SIARCZAN(VI) OLOWIU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ


1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Siarczan(VI) ołowiu(II) [siarczan ołowiawy]

Wzór konstytucyjny: PbSO4

Wzór sumaryczny: O4PbS

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Nazwa chemiczna

% wag.

Nr CAS

Nr EINECS

Symbol ostrzegawczy

Symbole zagrożenia (R)

siarczan(VI) ołowiu(II)

100

1335-32-6

215-63-03

T

61-20/22-33

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja niepalna.

Zagrożenie toksykologiczne: Siarczan(VI) ołowiu(II) jest toksyczny w stosunku do całego organizmu. Po ciężkich zatruciu może nastąpić zgon. Uznany przez IARC za substancję rakotwórczą.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Substancja zagrażająca żywym organizmom. W wodzie słabo rozpuszczalny, stąd zagrożenie jest stosunkowo niewielkie. Trwały w środowisku.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego siarczanem(V) ołowiu(II) środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:

1.

Zapewnić dopływ świeżego powietrza.

Ułożyć poszkodowaną osobę w pozycji półleżącej.

2.

Zapewnić pomoc lekarską.

Zatrucie doustne:

1.

W przypadku zatrucia drogą pokarmową przepłukać usta, a następnie spowodować wymioty. Podawać doustnie 10% roztwór tiosiarczanu sodu lub 10% roztwór siarczanu magnezu oraz mleko, świeże białko, roztwór albuminy. (W ramach procesu leczenia jest wskazane spożywanie dużej ilości tartych owoców, surowej wątroby i stosowanie kąpieli siarkowych z domieszką tiosiarczanu sodu).

2.

Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.

Skażenie oczu:

1.

Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut, przy wywiniętych powiekach.

2.

Zapewnić pomoc okulisty.

Skażenie skóry:

1.

Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, następnie alkoholem oraz wodą z łagodnym mydłem.

2.

W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Szczególne zagrożenia:

Substancja niepalna.

Środki gaśnicze:

Zgodne z naturą pożaru sąsiednich obiektów.

Zalecenia szczegółowe:

Brak.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:

W przypadku wydostania się siarczanu(VI) ołowiu(II) do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu.

Środki ochrony osobistej:

Unikać kontaktu z uwolnionym siarczanem(VI) ołowiu(II). Stosować ubrania ochronne z tkanin zwartych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed pyłami. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów cząsteczkowych (filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P3).

Zalecenia szczegółowe:

Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym). Nie wolno używać wody do usuwania pozostałości.

Zabezpieczenie środowiska:

Chronić źródła wody oraz kanalizację. W czasie działań oczyszczających unikać wzbijania się pyłu. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.

Metody utylizacji:

Unieszkodliwianie na drodze chemicznej - zgodnie z wymogami przepisów prawa.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:

Podczas stosowania siarczanu(VI) ołowiu(II) nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z substancją stałą i w postaci roztworów, unikać wdychania pyłów, par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać w zamknięciu, poza zasięgiem dzieci, pod ścisłym, stałym nadzorem.

Zapobieganie pożarom/wybuchom:

Siarczan(VI) ołowiu(II) jest substancją niepalną, mało aktywną chemicznie.

Magazynowanie:

Przechowywać w oryginalnych, właściwie oznakowanych i zamkniętych opakowaniach, w magazynie materiałów toksycznych wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach, szafach lub sejfach. Siarczan(VI) ołowiu(II) przechowywany jest w czystych, suchych, zaciemnionych pomieszczeniach zamkniętych, w temperaturze 5-15oC i wilgotności 20-60%, w opakowaniach szklanych, plastikowych i metalowych.

Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.

Metody postępowania

z odpadami:

Za odpad można uznać siarczan(VI) ołowiu(II), który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy siarczan(VI) ołowiu(II) odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Ogólne - niezbędne do prawidłowego przewozu, magazynowania i stosowania siarczanu(VI) ołowiu(II). Sprawna wentylacja.

Ochrony osobiste:

Ręce:

Rękawice z tworzywa sztucznego, szczelnego.

Oczy:

Okulary ochronne w szczelnej obudowie.

Drogi oddechowe:

Ochrony dróg oddechowych w przypadku pracy w atmosferze z pyłami (z filtrem cząsteczkowym oznaczonym kolorem białym i symbolem P2).

Skóra i ciało:

Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.

