Wykład I

20.II.2012

Rynek - ogół zamierzonych i zrealizowanych transakcji kupna i sprzedaży oraz warunków na jakich one są proponowane i dokonywane.

Rynek to stale dokonujący się w gospodarce proces w ramach którego kupujący i sprzedający decydują o tym co chcą sprzedać lub kupić i na jakich warunkach.

Gospodarka jest systemem składającym się z wielu ściśle ze sobą powiązanych i uzupełniających się rynków. Na poszczególnych rynkach zgłaszane są popyt i podaż na określone dobra oraz dochodzi do ustalenia ich ceny i zawarcia transakcji.

Z punktu widzenia przedmiotu wymiany wyróżnia się (przyczyniają się rozwoju rynku finansowego):

-rynek produktów (dóbr i usług)

-rynek nieruchomości

-rynek pracy

-rynek finansowy (rynki finansowe)

Rynek finansowy to rynek, na którym dokonuje się transferu kapitału od osób lub instytucji, które dysponują nadwyżką zasobów pieniężnych do osób lub instytucji, które zgłaszają na nie zapotrzebowanie i mają możliwość efektywnego ich zastosowania.

Rynek finansowy to rynek na którym zawierane są transakcje finansowe polegające na zakupie lub sprzedaży instrumentów finansowych.

Instrument finansowy:

-prawa i zobowiązania majątkowe, jakie wynikają z kontraktu zawartego między dwoma stronami na rynku finansowym

-kontrakt między dwoma stronami regulujący zależność finansową w jakiej obie strony pozostają

Rynki finansowe to rynki, na których przedmiotem obrotu są instrumenty finansowe.

Instrumenty finansowe to zobowiązania (roszczenia) finansowe jednych podmiotów w stosunku do innych.

Instrumentami finansowymi są:

-depozyty bankowe

-papiery wartościowe

-polisy ubezpieczeniowe

-jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych

-instrumenty pochodne (np. opcje)

Rynek finansowy to rynek za pośrednictwem którego dokonywana jest wymiana jednego rodzaju aktywów finansowych na inne aktywa. Na rynkach finansowych dochodzi do spotkania podmiotów dysponujących nadwyżkami finansowymi i podmiotów , które odczuwają niedobory finansowe.

Funkcjonowanie rynku finansowego:

Papiery wartościowe wyżej to tylko przykład

Pośrednicy: banki, fundusze, instytucje leasingowe itd.

Na rynkach finansowych występują:

-towar, którym są określone instrumenty finansowe

-cena, która zależy od rodzaju instrumentu (w przypadku instrumentów depozytowych i pożyczkowych są to stopy procentowe, dla waluty - kurs walutowy, dla akcji i udziałów - ich bieżące ceny rynkowe itp.)

-podaż - podmioty oferujące instrumenty finansowe w zamian za pieniądze

-popyt - podmioty nabywające instrumenty finansowe i wyzbywające się płynności w formie pieniędzy

Do podstawowych czynników kształtujących podaż środków na rynku finansowym zalicza się:

-oszczędności gospodarstw domowych przeznaczone na przyszłe wydatki konsumpcyjne lub w lokaty w aktywach przynoszących dochód

-zyski przedsiębiorstw

-dodatkową kreację pieniądza przez system bankowy

-zyski inwestorów instytucjonalnych

Do podstawowych czynników kształtujących popyt na środki na rynku finansowym zalicza się:

-realizowaną przez państwo politykę gospodarczą w tym przede wszystkim politykę pieniężną i fiskalną

-sytuację na rynku finansowym, będącą odzwierciedleniem ogólnej koniunktury gospodarczej

-różnicę pomiędzy wysokością własnych środków będących w dyspozycji uczestników rynku finansowego a zapotrzebowaniem na pokrycie potrzeb finansowych tych podmiotów

Rola rynku finansowego:

-umożliwia podmiotom gospodarującym uniezależnienie decyzji konsumpcyjnych i inwestycyjnych od wielkości posiadanych w danym momencie zasobów (umożliwia elastyczne kształtowanie czasowej struktury konsumpcji i inwestycji)

-stwarza większe możliwości wzrostu efektywności wykorzystania zasobów w gospodarce

-stwarza inwestorom możliwości zróżnicowania pakietów posiadanych aktywów oraz ograniczania ryzyka

Kryteria podziału rynku finansowego:

1. Funkcje rynku finansowego:

-rynek walutowy (dewizowy)

-rynek pieniężny (krótkoterminowe papiery wartościowe)

-rynek kapitałowy (długoterminowe papiery wartościowe)

-rynek depozytowo-kredytowy

-rynek pozabilansowych instrumentów finansowych

2. Przedmiot transakcji:

-rynek walutowy

-rynek instrumentów o charakterze wierzytelnościowym

-rynek instrumentów o charakterze własnościowym

-rynek pochodnych instrumentów finansowych

3. Okres zapadalności zobowiązania finansowego:

-rynek pieniężny

-rynek kapitałowy

Rynek walutowy - całokształt transakcji wymiany walut wraz z instytucjami pomagającymi je przeprowadzić oraz zespół urządzeń, czynności, które służą do przeprowadzania tych transakcji.

Waluta(pieniądz) - pełni rolę powszechnego ekwiwalentu na terenie danego kraju oraz tzw. Jednostki rozrachunkowe

SDR (Specjalne prawa ciągnienia) - jest to jednostka rozrachunkowa, wyemitowana przez międzynarodowy fundusz walutowy rozdysponowany do krajów członków funduszu walutowego

Kurs waluty - cena jednej waluty wyrażona w danej (innej) walucie.

• Cena bazowa - waluta której cena jest stała, wynosi albo 1 albo 100

(np. 1 USD=x PLN lub 100 USD=XPLN)

Waluta jest zawsze pierwsza w kwotowaniu

• Cena kwotowania- cena waluty ulega zmianom, jest podawana w zmiennych wartościach. Musi składać się z kursu:

• BID - kurs kupna (dla dealera)

• OFFER - kurs sprzedaży waluty ustalana przez dealera

Cena musi składać się z 5 cyfr. Tzn 4 cyfry po przecinku obojętnie ile przez

Zasada podawania ceny walut obcych w stosunku do waluty krajowej nazywa się walutowaniem, kwotowaniem . Wyróżniamy:

• Bezpośrednie - polega na wyrażeniu stałej wartości waluty obcej, zmiennej wartości waluty krajowej

• Pośrednie (odwrotne) - polega na wyrażeniu w stałej cenie waluty krajowej i w zmiennych wartościach waluty obcej

Wykład I

5.03.2012

Na rynkach finansowych występują:

• towar, którym są określone instrumenty finansowe

• cena, która zależy od rodzaju instrumentu (w przypadku instrumentów depozytowych i pożyczkowych są to stopy procentowe, dla waluty - kurs walutowy, dla akcji i udziałów - ich bieżące ceny rynkowe itp.)

