Wykład, reumatologia, Sławomir Jeka
Budowa i funkcjonowanie narządu ruchu
Tkanka łączna
jest głównym elementem budowy podstawowych części układu ruchu:
kości, chrząstek
więzadeł, ścięgien
powięzi
płynu stawowwego
wchodzi ona w skład mięśni, wszystkich narządóów wewnętrznych, skóry i naczyń krwionośnych.
Układ narządu ruchu składa się:
kości
stawów
więzadeł
mięśni
Stanowią one ściśle związaną ze sobą całość czynnościową -
układ bierny: kostno- stawowy
układ czynny: nerwowo- mięśniowy
Układ kostny dorosłego człowieka utworzony jest z pojedynczych kości połączonych różnymi rodzajami stawów.
Funkcje kości:
podporowa
poruszanie się
utrzymywanie kształtu ciała
ochrona narządów ruchu
krwiotwórcza
metaboliczna:
rezerwuar minerałów takich jak:
wapń, fosfor
oraz pierwiastków śladowych: magnez, potas, fluor (ciężko to przeczytać z tej prezentacji.)
współuczestniczy w utrzymywaniu równowagi wapniowej wpływając m.in. na:
przewodnictwo nerwowe
przepuszczalność błon
wytwarzanie hormonów (?)
(?)
(?)
Podział kości ze względu na kształt:
długie (ramienna, promieniowa, łokciowa, udowa, strzałka, piszczel)
płaskie (kości czaszki, miednicy)
różnokształtne (kręgi, kk nadgarstka, stępu)
Mikrostruktura prawidłowej kości gąbczastej
Warstwa gąbczasta zbudowana jest z zespołów równoległych blaczek, które układają się w trójwymiarową, nieregularną sieć beleczek. Pomiędzy beleczkami znajduje się szpik kostny z naczyniami krwionośnymi.
Warstwa korowa kości długiej
Warstwa korowa utworzona jest z cylindrycznie ułożonych blaszek, które pod mikroskopem przypominają system przylegających do siebie rurek.
Elementy składowe tkanki kostnej:
komórki:
osteocyty (najwięcej), komórki osteogenne, osteoblasty, osteoklasty
substancja międzykomórkowa:
małe ale bardzo liczne kryształki fosforanów wapniowych (hydroksyapatyty) - ok. 65% masy kości
włókna kolagenowe (kolagen I)
substancja podstawowa (b. niewiele) - kryształki hydroksyapatytów, glikoproteoglikanów.
Okresy rozwojowe kości:
wzrostu
konsolidacji
inwolucji
Większość elementów szkieletu, w okresie życia płodowego jest pierwotnie chrzęstna, a kostnienie zachodzi na podłożu:
chrzęstnym
mezenchymatycznym
Czynniki wpływające na wzrost kości:
krążenie krwi w okolicy chrząstek nasadowych
prawidłowe unerwienie
czynności kończyny (rytmiczna zmiana nacisku)
czynniki ogólnoustrojowe: podaż białka, soli mineralnych, witamin, hormony
Masa kostna zmienia się wraz z wiekiem
Po zakończeniu okresu wzrastania, kiedy chrząstki nasadowe zarosną, kość nadal żyje, zmienia się i aż do końca życia trwa zastępowanie zużytej, słabszej tkanki kostnej kością nową, bardziej odporną na obciążenia mechaniczne.
Kość jest tkanką bardzo aktywną metabolicznie
W ciągu życia podlega ciągłej przebudowie, dzięki stale zachodzącym procesom tworzenia i resorpcji kości, dostosowuje się do aktualnych warunków biomechanicznych.
Kość beleczkowa charakteryzuje się ośmiokrotnie szybszym metabolizmem niż kość korowa.
Z tej racji w kości beleczkowej najwcześniej będą widoczne zmiany chorobowe jej metabolizmu i najszybciej ona będzie reagować na leczenie.
Remodeling kości
Proces remodelingu (przebudowy) jest stanem dynamicznym, odbywa się jednocześnie w wielu miejscach szkieletu.
U dorosłych około 10% całkowitej masy kości ulega przebudowie w ciągu roku, przy czym w kości zbitej obrót (and. bone turnover) wynosi około 4% zaś w gąbczastej około 25%.
Fizjologiczne czynniki stymulujące "powstawanie" jednostek przebudowy kości:
parathormon (PTH)
IGF - insulinopodobny czynnik wzrostu
Interleukina 1 i 6
PGE - prostaglandyny
TNF - tumor necrosis factor
NO
Kalcytriol - witamina D3
Czynniki hamujące "powstawanie" jednostek przebudowy kości:
estrogeny
kalcytonina
Mała szczytowa masa kostna jest czynnikiem przyspieszającym rozwój osteoporozy.