Ochrony zbiorowe:

Wentylacja na stanowiskach pracy w obiektach zamkniętych. Zdroiki w pobliżu stanowisk pracy.

Inne informacje:

Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy wymyć powierzchnię ciała oraz oczyścić ochrony osobiste. Nie jeść, nie pić, nie palić, nie zażywać leków podczas pracy.

Zapobieganie zagrożeniom: Tam, gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych stężeń pyłów siarczanu(VI) ołowiu(II), wprowadzić zraszanie rozproszoną wodą.

Najwyższe dopuszczalne stężenie ołowiu i jego związków nieorganicznych w Polsce:

Nazwa chemiczna

NDS(mg/m3)

DSB (mg/l)

ołów i jego związki nieorganiczne (w przeliczeniu na ołów)

0,05

0,6

Metody oceny narażenia w środowisku pracy:

PN-86/Z-04050.01 - Ochrona czystości powietrza. Przyrządy i zestawy do pobierania próbek. Postanowienia ogólne.

PN-89/Z-04008.07 - Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

Ocena narażenia: Zgodnie z normami polskimi dotyczącymi siarczanu(VI) ołowiu(II).

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1

Masa cząsteczkowa: 303,26 g/mol

9.2

Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych siarczan(VI) ołowiu(II) jest stałą substancją krystaliczną, barwy białej, występującą w postaci proszku. Siarczan(VI) ołowiu(II) występuje w przyrodzie jako minerał anglezyt.

9.3

Temperatura topnienia: 1000oC - równocześnie z rozkładem.

9.4

Gęstość: 6,29 g/cm3 (20oC)

9.5

Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Siarczan(VI) ołowiu(II) praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie (0,045 g/l wody w 20oC). Rozpuszcza się w roztworze octanu i winianu amonu.

9.6

Inne: Siarczan(VI) ołowiu(II) otrzymywany jest przez wytrącanie rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) z roztworu octanu lub azotanu ołowiu(II). Stosowany do wyrobu bieli ołowianej i innych farb zawierających ołów, celem nadania im czystego odcienia, do wytwarzania ołowiu gąbczastego, barwnych lakierów, jak również do celów litograficznych.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:

W warunkach normalnych, przy zachowaniu zasad prawidłowego przechowywania, siarczan(VI) ołowiu(II) jest chemicznie stabilny.

Właściwości korozyjne:

Brak.

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie pyłów, spożycie, kontakt pyłu z oczami, kontakt ze skórą.

Informacja ogólna: Siarczan(VI) ołowiu(II) w szczególności może powodować uszkodzenie nerek. Po narażeniu kumuluje się w ustroju

Ocena działania rakotwórczego:

IARC - Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem

ołów i nieorganiczne związki ołowiu

Dowód działania u zwierząt doświadczalnych - wystarczający.

Dowód działania u ludzi - niewystarczający.

Ocena ogólna - czynnik przypuszczalnie rakotwórczy u ludzi (grupa 2B).

Umiejscowienie lub rodzaj nowotworów: Układ trawienny i układ oddechowy (dowód niewystarczający).

Substancja toksyczna, mutagenna, czynnik przypuszczalnie rakotwórczy dla ludzi, Nota 1.

Działanie miejscowe:

Wdychanie pyłów: Szybko pojawia się ból w płucach, a ponadto ból brzucha i zaparcie, ból głowy i ospałość. W ciężkich przypadkach utrata przytomności i drgawki. Po 2-3 dniach może pojawić się niedomoga nerek.

Spożycie: Szybko pojawia się ból brzucha i zaparcie, ból głowy i ospałość. W ciężkich przypadkach utrata przytomności i drgawki. Po 2-3 dniach może pojawić się niedomoga nerek. Mogą wystąpić objawy methemoglobinemii.

Kontakt z oczami: Pojawia się zaczerwienienie, swędzenie i łzawienie. Może nastąpić poparzenie chemiczne.

Kontakt ze skórą: Zaczerwienienie i wysypka pojawia się po krótkim narażeniu.

Zatrucia ostre ołowiem: Zatrucia ostre siarczanem(VI) ołowiu(II) należą do rzadkości. Spotykane są wśród robotników przemysłowych. Mogą występować także jako skutek działania par tlenku ołowiu(II) w dużych stężeniach. Zatrucia te polegają głównie na zmianach w ośrodkowym układzie nerwowym.

