Bankowość - zestawy
Zestaw 1:
wymień podstawowe instrumenty rynku pieniężnego, omów commercial paper tj. bon komercyjny
- operacje otwartego rynku
- bony skarbowe
- lokaty międzybankowe
- depozyty i kredyty do 12 miesięcy
- kredyty refinansowe
- prywatne krótkoterminowe papiery dłużne (KPD), w tym commercial papers, certificates of deposits
Bon komercyjny - druga oprócz weksla komercyjnego postać krótkoterminowych komercyjnych papierów dłużnych występująca na polskim rynku kapitałowym. Bon jest zobowiązaniem emitenta do zwrotu jego aktualnemu posiadaczowi w terminie wykupu bonu nominalnej kwoty, na którą bon został wystawiony. Brak szczegółowych uregulowań sprawia, iż w praktyce reguły emisji bonów są każdorazowo ustalane przez bank organizujący daną emisję. Bony komercyjne podobnie jak weksle komercyjne są sprzedawane nabywcom z dyskontem oraz mogą stanowić przedmiot obrotu na rynkach wtórnych organizowanych przez banki.
omów model anglosaski sektora finansowego
Cecha szczególna: opiera się na finansowaniu bezpośrednim przez rynek kapitałowy, ale przedsiębiorstwa mogą również korzystać z typowych usług bankowych
Opiera się na rynkach finansowych stąd nie ma tu uzależnienia podmiotów od banków komercyjnych. Dopływ kapitału następuje poprzez emisję papierów wartościowych i giełdę. Istotną rolę odgrywają tu różnego typu fundusze i banki inwestycyjne.
Zalety systemu anglosaskiego:
Nadanie kluczowej roli rynkom akcji i obligacji spółek
Sprzyjanie działaniu inwestorów instytucjonalnych
Pobudzanie innowacji finansowych
Wady systemu anglosaskiego:
Oparcie się na anonimowym rynku papierów wartościowych
Nastawienie się na częste zmiany partnerów /właścicieli/ i skutki tego
Duża formalizacja transakcji
wymień metody oceny działalności banku zaproponowane przez MID i Agnieszkę Nowak
Metody oceny działalności banku zaproponowane przez MID ( Małgorzata Iwonicz-Drozdowska)
- metody oparte na analizie sprawozdań finansowych, Banki są zobligowane do sporządzania i upubliczniania czterech sprawozdań finansowych bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych,zestawienia zmian w kapitale własnym oraz towarzyszącej im informacji dodatkowej
ANALIZA WSTĘPNA
analiza pozioma ( analiza dynamiki)
analiza pionowa ( analiza struktury)
ANALIZA POGŁĘBIONA- wskaźniki finansowe
wskaźniki efektywności- określające jak dalece efektywna ekonomicznie jest działalność banku
Klasyczne wskaźniki efektywności
wskaźnik rentowności
wskaźnik marży
wskaźnik obciążenia wyniku
wskaźnik efektywności zatrudnienia
wskaźniki wypłacalności i płynności - określające czy bank jest wypłacalny i czy jest w stanie regulować swoje zobowiązania w terminie
wypłacalny wtedy gdy wartość rynkowa jego aktywów jest co najmniej równa wartość jego zobowiązań
płynny jeżeli posiada zdolność do terminowego regulowania zobowiązań
Najczęściej stosowanymi wskaźnikami tej grupy są: współczynnik wypłacalności, wskaźnik ryzyka, wskaźnik płynności w ujęciu bilansowym, wskaźnik płynności w ujęciu strumieniowym oraz wskaźnik depozytów rdzennych
wskaźniki jakości aktywów umożliwiają określenie, czy dana grupa aktywów posiadanych przez bank jest bezpieczna i pewna
wskaźnik jakości należności - nazywany również wskaźnikiem ryzyka kredytowego to relacja wartości należności zagrożonych brutto do wartości należności ogółem brutto
wskaźnik aktywów pracujących - wskazuje jaki jest udział aktywów pracujących w aktywach netto ogółem. Aktywa pracujące są to aktywa, które generują dla banku przychody.
