Jakie są dopuszczalne formy zgłoszeń INTRASTAT?
Od 1 lutego 2011 przedsiębiorcy są zobowiązani do składania zgłoszeń INTRASTAT w formie elektronicznej, przy jednoczesnym zachowaniu pisemności deklaracji w uzasadnionych przypadkach (po poinformowaniu organu celnego). Przeczytaj jak złożyć deklarację w dopuszczalnej przepisami formie.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Formy zgłoszenia
Występują dwie formy zgłoszenia:
1) zgłoszenie elektroniczne, będące podstawową formą zgłoszenia;
2) zgłoszenie pisemne, które może być dokonane w uzasadnionych przypadkach, po uprzednim poinformowaniu organu celnego.
Przeznaczenie dokumentu zgłoszenia
Dokument zgłoszenia, niezależnie od formy, może zostać wykorzystany do:
1) dokonania zgłoszenia;
2) dokonania korekty zgłoszenia, która może polegać na:
a) zastąpieniu w całości uprzednio dokonanego zgłoszenia,
b) zmianie poszczególnych danych w pozycji lub pozycjach zgłoszenia,
c) dodaniu nowych pozycji w zgłoszeniu,
d) anulowaniu pozycji zgłoszenia.
Do zgłoszenia nie należy dołączać umów, faktur, listów przewozowych itp., na podstawie których deklarowane są dane
Zgłoszenie elektroniczne
Warunkiem dokonania zgłoszenia elektronicznego jest:
1) dokonanie w PDR rejestracji lub aktualizacji danych osoby zobowiązanej i/lub przedstawiciela;
2) uzyskanie przez osobę upoważnioną do dokonywania zgłoszenia kodu identyfikacyjnego (LOGINU) i hasła, ewentualnie klucza do bezpiecznej transmisji danych.
Procedura rejestracji w PDR i uzyskania LOGINU oraz hasła jest opisana w Instrukcji nadania LOGINU i klucza, opublikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów
: www.mf.gov.pl, w zakładce Służba Celna/INTRASTAT.
Zgłoszenie elektroniczne winno być zgodne ze specyfikacją XML, opublikowaną na stronie internetowej Ministerstwa Finansów: www.mf.gov.pl, w zakładce Służba Celna→INTRASTAT. W celu sporządzenia zgłoszenia elektronicznego możliwe jest skorzystanie z programu do generowania zgłoszeń w formie elektronicznej ista@t, bezpłatnie udostępnionego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów: www.mf.gov.pl, w zakładce Służba Celna→INTRASTAT→Zgłoszenia elektroniczne.
Zgłoszenie elektroniczne może być przekazane przy wykorzystaniu witryny CELINA-WebCel lub poprzez pocztę elektroniczną (e-mail).
Zgłoszenie pisemne:
W uzasadnionych przypadkach, po uprzednim poinformowaniu organu celnego, dopuszczalne jest dokonanie zgłoszenia w formie pisemnej:
a) Zgłoszenia pisemnego w przywozie dokonuje się na formularzu "DEKLARACJA INTRASTAT - PRZYWÓZ", którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia/Instrukcji;
b) Zgłoszenia pisemnego w wywozie dokonuje się na formularzu "DEKLARACJA INTRASTAT - WYWÓZ", którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia/Instrukcji.
Korekty zgłoszenia w przywozie dokonuje się na formularzu "DEKLARACJA INTRASTAT- PRZYWÓZ", zaś korekty zgłoszenia w wywozie dokonuje się na formularzu "DEKLARACJA INTRASTAT - WYWÓZ".
Formularze powinny być wypełnione czytelnie, pismem maszynowym lub komputerowo.
Dopuszczalne jest ręczne wypełnienie formularzy, dużymi drukowanymi literami wyłącznie w kolorze czarnym lub niebieskim. W polach, w których zostały zamieszczone linie pomocnicze, wpisy powinny zostać dokonane z uwzględnieniem tych linii. W przypadku, gdy deklarowane wartości w polach 6, 7, 17, 18, 19 i 20 są liczbowo większe niż ilość przewidzianych miejsc wyznaczonych przez linie pomocnicze, wpisów należy dokonać bez uwzględnienia tych linii.
Zapisy w poszczególnych polach formularza nie mogą być wycierane lub zamalowywane. Ewentualne zmiany należy wprowadzać po skreśleniu nieprawidłowych danych, jednakże nowe wpisy muszą być czytelne. Każdą zmianę powinna potwierdzić podpisem osoba upoważniona do dokonania zgłoszenia.