Anatomia stawu
Staw
Ruchome połączenie kości (nazywane także połączeniem wolnym lub połączeniem maziowym)
Elementy stałe:
wolne, pokryte chrząstką powierzchnie stawowe kości łączących się w stawie;
torebka stawowa, otaczająca cały staw
jama stawowa
Składniki niestałe:
więzadła stawowe;
krążki stawowe, łąkotki;
obrąbki stawowe
Rodzaje stawów:
stawy duże - biodrowy, kolanowy, skokowy, ramienny, łokciowy i nadgarstka
stawy małe - w dłoniach, stopach i kręgosłupie
stawy zawiasowe - pozwalają na ruchy w jednej płaszczyźnie (kolanowy, łokciowy, skokowo-goleniowy)
stawy kuliste - mają możliwość ruchu we wzystkich kierunkach (ramienny, biodrowy)
staw obrotowy - pomiędzy czaszką a najwyższym kręgiem szyjnym
staw elipsoidalny - połączenie stawowe między kością promieniową a trzema leżącymi naprzeciwko koścmi nadgarstka
staw siodełkowy- umiejscowiony i podsstawy kciuka- dzięki niemu możliwe zamknięcie dłoni w pięść.
Powierzchnia stawowa pokryta jest chrząstką szklistą:
jej grubość jest różna nie tylko w różnych stawach ale i w różnych miejscach tego samego stawu
najmniejsza: 0,2mm
największa: 6mm
przeciętna: 0,5-2mm.
Chrząstki stawowe panewek stawowych są zazwyczaj bardziej miękkie niż chrząstki stawowe główek.
Kształt powierzchni stawowych jest uwarunkowany genetycznie:
zaczyna się zaznaczać od 4-6 tygodnia życia płodowego
w ciągu życia pod wpływem ruchów np. wykonywanego zawodu może ulec delikatnej zmienie
Chrząstka stawowa
Chrząstka szklista = substancja podstawowa + komórki (chondrocyty)
Substancję podstawową chrząstki tworzą:
Proteoglikany PG (odporność na ściskanie i zdolność znoszenia przeciążeń) [obciążenia prostopadłe]
Kolagen (odporność na rozciąganie i na rozdarcie) [obciążenia statyczne]
Stosunek objętości substancji podstawowej do objętości włókien kolagenowych zwiększa się z wiekiem na korzyść objętości włókien kolagenowych.
Metabolizm chrząstki
W ciągu życia chrząstka stawowa ulega ciągłej przebudowie.
Aby spełniała swoją funkcję musi występować równowaga między procesem degradacji i tworzenia chrząstki (tak aby utrzymać odpowiednią grubość i skład fizykochemiczny chrząstki)
Torebka stawowa
Dodatkowe zabezpieczenie przed destabilizacjąstawu. Równocześnie zapewnia dodatkową ochronę stawu. Zamyka szczenie staw i przechodzi w okostną, czyli mocną, obficie unaczynioną i unerwioną błonę włóknistą, okrywającą ze wszystkich stron kość. Torebka zbudowana jest z dwóch warstw:
warstwa zewnętrzna składa się z łącznotkanokowcyh włókien, z któych część tworzy więzadła łączące kości.
wewnętrzna warstwa to tzw. maziówka, czyli bogato unaczyniona błona produkująca maź stawową. Jest to gęsta ciecz, która ułatwia "poślizg" po stawie i zapewnia bezbolesne przesuwanie się powierzchni stawowych względem siebie.
Metodyka badań narządu ruchu
Badanie podmiotowe:
stan podgorączkowy, gorączka
zmęczenie, osłabienie, bóle stawów, bóle mięśni, sztywność poranna
BÓL - główny objaw zapalenia
Cechy: umiejscowienie, promieniowanie, charakter, nasilenie- skala VAS
Ból stawów:
objaw nieswoisty
główny objaw choroby stawów
najczęściej choroba zwyrodnieniowa
nie jest swoisty dla chorób reumatycznych
może towarzyszyć np. SLE, twardzinie układowej, polimialgi reumatycznej
Ból mięśni:
najczęściej wynik procesu zapalnego
zapalenie wielomięśniowe/skórno-mięśniowe
polimialgia reumatyczna
mieszana choroba tk. Łącznej
fibromialgia
inne:
-kurcze
-tężyczka
-miotomia
-miopatie metaboliczne (ch. Tarczycy, nadnerczy itp.)