Wskaźniki giełdowe
istota i metody pomiaru ryzyka płynności, omów lukę płynności
Występuje, gdy zagrożona jest zdolność banku do spłacania zobowiązań w ustalonym terminie
Jego zasadniczym źródłem jest źle dobrana struktura terminów dla aktywów i pasywów, pogorszenie jakości portfela kredytowego i wcześniejsze wycofywanie depozytów
Wybrane metody pomiaru |
Zastosowanie |
Luka płynności |
Operacyjne - niska jakość |
Urealniona luka płynności |
Operacyjne - wysoka jakość |
Wskaźniki płynności |
Zarządcze - kształtowanie struktury aktywów i pasywów |
Metoda luki płynności opiera się na zestawieniu wartości aktywów i pasywów w ustalonych przedziałach czasowych. Umożliwia to określenie wysokości niedopasowania.
Zasady luki:
luka( dodatnia) wartość aktywu przewyższa wartość pasywów, oznacza to podaż płynności pieniądza dla danego okresu (wysokie zasoby gotówki, przez co pogarsza rentowność
luka (ujemna) przewaga pasywów nad aktywami, wskazuje to niedobór środków pieniężnych do wywiązywania się banku z wymaganych płynności w danym przedziale czasowym ( pojawia się ryzyko ze deponenci nagle zaczną żądać swoich depozytów)
brak luki - występuje dopasowanie.
wymień parametry ryzyka stosowane w wewnętrznych systemach ratingowych
PD - probalitility of default - prawdopodobieństwo niewypłacalności
LGD - loss given default - strata w przypadku utraty wypłacalności
EAD - exposure at default - ekspozycja w momencie utraty wypłacalności
M - maturity - termin transakcji
Zestaw 2:
omów modele sektora finansowego
MODEL NIEMIECKO - JAPOŃSKI (bankowości uniwersalnej) Zakłada, że dominującą rolę w sektorze finansowym pełni system bankowy, a szczególnie banki uniwersalne. Równocześnie rozpowszechniają się powiązania między bankami a korporacjami przemysłowymi. Banki inwestycyjne zajmują się wszystkim, poza działalnością depozytowo-kredytową , głównie usługami dotyczącymi papierów wartościowych, bezpośrednim transferem oszczędności na rynek pieniężny i kapitałowy
Zalety systemu niemiecko - japońskiego
Finansowanie podmiotów w oparciu o umowy kredytowe
Krzyżowanie udziałów kapitałowych
Stymulowanie powstawania silnych banków uniwersalnych
Wady systemu niemiecko-japońskiego
Niedostateczne rozszerzenie wachlarza instrumentów finansowych
Opóźnienia we wprowadzaniu innowacji
Mniejsza odporność na konkurencję instytucji parabankowych (przykład Kasy Grobelnego)
MODEL ANGLO-SASKI (kapitałowy) - cecha szczególna: opiera się na finansowaniu bezpośrednim przez rynek kapitałowy, ale przedsiębiorstwa mogą również korzystać z typowych usług bankowych
Opiera się na rynkach finansowych stąd nie ma tu uzależnienia podmiotów od banków komercyjnych. Dopływ kapitału następuje poprzez emisję papierów wartościowych i giełdę. Istotną rolę odgrywają tu różnego typu fundusze i banki inwestycyjne.
Zalety systemu anglosaskiego:
Nadanie kluczowej roli rynkom akcji i obligacji spółek
Sprzyjanie działaniu inwestorów instytucjonalnych
Pobudzanie innowacji finansowych
Wady systemu anglosaskiego:
Oparcie się na anonimowym rynku papierów wartościowych
Nastawienie się na częste zmiany partnerów /właścicieli/ i skutki tego
Duża formalizacja transakcji
wymień instrumenty polityki pieniężnej NBP, zdefiniuj operacje REPO
- nakazowe (administracyjne) - plafony kredytowe, ograniczenia oprocentowania kredytów i depozytów, rezerwy obowiązkowe
- rynkowe - kredyty banku centralnego, operacje otwartego rynku (OOR), tj. repo, revers repo, outright sale i outright purchase
Operacje REPO - bank centralny dokonuje 2 transakcji jednocześnie:
kupuje od banków papiery wartościowe z dostawą natychmiastową, czyli udziela bankom kredytów
odsprzedaje bankom te same papiery wartościowe, czyli banki spłacają swoje kredyty
Operacje warunkowego zakupu (REPO) polegają na tym, że bank centralny kupuje papiery wartościowe od banków komercyjnych, zobowiązując banki do ich odkupienia po określonej cenie i w określonym terminie. Operacje warunkowego zakupu są odpowiednikiem krótkoterminowych kredytów udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych.