• podaż - podmioty oferujące instrumenty finansowe w zamian za pieniądze

• popyt - podmioty nabywające instrumenty finansowe i wyzbywające się płynności w formie pieniędzy

Do podstawowych czynników kształtujących podaż środków na rynku finansowym zalicza się:

• oszczędności gospodarstw domowych przeznaczone na przyszłe wydatki konsumpcyjne lub w lokaty w aktywach przynoszących dochód

• zyski przedsiębiorstw

• dodatkową kreację pieniądza przez system bankowy

• zyski inwestorów instytucjonalnych

Do podstawowych czynników kształtujących popyt na środki na rynku finansowym zalicza się:

• realizowaną przez państwo politykę gospodarczą w tym przede wszystkim politykę pieniężną i fiskalną

• sytuację na rynku finansowym, będącą odzwierciedleniem ogólnej koniunktury gospodarczej

• różnicę pomiędzy wysokością własnych środków będących w dyspozycji uczestników rynku finansowego a zapotrzebowaniem na pokrycie potrzeb finansowych tych podmiotów

Rola rynku finansowego:

• umożliwia podmiotom gospodarującym uniezależnienie decyzji konsumpcyjnych i inwestycyjnych od wielkości posiadanych w danym momencie zasobów (umożliwia elastyczne kształtowanie czasowej struktury konsumpcji i inwestycji)

• stwarza większe możliwości wzrostu efektywności wykorzystania zasobów w gospodarce

• stwarza inwestorom możliwości zróżnicowania pakietów posiadanych aktywów oraz ograniczania ryzyka

Funkcje rynku finansowego:

• alokacja kapitału (przesunięcie nadwyżek finansowych)

• mobilizacja kapitału

• transformacja kapitału (możliwość zamiany najbardziej płynnego aktywa jakim jest pieniądz (waluta) na instrument finansowy mniej płynny

• wycena kapitału (kształtowanie się cen)

Kryteria podziału rynku finansowego:

1. Funkcje rynku finansowego:

• rynek walutowy (dewizowy)

• rynek pieniężny (krótkoterminowe papiery wartościowe)

• rynek kapitałowy (długoterminowe papiery wartościowe)

• rynek depozytowo-kredytowy (instrumenty depozytowe i kredytowe)

• rynek pozabilansowych instrumentów finansowych (rynek derywatyw lub rynek derywatywów)

Cena instrumentu uzależniona od ceny instrumentu bazowego

2. Przedmiot transakcji:

• rynek walutowy

• rynek instrumentów o charakterze wierzytelnościowym (ucieleśniają powstanie długu)

• rynek instrumentów o charakterze własnościowym (ucieleśniają prawa majątkowe, np. akcje, udziałowe papiery wartościowe, niektóre warranty, papiery towarowe, listy przewozowe)

• rynek pochodnych instrumentów finansowych (pozabilansowych)

3. Okres zapadalności zobowiązania finansowego:

• rynek pieniężny (wszystkie transakcje obrotu aktywami fin./instrumentami fin. Od 1 dnia do 1 roku)

• rynek kapitałowy (transakcje o minimalnej zapadalności od 1 roku. Granica górna nie istnieje, do nich zaliczamy papiery wartościowe wieczne -> nie ma ich zbyt dużo, ale głównie emitowane są jako bony

4. Charakter instrumentów finansowych:

• rynek pieniądza bankowego (zaliczanych do czynności bankowych sensu stricte)

• rynek papierów wartościowych (zarówno długo, jak i krótkoterminowych)

5. Stopień formalizacji:

• rynek zinstytucjonalizowany (sformalizowany) - świadczony przez podmioty gospodarcze i instytucje, w sposób świadomy ukształtowany i organizowany (np. rynek giełdowy, bankowy, ubezpieczeniowy)

• rynek nieinstytucjonalizowany (niesformalizowany) - jest funkcją popytu i podaży na instrumenty finansowe, transakcje zależą od zgłaszanego popytu i podaży na instrumenty finansowe (Pojawia się w zależności od potrzeby. Transakcje indywidualnie zawierane pomiędzy stronami, np. czek, weksel, pożyczka)

6. Wartość pojedynczej transakcji: (odnosi się do wszystkich kryteriów)

• rynek detaliczny (na „niewielkie kwoty”, pojedyncze transakcje) - na tym rynku zobaczyć możemy podmioty różnego rodzaju

• rynek hurtowy (np. kredyty) - transakcje na znaczne kwoty, wyznacza on stopy procentowe, kursy walutowe, ceny akcji (na jego bazie wyznacza się ceny na rynku detalicznym)

7. Sposób wykorzystania instrumentów finansowych:

• rynek pierwotny - to rynek na którym są oferowane instrumenty finansowe (obecny jest zawsze - na nim wprowadzamy i uruchamiamy instrumenty finansowe)

• rynek wtórny - zajmuje się instrumentami, finansowymi, będącymi już wcześniej w obiegu. Rynek wtórny ma zapewnić płynność instrumentom finansowym <- zadanie z r. wtórnego.

Charakter rynku wtórnego:

• Giełdowy

• Pozagiełdowy

• Prywatny

(Rynek pap. wart. Jako rynek wtórny jest najbardziej rozwinięty!)

8. Zasięg transakcji finansowych i zakres ich kontroli:

• rynek wewnętrzny - krajowy, narodowy, podlega regulacjom dla danego obszaru. Instrumenty wyrażone są w walucie krajowej. Te transakcje finansowe podlegają prawodawstwu w danym kraju.

• rynek zewnętrzny (międzynarodowy):
  zagraniczny

1. rynek zagraniczny - rezydent zawiera transakcje na innym rynku, ale w walucie będącej walutą danego kraju, wykorzystując do tego instrument pod jurysdykcją danego kraju

2. eurorynek - aktywa finansowe oferowane rezydentom i nierezydentom , ale w innej walucie niż waluta danego kraju. Nie muszą podlegać jurysdykcji danego państwa. Wykorzystuje się tu prawo rynku londyńskiego lub stanu Nowy Jork (bo jest korzystniejsze). Waluta ta nazywa się np. eurodolary lub eurowaluta. Np. transakcje, kredyty walutowe, oferta lokat w walutach obcych.