W przypadku użycia komputerowych wydruków formularzy, powinny one mieć format 210 x 297 mm, przy czym dopuszczalne są odchylenia w długości od -5 do +8 mm.
W polach 4 i 5 dopuszcza się stosowanie odpowiednich stempli i pieczęci, przy czym powinny one czytelnie wskazywać NIP i REGON danej osoby.
Jeżeli formularz służy do dokonania zgłoszenia lub do dokonania korekty zgłoszenia, polegającej na zastąpieniu zgłoszenia, a przedmiotem przywozów albo wywozów były więcej niż cztery pozycje towarowe, dla zadeklarowania kolejnych pozycji należy posłużyć się dodatkowymi odpowiednimi formularzami. W takim przypadku poszczególne pozycje należy numerować kolejno bez żadnych przerw (pole 9), a łączna liczba pozycji musi być wpisana w polu 8 na pierwszej stronie kompletu formularza stanowiącego zgłoszenie lub korektę, polegającą na zamianie zgłoszenia, przy czym liczba ta nie może być większa niż 9999. Jeżeli formularz wykorzystywany jest do zadeklarowania w zgłoszeniu pozycji od 5 do 9999, wówczas należy wypełnić pole 1 oraz pole 4 dodatkowych formularzy, a także pola od 9 do 20. Pola 2 i 3 oraz pola od 5 do 8 i pole 21 mogą w tym przypadku pozostać niewypełnione.
Jeżeli formularz służy do dokonania korekty zgłoszenia polegającej na zmianie, anulowaniu lub dodaniu pozycji w zgłoszeniu i istnieje konieczność zadeklarowania więcej niż 4 korygowanych pozycji, należy posłużyć się dodatkowymi odpowiednimi formularzami. W tym przypadku na dodatkowych formularzach służących do zadeklarowania kolejnych korygowanych pozycji należy wypełnić pola nr: 1, 4, 9, zaś pola od nr 10 do nr 20 należy wypełnić lub pozostawić niewypełnione, w zależności od rodzaju dokonywanej korekty. Pola nr 2 i 3 oraz pola od nr 5 do nr 8 i pole nr 21 mogą w tym przypadku pozostać niewypełnione.
Zgłoszenie zerowe
Jeżeli w miesiącu sprawozdawczym osoba zobowiązana do dokonania zgłoszenia nie dokonała żadnych przywozów lub wywozów towarów, należy dokonać zgłoszenia zerowego, tzn. zgłoszenia, w którym po wypełnieniu pól identyfikacji podmiotu (od 1 do 4 oraz 5 - w przypadku dokonywania zgłoszenia przez przedstawiciela) należy wstawić cyfrę „0” w polu 6, w polu 8 oraz w polu 7 - w przypadku, gdy wartość przywozów lub wywozów przekroczyła próg szczegółowy. Pozostałe pola, oprócz pola 21, należy pozostawić niewypełnione.
Korektę zgłoszenia polegającą na anulowaniu wszystkich pozycji zgłoszenia uznaje się za dokonanie zgłoszenia zerowego, jeżeli za ten sam okres sprawozdawczy nie zostanie dokonane kolejne częściowe zgłoszenie. Jeżeli za dany okres sprawozdawczy dokonano dwóch lub więcej częściowych zgłoszeń, uznaje się, że dokonano zgłoszenia zerowego, jeżeli wskutek dokonania korekt tych zgłoszeń anulowano wszystkie pozycje we wszystkich zgłoszeniach i za ten sam okres sprawozdawczy nie dokonano kolejnego częściowego zgłoszenia.
Źródło: MF
Artykuł z dnia: 2011-01-31, ostatnia aktualizacja: 2011-01-31 15:55
W jaki sposób ustalić obowiązek sprawozdawczy INTRASTAT?
