),

• Nakładanie na ramkę płyty podrdzeniowej (i),

• Obrócenie całości o 180 i zdjęcie drugiej połówki rdzennicy (k). Przy produkcji seryjnej używa się kształtowych płyt podrdzeniowych tzw. podstawek do suszenia rdzeni (l)

• Transport rdzenia do suszarni.

---