3. rynek globalny- dany instrument finansowy jest emitowany na różnych rynkach narodowych. (np. kredyty konsorcjalne), jest to aktywo, które dotyczy kilku rynków - Ma miejsce jednocześnie w kilku krajach dywersyfikacji ryzyka kredytowego

9. Dostępność instrumentów:

• rynek publiczny - oferta jest kierowana do nieoznaczonego adresata, przez środki masowego przekazu (warunkiem skierowania instrumentu na rynek publiczny jest liczba podmiotów równa do 100. [dot. to pap. wart.])

• rynek prywatny - oferta jest skierowana do z góry określonego adresata (np. rynek papierów wartościowych) (emitent poprzez agenta emisji kieruje ofertę do potencjalnych nabywców (do 100 podmiotów) [dot. to pap. wart.]

10. Termin rozliczania transakcji:

• rynek natychmiastowy (spot, kasowy) -transakcja finansowa jest zawierana po aktualnej cenie na moment zawarcia. Instrument stawiany jest do dyspozycji najpóźniej w 2 dniu roboczym. (od dnia zawarcia tej transakcji [nie dot. końca miesiąca]) - transakcje styczniowe muszą być zrealizowane w styczniu, np. OverNight

Na rynku natychmiastowym transakcje mogą być:

• Rzeczywiste - dochodzi do fizycznej wymiany aktywów finansowych

• Nierzeczywiste - przekazuje się zasoby finansowe, które wyrównuje się z różnicy kasowej pomiędzy określonym momentem

• rynek terminowy (forward)- rynek na którym zawierane są transakcje w danym momencie po tzw. cenie terminowej natomiast instrument będzie dostępny po tej cenie (będzie to cena wiążąca) w określonym momencie w przyszłości.

• Forward

• Futures

• Swap

• Opcje

RYNKI FINANSOWE

Wykład III

19.03.2012r.

Regulacja rynków finansowych - rola państwa:

Państwo na rynku finansowym występuje w roli podmiotu:

-regulującego i kontrolującego procesy zachodzące na rynku finansowym oraz udzielającego zezwoleń na prowadzenie działalności w tym sektorze

-oddziałującego na koniunkturę gospodarczą

-zawiera transakcje na tym rynku (najczęściej w roli pożyczkobiorcy)

Instytucje regulujące i nadzorujące rynek finansowy:

-agendy rządowe (w naszym kraju sejm, senat, prezydent)

-bank centralny - odpowiada za działalność i stabilność sektora bankowego

-instytucje nadzorcze - nie ma jednolitego modelu nadzoru i regulacji prawnych funkcjonowania rynku finansowego

Przyjmując za kryterium zakres integracji nadzoru nad poszczególnymi segmentami systemu finansowego wyróżnia się dwa podstawowe modele:

- nadzór sektorowy - zakładający istnienie odrębnych instytucji nadzorujących poszczególne segmenty

finansowe tj. sektor bankowy, ubezpieczeniowy i rynek kapitałowy. W ramach tego modelu funkcję nadzoru bankowego sprawuje zazwyczaj Bank Centralny - pełnie zadania kontrolowania licencjonowania sektora bankowego. (nadzór ten najlepiej sprawdza się w krajach, w których rynek finansowy nie jest dobrze rozwinięty) za tym nadzorem przemawiają aspekty rozliczeniowe, rachunkowości i informatyki.

- nadzór zintegrowany - całkowite lub częściowe łączenie funkcji nadzorczych nad wszystkimi bądź niektórymi segmentami rynku finansowego w jednej instytucji o charakterze „meganadzorcy”.

Ponadto oprócz tych dwóch zasadniczych kryteriów stosuje się również w praktyce tzw. podejście funkcjonalne powszechnie określane jako:

- model tweed pix - zakładano utworzenie dwóch odrębnych instytucji nadzorczych odpowiedzialnych za różne aspekty nadzoru finansowego. Jedna instytucja jest odpowiedzialna za nadzór ostrożnościowy nad wszystkimi instytucjami finansowymi [ang. prudential supervision]. W ramach tego modelu nadzór ostrożnościowy z reguły ulokowany jest w banku centralnym (stosowany jest w Unii Europejskiej).

Druga instytucja kontroluje prawne aspekty operacji finansowych [ang. conduct-of-business supervision] oraz odpowiada za ochronę konsumentów.

Przesłanki za wprowadzeniem nadzoru zintegrowanego:

-jest odpowiedzią na powstanie coraz bardziej złożonych produktów i usług finansowych oraz konglomeratów finansowych, zacieranie się granic pomiędzy poszczególnymi segmentami rynku finansowego

-zintegrowany nadzór nad ryzykiem finansowym posiada większy status w strukturze instytucjonalnej kraju niż pojedyncze nadzory nad poszczególnymi segmentami rynku

-wprowadzenie nadzoru pozwala osiągnąć korzyści skali

Argumenty przeciwko modelowi zintegrowanemu:

-każdy z segmentów rynku charakteryzuje się inną specyfiką i zakresem ryzyka

-każdy z tych sektorów ma odrębne zasady rachunkowości i sprawozdawczości

-trudności w wypracowaniu i wdrożeniu jednolitych zintegrowanych systemów informacyjnych

-mniej efektywny niż nadzór sektorowy

-może powstrzymać lub uniemożliwić wdrażanie nowych rozwiązań

Biorąc pod uwagę kryterium stopnia zaangażowania BC w nadzór bankowy czy też szerszy nadzór finansowy, można wskazać 3 modele:

-BC odpowiedzialny tylko za nadzór bankowy (nadzór niebankowe poza BC)

-BC odpowiedzialny za nadzór finansowy i bankowy

-BC niezaangażowany w nadzór finansowy

Argumenty za zaangażowaniem się BC w nadzór finansowy:

-stabilność systemu finansowego jako jeden z celów działania BC

-przepływ informacji korzyści dla polityki pieniężnej i nadzorczej

-uniknięcie powielania pewnych zadań

-rola BC w czasie kryzysu w systemie finansowym

-uwarunkowania historyczne

Trzecie podejście tzw. podejście funkcjonalne do nadzoru finansowego zakłada stworzenie 2 odrębnych instytucji nadzorczych odpowiedzialnych za różne aspekty nadzoru finansowego:

I - odpowiedzialna za nadzór ostrożnościowy nad wszystkimi instytucjami finansowymi (prudential supervison) z reguły ulokowany jest w BC

II - kontroluje prawne aspekty operacji finansowych (conduct of bussiness supervision) i odpowiada za ochronę konsumentów

Wśród najważniejszych czynników wymienianych w literaturze, które mają wpływ na sposób organizacji nadzoru nas systemem finansowym wymieniane są:

-poziom rozwoju ekonomicznego kraju

-rozmiar rynku finansowego

-struktura systemu finansowego i rozwój konglomeratów finansowych

-koszty działalności instytucji nadzorczych

-czynniki/uwarunkowania polityczne

-uwarunkowania historyczne

Komisja Nadzoru Finansowego KNF sprawuje nadzór nad sektorem bankowym, rynkiem kapitałowym, rynkiem ubezpieczeń i emerytalnym oraz nad instytucjami pieniądza elektrycznego. Do zadań KNF należy ponadto:

- podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego,

- podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności

- podejmowanie działań edukacyjnych i informatycznych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego

- udział w przygotowaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym

- stwarzanie możliwości polubownego w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym

- stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych pomiędzy podmiotami podlegającymi nadzorowi KNF a odbiorcami usług świadczonych przez wykonanie innych zadań określonych ustwami.

Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jesst zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku, jego stabilności, bezpieczeństwa oraz przejrzystości i zaufania do rynku finansowego a także zapewnienie ochrony interesów uczestników tego rynku.

Zadania instytucji nadzorczych:

- udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności

- czuwanie nad przestrzeganiem obowiązującego prawa

„Ustawa o nadzorze finansowym”

KNF tworzy siedem osób: przewodniczący KNF (powołany na 5letnią kadencję), dwaj jego zastępców, Minister Finansów, Minister Pracy i Polityki Społecznej, Prezes NBP oraz Prezydent RP.

Wykład IV

02.04.2012r.

Instytucje organizujące obrót - grupa pomiotów mająca za zadanie przede wszystkim stworzenie technicznych warunków sprawnego przebiegu oraz rozliczania transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Do tych podmiotów zalicza się:

-giełdy - zawieranie transakcji w określonym miejscu i czasie, rynek regulowany

-instytucje pozagiełdowe rynku regulowanego

-depozyty papierów wartościowych - przechowują papiery wartościowe, zapewniają bezpieczeństwo obrotu

-domy maklerskie - wyrażają gotowość do transakcji tymi instrumentami między kupującymi i sprzedającymi

-firmy zarządzające aktywami - pobierają z rynku aby lokować w inne aktywa

Instytucje finansowe- podmioty, których głównym zadaniem jest pośredniczenie w transakcjach zawieranych na rynkach finansowych. Są to podmioty nabywające papiery wartościowe oraz emitujące własne zobowiązania w celu zgromadzenia pieniądza niezbędnego do zakupu papierów wartościowych. Świadczą także różnego rodzaju usługi dla podmiotów sektora niefinansowego. Można tu zaliczyć:

-banki - najważniejsze

-zakłady (towarzystwa, firmy), ubezpieczeń - działalność lokacyjna na rynku finansowym

-fundusze inwestycyjne

-fundusze emerytalne

-pozostałe instytucje finansowe

GIEŁDA to z góry określone miejsce, w którym można zawierać transakcje kupna i sprzedaży w określonym czasie.

Uczestnicy rynku giełdowego - podmioty stwarzające odpowiednie warunki do zawierania transakcji i pośredniczące w transakcjach oraz zarządzają pakietem instrumentów giełdowych, doradzają w procesie inwestowania:

-makler (broker) - zawiązuje umowy w imieniu klientów, pobiera za to opłaty

-samodzielny uczestnik - otrzymał uprawnienia do zawierania transakcji bezpośrednio na giełdzie we własnym imieniu i na własny rachunek, często na bardzo wysokie kwoty

-urzędnicy - osoby, które zostały dopuszczone do handlu na z góry określony okres czasu i które zawierają transakcję z upoważnieniem i w imieniu konkretnych przedsiębiorstw np. pracownicy tego podmiotu

-goście - osoby, które pracują na giełdzie bez prawa uczestnictwa w handlu i zawieraniu transakcji np. obsługa techniczna giełdy

Podział giełd z punktu widzenia przedmiotu obrotu:

- giełdy towarowe - są to giełdy, na których przedmiotem obrotu są towary lub instrumenty, których cena jest oparta na cenach towarów.

- giełdy finansowe/pieniężne - przedmiotem obrotu są aktywa (instrumenty) finansowe

- giełdy usług - są to giełdy faktorowe [ich transakcje dotyczą usług transportowych] oraz giełdy ubezpieczeniowe [przedmiotem ich obrotu są instrumenty oferowane przez zakłady ubezpieczeń].

Podział giełd z punktu widzenia lokalizacji:

- giełdy światowe/międzynarodowe - przedmiotem obrotu są instrumenty emitowane na całym świecie. Każdy emitent i inwestor może w niej uczestniczyć np. giełda londyńska [dominująca], w Nowym Yorku, w Luksemburgu, we Frankfurcie

- giełdy krajowe - przedmiotem obrotu SA instrumenty wyemitowane w danym kraju

- giełdy lokalne - giełdy obracające przedmiotami konkretnego np. miasta, województwa itp.

DEALER - ma prawo na własny rachunek przeprowadzać transakcje instrumentami finansowymi.

BROKER - specjalna grupa maklerów, która pośredniczy w transakcjach pomiędzy kupującymi i sprzedającymi. Mają prawo przeprowadzać transakcje na zlecenie klienta, na jego rachunek. Sam też może dokonywać transakcji na własny rachunek i na własne ryzyko.

MAKLER MARKET - (animator rynku) wchodzi do transakcji wtedy, gdy brakuje jedne

Maklerzy giełdowi:

1. Maklerzy odpowiedzialni za sprawny przebieg obrotu:

-makler kursowy - makler, który odpowiada za sporządzenie arkusza zleceń i wyznaczenie odpowiedniej ceny dnia. Może składać własne zlecenia, ale tylko wtedy, gdy mają na celu zrównoważyć rynek.

-market maker - makler, który jest odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości obrotu danym instrumentem. Jego zadanie jest równoważenie rynku. Tzw. animator rynku. Wchodzi do transakcji wtedy, gdy brakuje jednej ze stron. Pobiera prowizję za to, że wyraża gotowość uczestnictwa w transakcji i gwarancję płynności na rynku.

2. Maklerzy wolni:

-makler prowizyjny - kupuje, sprzedaje instrumenty finansowe na rzecz klientów konkretnych domów maklerskich

-makler parkietowy - pojawia się na giełdzie w sytuacji gdy maklerzy prowizyjni mają zbyt dużo zleceń, że nie są w stanie ich zrealizować

-trader - pojawia się na giełdzie w celu zawarcia transakcji na własny rachunek

-zdalni członkowie giełdy - posiadają siedziby na rynkach zagranicznych. Z daną giełdą podpisali umowę dotyczącą regulaminów i przepisów

Instrumenty finansowe można nabyć w cenach notowań:

-ciągłych - inwestorzy przez cały czas trwania sesji giełdowej mogą dawać zlecenia kupna-sprzedaży danego instrumentu giełdowego, zlecenia są realizowane na bieżąco. Zawierane po kursie na dany moment.