metody zarządzania płynnością
metoda puli - aagregowane zobowiązania banku traktowane są jako pojedyncze źródło zasobów finansowych i w całości służą do finansowania działalności aktywnej
metoda konwersji zasobów finansowych - metoda ta odchodzi od globalnego traktowania pasywów banku jako źródła finansowania, przyjmuje, że każdy rodzaj zasobów cechuje się różną zmiennością stanów i różnymi wymogami w zakresie tworzenia rezerw. Każdy zasób traktowany jest więc indywidualnie, ze względu na szybkość obrotu i chwiejność wartości
metoda aktywnego zarządzania płynnością - metoda ta koncentruje się na roli pozyskiwanych zasobów finansowych w podtrzymywaniu lub zwiększaniu bazy aktywów. Podstawą jest założenie, że bank jest w stanie podtrzymywać lub powiększać rozmiary portfela dzięki nabywaniu lub pożyczaniu zasobów pieniężnych na rynku pieniężnym. Jej celem jest zwiększanie puli aktywów dochodowych
metoda sekurytyzacji - koncentruje się na działaniach po stronie aktywnej bilansu banku. Polega na łączeniu kredytów w „pule” i przekształcaniu ich w papiery wartościowe - securitization. Papiery te są wówczas sprzedawane zróżnicowanym grupom inwestorów. Bank zarabia stosowne prowizje i opłaty za przygotowanie kredytów a równocześnie powiększa swoje zasoby finansowe poprzez sprzedaż papierów wartościowych
badanie zdolności kredytowej osób fizycznych
Ocena zdolności kredytowej polega na analizie możliwości wywiązywania się kredytowych z przyszłych zobowiązań. Analiza ta jest dokonywana przed przyznaniem kredytu. Ocena zdolności kredytowej jest dokonywana w oparciu o dokumenty formalnoprawne i dane ekonomiczno finansowe dostarczone przez klienta i zebrane przez sam bank. Osoby fizyczne zazwyczaj muszą przedstawić dokumenty potwierdzające ich tożsamość, wysokość osiąganych dochodów, oświadczenia i zaświadczenia o posiadaniu lub nie innych zobowiązań kredytowych i wywiązywaniu się ze zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego i ZUS. Ramy postępowania w czasie analizy zdolności kredytowej są wyznaczone przez przepisy prawa. W Polsce nadzór nad działalnością banków i ich polityką kredytową sprawuje NBP i Komisja Nadzoru Bankowego.
wymień sposoby pomiaru ryzyka kredytowego w Nowej Umowie Kapitałowej
- standardowa,
- podstawowa ratingów wewnętrznych
- zaawansowana ratingów wewnętrznych - CVaR
Zestaw 3:
wskaż cele prywatyzacji banków
Celem prywatyzacji banków było przede wszystkim znalezienie właścicieli, którzy angażując własne kapitały wzięliby odpowiedzialność za poszczególne banki i zapewnili ich efektywne funkcjonowanie na rynku. W związku ze zmianą struktury własnościowej banków oczekiwano:
- ekspansji postaw przedsiębiorczych w bankowości,
- zwiększenia elastyczności operacji i lepszego dostosowania podaży produktów i usług bankowych do potrzeb rynku,
- postępu w procesach restrukturyzacyjnych,
- transferu nowoczesnej bankowości,
- ułatwień we wchodzeniu polskich banków na rynki zagraniczne,
- zwiększenia przychodów budżetu państwa z tytułu prywatyzacji.
scharakteryzuj cele finalne polityki pieniężnej
W Konstytucji RP (art. 227) zapisano, iż NBP jest bankiem centralnym państwa, ma wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej. NBP odpowiada za wartość polskiego pieniądza.
Ustawa o NBP precyzuje i rozszerza zapisy konstytucyjne (w odniesieniu do polityki pieniężnej art. 12-16).
W ustawie o NBP zapisano, że podstawowym celem jego działalności jest utrzymanie stabilnego poziomu cen, przy jednoczesnym wspieraniu polityki gospodarczej rządu, o ile nie ogranicza to podstawowego celu NBP.
