Moje prawdziwe „JA”

Program wychowawczy obejmujący następujące bloki tematyczne:

1. Poznanie siebie i swoich zainteresowań.

2. Czy potrafisz twórczo myśleć?

3. Inteligencja i rozwój osobowości.

Podstawowym celem tego programu wychowawczego jest zharmonizowanie osobistych potrzeb, zainteresowań, marzeń uczniów z potrzebami i oczekiwaniami społecznymi. Podejmowane tutaj tematy są szczególnie ważne dla uczniów w wieku gimnazjalnym, którzy stoją na progu wyboru dalszej szkoły, a tym samym określają swoją drogę do przyszłego zawodu. Jest to grupa wiekowa, która nie ma jeszcze dobrze sprecyzowanych zainteresowań, dlatego problem ten wymaga szczególnej uwagi. Kwestia ta ma istotne znaczenie, z tego powodu, iż praca zawodowa jest podstawą zaspokojenia zarówno materialnych jak i psychologicznych potrzeb człowieka, takich jak: potrzeba uznania, kontaktów społecznych, odczuwania własnej wartości, samorealizacji.

W programie tym kładziemy nacisk na ogólny rozwój, samopoznanie, wdrażanie do twórczego myślenia, rozwój inteligencji i samorealizacji. A wszystkie te cele możliwe są do osiągnięcia dzięki wytworzeniu właściwej atmosfery i jasnej komunikacji w zintegrowanym zespole klasowym.

1. OGÓLNE ZAŁOŻENIA PROGRAMU:

1. Nazwa programu: Moje prawdziwe „JA”

2. Adresaci : Uczniowie III klasy Gimnazjum

3. Miejsce realizacji : Klasa szkolna

4. Czas realizacji : miesiąc, 4 zajęcia po 45 minut

5. Realizatorzy : pedagog/wychowawca

6. Zasady realizacji programu:

• Zasada świadomej aktywności uczniów.

• Zasada poglądowości.

• Zasada przystępności.

• Zasada systematyczności.

• Zasada łączenia teorii z praktyką.

• Zasada trwałości wiedzy i umiejętności.

• Zasada indywidualizacji i zespołowości.

• Zasada samodzielności.

• Zasada efektywności.

• Zasada kształcenia umiejętności uczenia się.

• Zasada ustawiczności kształcenia.

7. cele programu:

- rozbudzanie i rozwijanie indywidualnych zdolności twórczych,

- rozwiązywanie problemów w twórczy sposób,

- rozwijanie sprawności umysłowych oraz osobistych zainteresowań,

- efektywne współdziałanie w zespole,

- podejmowanie indywidualnych i grupowych decyzji,

- wdrażanie do samodzielnego myślenia,

- rozwijanie samokrytycyzmu,

- pomoc w odkrywaniu własnych możliwości twórczych oraz przezwyciężaniu barier poznawczych i emocjonalnych utrudniających aktywność twórczą,

- kształtowanie umiejętności komunikacyjnych,

- budowanie pozytywnej atmosfery w grupie,

- rozwijanie pogodnego i optymistycznego sposobu rozwiązywania problemów,

h) formy: indywidualna, zbiorowa, grupowa

2. Rozkład bloków tematycznych.

Nazwa bloków	Cele	Metody	Formy	Czas trwania	Termin realizacji	Realizatorzy	Uwagi
1. Poznanie siebie i swoich zainteresowań.	- głębsze poznanie siebie, - poznanie swoich mocnych stron, - budowanie pozytywnej samooceny i poczucia własnej wartości, -uświadomienie sobie roli zainteresowań w wyborze zawodu,	- rundka, - praca w kręgu, - praca w parach,	- indywidualna, - grupowa,	45 min	pierwszy tydzień marca,	Pedagog/ wychowawca
2. Czy potrafisz twórczo myśleć?	- stwarzanie sytuacji wymagających twórczego myślenia, - poznawanie własnych możliwości, - rozwijanie krytycyzmu i samokrytycyzmu, - wdrażanie do samodzielnego myślenia, - kształtowanie umiejętności myślenia przyczynowo - skutkowego, -nabywanie umiejętności wypowiadania się, - wzmacnianie samooceny,	- rundka, - mini wykład, - skojarzenia, - psychozabawa, - praca w grupach, - psychozabawa,	- indywidualna, - grupowa, - zbiorowa,	2 x 45 min	drugi i trzeci tydzień marca,	Pedagog/ wychowawca
3. Inteligencja i rozwój osobowości.	- wdrażanie do rozwijanie indywidualnej sfery poznawczej, - rozwijanie twórczego myślenia, - kształtowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, - nabywanie umiejętności przetwarzania i wykorzystywania posiadania wiedzy,	- rundka, - pogadanka, - zabawa,	- indywidualna, - grupowa, - zbiorowa,	45 min	czwarty tydzień marca	Pedagog/ wychowawca