-jednolitych (fixningu) - dany makler zbiera zlecenia dotyczące danego instrumentu finansowego i w oparciu o określony wzór wyznacza cenę po jakiej są realizowane transkacje.

-parkietowych - zawierania odrębnie pomiędzy kupującym i sprzedającym np. WIG 20 ->min. 20.000 zł max. 1.600.000 zł , opcje -> min. 200.000 zł , w kontraktach terminowych ->500.000 zł




Instrumenty notowane na GPW w Warszawie:

- papier wartościowy np. akcje, prawa poboru, prawa do akcji, prawa pierwszeństwa z obligacji, obligacje, certyfikaty inwestycyjne, indeks giełdowy.

- instrument pochodny - futures, opcje, warranty, jednostki indeksowe, krótka sprzedaż.

- pozostałe produkty strukturyzowane

NewConnection jest rynkiem dla spółek:

- o historii nie dłuższej niż 3-4 lata lub dopiero powstających, które budują swoją „historię”

- o dużej dynamice wzrostu

- o przewidywanej kapitalizacji do ok. 20 mln zł

- poszukują kapitału rzędu od kilkunastu do kilkuset mln zł

- reprezentujących sektory innowacyjne, oparte przede wszystkim na aktywach niematerialnych

- z wizją i prawdopodobieństwem debiutu na rynku giełdowym

NewConnection to:

- nowoczesny rynek finansujący dynamiczne przedsiębiorstwa

- niewielkie wymogi formalne (dopuszczeniowe oraz wynikające z obowiązków informujących)

- niskie koszty debiutu i notowań

- doskonała ekspozycja firmy na inwestorów

- prestiż i renoma organizatora rynku

- promocja i rozpoznawalność firmy

Catalyst - rynek obligacji GPW

Rozpoczał działalność 30. września 2009r. Prowadzony na platformach transakcyjnych GPW w Warszawie i BondSpot (dawniej MTSCeTO). Catalyst tworzą cztery platformy obroty: dwie prowadzone przez GPW - w formule rynku regulowanego i ASO - przeznaczone są dla klientów detalicznych, analogicznie dwa BondSpotu dedykowane są klientom hurtowym. Wszystkie przeznaczone SA dla nieskarbowych instrumentów dłużnych - obligacji komunalnych i korporacyjnych oraz listów zastawnych.

Wykład V

16.04.2012r.

Typy notowań na GPW w Polsce

Notowania ciągłe - w czasie notowań ciągłych kupujący i sprzedający składają zlecenia, które po przekazaniu na giełdę są realizowane na bieżąco, pod warunkiem zgodności cen, lub trafiają do arkusza zleceń i oczekują ofert przeciwnych o odpowiedniej cenie, umożliwiających zawarcie transakcji. Przy realizacji zleceń obowiązują dwa priorytety: cena i czas złożenia zlecenia. Oznacza to, że w przypadku gdy czekają na realizację dwa zlecenia w identycznej cenie, jako pierwsze realizowane jest to, które zostało przekazane na giełdę wcześniej.

Notowania jednolite (system fixingowy) - notowania w systemie kursu jednolitego opierają się na procedurze tzw. Fixingu, czyli wyznaczenia ceny papieru wartościowego na podstawie zleceń złożonych przed rozpoczęciem notowań.

Pierwszą fazą sesji jest fasa zdana? Przed otwarciem, w czasie której do systemu przyjmowane są zlecenia kupna i sprzedaży jednak nie są zawierane żadne transakcje. Jest natomiast wyliczany i publikowany teoretyczny kurs otwarcia papieru wartościowego (TKO)

Następnie system informatyczny wykorzystując odpowiedni algorytm, wyznacza kurs jednolity, po którym zawierane są transakcje giełdowe. Kurs jednolity

Transakcje pakietowe - to transakcje zawierane poza systemem notowań ciągłych oraz kursu jednolitego. Najczęściej są zawierane przez dużych inwestorów, którzy przed ich zawarciem uzgodnili ich szczegóły (cenę, ilość, termin rozliczenia).

Transakcje pakietowe na instrumenty finansowe nie będącymi instrumentami pochodnymi. Transakcje pakietowe może być zawarta w trakcie sesji, jeżeli przedmiotem transakcji jest polisa o wartości co najmniej:

• 250 tys zł w przypadku akcji wchodzących w skład indeksu WIG20

• 100 tyd zł w przypadku pozostałych instrumentów notowanych w notowaniach ciągłych

• 20 tys. Zł w przypadku pozostałych instrumentów finansowych notowanych w systemie jednostkowym, a maksymalna różnicami pomiędzy kursem transakcji a ostatnim kursem danego instrumentu na sesji giełdowej jest nie wyższa niż 20%

Zlecenie - limitem ceny - W tym zleceniu inwestor precyzyjnie określa cenę po jakiej chce kupić lub sprzedać dany papier wartościowy. W przypadku kupna jest to cena, powyżej której składający zlecenie nie godzi się na realizację zlecenia, zaś dla zleceń sprzedaży, jest to cena poniżej której inwestor nie jest skłonny pozbyć się papieru.

Zlecenie bez limitu ceny:

• Zlecenia PCR - Po cenie rynkowej - gdy koniecznie chcemy kupić instrument niezależnie od ceny

• Zlecenia PCRO - Po cenie rynkowej na otwarcie

• Zlecenia PKC - Po każdej cenie

Dodatkowe warunki wykonania zlecenia:

• Z minimalną wielkością wykonania - Wmin - jaka część transakcji ma być wykonana

• Warunek wielkości ujawnionej

• Zlecenia z limitem aktywacji

Ze względu na termin ważności zlecenia dzielimy na:

• Zlecenie z określonym terminem ważności - podaje się czas, jak długo zlecenie może być realizowane

• Zlecenie bez określonego terminu ważności

• ? - ważne do końca sesji giełdowej, na którą zostało złożone (dzień) - ważne tylko w jednym

• Ważność domyślna (DOM) - bezterminowo, do końca roku kalendarzowego - traci ważność 31.XII

• Ważne do pierwszego wykonania (WIN)

• Wykonaj lub anuluj (WuA) - albo zrealizowane w całości albo w ogóle

Rynek pozagiełdowy regulowany - rynek na którym przeprowadza się transakcje w określonym czasie oparte o określone zasady, ale nie ma on określonej siedziby.