Obowiązek składania deklaracji INTRASTAT podlega od 1 lutego 2011 istotnym zmianom. Przeczytaj, w jaki sposób ustalane jest istnienie obowiązku sprawozdawczego.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Wartość dokonanego przywozu i wywozu towarów, którą osoba zobowiązana porównuje z wysokością progów statystycznych w celu określenia charakteru swojego obowiązku sprawozdawczego, określana jest następująco:
za wartość transakcji zaliczanych do przywozu w systemie INTRASTAT, będących jednocześnie wewnątrzwspólnotowymi nabyciami w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, uznaje się kwotę będącą podstawą ich opodatkowania podatkiem VAT (tj. bez kwoty samego podatku). Jeśli do podstawy opodatkowania wliczony jest podatek akcyzowy, nie należy go uwzględniać przy wyznaczaniu wartości tych transakcji;
za wartość transakcji zaliczanych do wywozu w systemie INTRASTAT, będących jednocześnie wewnątrzwspólnotowymi dostawami w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, uznaje się kwotę będącą podstawą ich opodatkowania podatkiem VAT (tj. bez kwoty samego podatku). Jeśli do podstawy opodatkowania wliczony jest podatek akcyzowy, nie należy go uwzględniać przy wyznaczaniu wartości tych transakcji;
za wartość pozostałych transakcji zaliczanych do wywozu lub przywozu w systemie INTRASTAT uznaje się oszacowaną przez podmiot aktualną wartość samych towarów, która byłaby ustalona w ramach zwykłej transakcji kupna/sprzedaży. W przypadku towarów przywożonych/wywożonych po uszlachetnianiu, do ich wartości fakturowej należy doliczyć wartość usługi uszlachetniania;
do wartości transakcji, określonych w punktach 1-3, nie wlicza się wartości przywiezionychlub wywiezionych towarów, wymienionych w załączniku nr 3 do instrukcji.
Istnienie obowiązku sprawozdawczego ustala się odrębnie dla przywozu i dla wywozu.
Moment powstania obowiązku sprawozdawczego
Obowiązek sprawozdawczy powstaje dla osoby zobowiązanej, gdy:
wartość dokonanych przez nią w roku poprzedzającym rok sprawozdawczy przywozów lub wywozów towarów przekroczyła wartość określoną odpowiednio dla statystycznego progu podstawowego w przywozie albo statystycznego progu podstawowego w wywozie, ustalonego na aktualny rok - w takim przypadku zgłoszenia dokonuje się za pierwszy okres sprawozdawczy roku sprawozdawczego;
wartość dokonanych przywozów albo wywozów towarów przekroczyła wartość określoną odpowiednio dla statystycznego progu podstawowego w przywozie albo statystycznego progu podstawowego w wywozie, ustalonego na aktualny rok sprawozdawczy - w takim przypadku zgłoszenia dokonuje się za okres sprawozdawczy, w którym został przekroczony statystyczny próg podstawowy.
W przypadku, gdy wartość dokonanych przywozów lub wywozów towarów przekroczyła, w roku poprzedzającym rok sprawozdawczy lub w roku sprawozdawczym, wartość określoną dla statystycznego progu szczegółowego w przywozie lub statystycznego progu szczegółowego w wywozie, ustalonego na aktualny rok sprawozdawczy - w takim przypadku zgłoszeń dokonuje się zgodnie z wymogami ustalonymi odpowiednio dla każdego z tych progów.
Źródło: MF
Artykuł z dnia: 2011-01-31, ostatnia aktualizacja: 2011-01-31 14:47
Jaki obrót handlowy podlega zgłoszeniu INTRASTAT w 2011 roku?
Deklaracje INTRASTAT, czyli raporty statystyczne informujące o przemieszczeniach towarów między krajami Unii Europejskiej, musi składać każdy przedsiębiorca, który w wymianie towarowej z innymi krajami Wspólnoty Europejskiej przekracza progi wskazywane przez GUS. Co podlega zgłoszeniu INTRASTAT w 2011 roku?
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Zgłoszeniu do systemu INTRASTAT w 2011 roku podlegają wysyłki i przywozy towarów:
Wysyłki obejmują następujące towary opuszczające Państwo Członkowskie wysyłki i mające przeznaczenie w innym Państwie Członkowskim:
a) towary wspólnotowe, z wyjątkiem towarów, które pozostają w zwykłym obrocie między Państwami Członkowskimi;
b) towary objęte w Państwie Członkowskim wysyłki procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.
Przywozy towarów obejmują następujące towary wwożone do Państwa Członkowskiego przywozu, które zostały pierwotnie wysłane z innego Państwa Członkowskiego:
a) towary wspólnotowe, z wyjątkiem towarów, które pozostają w zwykłym obrocie pomiędzy Państwami Członkowskimi;
b) towary uprzednio umieszczone w danym
Państwie Członkowskim wysyłki, zgodnie z procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną, które zostały otrzymane zgodnie z procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną lub dopuszczone do swobodnego obrotu w Państwie Członkowskim przywozu.
