Temat: Polityka ludnościowa
Zagadnienia:
Polityka ludnościowa i jej rodzaje (pro-, antynatalistyczna i neutralna)
Sytuacja ludnościowa w Polsce - czego dotyczą zmiany.
Cele i zadania polityki ludnościowej w Polsce
Analiza poszczególnych instrumentów polityki ludnościowej
Konsekwencje wynikające ze zmiany w stanie i strukturze ludności Polski
Koszty obciążenia demograficznego.
Jakie podmioty są odpowiedzialne za politykę ludnościową państwa
Literatura:
Polityka ludnościowa, [w:] O. Kowalczyk, S. Kamiński (red.), Wymiary polityki społecznej, Wyd. UE we Wrocławiu, Wrocław 2009.
Polityka ludnościowa i jej rodzaje (pro-, antynatalistyczna i neutralna)
Polityką ludnościową nazywamy system świadomych przedsięwzięć mających na celu wywołanie pożądanych zmian w rozwoju i ruchu ludności. W zasadzie jej realizacja sprowadza się do osiągnięcia dwóch celów:
przyspieszenia wzrostu ludności (polityka pronatalistyczna),
ograniczenie tępa wzrostu ludności (polityka antynatalistyczna).
W praktyce politykę ludnościową (demograficzną) prowadzą te państwa, które oceniają, że liczba ich ludności jest zbyt mała (np. w wyniku wielkich strat wojennych) lub gdy przyrost ludności jest zbyt wielki w stosunku do możliwości ekonomicznych państwa. Jest rzeczą charakterystyczną, że o ile w krajach bogatych występuje spadek ludności, to w krajach biednych ma miejsce dynamiczny przyrost ludności, określany częst pojęciem „eksplozji demograficznej”.
Polityka pronatalistyczna - polityka ludnościowa, mająca na celu zwiększenie liczby urodzeń.
Polityka ta wyraża się w tworzeniu przez państwo różnego rodzaju zachęt materialnych i moralnych do powiększania liczby dzieci w rodzinach i w otaczaniu szczególną opieką rodzin wielodzietnych. Państwo tworzy pod tym kątem instytucjonalno-prawne, organizacyjne i fiskalne rozwiązania systemowe, zachęcające rodziców do posiadania więcej niż dwojga dzieci (np. różnego typu zasiłki; ulgi - np. na bezpłatną edukację, zakup przyborów szkolnych; wydłużanie urlopu macierzyńskiego itp.). Polityka pronatalistyczna stosowana była m.in. we Francji i w Polsce po wielkich stratach ludnościowych poniesionych w czasie pierwszej wojny światowej. Obecnie prowadzą ją kraje skandynawskie (Norwegia, Dania, Szwecja).
Polityka antynatalistyczna - polityka ludnościowa nastawiona na ograniczanie liczby urodzeń i zmniejszanie tempaprzyrostu naturalnego. Polityka antynatalistyczna uległa spopularyzowaniu w drugiej połowie XX wieku w krajach o wysokim tempie przyrostu naturalnego w wyniku rozpowszechnianych opinii o możliwości przeludnienia naszego globu. Działania z zakresu polityki antynatalistycznej prowadziły kraje o największym w świecie potencjale demograficznym: Chiny i Indie.
Neutralna polityka ludnościowa: W przeciwieństwie do dwóch skrajnych typów polityki ludnościowej: polityka pronatalistyczna i polityka antynatalistyczna , neutralna polityka ludnościowa zakłada, że państwo powinno pozostawić sprawę prokreację do indywidualnego, swobodnego rozważenia jednostek w społeczeństwie. Polityka ta odrzuca wszelkie formy wpływania na kształtowanie się przyrostu naturalnego, zarówno w stronę jego zwiększania jak i obniżania zakładając że powinien mieć on charakter samoistny.
Sytuacja ludnościowa w Polsce - czego dotyczą zmiany.
Cele i zadania polityki ludnościowej w Polsce
Cele szczegółowe PL:
1. Zmiana postanowień jednostkowych odnośnie zawierania małżeństw i posiadania dzieci. Propagowanie idei rodziny, małżeństwa.
2. Kształtowanie postaw prokreacyjnych- Kształtowanie na rzecz zwiększania dzietności- poziomu urodzeń.
3. Podnoszenie jakości życia młodego pokolenia- osób wstępujących w wiek reprodukcji, zawierania małżeństw. Poprzez Rozwój ochrony zdrowia i edukacji.
4. Wspieranie aktywnego uczestnictwa wszystkich pokoleń
a) zagwarantować co najmniej prostej zastępowalności pokoleń dla osiągnięcia ustabilizowanej bądź w dalszej perspektywie zastojowej struktury ludności
b) stale podnosić stan jakościowy ludności w rozumieniu kondycji zdrowotnej, poziomu bytowego i kulturowego
c) stymulować wewnętrzny napływ i odpływ migracyjny w taki sposób, aby nie dopuścić do terytorialnych zniekształceń struktury ludności według płci i wieku
Analiza poszczególnych instrumentów polityki ludnościowej
Konsekwencje wynikające ze zmiany w stanie i strukturze ludności Polski
Koszty obciążenia demograficznego.
Jakie podmioty są odpowiedzialne za politykę ludnościową państwa