Na dzień dzisiejszy nazywa się ten rynek BondSpot SA. Powstał trochę później niż giełda. Na początku nosiła nazwę Centralnej Tabeli ofert.

Ten kształt został ustanowiony w 2009. Nie podlega pod nadzór KNF. Te transakcje są bardziej ryzykowne. Transakcje są przeprowadzane na rynku za pomocą elektronicznych platform.

Na rynku hurtowym każdy z każdego kraju może przeprowadzić transakcje. (Inwestor, który zakupi pakiet obligacji przynajmniej za 1 mln)

Rynek MTS Poland - hurtowy rynek obrotu obligacjami o bonami skarbowymi. Jest on integralną częścią prowadzonego przez Ministerstwo Finansów System dealerów skarbowych Papierów Wartościowych. Rynek stanowiący część globalnej platformy obrotu, działa w oparciu o najnowsze technologie stosowane przez wiodące europejskie rynki papierów skarbowych. W rynku MTS Poland uczestniczy 29 największych krajowych i zagranicznych banków.

Departament papierów wartościowych - Podmioty odpowiedzialne za przechowywanie papierów wartościowych, ich rejestrację i dbanie o nie.

Krajowy depozyt papierów wartościowych jest odpowiedzialny za to, żeby np. list dłużny był nie do podrobienia. Wszystkie papiery wartościowe są w nim emitowane

Krajowy depozyt papierów wartościowych - główne zadania:

• Rozliczanie transakcji zawieranych na rynku regulowanym oraz w alternatywnym systemie obrotu w zakresie zdematerializowanych papierów wartościowych

• Dokonywanie rozrachunku w instrumentach finansowych i środkach pieniężnych w związku z transakcjami zawieranymi na rynku regulowanym oraz transakcjami zawieranymi w alternatywnym systemie obrotu

• Prowadzenie depozytu papierów wartościowych oraz wykonywanie czynności w zakresie prowadzenia systemu rejestracji Instrumentów finansowych nie będących papierami wartościowymi, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu.

• Nadzorowanie zgodności wielkości emisji z liczbą papierów wartościowych zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych znajdujących się w obrocie

• Realizacja zobowiązań emitentów wobec właściciel papierów wartościowych

• Prowadzenie systemu zabezpieczenia płynności rozliczeń, w tym systemu gwarantowania rozliczeń transakcji zawartych na rynku regulowanym

• Zarządzanie obowiązkowym systemem Rekompensat - wprowadzone w 2003

• Zadania związane z systemem zabezpieczenia społecznego - sprawuje nadzór nas systemami emerytalnymi. [polska ma najniższy system Rekompensat na świecie]

Domy maklerskie - instytucje zajmujące się kupowaniem i sprzedawaniem instrumentów finansowych na zlecenie klienta. Mogą przeprowadzać także inne, zlecone przez klientów operacje.

Wykonują czynności polegające na:

1. Przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych

2. Wykonywaniu zleceń, o których mowa w pkt. 1, na rachunek dającego zlecenie

3. Nabywaniu lub zbywaniu na własny rachunek instrumentów finansowych

4. Zarządzaniu portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych

5. Doradztwie inwestycyjnym

6. Oferowaniu instrumentów finansowych

7. Świadczeniu usług w wykonaniu zawartych umów o submisje inwestycyjne i usługowe lub zawieraniu i wykonywaniu innych umów o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem są instrumenty finansowe

8. Organizowaniu alternatywnego systemu obrotu

Podmioty prowadzące działalność maklerską to firmy inwestycyjne, do których należą:

1. Domy maklerskie

2. Banki prowadzące działalność maklerską

3. Zagraniczne firmy inwestycyjne

Działalnością maklerską jest również wykorzystanie przez firmę inwestycyjną czynności polegających na:

1. Przechowywaniu lub rejestrowaniu instrumentów finansowych, w tym prowadzenie rachunków papierów wartościowych oraz prowadzenie rachunków pieniężnych

2. Udzielaniu pożyczek pieniężnych w celu dokonania transakcji, której przedmiotem jest jedna lub większa liczba instrumentów finansowych, jeżeli transakcja ma być dokonana za pośrednictwem firmy inwestycyjnej udzielającej pożyczki

3. Doradztwie dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej strategii przedsiębiorstwa lub innych zagadnień związanych z taką strukturą lub strategią

4. Doradztwie i innych usługach w zakresie łączenia, podziału oraz przejmowania przedsiębiorstw

5. Wymianie walutowej, w przypadku gdy jest to (… nie ma tego)

Wykład VI

14.V.2012

Instytucje finansowe - podmioty, których głównym zadaniem jest pośredniczenie w transakcjach zawieranych na rynkach finansowych. Są to podmioty nabywające papiery wartościowe oraz emitujące własne zobowiązania w celu zgromadzenia pieniądza niezbędnego do zakupu papierów wartościowych. Świadczą także różnego rodzaju usługi dla podmiotów sektora niefinansowego.

Do podmiotów tych można zaliczyć:

1. Banki

2. Zakłady ubezpieczeniowe (tow. ub. wzaj., tow. ub. emerytalnych)

3. Fundusze inwestycyjne

4. Fundusze emerytalne

5. Pozostałe instytucje finansowe (fundusze hedgingowe, doręczeniowe)

Rola banków jako pośredników finansowych:

1. Przyjmowanie depozytów

2. Udzielanie kredytów

3. Sekurytyzacja aktywów (proces polegający na emisji zabezpieczonych innymi aktywami papierów wartościowych)

4. Prowadzenie na zlecenie emisji obcych

5. Funkcje dodatkowe, w tym:

1. Rola gwaranta (gwarantuje spłatę długu w imieniu kogoś [zobowiązuje się])

2. Banku - powiernika dla funduszy emerytalnych i inwestycyjnych

3. Banku - reprezentanta

4. Zarządzanie portfelem inwestycji

Fundusz inwestycyjny - instytucja, która lokuje powierzone jej środki w różne instrumenty dostępne na rynku finansowym. Dzięki temu inwestując w fundusze możemy spodziewać się wysokich stóp zwrotu przewyższających zyski z lokat bankowych. Wpłacając oszczędności do funduszu stajesz się jednym z jego uczestników, nabywasz tym samym jednostki uczestnictwa, które możesz sprzedać w dowolnym momencie. (wyodrębniony z rynku podmiot; bank też może pełnić taką rolę, ale fundusz ten jest bardziej wyodrębniony)

W Polsce zgodnie z Ustawą o Funduszach Inwestycyjnych wyróżnia się trzy typy funduszy:

• Fundusze inwestycyjne otwarte - FIO

• Specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte - SFIO

• Fundusze inwestycyjne zamknięte - FIZ (1)