Zgłoszeniu do systemu INTRASTAT podlega fizyczny przepływ towarów wspólnotowych z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (np. towary wspólnotowe, które są wysyłane z Niemiec bezpośrednio do Polski, muszą być zgłoszone do systemu INTRASTAT w obu tych krajach).
Zgłoszeniu podlega również przepływ towarów z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego, gdy towary przekraczają granice zewnętrzne Unii Europejskiej (np. towary, które są wysyłane z Polski do Włoch i przekraczają - bez przepakowania i rozładunku - granice Szwajcarii, muszą być zgłoszone do systemu INTRASTAT w Polsce i we Włoszech).
Źródło: MF Artykuł z dnia: 2011-01-31, ostatnia aktualizacja: 2011-01-31 15:09
Obowiązki pracodawcy co do sposobu wypłaty wynagrodzenia (art. 86)
Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Wypłaty wynagrodzenia pracodawca dokonuje w formie pieniężnej. Część wynagrodzenia może zostać pracownikowi wypłacona w innej formie. Taką możliwość muszą przewidywać przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy.
Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.
Powszechny obecnie sposobem wypłaty wynagrodzenia jest wypłata na konto bankowe pracownika. Jednak zgodnie z przepisami kodeksu pracy zasadą jest wypłata wynagrodzenia do rąk pracownika. Wypłata na konto bankowe wymaga zgody pracownika na przekazywanie na rachunek bankowy jego wynagrodzenia oraz odpowiedniego zapisu w układzie zbiorowym pracy.
Gdy wynagrodzenie pracownika przelewane jest na rachunek bankowy, pracodawca musi dokonać przelewu w takim terminie, aby pracownik mógł podjąć wynagrodzenie z banku w terminie określonym u pracodawcy jako termin wypłaty wynagrodzenia.
Podstawa prawna: Art. 86 Kodeksu pracy
Artykuł z dnia: 2009-08-12, ostatnia aktualizacja: 2009-11-09 14:21
Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko prawom pracownika (art. 281-283)
W dziale trzynastym znajdują się regulacje dotyczące odpowiedzialność za naruszenie indywidualnych praw pracowników.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
DZIAŁ TRZYNASTY ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WYKROCZENIA PRZECIWKO PRAWOM PRACOWNIKA
Art. 281. Kto, będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu:
1) zawiera umowę cywilnoprawną w warunkach, w których zgodnie z art. 22 § 1 powinna być zawarta umowa o pracę,
2) nie potwierdza na piśmie zawartej z pracownikiem umowy o pracę,
3) wypowiada lub rozwiązuje z pracownikiem stosunek pracy bez wypowiedzenia, naruszając w sposób rażący przepisy prawa pracy,
4) stosuje wobec pracowników inne kary niż przewidziane w przepisach prawa pracy o odpowiedzialności porządkowej pracowników,
5) narusza przepisy o czasie pracy lub przepisy o uprawnieniach pracowników związanych z rodzicielstwem i zatrudnianiu młodocianych,
6) nie prowadzi dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników,
7) pozostawia dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników w warunkach grożących uszkodzeniem lub zniszczeniem
- podlega karze grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł.
Art. 282. § 1. Kto, wbrew obowiązkowi:
1) nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń,
2) nie udziela przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub bezpodstawnie obniża wymiar tego urlopu,
3) nie wydaje pracownikowi świadectwa pracy,
podlega karze grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu pracy lub ugody zawartej przed komisją pojednawczą lub sądem pracy.
Art. 283. § 1. Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1 000 zł do 30 000 zł.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto:
1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 30 dni właściwego okręgowego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności, jak również o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności oraz o zmianie technologii , jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników,
2) wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców,
3) wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności,
4) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności,
5) wbrew obowiązkowi stosuje:
a) materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych,
b) substancje i preparaty chemiczne nieoznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację,
c) niebezpieczne substancje i niebezpieczne preparaty chemiczne nieposiadające kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem,
6) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób,
7) nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu organu Państwowej Inspekcji Pracy,
8) utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań,
9) bez zezwolenia właściwego inspektora pracy dopuszcza do wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia.