Celem polityki pieniężnej od 2004 r. jest ustabilizowanie stopy inflacji na poziomie 2,5% z dopuszczalnym symetrycznym przedziałem wahań +/- 1 p.p.
wskaż podmioty zainteresowane analizą i oceną działalności banku
- nadzór finansowy
- właściciele banku
- osoby zarządzające bankiem
- agencje ratingowe
- potencjalni inwestorzy i klienci
omów metodę duracji (analiza okresowa) stosowaną do oceny ryzyka stopy procentowej
stosowana jest głównie do oceny ryzyka stopy procentowej inwestycji w papiery wartościowe o stałej stopie procentowej. Może być też wykorzystywana do oszacowania ryzyka stopy procentowej całego bilansu.
W metodzie tej próbuje się sklasyfikować ryzyko stopy procentowej za pomocą wartości przyszłych strumieni pieniężnych.
DURACJA to średni ważony okres oczekiwania na wpływ środków pieniężnych z danego instrumentu finansowego. Durację oblicza się zgodnie z techniką obliczania wartości rynkowej danego instrumentu finansowego, określanej także jako jego wartość bieżąca.
Wskaźnik duracji jest tym niższy, im:
wyższa jest nominalna stopa procentowa
wyższa jest rentowność
wcześniej rozpoczynają się płatności.
wskaż sposoby pomiaru ryzyka rynkowego wg NUK
- standardowa
- VaR
zestaw 4:
zalety konsolidacji banków, formy i rodzaje konsolidacji
Zaletą konsolidacji jest
- przejęcie przez silne banki innych banków, będących w złej sytuacji finansowej
- pozyskanie inwestorów strategicznych dla banków prywatyzowanych
omów instrumenty polityki redyskontowej (stopa redyskontowa, kontyngenty redyskonta, wymagania jakościowe w stosunku do mat. wekslowego)
Stopa redyskontowa jest stopą procentową pobieraną przez bank centralny od pożyczek udzielanym bankowym komercyjnym pod zastaw poprzednio przez nie zdyskontowanych weksli lub innych papierów wartościowych.
Poprzez zmiany stopy redyskontowej bank centralny zmienia koszt dostępu do swoich środków przez banki komercyjne. Podwyższenie stopy redyskontowej wpływa pośrednio na wzrost kosztów kredytów udzielanych przez banki komercyjne przedsiębiorstwom, zaś obniżenie powinno działać jako bodziec w kierunku zwiększania działalności kredytowej banków.
W celu zwiększenia kontroli nad kształtowaniem się kredytu redyskontowego bank centralny może stosować różnorodne ograniczenia ilościowe (kontyngenty) lub warunki jakościowe.
Kontyngenty redyskonta są instrumentami polityki pieniężnej, polegają na określeniu przez bank centralny ogólnego limitu kredytów udzielanych na zasadzie redyskontowania weksli oraz podziale kwot kontyngentu według określonych kryteriów.
Limity jakościowe stosuje się odnośnie do weksli z tych gałęzi gospodarki, których szybkość wzrostu aktywności powinna być ograniczona.
system gwarantowania depozytów w Polsce
I. Zgodny z Dyrektywą UE:
Gwarancjami są objęte depozyty imienne; określona grupa deponentów może być wyłączona z gwarancji (m.in. instytucje finansowe, rząd, dyrektorzy i menedżerowie, właściciele co najmniej 5% akcji).
Minimalny poziom gwarancji wynosi 20.000 EUR z przynajmniej 90% pokryciem w odniesieniu do deponenta.
Każda instytucja kredytowa powinna być członkiem systemu gwarantowania depozytów działającego w danym kraju.
W określonych przypadkach instytucja kredytowa może zostać wykluczona z systemu.
System gwarantowania depozytów powinien być w stanie uregulować swoje zobowiązania wobec deponentów w okresie 3 miesięcy od stwierdzenia niedostępności wkładu.
Banki powinny udostępniać obecnym i przyszłym deponentom informacje na temat systemu gwarantowania depozytów, którego są członkami.
II. System obowiązkowy
III. Gwarancje 50.000 EUR w 100%; na deponenta
IV.System risk minimizer
V. Finansowanie ex post i ex ante finansowanie ex post, w przypadku którego członkowie systemu przekazują środki dopiero w momencie upadłości banku, oraz finansowanie ex ante, w przypadku którego członkowie systemu płacą na bieżąco składki na fundusz gwarancyjny, przy czym wielkość takiego funduszu może być bardzo różna.
kwantyfikacja ryzyka walutowego
Trafne prognozowanie przyszłych kursów nastręcza trudności, a przydatność prognoz jest ograniczona. Z punktu widzenia oceny ryzyka walutowego istne znaczenie mają:
• intensywność wahań kursu danej waluty;
• kształtowanie się jej trendu w przyszłości.