I. POZNANIE SIEBIE I SWOICH ZAINTERESOWAŃ.

Część wstępna:

Uczniowie siadają w kręgu i przypinają sobie karteczki z imionami. Prowadzący wita wszystkich, przedstawia cel zajęć oraz zaprasza do aktywnego udziału.

Część zasadnicza:

Ćwiczenie 1- Po kłębku

Jedna osoba trzyma w ręku kłębek wełny, odpowiadając na pytanie „co uważa za swoją największą zaletę” rzuca kłębek wybranej osobie rozwijając wełnę, aż powstanie sieć i każdy udzieli odpowiedzi na pytanie.

Ćwiczenie 2 - Krzyżówka z imionami

Uczniowie piszą drukowanymi literami swoje imiona na kartce. Każda z tych liter może być jedną z liter (pierwszą lub kolejną) przymiotnika pisanego pionowo, charakteryzującego osobę o danym imieniu. Następnie kartki krążą w kręgu do momentu gdy każdy określi jedną cechę pozostałych uczestników.

Ćwiczenie 3 - Chciałbym przedstawić

Uczniowie dobierają się w pary, najlepiej, by składały się one z osób, które najmniej się znają. Każdy na zmianą opowiada partnerowi co w sobie lubi, a czego nie, co akceptuje u siebie a co odrzuca, jakie są jego mocne i słabe strony itp. Następnie każdy przedstawia osobę ze swojej pary, podsumowując zebrane wiadomości własnymi spostrzeżeniami na temat partnera.

Ćwiczenie 4- W czym jestem mistrzem?

(załącznik)

Uczniowie otrzymują ankietę na temat uzdolnień (załącznik). Po jej wypełnieniu dokonują interpretacji wyników oraz poznają własne predyspozycje i uzdolnienia.

Zakończenie:

Podsumowanie zajęć, podziękowanie uczniom za aktywny udział.

Załącznik 1.

Poniżej znajduje się lista 60 różnych czynności. Przeczytaj je uważnie a następnie określ i zaznacz w odpowiedniej rubryce stopień, w jakim potrafisz wykonać daną czynność. Jeżeli nie lubisz danej czynności lub nie wiesz czy to potrafisz, ponieważ nigdy tego nie robiłeś- odpowiedz nie wiem.

Możliwe odpowiedzi:

+ + + - jestem w tym bardzo dobry, jestem w tym mistrzem,

+ + - jestem w tym dobry,

+ - czasem udaje mi się to zrobić,

? - nie wiem

1. Pisanie bez błędów ortograficznych.

2. Godzenie zwaśnionych kolegów.

3. Naprawa roweru.

4. Gotowanie i pieczenie.

5. Zaśpiewanie zasłyszanej melodii.

6. Szybka nauka wiersza.

7. Łatwa nauka języków obcych.

8. Przekonywanie ludzi do swoich pomysłów.

9. Naprawa kranu.

10. Szycie na maszynie.

11. Rysowanie i malowanie farbami.

12. Szybka orientacja w kierunkach, w nieznanym terenie.

13. Precyzyjne wyrażani swoich myśli w mowie i na piśmie.

14. Pomoc kolegom w rozwiązywaniu problemów.

15. Posługiwanie się domowymi urządzeniami elektronicznymi.

16. Zawieszenie półki na ścianie.

17. Zaprojektowanie wystroju swojego pokoju.

18. zadawanie trafnych pytań na lekcji.

19. Barwne opowiadanie lektury szkolnej.

20. Podejmowanie gości.

21. Wykonywanie prostych przedmiotów z drewna i innych materiałów.

22. Dbanie o porządek w sowich rzeczach osobistych.

23. Doradzanie innym ubioru.

24. Szybkie rozumienie sensu czytanego tekstu.

25. Opis bohaterów książki.

26. Organizowanie czasu wolnego.

27. Pomoc ojcu przy naprawie samochodu.

28. Dbanie o porządek w pokoju.

29. Trafne dobranie fryzury.

30. Długie czytanie bez zmęczenia.

31. Pisanie długich listów.

32. Pomoc koleżance/koledze w nauce.

33. Wykonywanie drobnych napraw sprzętu elektrycznego, np. magnetofonu.

34. Dbanie o ogródek.

35. Taniec.

36. Trafienie bez trudu do miejsca, w którym dawno się nie było.

37. Posługiwanie się językiem obcym.

38. Łatwość w prowadzeniu rozmów z innymi.