Rozdział II (skreślony).
Artykuł z dnia: 2009-08-07, ostatnia aktualizacja: 2010-08-02 13:08
Zasady udzielania urlopu proporcjonalnego (art. 155(1))
Urlop proporcjonalny przysługuje pracownikowi, który nie przepracuje wszystkich miesięcy w danym roku u jednego pracodawcy. Urlop przysługuje proporcjonalnie do liczby miesięcy przepracowanych u danego pracodawcy.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy
z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:
u dotychczasowego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze,
u kolejnego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego lub w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym - w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze. Łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.
Zasady wyżej opisane stosuje się do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą.
Urlop w wymiarze proporcjonalnym należny pracownikowi w roku ustania stosunku pracy ustala się niezależnie od trybu, w jakim doszło do rozwiązania stosunku pracy, przyczyn zakończenia zatrudnienia oraz faktu, z czyjej inicjatywy doszło do rozwiązania umowy o pracę.
Podstawa prawna: Art. 155 1 Kodeksu pracy
Artykuł z dnia: 2009-08-28, ostatnia aktualizacja: 2009-11-10 08:04
Urlop pracownika powracającego do pracy u dotychczasowego pracodawcy (art. 115(2))
Zasady odnoszące się do urlopu proporcjonalnego stosuje się również w sytuacji, gdy pracownik wraca do pracy u dotychczasowego pracodawcy w ciągu roku kalendarzowego po trwającym co najmniej 1 miesiąc nieobecności. Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Pracownikowi, który w ciągu roku kalendarzowego powraca do pracy u dotychczasowego pracodawcy po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie:
odbywania zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych,
tymczasowego aresztowania,
odbywania kary pozbawienia wolności,
nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy
ma prawo do urlopu wypoczynkowego proporcjonalnie.
Wymienione okresy powodują skrócenie urlopu wypoczynkowego tylko w sytuacji, gdy trwają łącznie co najmniej jeden miesiąc. Przy ustalaniu urlopu wypoczynkowego proporcjonalnie nie uwzględnia się więc niepełnych miesięcy tych okresów. Dopiero wykorzystanie pełnego miesiąca kalendarzowego powoduje obniżenie wymiaru urlopu o 1/12.
Mimo że zatrudnienie pracownika obejmowało cały dany rok kalendarzowy, nabędzie on prawo do proporcjonalnego urlopu wypoczynkowego.
Podstawa prawna: Art. 155 2 Kodeksu pracy Artykuł z dnia: 2009-08-28, ost aktualizacja: 2009-11-10
Wymiar urlopu proporcjonalnego art. 155 (2a) - 155 (3)
Przy ustalaniu wymiaru urlopu proporcjonalnego kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
Jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca.
Liczba przepracowanych miesięcy w ciągu roku |
Wymiar urlopu |
Liczba dni urlopu przysługujących przy 20 - dniowym urlopie w roku |
Liczba dni urlopu przysługujących przy 26 - dniowym urlopie w roku |
1 |
1/12 |
2 dni |
3 dni |
2 |
2/12 |
4 dni |
5 dni |
3 |
3/12 |
5 dni |
7 dni |
4 |
4/12 |
7 dni |
9 dni |
5 |
5/12 |
9 dni |
11 dni |
6 |
6/12 |
10 dni |
13 dni |
7 |
7/12 |
12 dni |
16 dni |
8 |
8/12 |
14 dni |
18 dni |
9 |
9/12 |
15 dni |
20 dni |
10 |
10/12 |
17 dni |
22 dni |
11 |
11/12 |
19 dni |
24 dni |
12 |
12/12 |
20 dni |
26 dni |
Podstawa prawna: Art. 155 2a - 155 3 Kodeksu pracy
Artykuł z dnia: 2009-08-28, ostatnia aktualizacja: 2009-11-10 08:05
Prawo do urlopu uzupełniającego (art. 158)
Pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Prawo do urlopu w zwiększonym wymiarze w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabywa prawo do wyższego wymiaru urlopu, powstaje w chwili zaistnienia okoliczności powodującej podwyższenie wymiaru. Urlop uzupełniający obejmuje liczbę dni, która stanowi różnicę pomiędzy nabytym urlopem w wyższym wymiarze, a wykorzystanym wcześniej urlopem w niższym wymiarze.