Zmiany kursu walutowego oddziałują na obie strony bilansu i transakcje pozabilansowe. Kierunek zmian kursu walutowego wpływa negatywnie lub pozytywnie na przychody banku.
Pozycja walutowa otwarta względem pojedynczej waluty obcej to saldo wartości wszystkich aktywów i pasywów wykazywanych w danej walucie. Odróżnia się:
• pozycję walutową długą - przewaga należności w obcej walucie nad zobowiązaniami w tej walucie;
• pozycję walutową krótką - zobowiązania są wyższe od należności w danej walucie obcej.
Rozmiary ryzyka walutowego w banku w danym okresie zależne są od:
• wielkości otwartych pozycji walutowych;
• terminów zapadalności/wymagalności planowanych transakcji;
• zakresu zmian kursu walutowego.
sposób pomiaru ryzyka operacyjnego w NUK
- wskaźnik podstawy,
- metoda standardowa
- metoda pomiaru wewnętrznego - VaR
zestaw 5:
zakres zewnętrznych norm ostrożnościowych tworzonych dla banku przez system nadzorczy
zewnętrzne normy ostrożnościowe:
Minimum kapitałowe dla banków
Definiowanie składników kapitału
Ocena ryzyka aktywów / współczynnik wypłacalności/
Kontrola koncentracji - ustalanie limitów
Kontrola kredytów konsorcjalnych i powiązanych
Kontrola ryzyka kraju i ryzyka rynkowego /rezerwy celowe /i inne.
na czym polega polityka otwartego rynku prowadzona przez bank centralny
Polityka otwartego rynku polega na tym, że Bank Centralny jest upoważniony do sprzedaży i zakupu krótkoterminowych papierów wartościowych, przeważnie państwowych. Są to przede wszystkim weksle skarbowe. Zakup papierów wartościowych z jednej strony powiększa aktywa Banku Centralnego, a z drugiej zwiększa obieg pieniądza. Sprzedaż papierów wartościowych z własnego portfela przez Bank Centralny zmniejsza aktywa banku i działa restrykcyjnie. Operacje otwartego rynku mogą być dokonywane przez przetarg ilościowy, bądź procentowy.
wymień funkcje kapitałów własnych
Założycielska - odpowiednia wysokość kapitału, warunek otrzymania licencji bankowej, aktualnie wynosi 5 mil EURO
Finansująca - kapitał własny banku ma obowiązek sfinansować środki trwałe i długoterminowe aktywa zarówno w początkowym okresie działalności jak i późniejszym.
Parametryzująca - są to nadzorcze ograniczenia dotyczące głównie limitu koncentracji ryzyka i współczynnika wypłacalności. Ma zapobiegać osiągnięciu zbyt wysokiego poziomu aktywów i złej ich jakości
Przejściowego wyrównania poniesionych strat
Tworzenie zaufania do banku, wysokości kapitału banku w opinii klientów i akcjonariuszy jest traktowana jako mocna strona, danej instytucji. Jest również podstawą podziału zysku pomiędzy właścicielami.
omów cele zarządzania płynnością bieżącą i strukturalną
co oznacza dyscyplina rynkowa dla banku zawarta w filarze III Nowej UK
Odnosi się do konieczności ujawniania przez instytucje kredytowe informacji na temat ich profilu ryzyka, zakresu działania, procesów zarządzania ryzykiem kapitałów i adekwatności kapitałowej oraz poziomu kapitalizacji, przyczyniając się w ten sposób do wzmocnienia dyscypliny rynkowej przez samych uczestników rynku
zestaw 6:
rodzaje banków
- bank centralny
- banki operacyjne (depozytowo-kredytowe; hurtowe i detaliczne)
- banki specjalistyczne
- kasy oszczędnościowe
- spółdzielczość kredytowa
Rodzaje banków (poza NBP) w Polsce
banki komercyjne (spółki akcyjne bądź banki państwowe), w tym banki hipoteczne (specjalistyczne) - 94% udziału w sektorze
banki spółdzielcze (spółdzielnie) - 5% udziału w sektorze
oddziały instytucji kredytowych, czyli oddziały banków z krajów UE - 1% udziału w sektorze
działalność transgraniczna - marginalne znaczenie
SKOK - spółdzielnie, ale parabanki (z formalno-prawnego punktu widzenia poza sektorem bankowym)
wskaż i omów cele wprowadzenia stopy obowiązkowej rezerwy
Określona procentowo część środków pieniężnych banku komercyjnego, która ma być utrzymana na jego rachunku w banku centralnym. Z jednej strony system rezerw obowiązkowych zapewnia wypłacalność banków komercyjnych a z drugiej strony pozwala bankowi centralnemu regulować ilość pieniądza w obiegu.