39. Czytanie rysunku technicznego.

40. Robienie zakupów.

41. Robienie zdjęć.

42. Szybkie liczenie.

43. Szybkie czytanie.

44. Bycie duszą towarzystwa na prywatce.

45. Obsługa komputera.

46. Malowanie pokoju.

47. Układanie bukietów z kwiatów.

48. Łatwość w poznawaniu nowych dziedzin wiedzy.

49. Realistyczne opowiadanie różnych zdarzeń.

50. Sprzeciwianie się niedorzecznym pomysłom.

51. Objaśnianie budowy silnika.

52. Zorganizowanie zabawy klasowej.

53. Granie na instrumencie muzycznym.

54. Szybkie zrozumienie treści instrukcji obsługi danego narzędzia.

55. Posługiwanie się słowami i zwrotami obcojęzycznymi.

56. Opieka nad chorym kolegą.

57. Naprawa roweru.

58. Przejrzyste prowadzenie notatek.

59. Recytowanie wiersza.

60. Szybkie dostrzeżenie znajomego w tłumie.

1		2		3		4		5		6
7		8		9		10		11		12
13		14		15		16		17		18
19		20		21		22		23		24
25		26		27		28		29		30
31		32		33		34		35		36
37		38		39		40		41		42
43		44		45		46		47		48
49		50		51		52		53		54
55		56		57		58		59		60
R:

Klucz:

1. Uzdolnienia językowe: 1, 17, 13, 19, 25, 31, 37, 43, 49, 55.

2. Uzdolnienia interpersonalne: 2, 8, 14, 20, 26, 32, 38, 44, 50, 56.

3. Uzdolnienia techniczne: 3, 9, 15, 21, 27, 33, 39, 45, 51, 57.

4. Uzdolnienia praktyczno-porządkowe: 4, 10, 16, 22, 28, 34, 40, 46, 52, 58.

5. Uzdolnienia artystyczne: 5, 11, 17, 23, 29, 35, 41, 47, 53, 59.

6. Uzdolnienia poznawcze: 6, 12, 18, 24, 30, 36, 42, 48, 54, 60.

II. CZY POTRAFISZ TWÓRCZO MYŚLEĆ?

( 2 x 45 min)

Część wstępna:

-przywitanie wychowanków;

- zamieszczenie na tablicy kolorowego arkusza z tematem zajęć: Czy potrafisz twórczo myśleć?

-przedstawienie tematu zajęć:

Na dzisiejszych zajęciach zastanowimy się nad tym, czy potrafimy twórczo myśleć. Najogólniej można powiedzieć, że myślenie twórcze jest procesem rozwiązywania problemów o charakterze otwartym, tzn. takich, które mają wiele możliwości rozwiązań. Proces ten prowadzi do powstania wytworów dotąd nieznanych, a zarazem użytecznych dla pewnej grupy osób bądź tylko dla osoby twórcy. Tym wytworem może być wiersz, stołek do siedzenia, nowy sposób spędzania czasu wolnego lub dostrzeżenie czegoś, czego do tej pory nie widzieliśmy, np. piękna muzyki klasycznej lub zachodu słońca nad morzem.

- burza mózgów na temat cech, którymi powinny odznaczać się osoby twórcze:

Cechy jakie muszą posiadać ludzie przeznaczeni do pracy inwencyjnej, twórczej, są następujące:
otwartość na nowe, niekonwencjonalność, elastyczność, wrażliwość, odporność na poczucie zagrożenia i frustrację, motywacja sukcesu, odwaga stawiania pytań i otwartej odpowiedzi na nie, obiektywność, nie małostkowość (wielkoduszność).

Część zasadnicza:

Ćwiczenie 1. Konferencja prasowa

(środki: kartki, długopisy)

Prowadzący wybiera ochotnika spośród uczniów. Zadaniem osoby jest wcielić się w interesującą postać (np. znanego polityka, filozofa, lekarza), która będzie udzielać wywiadu. Pozostali uczniowie przyjmuje rolę dziennikarzy, będących na konferencji prasowej. Każdy z nich ma możliwość, po tym jak się przedstawi i powie jakie media reprezentuje, zadać pytanie zaproszonej, słynnej osobie. Wywiad trwa ok. 5 min. Uczniowie zbierają potrzebne informacje, które następnie opracowują w kilkuosobowych grupkach tworząc artykuł, po czym prezentują je na forum klasy.

