POJĘCIE FINANSÓW
FINANSE
zjawiska i procesy pieniężne
stosunki społeczne powstające w związku z gromadzeniem, podziałem i wydatkiem środków pieniężnych
w gospodarce bezpieniężnej, naturalnej w której nie występuje pieniądz nie ma finansów
PRZEDMIOT BADAŃ NAUKI FINANSÓW
bada strumienie pieniądza
przepływające między podmiotami gospodarczymi w toku procesów wytwarzania, podziału i wymiany spożycia i akumulacji rzeczowej
bada zasoby pieniądza gromadzone i rozdysponowane w toku tych procesów
wyjaśnia treści ekonomiczne tych zjawisk i procesów pieniężnych
bada i wyjaśnia związki i zależności między
przepływem strumieni pieniądza i rozdysponowaniem jego zasobów
a
przepływem i rozdysponowaniem zasobów produktów, usług materialnych i niematerialnych oraz pracy żywej
PRZEDMIOT ZAINTERESOWANIA NAUKI FINANSÓW
możliwości wykorzystania związków i zależności między
przepływem strumieni pieniądza i rozdysponowaniem jego zasobów
a
przepływem i rozdysponowaniem zasobów produktów, usług materialnych i niematerialnych oraz pracy żywej
do kierowania za pomocą pieniądza planowym przebiegiem procesów rzeczowych
produkcją
podziałem
zużyciem produktów i usług
FUNKCJE FINANSÓW
cele i zadania, które przy pomocy finansów można realizować
rodzaje funkcji
funkcje bierne
funkcje aktywne
FUNKCJE BIERNE
rejestrują w kategoriach pieniężnych to co dzieje się w życiu gospodarczym
nie wpływają na modyfikacje czy strukturę życia gospodarczego
FUNKCJE AKTYWNE
realizują określony system bodźców
wpływają na przebieg procesów gospodarczych
w skali makroekonomicznej
funkcja rozdzielcza
funkcja kontrolna
funkcja stymulacyjna
w skali mikroekonomicznej
funkcja parametryczna
funkcja zasilania
funkcja motywacyjna
FUNKCJE FINANSÓW W SKALI MAKROEKONOMICZNEJ
FUNKCJA ROZDZIELCZA
polega na przesuwaniu za pomocą pieniądza wartości materialnych między różnymi działami gospodarki narodowej
przejawia się w kształtowaniu finansów nabywczych jednostek gospodarczych
obejmuję tylko tę część produktu społecznego, która jest realizowana za pomocą pieniądza
zakres zależy od zakresu gospodarki towarowo-pieniężnej
tam gdzie występuje podział w naturze funkcja nie jest realizowana
charakteryzuje się zróżnicowaniem metod podziału
metoda budżetowa
środki są rozdzielane na zasadzie bezzwrotnej
powiększa się fundusz nabywczy w sposób trwały
metoda kredytowa
transfer środków ma charakter zwrotny
dochody tylko czasowo powiększają fundusz nabywczy
FUNKCJA KONTROLNA
wykorzystanie związków ruchu zasobów pieniężnych z ruchem wartości materialnej
w celu uzyskania sygnałów o przebiegu procesów gospodarczych z obserwacji przebiegu zjawisk finansowych
cechy:
ogólność
informacje mają charakter zagregowany
szybkość
informacje uzyskuje się natychmiast po przeprowadzeniu transakcji
bezpośredniość
daje informacje nie pociągające za sobą kosztów
wieloznaczność
ogólność informacji powoduje, że nie wiadomo co jest powodem zaistniałych zjawisk
FUNKCJA STYMULACYJNA
związana z aktywną rolą finansów w gospodarce
oddziaływanie na efektywność gromadzenia
i wydatkowania środków pieniężnych przy pomocy bodźców finansowych
motywowanie do podjęcia lub prowadzenia działalności lub działań lub ich zaniechania w zamian za korzyści pieniężne
FUNKCJA PARAMETRYCZNA
wyraża się w konstrukcji systemu finansowego
w doborze wskaźników, norm i regulacji finansowych
które łącznie gwarantują podejmowanie decyzji opartych na rachunku ekonomicznym
realizacja przy pomocy narzędzi takich jak stopa podatkowa, system ulg podatkowych, itp.
