Rzepik pospolity

141a] Rzepik pospolity - Agrimonia eupatoria

Można tą rośliną leczyć nowotwory.

Główne znane wyciągi: olejek eteryczny, gorycze, garbniki pirokatechinowe [ok. 5%], flawonoidy [np. kwercytyna], witaminy [m.in. PP=B3 i wit C], kwasy organiczne [m.in. cytrynowy], cholina, sole mineralne [m.in. krzemionka i pierwiastki śladowe], fitosterole, tanina, gumy.

Rzepik ma właściwości ściągające i odkażające, działa moczopędnie, przeciwzapalnie, przeciwcukrzycowo, zapierająco, przeciwkrwawieniowo, przeciwbiegunkowo.

- hamuje nadmierny rozwój flory bakteryjnej w jelitach, - zapobiega nadmiernemu złuszczaniu, wzmacnia włośniczki, - wzmacnia i reguluje pracę wątroby, pęcherzyka żółciowego, żołądka i jelit, - reguluje przemianę materii.

Zewnętrznie: wzmacnia błonę śluzową jamy ustnej i gardła przy awitaminozach, goi rany, łuszczycę, półpasiec, rozpędza i powoduje rozejście się wrzodu.

Ma właściwości ściągające, przeciwbakteryjne, bakteriobójcze.

Surowcem leczniczym są liście i kwiaty.

Napar: 30-50g na 1 litr wrzątku, naciągać 10min. Pic 3 razy dziennie po 0,5 szkl między posiłkami przy białych upławach, wstrzymywaniu moczu, biegunce, kamicy nerkowej, astmie, cukromoczu.

Nalewka spirytusowa: 1 część rzepiku na 5 części spirytusu. Stosować 2 razy dziennie po 20 kropli przy gośćcu.

Herbatka: popijać na wymioty krwawe, biegunkę. Wskazana dla nadmiernie palących.

Odwar: 2-3 łyżki na 1 litr wody, gotować 10min. Pić 3 razy dziennie po 0,5 szkl między posiłkami.

Odwar ten jest również na irygacje przy białych upławach.

Do płukania i kompresów [ z dodatkiem łyżeczki miodu] na zapalenie gardła, zapalenie języka, zapalenie

jamy ustnej.

Kompresy ciepłe na wywichnięcie i kontuzje, rany na nodze, rany zakaźne, źle gojące się owrzodzenia żylakowate, wypryski skórne.

Kataplazmy z liści na migrenę, zapalenie nerwu, zwiotczałe rany, ukłucia pszczoły.

Na te okłady można stosować świeże, pogniecione liście, jak również sproszkowane - 3 razy dziennie po

0,5 łyżeczki.

Napar przy wypadaniu włosów: ziele rzepiku, ziele dziurawca, ziele krwawnika, owoc dzikiej róży i kwiat lipy w równych ilościach. Do płukania głowy stosować 3 łyżeczki mieszanki na 1 litr wody.

Na zapalenie migdałków: ziele rzepiku, ziele dziurawca, ziele krwawnika zmieszać w równych ilościach.

3 łyżki strączyn fasoli gotować 15min w 1 litrze wody, następnie zasypać wrzątek 1 łyżką takiej mieszanki - odstawić do naciągnięcia.

Uzyskany odwar wypić w ciągu dnia w porcjach przed jedzeniem.

141b] Rzepik pospolity

Skład chemiczny: terapeutycznie czynnie działające garbniki [5-8%], gorycz, olejek eteryczny, sole mineralne, flawonoidy i amid kwasu nikotynowego.

Działanie: środek żółciopędny, środek ściągający, przeciwzapalny.

Zastosowanie: przy wrzodach żołądka i jelit, woreczka żółciowego [zwykle razem z zielem piołunu,

glistnika, liśćmi mięty i korzeniem mniszka].

Także przy biegunkach, zaburzeniach trawienia, nadkwaśności żołądka, drobnych wewnętrznych krwawieniach z uszkodzonych naczyń włosowatych, lekkich zatruciach pokarmowych [zwłaszcza u dzieci].

Napar: 10-50g ziół na 0,5 litra wody - pić po 0,5 szkl 2-3 razy dziennie.

Odwar: 25-30g ziół na 0,5 litra wody, gotować 15min - do płukania ust i gardła z dodatkiem łyżeczki

miodu i gliceryny.