Wprowadzenie stopy rezerw obowiązkowych ma na celu, po pierwsze - stworzenie instrumentu umożliwiającego regulowanie potencjału kredytowego banków operacyjnych oraz po drugie - ustalenie dodatkowego zabezpieczenia płynności banków operacyjnych.
omów rodzaje sekurytyzowanych aktywów
Aktywami banków, które zwykle poddaje się sekurytyzacji są
- kredyty w kartach kredytowych
- kredyty samochodowe
- pożyczki gotówkowe
- wierzytelności leasingowe
- kredyty hipoteczne
omów teoretyczne reguły zachowania płynności
Złota reguła bankowa
Zakłada, że terminowi płatności pasywów winny odpowiadać płatności aktywów. Jest ona regułą konserwatywną. Nie jest ona w stanie dać bankowi pewności utrzymania płynności. Reguła ta wyklucza transformację terminów w działalności kredytowej banku.
Reguła osadu we wkładach
Stanowi modyfikację złotej reguły bankowej w taki sposób, że wymogi dotyczące płynności są rozluźnione, natomiast zwiększają się możliwości prolongatywu wkładów na rachunkach ponad deklarowane terminy. Uwzględnia ona małe wkłady dotychczasowe. W tej regule założono istnienie tzw. osadu we wkładach, tzn. zakłada się, że istnieje pewien stabilny poziom wkładów, który się nie zmniejszy. Bezpieczeństwo tej reguły wymaga stałej obserwacji zmian w strukturze posiadanych środków pieniężnych.
Reguła przesunięć w aktywach bilansu
Zakłada odpowiednie struktury aktywów. Powinny wśród nich znajdować się takie, które bez strat mogłyby zostać zlikwidowane w razie wystąpienia trudności z płynnością przed ich terminem zapadalności.
Reguła maksymalnego obciążenia
Stanowi rozwinięcie reguły przesunięć. Określa relacje, jakie powinny być zachowane pomiędzy wysokością strat poniesionych przy likwidacji aktywów przed terminem ich zapadalności, a kapitałem własnym banku. Według tej reguły terminowe wywiązanie się banku z zobowiązań płatniczych wymaga spełnienia dwóch warunków:
wartość podlegających likwidacji aktywów musi być przynajmniej równa kwocie wymagalnych zobowiązań,
strata wynikająca z odstąpienia aktywów przed terminem ich zapadalności nie może być większa od kapitału własnego banku.
Reguła ta, tak jak reguła przesunięć, wyraża konieczność właściwej polityki inwestowania kapitału - wysoka jakość aktywów i odpowiedni dla utrzymania płynności udział w portfelu należności krótkoterminowych.
wskaż założenia zawarte w I filarze NUK
Dotyczy szacowania sumy minimalnych wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego, rynkowego i operacyjnego. Podobnie jak w Umowie z 1988 r. oraz nowelizacji z 1996 r. minimalne wymogi kapitałowe opierają się na trzech podstawowych elementach: definicji kapitału regulacyjnego, aktywów ważonych ryzykiem oraz minimalnego wskaźnika relacji kapitału do aktywów ważonych ryzykiem
Ogólny współczynnik wypłacalności nie może być niższy niż 8%. Kapitał regulacyjny (fundusze własne) dzieli się na trzy kategorie: kapitał podstawowy, kapitał uzupełniający oraz kapitał III kategorii.
zestaw 7:
podaj koszty społeczne upadku banku
- wierzyciele bankrutującego banku są zmuszeni do zaciągania nowych pożyczek w innych bankach w celu utrzymania swojej płynności
- pożyczkobiorcy banku bankruta którzy im stworzył dostęp do kredytu będą zmuszeni ograniczyć swoje aktywności gospodarcze zwłaszcza jeśli znalezienie alternatywnych źródeł kredytu jest zbyt kosztowne lub niemożliwe
omów strategię bezpośredniego celu inflacyjnego
W Polsce stosowana od 1999 r.