Szczególne konstrukcje funduszy inwestycyjnych:

• Fundusze z różnymi kategoriami jednostek uczestnictwa (2)

• Fundusze z wydzielonymi subfunduszami (tzw. Fundusze parasolowe) (3)

• Fundusze podstawowe i fundusze powiązane (4)

Szczególne typy funduszy inwestycyjnych:

• Fundusze rynku pieniężnego

• Fundusze portfelowe

• Fundusze sekurytyzacjne (5)

• Fundusze aktywów niepublicznych (6)

1. Możliwości inwestycyjne w Polsce są większe niż w przypadku FIO. Mogą osiągać wysoką stopę zwrotu, bo mogą inwestować w aktywa obarczone większym ryzykiem

2. Można wybrać, w jakie instrumenty się inwestuje (różne oferty, pakiety, np. fundusz agresywnego zysku). Różna grupa jednostek uczestnictwa w zależności od preferowanego ryzyka

3. Głównym parasolem jest fundusz podstawowy. Może tworzyć różne subfundusze, które nie mają osobowości prawnej - nie można ich sądzić. Często fundusz podstawowy zajmuje się zarządzaniem o fundusze parasolowe inwestowane są w różne aktywa

4. Zakres realizowanych zleceń

1. Wszystkie - fundusze podst.

2. Pewna grupa zadań - fundusze powiązane

5. Nabywa on aktywa pochodzące z procesu Sekurytyzacji

6. Otwarte i zamknięte. Mogą inwestować w środki, które nie będą należały do sektora finansów publicznych

Ograniczenia inwestycyjne funduszy inwestycyjnych

• I grupa aktywów - papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego emitowane przez krajowe, zagraniczne i międzynarodowe instytucje publiczne (np. obligacje skarbowe, bony skarbowe, kredyty udzielone przez Skarb Państwa)

• II grupa aktywów - papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego emitowane przez podmioty prywatne (limit 5% co do danego emitenta)

• III grupa aktywów - instrumenty pochodne finansowe (limit 5%)

• IV grupa aktywów - jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych otwartych (5%)

• V grupa aktywów - depozyty i listy zastawne (5%)

• VI grupa aktywów - pozostałe - dotyczy tylko funduszy zamkniętych

Jeżeli jest grupa kapitałowa, to nie można zakupić papierów wartościowych firmy, która też jest w tej grupie kapitałowej.

Fundusze emerytalne - System emerytalny określa składanie i pomnażanie pieniędzy nagromadzonych w czasie aktywności zawodowej pracownika.

Rodzaje systemów emerytalnych:

• Repartycyjny - osoby aktywne zawodowo - ich składka emerytalna przeznaczona jest dla osób, które są już na emeryturze

• Kapitałowy - składki w czasie aktywności zawodowej lokowane są na rynku finansowym, gdzie mają być obracane

• Mieszany - połączenie systemu repartycyjnego i kapitałowego

Obecny system emerytalny składa się z trzech filarów

1. Filar - obowiązkowy, powszechny, działający w oparciu o zasadę repartycji składek i świadczeń, administrowany przez państwo

2. Filar - obowiązkowy, powszechny, oparty na systemie kapitałowym, zarządzany przez prywatne podmioty, którymi są powszechne towarzystwa emerytalne

3. Filar - dodatkowy, dobrowolny, oparty na systemie kapitałowym, zarządzany przez prywatne podmioty

Otwarte Fundusze Emerytalne (OFE)

OFE są tworzone, zarządzane i reprezentowane w stosunku z osobami trzecimi przez powszechne towarzystwa emerytalne (PTE). OFE są jednak odrębnymi podmiotami posiadającymi osobowość prawną, nie posiadają natomiast zdolności upadłościowej, tzn. że nie mogą ogłosić bankructwa gdyż dysponują majątkiem odrębnym od majątku towarzystwa. Przedmiotem działalności funduszy jest gromadzenie i inwestowanie środków zebranych na indywidualnych kontach członków OFE z przeznaczeniem na świadczenie emerytalne. Przystąpienie do wybranego OFE jest obowiązkowe dla osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu urodzonych po dniu 31.XII.1968r. Ubezpieczony może dokonać zmiany funduszu przenosząc zgromadzony dotąd kapitał do innego, wybranego przez siebie funduszu emerytalnego - dotychczasowy fundusz nie może ograniczać jego prawa do zmiany.

WYKŁAD VII

30.05.2012r.

PRACOWNICZE PROGRAMY EMERYTALNE - pracowniczy program emerytalny (PPE) to forma zbiorowego i dobrowolnego oszczędzania w III filarze systemu emerytalnego. Jego celem jest systematyczne oszczędzanie części wynagrodzenia - niezależnie od środków zgromadzonych w I i II filarze. Od indywidualnych form oszczędzania różni się tym, że PPE tworzone są przez pracodawcę w porozumieniu z pracownikami. W praktyce wygląda to tak, że pracodawca regularnie przekazuje zadeklarowaną część wynagrodzenia (składkę) do instytucji, która zajmuje się lokowaniem składek. Może to być towarzystwo ubezpieczeń na życie, towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych, bądź otwarty fundusz inwestycyjny.. W ten sposób gromadzony jest kapitał, który w przyszłości stanowić będzie źródło dodatkowej emerytury. Składka podstawowa nie powinna przekraczać 7% kwoty, jaką pracodawca przekazuje co miesiąc z wynagrodzenia pracownika do ZUS, natomiast pracownik ma prawo do opłacania tzw. składki dodatkowej, już bez limitów. Wypłata zgromadzonych środków po przejściu na emeryturę może następować w zależności

Z punktu widzenia zależności między wielkością wnoszonej składki, a wartością świadczenia:

- fundusze o zdefiniowanym świadczeniu

- fundusze o zdefiniowanej składce (tak jak zmienia się inflacja, tak zmienia się wartość składki).

OFE - są tworzone, zarządzane i reprezentowane w stosunku z osobami trzecimi przez powszechne towarzystwa emerytalne (PTE). OFE są odrębnymi podmiotami posiadającymi osobowość prawną, nie posiadają zdolności upadłościowej, tzn. nie mogą ogłosić bankructwa, bo dysponują majątkiem odrębnym od majątku towarzystwa. Przedmiotem ich działalności jest gromadzenie i inwestowanie środków zebranych na indywidualnych kontach członków OFE z przeznaczeniem na świadczenia emerytalne. Przystąpienie do OFE jest obowiązkowe dla osób...