Zatrucia przewlekłe ołowiem: Zatrucia przewlekłe siarczanem(VI) ołowiu(II) poprzedzane są okresem wchłaniania siarczanu(VI) ołowiu(II) - tzw. „nosicielstwem ołowiu”. Obejmuje on szereg charakterystycznych objawów, które mogą występować pojedynczo lub łącznie i są uważane za przejaw krążenia ołowiu w organizmie. Najczęściej spotykane są następujące zespoły objawów zatrucia ołowiem:

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Działanie na organizmy wskaźnikowe:

Ryby: W bardzo miękkich wodach związki ołowiu działają na ryby silnie toksycznie. Podczas retencjonowania wód powierzchniowych, pozostających pod wpływem wód dołowych, o zawartości 0,1 do 0,4 mg/dm3 Pb wyginęły różanki, cierniki i pstrągi.

Rośliny: Sole ołowiu(IV) dodawane do gleby w małych dawkach sprzyjają procesom nitryfikacyjnym, hamują zaś proces amonifikacji. Przy stężeniach powyżej 50 mg/dm3 wyginęły w ciągu 8 dni wszystkie rośliny doświadczalne. Szkodliwe skutki zależą od gatunku rośliny, własności gleby i postaci związku ołowiu. Większe szkody występują przypuszczalnie w glebach kwaśnych, mniejsze w obojętnych lub alkalicznych.

Mikroorganizmy: Mikroorganizmy uczestniczące w tlenowym rozkładzie substancji organicznych wykazują objawy zatrucia, jeżeli stężenie ołowiu wynosi bądź przekracza 0,1 mg/dm3. Toksyczne działanie na Flagellata i Infusoria rozpoczyna się przy 0,5 do 1,0 mg/dm3, zaś na inne bakterie przy 1,0 mg/dm3.

Stopień zagrożenia wód: duży.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 06 04 05 - odpady zawierające inne metale ciężkie.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

rodzaju 15 01 07 - opakowania z metalu,

rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1

Numer ONZ:

1794

14.2

Klasa RID/ADR/IMO:

8

14.3

Grupa pakowania:

II

14.4

Numer rozpoznawczy zagrożenia:

80

14.5

Numer indeksowy (EC):

082-001-00-6

14.6

Symbole niebezpieczeństwa (R):

61-62-20/22-33

14.7

Symbole bezpieczeństwa (S):

53-45

14.8

Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 8 i 6.1:

0x01 graphic
0x01 graphic

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

Na etykietach należy zamieścić następujące informacje:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:

0x08 graphic

Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:

„Substancja toksyczna.”

Symbole zagrożenia

R 20/22

Działa szkodliwie przez drogi oddechowe i po połknięciu.

R 33

Niebezpieczeństwo kumulacji w ustroju.

R 61

Może działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.

R 62

Możliwe ryzyko upośledzenia płodności.

Symbole bezpieczeństwa

S 45

W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.

S 53

Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją.

16. INNE INFORMACJE

  1. Chemiczne określenie produktu:

Siarczan(VI) ołowiu(II)

16.2 Znaczenie symboli:

Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych

T

Substancja toksyczna.

Numer rozpoznawczy zagrożenia

80

Materiał żrący.

Znaczenie oznaczeń transportowych

Klasa RID/ADR: 8-II

Materiał żrący - niebezpieczny.

Numer ONZ: 1794

Siarczan ołowiawy.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI

Wydanie: I

Data wydania: 20.12.02

Strona/stron 8/8

Nazwa:

SIARCZAN(VI) OŁOWIU(II)

Siarczan(VI) ołowiu(II)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SIARCZAN(VI) KOBALTU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
SIARCZAN(VI) NIKLU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
SIARCZAN(VI) KADMU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
SIARCZAN(VI) RTECI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
SIARCZAN(VI) MIEDZI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
AZOTAN(V) OLOWIU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
CHLOREK OLOWIU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
SIARCZEK NIKLU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
WODOROSIARCZAN(VI) SODU MONOHYDRAT, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
TLENEK NIKLU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
CHROMIAN(VI) SODU TETRAHYDRAT, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
TLENEK RTECI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
BROMEK RTECI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
TLENEK MIEDZI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
CHLOREK RTECI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
JODEK RTECI(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
DICHROMIAN(VI) SODU DIHYDRAT, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
AZOTAN(V) KOBALTU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
OCTAN OLOWIU(II) TRIHYDRAT, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ

więcej podobnych podstron