Brak celów pośrednich i operacyjnych
Analiza i ocena różnych danych, zjawisk i współzależności
Celem polityki pieniężnej od 2004 r. jest ustabilizowanie stopy inflacji na poziomie 2,5% z dopuszczalnym symetrycznym przedziałem wahań +/- 1 p.p.
Cel ma charakter ciągły. Horyzontem obowiązywania tak sformułowanego celu może być wejście Polski do
ERM II bądź zakończenie kadencji
Do ustalania celów i kontroli ich realizacji przyjęto wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI - consumer price index)
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego nie ogranicza się do badania wybranych wskaźników, ale wymaga kompleksowego śledzenia wszystkich czynników, które mogą zagrozić realizacji celu. Duże wyzwanie stanowi również konieczna koordynacja planów i działań rządu oraz banku centralnego.
Realizacja strategii bezpośredniego celu inflacyjnego wymaga specjalnych warunków:
bank centralny musi być niezależny, a w szczególności wolny od nacisków ze strony polityki fiskalno-budżetowej,
cel inflacyjny musi stanowić priorytet działań banku centralnego, co powinno być jasno widoczne również dla innych uczestników systemu finansowego.
bank centralny musi posiadać odpowiednie instrumenty i umiejętności, aby precyzyjnie prognozować poziom inflacji,
bank centralny musi dobrze rozumieć, jaki wpływ na inflację ma zastosowanie odpowiednich instrumentów polityki pieniężnej i jakim opóźnieniom podlega ich działanie.
wskaż prawa i obowiązki kupującego i sprzedającego opcję oraz ich szanse i ryzyko
Posiadacz ma prawo wykonania opcji, wystawca musi spełnić żądanie
W opcjach giełdowych wykonanie jest zagwarantowane przez izbę rozrachunkową, a w opcjach pozagiełdowych bak jest takiej gwarancji brak
omów ryzyko kraju w działalności bankowej
Zaangażowanie się banku komercyjnego w transakcje z innymi krajami wiąże się z dodatkowym ryzykiem. Ryzyko kraju oznacza niebezpieczeństwo całkowitego zaprzestania lub ograniczenie regulowania należności. Może to wynikać z:
• przyczyn politycznych i społecznych, np. w zmianach rządu i ustroju;
• przyczyn ekonomicznych, spowodowanych brakiem dewiz.
W praktyce obie przyczyny nierzadko występują łącznie.
Można wyróżnić dwa przypadki występowania ryzyka: gdy dłużnikiem jest państwo lub inny prywatny podmiot zagraniczny.
Zarządzanie ryzykiem kraju ma szczególne znaczenie dla banków prowadzących działalność na rynkach międzynarodowych. Proces podejmowania decyzji o wielkości zaangażowania w danym kraju powinien uwzględniać:
• ustalenie limitów, obejmujących łączne zaangażowanie: kredytowe, udzielone poręczenia i gwarancje;
• konieczna jest bieżąca analiza sytuacji w kraju i śledzenie jego ratingu;
• odpowiednia dywersyfikacja kredytobiorców w danym kraju z punku widzenia ich rodzaju;
• branie udziału w kredytach konsorcjalnych, np. z Bankiem Światowym;
• limity zaangażowania w danym kraju powinny być ustalone w zależności od rodzaju zaangażowania banku;
• wielkość limitu na poszczególne kraje powinna pozostać także w odpowiedniej relacji do kapitału własnego i rezerw oraz łącznego zaangażowania zagranicznego.
Przy zarządzaniu portfelem kredytowym konieczna jest dywersyfikacja zaangażowania zagranicznego na różne kraje, waluty, rodzaje kredytów i okresu kredytowania.
wskaż założenia zawarte w II filarze NUK
Określa on podstawową rolę nadzoru bankowego, jaką jest zachęcanie banków do stosowania wewnętrznych modeli szacowania wymogów kapitałowych i ustalenie docelowych kapitałów zgodnych z profilem ryzyka w danym banku oraz wewnętrznymi technikami kontroli ryzyka.
6