Ćwiczenie 2. Tratwa

(Załącznik 1. i 2.)

Każdy z uczniów otrzymuje instrukcje do ćwiczenia, po uważnym przeczytaniu wykonuje zadanie. Prezentowanie i uzasadnianie kolejności wyboru przedmiotów od najważniejszego do najmniej ważnego.

Ćwiczenie 3. Czy potrafisz twórczo myśleć?

(Załącznik 3.)

Każdy z uczniów otrzymuje instrukcje do ćwiczenia. Składa się ono z dwóch części: „rozgrzewki”, „psychozabawy”. Po zakończeniu rozwiązywania zadań, analizują własne wyniki testu z prawidłowymi skojarzeniami, sumują punkty i poznają odpowiedź na pytanie dotyczące ich twórczego myślenia.

Zakończenie:

-wręczenie uczniom listy konkretnych wskazówek dotyczących wykorzystywania twórczego myślenia w życiu (Załącznik 4.).

- podziękowanie za udział w zajęciach.

Załącznik 1.

Spędzałeś właśnie urlop na jachcie. podczas pożaru, który udało wam się ugasić, zniszczeniu uległo większość wyposażenia, uszkodzone jest dno jachtu. Jacht tonie. to, co udało się ocalić z pożaru, leży w tej chwili na pokładzie (patrz załącznik 2.). macie do dyspozycji niezatapialną tratwę ratunkową, która może pomieścić wszystkich rozbitków oraz większość ocalałych z pożaru przedmiotów. W kieszeniach ubrań możecie pomieścić zapałki, papierowe pieniądze. W czasie walki z ogniem straciliście orientację i nie wiecie, gdzie jacht się znajduje. we3dług najbardziej optymistycznych szacunków jesteście oddaleni 15000 km na południowy zachód od najbliższego lądu. twoim zadaniem jest ustalenie hierarchii ważności uratowanych z pożaru przedmiotów ze względu na ich przydatność dla rozbitków na tratwie.

Napisz liczbę „1” przy najważniejszym przedmiocie, liczbę „2” dla przedmiotu drugiego co do ważności itd., aż do liczby „15” dla przedmiotu najmniej ważnego. Masz tylko 10 minut na wykonania zadania. Jacht w każdej chwili może zatonąć.

Załącznik 2.

... sekstans bez tablic

... lustro łazienkowe

... 20-litrowy zbiornik wody pitnej

... moskitiera

... skrzynka racji żywnościowych

... mapa obszaru, po którym płyniecie

... niezatapialna poduszka do siedzenia

... 10-litrowy zbiornik mieszanki olejowo- benzynowej

... mały odbiornik tranzytowy

... urządzenie do odstraszania rekinów

... płachta folii plastikowej (6 m)

... butelka wysokoprocentowego alkoholu

... zwój liny nylonowej (35m)

... dwa kartony twardej czekolady

... sprzęt wędkarski

Załącznik 4.

Lista wskazówek dotyczących wykorzystywania twórczego myślenia w życiu!

1. Bądź otwarty.

Nie traktuj świata jako już całkowicie poznanego i stałego, zacznij na nowo dziwić się. Stawiaj dużo pytań innym, ale i sobie. Pytaj: Dlaczego?, Co?, Jak?, Czy? Słuchaj uważnie. Kultywuj w sobie zmysł nowości, a to znaczy - zachwycaj się nawet tym, co już dobrze znasz. Dostrzegaj problemy tam, gdzie inni ich nie widzą i mów jak najczęściej: "Nie wiem - zobaczymy", zawieszając natychmiastowy osąd.

2. Nie abstrahuj zbyt wcześnie.

Nie oceniaj wszystkiego pod kątem czy to dobre, czy złe, ale czy Ci się podoba, czy nie. Najpierw słuchaj, potem nazywaj. Zapisuj swoje pomysły i określenia na kartkach papieru, nie dowierzając pamięci.

3. Wykorzystuj grę wyobraźni.

Baw się w fantazjowanie i marzenia na jawie, łącz odległe i nietypowe skojarzenia. Baw się w dziecięce zabawy. Wizualizuj gotowe wytwory i rozwiązania twoich problemów. Zapisuj efekty pracy wyobraźni nawet wtedy, gdy wydadzą Ci się głupie lub nie mają związku z twoim problemem.