FUNKCJA ZASILANIA
polega na dostarczaniu środków do finansów publicznych
niezbędnych do realizacji zadań przez elementy systemu finansowego
zasilanie opiera się na funduszach zdecentralizowanych
powoduje to, że poziom dochodów przedsiębiorstw wpływa w istotny sposób na poziom dochodów budżetowych
FUNKCJA MOTYWACYJNA
wpływ jaki procesy gromadzenia, podziału i wydatkowania środków pieniężnych wywierają na zachowanie podmiotów uczestniczących w tych procesach
reakcja podmiotów na bodźce wyrażone w formie korzyści materialnych
GAŁĘZIE FINANSÓW
finanse publiczne
finanse prywatne
FINANSE PUBLICZNE
publiczne zasoby pieniężne
operacje oraz normy prawne dotyczące publicznych zasobów pieniężnych
zasoby pieniężne stanowiące własność publiczną
pozostające w dyspozycji osób publicznych lub innych a przeznaczone na zaspokajanie potrzeb publicznych
FINANSE PRYWATNE
prywatne zasoby pieniężne
operacje oraz normy prawne ich dotyczące
stanowią własność prywatną
pozostają w dyspozycji osób prywatnych
przeznaczone na zaspokajanie potrzeb prywatnych
RÓŻNICE:
finanse publiczne
stanowiące własność publiczną
pozostają w dyspozycji przedstawicieli właściciela
służą gromadzeniu dochodów niezbędnych do sfinansowania potrzeb publicznych
skierowane są na realizację interesu ogólnospołecznego
zdominowane są przez państwo
podlegają interwencji państwa
wyrażają się w pieniądzu, którego gestorem jest państwo
państwo dysponuje przymusem dla zapewnienia sobie dochodów
państwo nie podlega przymusowi w zakresie wykonywania wydatków
mają znaczny wpływ na kształtowanie się równowagi finansowo-pieniężnej państwa
finanse prywatne
stanowią własność prywatną
pozostają w dyspozycji właścicieli
służą gromadzeniu dochodów i realizacji zysków indywidualnych
skierowane są na realizację interesu prywatnego
są uzależniane i kształtowane przez prawa gospodarki rynkowej (podaż, popyt, itp.)
prywatni posiadacze nie mają na pieniądz wpływu
osoby prywatne nie dysponują przymusem dla zapewnienia sobie dochodów
podlegają przymusowi w zakresie wydatków
z reguły nie mają większego wpływu na kształtowanie się równowagi finansowo-pieniężnej państwa
CHARAKTER FINANSÓW PUBLICZNYCH
obiektywny
wynika z działań obiektywnych sił rozwoju społeczno-gospodarczego
bez finansów publicznych nie można wyobrazić sobie funkcjonowania państwa
FUNKCJE FINANSÓW PUBLICZNYCH
zespół jednorodnych zadań
stawianych przed finansami publicznymi
pokrywają się w zasadzie z funkcjami finansów w makroskali
rodzaje funkcji finansów publicznych
funkcja fiskalna
funkcja redystrybucyjna
funkcja stymulacyjna
funkcja ewidencyjno kontrolna
FUNKCJA FISKALNA
dostarczanie dochodów przeznaczonych na realizację zadań publicznych
FUNKCJA REDYSTRYBUCYJNA
rozdzielanie zgromadzonych środków pieniężnych podmiotom realizującym zadania publiczne
w ramach tej funkcji często wydziela się
funkcję rozdzielczą
akcentuje cele
funkcję regulacyjną
akcentuje wpływ na kształtowanie sytuacji finansowej
FUNKCJA STYMULACYJNA
oddziaływanie na zachowanie różnych podmiotów
przy pomocy rozwiązań i strumieni finansowych
FUNKCJA KONTROLNA
ewidencyjno-kontrolna, informacyjna