-miastenia
-włośnica, krętkowice
SZTYWNOŚĆ PORANNA:
jedna z głównych objawów zapalnych chorób reumatycznych
pochodna bólu i obrzęku stawów
czas trwania sztywności istotny w różnicowaniu i ocenie aktywności
bardzo nasilone sztywnienie w RZS, polimialgii reumatycznej i ZZSK
BADANIE PRZEDMIOTOWE
Guzki podskórne
Objawy zapalenia (bolesność, obrzęk, sztywność, ograniczenie ruchomości, deformacje stawowe)
Badanie mięśni
Wady postawy
Zaburzenia chodu
ZAPALENIE STAWÓW
Liczba zajętych stawów |
Monoarthritis 1 |
Oligoarthritis 2-4 |
Poliarthritis 5 i więcej |
Narastanie objawów |
Ostre |
Przewlekłe |
Symetria |
Symetryczne |
Niesymetryczne z/bez zajęcia kręgosłupa |
|
|
Obja Otta c7- 30cm w dół- pomiar ruchomości, norma 3 cm
Objaw schobera l5 10cm, norma 4.5cm
Objaw patrica, objaw mennela
POWIĘKSZENIE WĘZŁÓW CHŁONNYCH
występuje w większości chorób tk. Łącznej
ma znaczenie w chorobie Stilla i zespole Sjogrena
BADANIE SEROLOGICZNE
przeciwciała przeciwjądrowe ANA
przeciwciała przeciw cytoplazmie granulocytów obojętnochłonnych ANCA
antyfosfolipidowe
czynnik reumatoidalny RF
przeciw cyklicznemu cyrulinowanemu peptydowi anty-CCP
PRZECIWCIAŁA PRZECIWJĄDROWE
ważne miano poziomu- istotne powyżej 1:160
występują praktycznie u 100% pacjentów z toczniem ale nie są swoiste dla tocznia
wyst. We wszystkich układowych chorobach tk. Łacznej, ale także innych stanach chorobowych (np. nowotwory)
mogą występować u 5% zdrowej populacji a ich częstość wzrasta wraz z wiekiem
CZYNNIK REUMATOIDALNY ≠ RZS
może być dodatni w wielu układowych chorobach tkanki łącznej
nieobecny w spondyloartropatiach
może występować u zdrowych
INNE BADANIA LABORATORYJNE
krioglobuliny, składowe dopełniacza, badanie płynu stawowego
ANALIZA PŁYNU STAWOWEGO
szczególnie przydatna gdy podejrzewamy zakażenia krystalopatii
parametry oceniane: objętość, barwa, przejrzystość, pH, lepkość, białko ,stężenie glukozy…
BADANIA OBRAZOWE
radiografia
tomografia komputerowa
rezonans magnetyczny
scyntygrafia
ultrasonografia
densytoetria
RADIOGRAFIA KLASYCZNA
standardowa metoda oceny zmian kostnych
ustalenie rozpoznania/różnicowanie
ocena zaawansowania choroby
CHARAKTERYSTYKA ZMIAN RADIOLOGICZNYCH
obrzęk trzystawowych tk. Miękkich
osteoporoza okołostawowa
zwężenie szpary stawowej
geody podchrzęstne
osteofity
sklerotyzacja podchrzęstna
nadżerki
osteoliza
proliferencja kostna
zniekształcenia stawów
zwapnienia
TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA
bardzo dobra do oceny struktur kostnych
szczególnie przydatna w obrazowaniu stawów o złożonej budowie, np. stawów skroniowo-żuchwowych sst kręgosłupa st krzyżowo- biodrowych
diagnostyka utajonych złamań
ocena przedoperacyjna (rekonstrukcje w różnych płaszczyznach)
obrazowanie zmian pozastawowych w przebiegu chorób reumatycznych
REZONANS MAGNETYCZNY
dokładna ocena tk. Miękkich i kości
wielopłaszczyznowe obrazowanie struktur zlokalizowanych w głębii ciała
podanie Gd-DTPA- wzmocnienie sygnału w obszarach zawierających naczynia- zwiększenie wartości diagnostycznej
SCYNTYGRAFIA
ukł. Kostny z użyciem (trudna nazwa, nie bedzie ;))
zapaleni- przeciwciała znakowane technetem
duża czułość mała specyfika
wskazania:
ocena zaawansowania zmian nowotworowych (guzy pierwotne i przerzutowe)
diagnostyka złamań stresowych
diagnostyka bólu stawów
ULTRASONOGRAFIA KOŚCI I SST
pokazuje strukturę tkanek miękkich układu i warstwę korową kości
pozwala uwidocznić i różnicować zmiany pourazowe, przeciążeniowe i zapalne
uwidacznia punkt wyjścia w obrębie tk miękkich, malformację naczyniowe, obecność ciał obcych
badanie z użyciem tzw. Doplera mocy umożliwia ocenę aktywności zapalenia (też oceną skuteczności leczenia)
umożliwia poprawę precyzji punkcji i podawania dostawowego/okołostawowego leków
BADANIE DENSYTOMETRCZNE KOŚCI
ocenia gęstość mineralną kości (BMD)
podstawową i jedyną zalecaną metodą oceny BMD jest DXA
lampa RTG emituje wiązkę nisko i wysokoenergetyczną promieniowania, a pomiar energii docierającej do detektora jest przeliczany na tzw gęstość powierzchniową
pomiar w: bliższym odc. Kości udowej, odc. Lędźwiowym kręgosłupa, kości przedramienia, całego kośća
KAPILAROSKOPIA
metoda przyżyciowej oceny mikrokrążenia za pomocą technik powiększających
w praktyce klinicznej najczęściej za pomocą kapilaroskopu świetlnego lub mikrokamery (wideokapilaroskopia) bada się wał paznokciowy
wskazania:
podejrzenie mikroangiopatii
objaw Raynaud'a
podejrzenie/ocena zmian twardzi nowych lub układowych chorób tk łącznej z gr Twardziny