AGH Wydział: EAIiE			Lech Szpyra Krzysztof Wybrański Katarzyna Strzałka Wojciech Błazucki Marcin Brodko Paweł Bożek
Aparaty i Rozdzielnie Elektroenergetyczne				Semestr: VI
Rok akademicki : 2002/2003	Rok studiów: III			Grupa: 1
Kierunek: ELEKTROTECHNIKA				Zespół: D
Temat ćwiczenia : Badanie przekładników prądowych.
Data wykonania ćwiczenia : 4.03.2003		Data zaliczenia sprawozdania :

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi właściwościami oraz wybranymi badaniami przekładników prądowych stosowanych w elektroenergetyce oraz z zasadą działania przekładnika Ferantiego .

Sprawdzenie oznaczenia zacisków .

Prawidłowe oznaczenie zacisków przekładników prądowych jest jednym z zasadniczych warunków prawidłowego działania większości układów wieloprzekładnikowych. Sprawdzenie oznaczeń zacisków badanego przekładnika przeprowadziliśmy dwoma metodami według poniższych schematów .

a) W układzie sprawdzenia dokonuje się przy użyciu źródła prądu stałego . W przypadku biegunowości źródła prądu , przekładnika i miliwoltomierza jak na rysunku , przy zamykaniu wyłącznika następuje chwilowe wychylenie wskazówki miernika w prawo , a przy otwieraniu w lewo .Wartość rezystancji należy tak dobrać , aby natężenie prądu przepływającego w obwodzie nie spowodowało uszkodzenia miernika , ani źródła prądu.

b) W tym układzie do sprawdzenia poprawności oznaczeń wykorzystujemy przekładnik wzorcowy o znanej biegunowości i przekładni takiej samej jak przekładnik badany.

Obie metody wykazały prawidłowe oznaczenia na przekładniku badanym.

Sprawdzenie błędu prądowego .

Pomiar należy przeprowadzić przy pomocy mierników o klasie dokładności nie gorszej niż 0.2 oraz przekładnika wzorcowego o pomijalnie małych uchybach . Obciążenie należy ustalić na podstawie pomiaru napięcia oraz natężenia prądu w obwodzie wtórnym przy cosΦ = 1 .

Pomiar należy przeprowadzić przy natężeniach prądu podanych w tablicach oraz przy 50% i 100% obciążenia znamionowego . Obliczyć wartość błędu prądowego ΔI, wyniki zamieszczono w tabeli.

Błąd prądowy obliczaliśmy ze wzoru:

Z	Obc. znam.	Ip [A]	Isw [A]	Isb [A]	I% [%]
1.2Ω	100%	10	5	4,92	2

Sprawdzanie błędu całkowitego .

Pomiar należy przeprowadzić przy znamionowym obciążeniu badanego przekładnika i cosΦ=1, przy następujących wartościach prądu wtórnego 0.5Isn 1.0Isn 1.2Isn .

Błąd całkowity przekładnika wzorcowego musi być pomijalnie mały . W tych warunkach amperomierz mierzy różnicę prądów wtórnych , której wartość skuteczna , odniesiona do skutecznej wartości prądu mierzonego przez amperomierz , jest całkowitym błędem badanego przekładnika.

Wyniki pomiarów oraz obliczenia zestawiono w tabelce.

Błąd całkowity obliczaliśmy ze wzoru:

Is[A]	Ip[a]	u0[A]	Z0[Ω]	ΔI[ma]	εc[%]
1,6	10	15	0	54	3,38
1,6	10	6,2	0.001	48	3,00

2

---