kontrola przebiegu procesów gospodarczych
za pomocą obserwacji i analizy kształtowania się strumieni pieniężnych
POLITYKA FINANSOWA
świadoma i celowa działalność ludzi i instytucji
polegająca na ustalaniu i realizowaniu określonych celów przy pomocy środków finansowych
element polityki ekonomicznej, gospodarczej
znaczenie zależy od zakresu gospodarki rynkowej
CELE:
uniwersalne
specyficzne
UNIWERSALNE:
wzrost gospodarczy
tworzenie miejsc pracy
walka z bezrobociem
stabilizacja gospodarki
wspieranie konkurencyjności gospodarki
zachowanie realnej wartości pieniądza
walka z inflacją
bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne systemu finansowego
SPECYFICZNE:
wynikające z bieżących potrzeb
RODZAJE POLITYKI FINANSOWEJ
polityka pieniężna
polityka fiskalna
odmienne cele operacyjne
różne instrumenty polityki
wyodrębnienie podmiotów odpowiedzialnych za prowadzenie polityki
w ramach instytucji państwa
zróżnicowanej odpowiedzialności podmiotów państwa za prowadzenie poszczególnych polityk
odmiennych reakcjach podmiotów gospodarczych na narzędzia monetarne i fiskalne
POLITYKA PIENIĘŻNA / MONETARNA
jedna z najważniejszych dziedzin polityki makroekonomicznej
polega na użyciu podaży pieniądza jako instrumentu realizacji ogólnych celów polityki gospodarczej
dostosowuje podaż pieniądza do poziomu przewidywanej aktywności gospodarczej i nie dającego się uniknąć wzrostu cen
wpływa na relacje między podażą pieniądza a popytem na pieniądz
za politykę monetarną odpowiedzialny jest bank centralny
POLITYKA FISKALNA
działalność państwa polegająca na wykorzystaniu instrumentów fiskalnych do osiągnięcia określonych celów
instrumenty fiskalne
podatki i innych daniny publiczne
wydatki budżetowe
deficyt budżetowy
dług publiczny
udzielane gwarancje i poręczenia kredytów dla podmiotów gospodarczych itp.,
za politykę fiskalną odpowiedzialny jest rząd i parlament
SYSTEM FINANSOWY
zbiór norm prawnych
stworzonych przez obowiązujące w danym państwie
i w danym czasie prawo finansowe
ogół zasad i instytucji finansowych
ustalających przede wszystkim organy, których zadaniem jest wykonywanie czynności związanych z gromadzeniem, podziałem oraz wydatkowaniem zasobów pieniężnych
konstrukcja, kategoria prawna
wynikająca z wyboru człowieka
CECHY RACJONALNEGO SYSTEMU FINANSOWEGO
RACJONALNY
wywołujący korzystne reakcje jednostek gospodarczych
efektywność
oddziaływanie na przebieg procesów rzeczowych w sposób zapewniający osiągnięcie optymalnego zaspokojenia potrzeb całego społeczeństwa i jego jednostek
zgodność z analizą regulowanych zjawisk
uwzględnienie specyfiki regulowanych zjawisk, które często mają charakter obiektywny - podlegają działaniom praw ekonomicznych
wewnętrzna zgodność
regulacje dotyczą różnych zjawisk, które pozostają we wzajemnym związku, ustalając normy w jednym obszarze należy je odpowiednio powiązać z innym
prostota w konstrukcji
redakcja normy jest prosta
jej przestrzeganie jest możliwe
prezentowana jest w nie zawiłej formie
zdolność do samoregulacji
zmiany warunków powinny powodować wystąpienie procesów dostosowawczych
PRAWO FINANSOWE
POJĘCIE
termin stosowany w Polsce od 1950 r.