4. Twórz kombinacje.

Nie obawiaj się dziwnych połączeń. Łącz małe z dużym, racjonalne z intuicyjnym, czarne z białym. Szukaj nowych odkryć w połączeniach i kombinacjach. Łącz przeciwieństwa i patrz, co z tego wyjdzie.

5. Odraczaj oceny.

Zawieś krytykę na czas wymyślania i przeżywania, daj sobie dużo czasu na tworzenie rozwiązań, a oceny dokonuj dopiero po jakimś czasie.

6. Toleruj wieloznaczność.

Uważnie słuchaj odmiennych opinii i argumentów, zwłaszcza wtedy gdy nie podjąłeś jeszcze decyzji o działaniu. Traktuj różne racje różnych ludzi jako wzbogacenie świata, a nie jak zamach na twoją osobę. Akceptuj konflikt i napięcie wywodzące się z różnicy zdań, gdyż są one źródłem twórczych pomysłów.

7. Bądź spontaniczny i dowcipny.

Nie obawiaj się posądzenia o śmieszność i dziecinne zachowanie. Baw się pojęciami i ideami, nie dław w sobie naturalnego poczucia humoru. Dostrzegaj wesołą, radosną, śmieszną stronę życia i twórz zabawne zwroty czy powiedzonka, jednak nie za wszelką cenę i nie zawsze. Rozwijaj w sobie życzliwe poczucie humoru, a to znaczy śmiej się z ludźmi, a nie z ludzi.

8. Przeciwstawiaj się modzie i rutynie.

Twórz niezwykłe, rzadko spotykane i zaskakujące plany i rozwiązania. Nie podążaj na ślepo za obowiązującymi trendami i manierami. Dążąc do rozwiązań niekonwencjonalnych nie zapominaj o sensowności i związku pomysłów z wymogami sytuacji i wartościami ludzi.

9. Rozwijaj wewnętrzne źródło oceny.

Własne wytwory twórcze oceniaj nie tylko w kategoriach ich wagi, użyteczności i znaczenia społecznego, lecz na zasadzie: czy stworzyłem coś, co mnie samego satysfakcjonuje i sprawia mi przyjemność. Nie ulegaj ocenom zewnętrznym, choć traktuj je poważnie i z należytą uwagą.

10. Wykorzystuj okazje do twórczej zmiany.

Uważnie obserwuj i analizuj okazje do innowacji. Przyglądaj się nieoczekiwanym powodzeniom innych ludzi, ale i swoim. Koncentruj się nie tylko na tym, co stwarza ci problemy i trudności, ale i na tym, co rodzi efektywność wyższą niż się spodziewałeś. Myśl o tym, co może zaspokoić potrzeby ludzi za rok i za dwa.

11. Bądź ekspresyjny.

Wyrażaj swoje myśli i uczucia w języku sztuki. Śpiewaj, recytuj, tańcz, graj na instrumentach muzycznych, maluj i rysuj nawet wtedy, gdy nie umiesz. Ćwicz umiejętność werbalnego i pozawerbalnego wysławiania się i komunikowania, nadając im twórczy wyraz. Zamiast ciągle czytać, napisz coś, zamiast ciągle słuchać innych śpiewaków, zaśpiewaj sam.

12. Projektuj.

Twórz wizje swoich przyszłych działań, ale nie tylko do dzisiejszych ograniczeń, lecz do przyszłych możliwości. Zaskakuj innych wizją tego, co można zrobić, zabijając im ćwieka. Nie obawiaj się konstruować projektów idealnych i wzorcowych, które choć w całości nie dadzą się zrealizować, to podwyższają nakłady i podnoszą kwalifikacje ludzi. Najpierw szukaj rozwiązań idealnych, a potem odstąp nieco od ideału.

Cechy jakie muszą posiadać ludzie przeznaczeni do pracy inwencyjnej, twórczej, są następujące:
otwartość na nowe, niekonwencjonalność, elastyczność, wrażliwość, odporność na poczucie zagrożenia i frustrację, motywacja sukcesu, odwaga stawiania pytań i otwartej odpowiedzi na nie, obiektywność, nie małostkowość (wielkoduszność).