Aktywa funduszy emerytalnych mogą być lokowane w:

1. Obligacjach, bonach i innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub NBP, a takie w pożyczkach i kredytach udzielanych tym podmiotom. (bez limitów)

2. W obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych opiewających na świadczenia pieniężne, gwarantowanych lub poręczanych przez Skarb Państwa albo NBP, a także depozytach, kredytach i pożyczkach gwarantowanych lub poręczanych przez te podmioty. (bez limitów)

3. Depozytach bankowych i bankowych papierach wartościowych.

4. Akcjach spółek regulowanych na regulowanym rynku giełdowym, a także notowanych na regulowanym rynku giełdowym, prawach poboru, prawach do akcji oraz obligacjach zamiennych na akcje tych spółek.

5. Akcjach spółek notowanych na rynku pozagiełdowym.

6. Akcjach narodowych funduszy inwestycyjnych.

7. Certyfikatów inwestycyjnych emitowanych przez fundusze inwestycyjne zamknięte.

8. Jednostkach uczestnictwa.

9. Listach zastawnych.

10. Udziałach.

Aktywami stanowiącymi pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowym mogą być następujące rodzaje aktywów:

1. Papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa.

2. Obligacje emitowane przez jednostki samorządu terytorialnego.

3. Akcje notowane na rynku giełdowym.

4. Jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne.

5. Pozostałe papiery dłużne (o stałym i zmiennym oprocentowaniu), np. bony komercyjne, bankowe papiery wartościowe

6. Udziały.

7. Listy zastawne.

8. Pożyczki (zabezpieczone hipotecznie).

9. Nieruchomości.

10. Instrumenty bankowe, rachunki bankowe.

11. Należności od asekurantów.

12. Należności od cedentów.

13. Należności od budżetu państwa.

Przedsiębiorstwa zarządzające aktywami to podmiot świadczący na podstawie umowy o zarządzanie portfelem „Usługę zarządzania aktywami”. Polega na odpłatnym podejmowaniu i realizacji decyzji inwestycyjnych na rachunek klienta, w ramach pozostawionych przez zleceniodawcę do dyspozycji zarządzającego środków pieniężnych lub maklerskich instrumentów finansowych.

Główne zadania:

Świadczenie usług polegających na profesjonalnym lokowaniu środków klientów w instrumenty finansowe wg uzasadnionych strategii inwestycyjnych. Jest to usługa dostosowana do indywidualnych potrzeb inwestorów, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ich preferencje w zakresie: horyzontu czasowego inwestycji, akceptowalnego poziomu ryzyka oraz wymaganej stopy zwrotu.

Portfele standardowe - konstrukcja tego produktu opiera się na zaproponowaniu klientowi gotowego portfela instrumentów finansowych. W zależności od ekspozycji klienta na ryzyko proponuje mu się strategie mniej lub bardziej agresywne. Dzielą się na 4 grupy:

• Portfele rynku pieniężnego oraz portfele dłużne (nie traci się na nich) chroni przed inflacją, niskie %.

• Portfele mieszane stabilnego wzrostu (40% to akcje, reszta instrumenty dłużne) wzrost wartości ryzyka.

• Portfel mieszany zrównoważony (70% to akcje) nastawiony na generowanie wysokich stóp zwrotu, duże ryzyko - można stracić cały kapitał.

• Portfele akcyjne (akcje to 90, a nawet 100%).

• Portfel ślepy (przeznaczony dla osób i instytucji, które mają dostęp do informacji istotnych dla kształtowania się kursów na rynku papierów wartościowych).

Portfele indywidualne - budowany we współpracy z klientem. Rodzaje instrumentów uzgadniane są z doradcą inwestycyjnym.

FUNDUSZE POŻYCZKOWE - stanowią alternatywę dla przedmiotów w zakresie pozyskiwania finansowania zewnętrznego. Udzielają pożyczek, które przeznaczone są dla mikro i małych przedsiębiorstw oraz osób rozpoczynających działalność gospodarczą, które nie otrzymają kredytu.

Środki można pozyskać na ściśle określone cele:

- finansowania inwestycji

- wdrażania nowych rozwiązań technicznych i technologicznych.

- rozbudowę, adaptację lub modernizacje obiektów produkcyjnych, handlowych, usługowych.

- zakup materiałów i surowców niezbędnych do realizowania założonego przedsięwzięcia

Udzielane pożyczki są oprocentowane niżej niż kredyty bankowe. Są udzielane po przeprowadzeniu analizy ryzyka. Maksymalna wartość pożyczki to 120.000zł.

FUNDUSZE PORĘCZENIOWE - mają wspierać fundusze pożyczkowe, tzn. udzielanie poręczeń dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Mają zabezpieczyć kredyty, które udzielają banki małym i średnim przedsiębiorstwom.

Trzeba złożyć wniosek o kredyt lub pożyczkę.

O poręczenie może się starać przedsiębiorca, który:

- zatrudnia max 250 osób,

- posiada zdolność kredytową,

- prowadzi działalność co najmniej 3 miesiące.

- nie może być to działalność w sektorze rolniczym, zbrojeniowym, nieetycznym,

Firmy factoringowe, instytucje forfaitingowe, firmy leasingowe - to wszystko to pośrednicy finansowi (instytucje finansowe).

Podmioty występujące na rynku:

- emitenci,

- inwestorzy,

EMITENCI to wszystkie podmioty występujące na rynku pierwotnym z popytem na pieniądz oraz podażą papierów wartościowych. Nie posiadają pieniądza do zrealizowania inwestycji i zobowiązań.

Są to:

- gospodarstwa domowe (emitent pośredni).

- przedsiębiorstwa,

- instytucje finansowe,

- państwo,

- organy samorządu terytorialnego,

- podmioty zagraniczne,

EMISJA:

a) publiczna (oferowana przez środki masowego przekazu, min. Do 100 osób, skierowana do adresata nieoznaczonego)

Dzieli się na:

* własna (sam emitent oferuje i sprzedaje papiery) 0,05% emisji,

* obca (emitent zleca emisję instytucji pośredniczącej),

- submisja usługowa (podmioty zaangażowane w emisję nabywają papiery na własność i potem sprzedają na rynku wtórnym).

- submisja inwestycyjna

b) prywatna (oferta skierowana do mniej niż 100 oznaczonych adresatów)

INWESTORZY to te podmioty, które dysponują oszczędnościami pieniężnymi i poszukują korzystnych lokat. Występują na rynku jako nabywcy papierów wartościowych lub kontraktów pochodnych.

Do podmiotów zalicza się:

- gospodarstwa domowe,

- przedsiębiorstwa,

- instytucje finansowe,

- państwo,

- organy samorządu terytorialny,

- podmioty zagraniczne.

1

---