poprzednio - prawo skarbowe
stosowany zamiennie z pojęciem finanse publiczne
występują tendencje do usamodzielnienia się pewnych działów prawa finansowego
proces usamodzielnienia się ma w zasadzie charakter nieodwracalny
NORMA PRAWA FINANSOWEGO
wynikająca z przepisów reguła postępowania
wydana lub usankcjonowana przez państwo
zagwarantowana przymusem państwowym
ŹRÓDŁA PRAWA FINANSOWEGO
STOSUNKI FINANSOWO - PRAWNE
stosunki pomiędzy podmiotem czynnym i biernym - normy prawa finansowego
zachowanie organu finansowego (podmiotu czynnego) oraz zachowanie podmiotu biernego
zachowania dotyczą własnych uprawnień i własnych obowiązków
ustawodawca często ustala jedynie
uprawnienia jednego podmiotu stosunku prawnego
zakładając, że znajduje ono odpowiednik w postaci obowiązku drugiego podmiotu
obowiązek jednego podmiotu
przyjmując , iż odpowiada mu uprawnienie drugiego podmiotu
akty normatywne
stanowione przez upoważnione organy władzy i administracji państwowej
stanowione przez organy samorządów terytorialnych
zawierające normy prawne lub stanowiące istotny składnik właściwego uchwycenia treści normy prawnej
akty normatywne stanowią system
mimo znacznego zróżnicowania
uporządkowany według kryteriów
podmiotu (organu) prawodawczego
rodzaju aktu normatywnego
ŹRÓDŁA POWSZECHNIE OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA
konstytucja
ustawy
ratyfikowane umowy międzynarodowe
rozporządzenia
akty prawa miejscowego
na obszarze działania organów, które je ustanowiły
ZAKRES PRAWA FINANSOWEGO
w wąskim
prawo finansów publicznych
prawo budżetowe
prawo ubezpieczeń społecznych
prawo instytucji finansowych
w szerokim rozumieniu
prawo ogólne
prawo budżetowe
prawo bankowe
prawo ubezpieczeń gospodarczych
prawo ubezpieczeń społecznych
prawo podatkowe
prawo celne i dewizowe
prawo wekslowe i czekowe
prawo kapitałowe
prawo bilansowe (podmiotów gospodarczych)
prawo instytucji finansowych
KRYTERIA KONWERGENCJI Z MAASTRICHT
Unia Gospodarcza i Walutowa
podstawowe kryteriami przynależności
kryteria zbieżności zawarte w Traktacie z Maastricht.
realizacja umożliwia
wprowadzenie euro jako powszechnego środka pieniężnego
roczny wskaźnik wzrostu cen w państwie członkowskim nie może być wyższy niż 1,5 punktu procentowego od średniej stopy inflacji w trzech krajach UE o najniższych pod tym względem wskaźnikach (inflacja powinna być mierzona za pomocą wskaźnika cen konsumpcyjnych)
wysokość deficytu budżetowego nie może przekroczyć 3% PKB
wysokość długu publicznego nie może przekroczyć 60% PKB;
średnia nominalna, długookresowa stopa procentowa nie może być wyższa niż 2 punkty procentowe od poziomu wyznaczonego przez średni poziom odpowiednich stóp procentowych w trzech krajach UE o najniższych rocznych wskaźnikach inflacji;
państwo członkowskie w ramach mechanizmu kursowego Europejskiego Systemu Walutowego (ERM II)
przez co najmniej dwa lata musi przestrzegać normalnego przedziału wahań kursów swojej waluty w stosunku do kursu centralnego euro (+/- 15%)
tym okresie waluta tego państwa nie może być re(-) lub dewaluowana w stosunku do walut innych krajów UE