Podwyższenie wymiaru urlopu w danym roku kalendarzowym może być następstwem nabyciem w ciągu roku dłuższego niż 10 lat stażu urlopowego. Powoduje to, iż pracownik zyska prawo do dodatkowych 6 dni urlopu. Podobny skutek spowoduje ukończenia szkoły w czasie zatrudnienia i zaliczenia okresu nauki do stażu urlopowego.
Pracownik zyska prawo do urlopu uzupełniającego w sytuacji, kiedy w trakcie roku kalendarzowego przejdzie do kolejnego pracodawcy, u którego obowiązują korzystniejsze wymiary urlopu.
Podstawa prawna: Art. 158 Kodeksu pracy
Artykuł z dnia: 2009-08-28, ostatnia aktualizacja: 2009-11-10 08:23
Urlop powinien być udzielny zgodnie z planem (art. 163)
Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
Plan urlopów powinien pogodzić interesy pracowników i nie zakłócać normalnego toku pracy zakładu. Powinien zostać sporządzony z odpowiednim wyprzedzeniem, aby pracownicy mogli się z nim zapoznać przed nadejściem terminu jego obowiązywania. Plan urlopów należy sporządzić przed rozpoczęciem okresu, którego plan dotyczy.
Plan urlopów powinien uwzględniać terminy urlopów wszystkich pracowników. Plan Powinien uwzględniać wszystkie rodzaje urlopów wypoczynkowych, a więc: bieżący, zaległy i uzupełniający Jednak planem urlopów nie obejmuje się urlopu na żądanie.
Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy.
Istnieją dwa przypadki, kiedy ustalanie planu urlopów nie jest obowiązkowe:
jeżeli działająca u pracodawcy zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na nieustalanie planu urlopów,
jeżeli u pracodawcy w ogóle nie działa zakładowa organizacja związkowa.
W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem.
Pracodawca może więc przygotować plan urlopów na cały rok, na półrocze, czy kwartał. Pracodawca może również przygotowywać plany urlopowe oddzielnie dla poszczególnych części zakładu pracy.
Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu bezpośrednio po urlopie macierzyńskim; dotyczy to także pracownika-ojca wychowującego dziecko, który korzysta z urlopu macierzyńskiego.
Podstawa prawna: Art. 163 Kodeksu pracy
Artykuł z dnia: 2009-08-28, ostatnia aktualizacja: 2009-11-10 08:24
Przesunięcie urlopu na późniejszy termin (art. 165)
Często zdarza się tak, że pracownik nie może wykorzystać urlopu w wybranym przez siebie terminie z przyczyn od siebie niezależnych.
Tylko zalogowani użytkownicy mogą oceniać artykuły.
W takich sytuacjach pracodawca ma obowiązek przełożyć termin urlopu na inny dogodny dla pracownika okres. Należy jednak pamiętać, że muszą być to sytuacje, które usprawiedliwiają nieobecność w pracy. Kodeks pracy wymienia enumeratywnie takie sytuacje co oznacza, że stanowią one katalog zamknięty i są następujące:
czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby,
odosobnienie w związku z chorobą zakaźną,
odbywanie ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenie wojskowego przez czas do 3 miesięcy,
urlop macierzyński.
Czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby
Jeżeli w czasie zaplanowanego urlopu pracownik zachoruje i przedstawi zwolnienie lekarskie, jego urlop nie dochodzi do skutku. Nie można być bowiem na urlopie w czasie choroby. Pracodawca ma obowiązek przełożyć urlop na czas po zakończeniu choroby.
Odosobnienie w związku z chorobą zakaźną
Podobnie jak w przypadku niezdolności do pracy wskutek choroby, pracownik nie może odbywać zaplanowanego urlopu jeżeli przebywa w zamknięciu z uwagi na chorobę zakaźną. Urlop będzie mu przysługiwał po zakończeniu odosobnienia.
Odbywanie ćwiczeń wojskowych
W przypadku obowiązkowego stawiennictwa na ćwiczenia wojskowa urlop nie biegnie.
Urlop macierzyński
Urlop związany z urodzeniem dziecka trwa 20, 31,33,35 lub 37 tygodni i w tym czasie nie biegnie urlop. Nie można być jednocześnie na urlopie macierzyńskim i urlopie wypoczynkowym.
Podstawa prawna: art. 165 Kodeksu pracy
Autor: Magdalena Golińska Artykuł z dnia: 2009-09-27, ostatnia aktualizacja: 2009-11-10 08:25
10