WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA
im. Jarosława Dąbrowskiego
MECHANIKA TECHNICZNA
ĆWICZENIE LABORATORYJNE
Temat: Weryfikacja eksperymentalna zasad dynamiki układu punktów materialnych
Prowadzący: mjr dr inż. Sławomir Tkaczuk
Data: 19.01.2009r
Grupa: L7X2S1
Słuchacze: Aleksandra Szumarska
Wojciech Czarniecki
Cele ćwiczenia laboratoryjnego:
W trakcie realizacji ćwiczenia laboratoryjnego wykonujący powinni zapoznać się z następującymi zagadnieniami:
-sposobem pracy układu o jednym stopniu swobody;
-metodyką pomiarów przemieszczeń przy użyciu tensometrów elektrycznych;
-dokonać ilościowej i jakościowej oceny pracy badanego układu o jednym stopniu swobody;
-oszacować przyczyny i rodzaje popełnianych błędów;
-wyciągnąć wnioski typu konstrukcyjnego.
Schemat układu pomiarowego:
Ogólny widok stanowiska do eksperymentalnej weryfikacji zasad dynamiki układu punktów materialnych w postaci analizy drgań układu o jednym stopniu swobody, na przykładzie płaskownika:
1 - podstawa;
2 - badana belka;
3 - tensometry (od prawej:1 oraz 2);
4 - mostek tensometryczny;
5 - ogranicznik
Obliczenia analityczne
Na podstawie pomiarów tensometrów (otrzymanych w postaci elektronicznej) obliczyliśmy wartość amplitudy dla danej chwili czasu z zależności początkowych dla tensometru 1. i 2.:
Tensometr 1: Tensometr 2.:
Przykładowe wyniki:
|
|
|
|
|
|
|
|
0,001273
0,001233
Analiza uzyskanych wartości została przeprowadzona za pomocą arkusza kalkulacyjnego Excel w czasie 16 s od maksymalnego wychylenia belki utwierdzonej. Za jego pośrednictwem sporządziliśmy wykresy zależności amplitudy wytrącenia z punktu równowagi od czasu trwania tego wymuszenia. Wykresy rozpoczynają się w momencie maksymalnego wychylenia
Wnioski:
Podczas ćwiczenia badaliśmy drgania utwierdzonej belki. Użyliśmy w tym celu dwóch tensometrów, mostka tensometrycznego i komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Dla obydwu tensometrów otrzymaliśmy identyczne wartości okresu drgań. Potwierdza to poprawność przeprowadzenia tego ćwiczenia oraz obliczeń, ponieważ są to drgania tej samej belki mierzone w różnych odległościach od punktu podparcia. Kształt krzywych wskazuje na drgania gasnące. Jeden tensometr był naklejony bliżej podparcia niż drugi, więc amplituda drań w tym punkcie płaskownika była mniejsza.
Wartości średnie dla obydwu tensometrów logarytmicznego dekrementu tłumienia wynoszą odpowiednio
0,001273
0,001233
Jednak z analizy wartości odpowiadających poszczególnym wynikom, dekrement zmienia się w sposób znaczący. Ma na to wpływ min ruch powietrza. Pozostałe błędy wynikają z budowy i elementów stanowiska pomiarowego, dokładności rezystancji tensometrów i przewodów łączących układ oraz sposobu pracy samego tensometru.
1 2 3 4 5
h
b