Odwar na okłady i kompresy: 40-60g ziół na 0,5 litra wody.

Uwaga: Łodygi grubsze zmniejszają wartość leczniczą.

141c] Rzepik pospolity

Działanie: przeciwbiegunkowe, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, żółciopędne, uspokajające.

Stosuje się w nieżytach żołądka, jelit, bólach brzucha, wzdęciach, braku łaknienia,

biegunce i owrzodzeniach jelita grubego, osłabienia czynności wątroby, zapaleniu

pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.

Zewnętrznie na uszkodzenia naskórka, do płukania jamy ustnej, przemywania spojówek.

Napar: 1-2 łyżki ziela zalać 2 szkl wrzątku, zaparzać 15min, przecedzić. Pić po 1/3 szkl 3 razy dziennie

przed jedzeniem jako środek poprawiający trawienie.

141d] Rzepik pospolity

Działanie: rozkurczowe, ściągające, pobudzające trawienie, wiatropędne, żółciopędne, moczopędne, wątrobowe, wzmacniające, gojące.

Rzepik stosuje się wtedy, gdy wskazany jest środek z działaniem na błony śluzowe układu trawiennego.

Zaleca się go w biegunce, zwłaszcza w leczeniu zespołu jelita drażliwego i zapalenia okrężnicy.

Przydatny jest również w przypadku nietrzymania moczu i zapaleniu pęcherza moczowego.

Używany do płukania gardła łagodzi dolegliwości bólowe w przebiegu zapalenia gardła i tchawicy.

W postaci maści wspomaga procesy gojenia ran i stłuczeń.

Napar: 1-2 łyżeczki na 1 szkl wrzątku.

141e] RZEPIK POSPOLITY (Agrimonia eupatoria)

Surowcem leczniczym jest ziele rzepiku pospolitego - Herba Agrimoniae.

Ziele zawiera garbniki pirokatechinowe, olejek eteryczny, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), związki goryczowe, cholinę, krzemionkę, fitosterol, kwas nikotynowy, kwas askorbinowy, kwas cytrynowy, sole mineralne.

Ma działanie żółciopędne, odtruwające, ściągające, tonizujące, moczopędne, pobudzające trawienie i przemianę materii.

Zewnętrznie wyciągi z rzepiku działają nieznacznie przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie.

Stosuje się na drobne uszkodzenia skóry, wypryski, owrzodzenia żylakowe (okłady), w zapaleniu jamy

ustnej, gardła i pochwy (irygacje).

Ziele rzepiku stosuje się najczęściej w mieszankach ziołowych.

Nie wszystkie właściwości rzepiku są w pełni poznane, surowiec wymaga dalszych badań chemicznych i farmakologicznych.

141f] Rzepik pospolity (Agrimonia eupatoria)

Surowiec zielarski: ziele (Herba Agrimoniae)

Zawartość: m.in. garbniki, gorycze, olejek eteryczny, flawonoidy i kwas salicylowy.

Napar z ziela (1 łyżeczkę do herbaty rozdrobnionego suszu zalać 1 szklanką wrzącej

wody i parzyć pod przykryciem przez 15 - 20 minut, następnie przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki) to dość skuteczny środek korzystnie wpływający na procesy trawienia,

pobudzający wydzielanie soków żołądkowych, ogólnie wzmacniający, przeciwkrwotoczny i hamujący

krwawienia, zalecany i pomocny w kamicy nerkowej, żółciowej, w zaparciach, nietrzymaniu moczu,

biegunce, marskości wątroby, zapaleniu pęcherza moczowego i reumatyzmie.

Wywar z kłączy był stosowany przez medycynę ludową do leczenia gośćca i gruźlicy płuc, z miernym skutkiem.

141g] Rzepik pospolity - Agrimonia eupatoria (parzydło, wątrobowe ziele)

Surowiec: Ziele ścinane na początku kwitnienia. Surowiec ma słaby zapach, gorzki i cierpki smak.

Ziele zawiera wiele garbników, gorycze, olejek lotny, barwniki flawonowe, kwasy organiczne, cholinę,

dużo siarczanów oraz sole mineralne, a wśród nich dużo krzemionki, związków żelaza oraz witaminy PP.