III. „ Rozwijamy skrzydła własnej osobowości…. Inteligencja.”

Część wstępna

Wprowadzenie do tematu rozwoju osobistego każdego człowieka. Uczestnicy siedzą w kręgu, prowadzący rozpoczyna krótka pogadankę na temat osobistego rozwoju i tego co nas hamuje przed nim.

Część zasadnicza

Ćwiczenie 1. „Historyjka”

Prowadzący przytaczając tekst zespół Queen który nagrał przed laty piosenkę pod tytułem „Spread your wings” (Rozwiń skrzydła).

Mowa jest w niej o chłopaku sprzątającym bar, który marzy o tym, żeby w końcu zmienić swoje dotychczasowe życie i uciec jak najdalej od rzeczywistości, w której właśnie się znajduje. Niestety, ma on szefa, który wmawia mu, że jedyne na czym się zna, to sprzątanie wspomnianego baru. W związku z tym powinien porzucić swoje plany i marzenia, i skupić się na tym, co ma. Na koniec pojawia się również „dobra rada”- spróbuj być szczęśliwy zamiatając bar.

Co nas powstrzymuje aby rozwinąć skrzydła? Jakie mamy obawy?

Uczestnicy wyrażają swoje zdanie na temat tekstu. Następnie prowadzący prosi aby każdy z nich podszedł i wylosował ze skrzynki lezącej na środku wskazówkę co nam pomoże aby rozwinąć swoje skrzydła. Następnie każdy z uczestników czyta swoją wskazówke, z której powstaje całość.

Ćwiczenie 2. „Czy jesteś inteligentny”

(załącznik 1)

Test dotyczący intelektualnych zdolności .

Prowadzący rozdaje uczestnikom kartki z odpowiedziami do zadań. Następnie po kolei czyta każde zadanie tłumacząc i prosząc aby każdy z uczestników zaznaczył odpowiedz która jego zdaniem jest prawidłowa. Test zawiera 20 pytań, z różnych dziedzin. Gdy wszyscy już skończą razem sprawdzamy i podliczamy wyniki, według podanej odpowiedzi.

Ćwiczenie 3. „Czy myslisz tak jak wszyscy”?

(załącznik 2)

Zabawa osobowości „Czy myslisz tak jak wszyscy”?

Uczestnicy dostają do prowadzącego przygotowane ,na kartce zdania , nie mogą patrzeć co jest na następnej kartce jedynie rozwiązywać nie zapisując odpowiedzi na kartce lecz w pamięci. Nie wolno omijać kartek lecz rozwiązywać po koleji.

Ćwiczenie 4. „Jestem bystry”

(załącznik 3)

Uczestnicy otrzymują od prowadzącego kartki z testem na szybkość i bystrość. Test zawiera 20 poleceń. Uczestnicy każdy sam maja rozwiązać test zaczynając od pierwszego polecenia .

Zakończenie:

Podziękowanie uczestniką za udział w zajęciach

3. Ewaluacja:

Ankieta ewaluacyjna.

Prosimy o udzielenia szczerych odpowiedzi na poniższe pytania. Ankieta jest anonimowa, a zebrane dzięki niej informacje posłużą do udoskonalenia sposobu i form realizacji zajęć.

1. Czy zajęcia Ci się podobały?- krótko uzasadnij swoją odpowiedź

………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………….

2. Które z ćwiczeń podobały Ci się najbardziej i dlaczego?

………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………….

3. Co najbardziej utkwiło Ci w pamięci?

…………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………...

4. Czego nowego dowiedziałeś się o sobie?

……………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………

5. Czy któreś z zadań sprawiło Ci szczególną trudność?

……………………………………………………………………………

……………………………………………………………………………

6. Co zmienił(a)byś w sposobie prowadzenia zajęć?

…………………………………………………………………………….

…………………………………………………………………………….

7. Czy chciał(a)byś uczestniczyć jeszcze w podobnych zajęciach?

…………………………………………………………………………….

…………………………………………………………………………….

4. Literatura

- H. Hamer „Program lekcji wychowawczych dla uczniów wyższych klas szkół podstawowych oraz uczniów liceów i techników”, Warszawa 1993.

- M. Chomczyńska-Miliszkiewicz, D. Pankowska „Polubić szkołę: ćwiczenia grupowe do pracy wychowawczej”, Warszawa 1995.

- Program- Pomost między dzieciństwem a dorosłością, Warszawa 2003.

- Le Poncin Monique, Gimnastyka umysłu. Jak ćwiczyć inteligencję i pamięć, aby lepiej nam służyły,

- http://www.terapia.rubikon.net.pl

---