Napar tego surowca wywiera dodatni wpływ na narządy trawienia, bowiem działa żółciotwórczo, pobudza wątrobę do zwiększonego wytwarzania żółci (olejek lotny, gorycz, cholina), działa też na woreczek żółciowy oraz jelita przeciwdziałając wzdęciom i nadmiernej fermentacji (garbniki).

Ziele rzepiku działa też przeciwzapalnie i dlatego stosuje się je w stanach nieżytowych żołądka, jelit, w zapaleniach woreczka żółciowego i niedomodze wątroby w postaci naparu bądź w mieszankach ziołowych, dodając m.in. do zaparzenia szczyptę piołunu, ziele glistnika (jaskółczego ziela) oraz liści mięty i korzeń mniszka lekarskiego.

Napar: 1 łyżkę ziela rzepiku, względnie mieszanki ziołowej, zalać 1 szklanką wrzątku i odstawić pod przykryciem na 10 minut, następnie przecedzić i pić po 1/Z szklanki 2-3 razy dziennie.

Zewnętrznie odwar tego surowca stosuje się do płukania jamy ustnej, w zapaleniach

gardła oraz do przemywania źle gojących się ran, owrzodzeń żylakowatych, najczęściej do okładów łącznie z korzeniem żywokostu lekarskiego.

Odwar tego ziela do użytku zewnętrznego sporządza się gotując 40-60 g ziela w 500 ml

wody przez 15 minut, odstawiając na kilka minut do naciągnięcia, ostudzenia i zastosowania.

We wszystkich dolegliwościach wewnętrznych i zewnętrznych można też użyć tego ziela w postaci soku wyciśniętego ze świeżego ziela albo też w postaci sproszkowanej (tylko wewnętrznie) 3 razy dziennie po 1/3 łyżeczki zapijając wodą.

141h] Rzepik pospolity, parzydło, pomydło pospolite (Agrimonia eupatoria].

Surowcem zielarskim są górne części łodyg i liście odziomkowe.

Ziele rzepiku pospolitego zawiera olejek eteryczny, garbniki, gorycze, flawonoidy, witaminy B, K i PP,

kwasy organiczne, fitosterole, sole mineralne, z dużą ilością rozpuszczalnej krzemionki.

Substancje te powodują pobudzenie wydzielania soków trawiennych, poprawiają przyswajanie pokarmów, działają przeciwbiegunkowo, uszczelniając błony śluzowe przewodu pokarmowego.

Dlatego też, stosuje się je w stanach nieżytowych żołądka, jelita cienkiego, zapaleniach pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych oraz owrzodzeniu jelita grubego.

Zewnętrznie odwary lub wyciągi z rzepiku pospolitego stosuje się do płukania jamy ustnej i gardła, irygacji w stanach zapalnych pochwy, okładów przy owrzodzeniach żylakowych i uszkodzeniach naskórka.

RZEPIK POSPOLITY

Właściwości lecznicze:

Wewnętrznie: Ma właściwości ściągające i odkażające, działa moczopędnie, przeciwzapalnie, przeciwcukrzycowo, zapierająco, przeciwkrwawieniowo, przeciwbiegunkowo, hamuje nadmierny

rozwój flory bakteryjnej w jelitach, zapobiega nadmiernemu złuszczaniu, wzmacnia włośniczki, wzmacnia

i reguluje pracę wątroby, pęcherzyka żółciowego, żołądka, jelit, reguluje przemianę materii.

Zewnętrznie: Wzmacnia błonę śluzową jamy ustnej i gardła przy awitaminozach, goi rany, łuszczycę, półpasiec, rozpędza i powoduje rozejście się wrzodu, ma właściwości ściągające, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne.

Wskazania lecznicze:

Wewnętrznie: Biegunka krwawa, krwioplucie, białkomocz, cukrzyca, astma, otyłość, schorzenia wątroby, puchlina wodna, artretyzm, reumatyzm, przeziębienia, upławy białe, robaki obłe, kolka nerkowa, kamica nerkowa, hemoroidy, trądzik, zapalenie spojówek, egzemy, zatrucia pokarmowe u dzieci, profilaktycznie angina, chroniczne schorzenia skóry.

Zewnętrznie: Zapalenie jamy ustnej, zwiotczałe rany, zwichnięcia, kontuzje, pleśniawki, rany infekcyjne.

---